Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

δύο βιβλία που τα έχουν γράψει άνθρωποι που σχετίστηκαν, κάποια στιγμή στην πορεία τους, με το ελληνικό ροκ και την ανεξάρτητη σκηνή, ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ και ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ Κυανής Άμμου Κύβος [Εντύποις Εκδόσεις, Αθήνα, Μάιος 2018]
Ο Γιάννης Μανιάτης υπήρξε ντράμερ των Metro Decay, ενός από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα των eighties. Εμφανίζεται και στο 45άρι τους από το 1983 και στο LP «Υπέρβαση» [Creep, 1984]. Επίσης ο Μανιάτης έχει γράψει κείμενα, που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα έντυπα (Ήχος & H-Fi, Μουσική, Μουσικό Εξπρές, Νέο Επίπεδο), έχοντας κυκλοφορήσει μερικά ακόμη βιβλία, σαν τo ποιητικό Τα Μιαφόρια του Έρωτα (1993) και τη συλλογή αφηγημάτων Εκατό Παραμύθια και Μία Αλήθεια (1994). Τούτα τα μαθαίνουμε από το βιογραφικό του, που αναπτύσσεται στα «αυτιά» του πιο νέου βιβλίου του.
Το Κυανής Άμμου Κύβος είναι ένα σύντομο αφήγημα 83 σελίδων, το οποίο είναι αρκετά ερμητικό. Χρειάζεται προσπάθεια δηλαδή, για να μπεις «μέσα του» και να το «ανοίξεις».
Ο Μανιάτης γράφει πυκνά και ποιητικά ταυτοχρόνως, και αυτό κάνει δύσκολη την μεταφορά μιας έστω και περιεκτικής κεντρικής ιδέας, που θα μπορούσε να χαρακτηρίζει όλο το αφήγημα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Στο πίσω μέρος του βιβλίου διαβάζουμε, πάντως, τούτο:
«Το κείμενο, υπονοώντας το, επιμένει στην ύπαρξη του αναπόφευκτα μοναδικού ορίζοντα που αναλογεί στους Κυανώς φωτιζόμενους μελαγχολικούς. 
Το πεπρωμένο των δύο αντρών συνδέεται κι αλλάζει χέρια. Αφήνει όμως αυτούσιο το μπλε φως του Κύβου σε ρόλο οδηγού-κελευστή, να φωτίζει μόνον εκείνον τον οποίο καίει».
Δεν θα πω κάτι άλλο για το βιβλίο τού Μανιάτη, παρ’ εκτός τούτου. Όσοι έχουν κατά νου τη στιχουργική των Metro Decay ίσως βρουν, εδώ, μια κάποιαν αδιόρατη και άλλου τύπου συνέχειά της.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ Άλμπουμ Διασκευών [MiC Books, Θεσσαλονίκη, Νοέμβριος 2019]
Ο Μπάμπης Αργυρίου είναι ο γνωστός μας του Radio Free (1980-87), του fanzine Rollin Under (1985-1991), της δισκογραφικής εταιρείας Lazy Dog Records (1985-2005), του γκρουπ της ίδιας εποχής Life in Cage, του mic.gr (από το 2000) και των εκδόσεων MiC Books (από το 2013). Είναι επίσης συγγραφέας των βιβλίων Έχω Όλους τους Δίσκους τους (2013) και Προτιμώ τα Παλιά τους (2015).
Τα βιβλία του Αργυρίου ανήκουν σε αυτή τη γνωστή, πλέον, κατηγορία τής μουσικής λογοτεχνίας. Καλύτερα, στο κομμάτι εκείνων των σχετικών αφηγήσεων που επηρεάστηκαν, περισσότερο ή λιγότερο, από το κλασικό πια βιβλίο του βρετανού Nick Hornby High Fidelity (1995). Ή, για να είμαι πιο ακριβής, από την κινηματογραφική μεταφορά του με τον ίδιο τίτλο (2000) από τον Stephen Frears, που είχε για πρωταγωνιστή τον John Cusack
Δεν ξέρω, αλλά φυλλομετρώντας κανείς τέτοια βιβλία… βλέπει τον Cusack (σαν φάτσα, σαν στυλ, σαν εικόνα γενική) να ξεπετάγεται από τις σελίδες τους. Προσωπικώς, έχω και κανα-δυο φίλους-γνωστούς, που είναι ίδιοι με τον Cusack... αλλά δεν τους το έχω πει. (Αν και θα το ξέρουν κι από μόνοι τους).
Το Άλμπουμ Διασκευών είναι, βασικά, μια συλλογή 38 διηγημάτων, που παίρνουν αφορμή από έναν ροκ, με την ευρεία έννοια, καλλιτέχνη ή συγκρότημα σαν τους Tom Waits, Nick Cave, The Beatles, The Cure, The Walkabouts, Black Sabbath, PJ Harvey, Simon & Garfunkel, Sex Pistols, Pink Floyd κ.λπ. Καλύτερα να πούμε πως παίρνουν αφορμή από ορισμένα στοιχεία τής ζωής ή των τραγουδιών των καλλιτεχνών και των συγκροτημάτων, αλλά όχι πάντα. Ορισμένες φορές, εξ όσων διαπίστωσα, διαβάζοντας μερικές ιστορίες στην τύχη, η σύνδεση μού φάνηκε πιο χαλαρή ή για να το πω πιο απλά, εντελώς φανταστική.
Δεν διάβασα ολόκληρο το βιβλίο, δεν προλαβαίνω, και γι’ αυτό δεν θα εκφέρω γνώμη. Παρότι έχω γνώμη για 6-7 ιστορίες, τις οποίες διάβασα. Για ποιο λόγο, τότε, γράφω όλα τα προηγούμενα; Απλώς, γιατί το βιβλίο έφθασε στα χέρια μου και υποχρεούμαι (με την καλή έννοια το λέω) να γνωστοποιήσω την ύπαρξή του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου