Για την συνθέτρια, βιμπραφωνίστρια και αυτοσχεδιάστρια της jazz Patricia Brennan έχω γράψει πολλές
φορές στο blog. Γνωρίσαμε
την Brennan από την
παρουσία της στο άλμπουμ των Michael Formanek
/ Ensemble Kolossus
“The Distance”, στην ECM, τo 2016, μα και μέσα από εγγραφές των Matt Mitchell, John Hollenbeck Large Ensemble, Tomas Fujiwara και
άλλων, ενώ και η προσωπική δισκογραφία της «λάμπει» – όταν αναφέρεται κανείς στο
“Maquishti” [Valley of Search] κατ’ αρχάς από το 2021,
όπως και στα “More Touch”
[Pyroclastic Records, 2022] και “Breaking Stretch” [Pyroclastic Records, 2024] στη
συνέχεια, για τα οποία υπάρχουν αναλυτικές reviews στο δισκορυχείον.
Το πιο νέο CD
της Brennan αποκαλείται
“Of the Near and Far” [Pyroclastic Records,
2025] και
είναι ηχογραφημένο από τον Chris Allen
στο Sear Sound
της Νέας Υόρκης το διήμερο 8 και 9 Δεκεμβρίου το 2024. Περιέχει, δε, επτά
καταπληκτικές δικές της συνθέσεις, τις οποίες φέρει εις πέρας μια ομάδα δέκα
μουσικών, υπό την διεύθυνση του Eli Greenhoe.
Τα ονόματά τους: Modney
βιολί, Pala Garcia
βιολί, Kyle Armbrust
βιόλα, Michael Nicolas
τσέλο, Sylvie Courvoisier
πιάνο, Miles Okazaki
κιθάρες, Kim Cass
μπάσο, John Hollenbeck ντραμς, κρουστά, Arktureye ηλεκτρονικά και Patricia Brennan βιμπράφωνο με ηλεκτρονικά,
μαρίμπα.
Το ύφος των συνθέσεων δεν είναι εύκολο να περιγραφεί. Οπωσδήποτε ο όρος «σύγχρονη μουσική» μπορεί να δουλεύει καλά, αλλά ταυτοχρόνως είναι και τόσο ασαφής, ώστε, για να «δουλέψει» ακόμη πιο καλά, να χρειάζεται κι άλλες συμπληρώσεις. Φυσικά η σύγχρονη jazz και ο αυτοσχεδιασμός είναι βασικές κατευθυντήριες τάσεις εδώ, αλλά ταυτοχρόνως υπάρχουν και πολλά abstract chamber ηχοχρώματα, που προσδίδουν στο άκουσμα ένα avant άρωμα, όπως υπάρχουν, σκόρπιοι, και πλείστοι άλλοι υπαινιγμοί, δηλαδή «ψαγμένο» rock (King Crimson-ικό ας πούμε), ανακατεμένο με φολκλορικά στοιχεία, ηλεκτρονικές παραδοξότητες, στιγμές ηχηρής exotica και άλλα τινά, που υποτάσσονται, άπαντα, κάτω από την ευφυή αφήγηση της Brennan – η οποία κατορθώνει από το πρώτο κιόλας κομμάτι του δίσκου της, το “Antlia”, να σε συνεπάρει με την ορμητική ανάπτυξή του. Το ξεκίνημα του δίσκου, σε κάθε περίπτωση, είναι εντυπωσιακό και tracks σαν το μαγικό “Aquarius” δεν γίνεται να μην σε γεμίσουν συναισθηματικά, με το “Andromeda” να ροκάρει μ’ έναν αξιοθαύμαστο τρόπο κ.λπ.
Κάθε στιγμή του “Of the Near and Far” έχει το ξεχωριστό νόημά της, καθώς τίποτα δεν κινείται τυχαία σ’ ένα άλμπουμ, που δείχνει, για μιαν ακόμη φορά, την αξία και τη υψηλότατη θέση της Patricia Brennan στη σημερινή απαιτητική μουσική.
Επαφή: www.patriciabrennanvibes.com, www.pyroclasticrecords.com
Το ύφος των συνθέσεων δεν είναι εύκολο να περιγραφεί. Οπωσδήποτε ο όρος «σύγχρονη μουσική» μπορεί να δουλεύει καλά, αλλά ταυτοχρόνως είναι και τόσο ασαφής, ώστε, για να «δουλέψει» ακόμη πιο καλά, να χρειάζεται κι άλλες συμπληρώσεις. Φυσικά η σύγχρονη jazz και ο αυτοσχεδιασμός είναι βασικές κατευθυντήριες τάσεις εδώ, αλλά ταυτοχρόνως υπάρχουν και πολλά abstract chamber ηχοχρώματα, που προσδίδουν στο άκουσμα ένα avant άρωμα, όπως υπάρχουν, σκόρπιοι, και πλείστοι άλλοι υπαινιγμοί, δηλαδή «ψαγμένο» rock (King Crimson-ικό ας πούμε), ανακατεμένο με φολκλορικά στοιχεία, ηλεκτρονικές παραδοξότητες, στιγμές ηχηρής exotica και άλλα τινά, που υποτάσσονται, άπαντα, κάτω από την ευφυή αφήγηση της Brennan – η οποία κατορθώνει από το πρώτο κιόλας κομμάτι του δίσκου της, το “Antlia”, να σε συνεπάρει με την ορμητική ανάπτυξή του. Το ξεκίνημα του δίσκου, σε κάθε περίπτωση, είναι εντυπωσιακό και tracks σαν το μαγικό “Aquarius” δεν γίνεται να μην σε γεμίσουν συναισθηματικά, με το “Andromeda” να ροκάρει μ’ έναν αξιοθαύμαστο τρόπο κ.λπ.
Κάθε στιγμή του “Of the Near and Far” έχει το ξεχωριστό νόημά της, καθώς τίποτα δεν κινείται τυχαία σ’ ένα άλμπουμ, που δείχνει, για μιαν ακόμη φορά, την αξία και τη υψηλότατη θέση της Patricia Brennan στη σημερινή απαιτητική μουσική.
Επαφή: www.patriciabrennanvibes.com, www.pyroclasticrecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου