6/11/2025
>>Το 1958, ο νεαρός Shahan έρχεται στο Λονδίνο και μπαίνει «εσωτερικός» σ’ ένα σχολείο του Sussex. Σπουδάζει αεροναυπηγός, αλλά γρήγορα μαθαίνει κιθάρα (βασικά του αρέσει η χαβανέζικη), πέφτοντας μέσα στη φάση όπου ξεκινάνε οι Beatles να γνωρίζουν επιτυχία, σπρώχνοντας χιλιάδες πιτσιρικάδες να ανακατευτούν με τα συγκροτήματα. Έτσι ο Shahan Chaudhari αλλάζει το όνομά του, καθώς γίνεται Rocky Shahan κι έχοντας μάθει μπάσο μπαίνει στους Konrads. [Rocky Shahan λεγόταν ο αμερικανός ηθοποιός, που εμφανιζόταν στην western τηλεοπτική σειρά «Rawhide» (1959-1965) μαζί με τον Clint Eastwood και η οποία παιζόταν τότε στην Αγγλία]. Στο συγκρότημα συμμετείχε ήδη ο David Jones ή Dave Jay, δηλαδή ο εντελώς άγνωστος τότε David Bowie(!) παίζοντας σαξόφωνο και τραγουδώντας – με τους Bowie και Shahan να ακούγονται, λογικά, και στη μοναδική εγγραφή των Konrads (με τον David Bowie στην line-up τους), στο τραγούδι «I never dreamed», που ήταν γραμμένο στα στούντιο της Decca, στις 30 Αυγούστου 1963.<<
[Τι δουλειά έχει ένας Μπαγκλαντεσιανός σε μια εργασία για το ροκ και το ελληνικό ροκ στη μακρά δεκαετία του '60; Θα το βρείτε στις σελίδες 343-350 του νέου βιβλίου μου, που κυκλοφορεί τώρα από το Όγδοο]
[στη φωτό ο Rocky Shahan στην άκρη αριστερά με το μπάσο και δίπλα του ο David Bowie, με το τενόρο σαξόφωνο]
>>Το 1958, ο νεαρός Shahan έρχεται στο Λονδίνο και μπαίνει «εσωτερικός» σ’ ένα σχολείο του Sussex. Σπουδάζει αεροναυπηγός, αλλά γρήγορα μαθαίνει κιθάρα (βασικά του αρέσει η χαβανέζικη), πέφτοντας μέσα στη φάση όπου ξεκινάνε οι Beatles να γνωρίζουν επιτυχία, σπρώχνοντας χιλιάδες πιτσιρικάδες να ανακατευτούν με τα συγκροτήματα. Έτσι ο Shahan Chaudhari αλλάζει το όνομά του, καθώς γίνεται Rocky Shahan κι έχοντας μάθει μπάσο μπαίνει στους Konrads. [Rocky Shahan λεγόταν ο αμερικανός ηθοποιός, που εμφανιζόταν στην western τηλεοπτική σειρά «Rawhide» (1959-1965) μαζί με τον Clint Eastwood και η οποία παιζόταν τότε στην Αγγλία]. Στο συγκρότημα συμμετείχε ήδη ο David Jones ή Dave Jay, δηλαδή ο εντελώς άγνωστος τότε David Bowie(!) παίζοντας σαξόφωνο και τραγουδώντας – με τους Bowie και Shahan να ακούγονται, λογικά, και στη μοναδική εγγραφή των Konrads (με τον David Bowie στην line-up τους), στο τραγούδι «I never dreamed», που ήταν γραμμένο στα στούντιο της Decca, στις 30 Αυγούστου 1963.<<
[Τι δουλειά έχει ένας Μπαγκλαντεσιανός σε μια εργασία για το ροκ και το ελληνικό ροκ στη μακρά δεκαετία του '60; Θα το βρείτε στις σελίδες 343-350 του νέου βιβλίου μου, που κυκλοφορεί τώρα από το Όγδοο]
[στη φωτό ο Rocky Shahan στην άκρη αριστερά με το μπάσο και δίπλα του ο David Bowie, με το τενόρο σαξόφωνο]
5/11/2025
Μερικές μόνο από τις έντυπες πηγές, βιβλία και περιοδικά, που χρησιμοποίησα για τη συγγραφή του υποκεφαλαίου για τον ποιητή Λευτέρη Πούλιο και τη σχέση του με το ροκ (στις σελ. 267-276 του νέου βιβλίου μου).
5/11/2025
Μερικές μόνο από τις έντυπες πηγές, βιβλία και περιοδικά, που χρησιμοποίησα για τη συγγραφή του υποκεφαλαίου για τον ποιητή Λευτέρη Πούλιο και τη σχέση του με το ροκ (στις σελ. 267-276 του νέου βιβλίου μου).
Μου λένε διάφοροι φίλοι να γράψω ένα βιβλίο για τον
Σαββόπουλο. Δεν με εκπλήσσει και το αντιλαμβάνομαι.
Έχω γράψει ήδη κάποια επίσημα πράματα, τα έχω βάλει και στο νέο βιβλίο μου (κείμενα για το Φορτηγό, το Περιβόλι του Τρελλού, τον Μπάλλο, το Βρώμικο Ψωμί, το Ντιρλαντά και τη συνεργασία του με τη Δόμνα Σαμίου – όλα αυτά είναι 20 με 25 χιλιάδες λέξεις, και δεν είναι λίγες), όμως εκείνο που θα με ενδιέφερε αληθινά να κάνω για το Σαββόπουλο, δεν είναι το να επεκταθώ, ιστορικώ τω τρόπω, και στους υπόλοιπους δίσκους του (κάτι μάλλον εύκολο για μένα), αλλά να φτιάξω κάτι καινούριο του τύπου... Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Πάλη των Ιδεών.
Αυτό ναι, θα μ’ ενδιέφερε να το κάνω κι έχω σκεφτεί τον τρόπο για να το υλοποιήσω, πώς πρέπει να κινηθώ δηλαδή, αλλά δεν έχω καιρό τώρα. Όταν και άμα βγω στη σύνταξη... Το λέω, γνωρίζοντας πως έχω γράψει πολλά «ανεπίσημα» μέσα στα χρόνια για τον Σαββόπουλο (που κι αυτά αν τα μαζέψω, τα βάλω σε μια σειρά και τα ψιλοεπεκτείνω μαζεύεται ένας όγκος και το βγάζω το βιβλίο, αλλά δεν είμαι αρπακολλατζής), θεωρώντας όμως, ταυτόχρονα, πως απαιτείται τουλάχιστον ένας χρόνος (τονίζω το "τουλάχιστον") πλήρους αφοσίωσής μου στο πρότζεκτ –δίχως να ασχολούμαι, εννοώ, με τίποτ’ άλλο– προκειμένου να προκύψει κάτι σωστό. Αφού, όμως, εδώ το αποκαλύπτω... ας πάρει κάποιος άλλος την ιδέα και ας το κάνει εκείνος. Και αν το κάνει καλά πολύ θα χαρώ. Εγώ δεν βιάζομαι αυτή τη στιγμή...
[Λεωνίδας Χρηστάκης «Ιδεοδρόμιο» late seventies, και να μία πρώιμη απόπειρα «αποκαθήλωσης» του Σαββόπουλου από το «χώρο». Αυτά και μόνον αυτά μπορούν να αποτελέσουν την ύλη μιας άκρως ενδιαφέρουσας ιστορίας, η οποία δεν έχει ακόμη ειπωθεί. Πείτε την –σε συναδέλφους και συναδέλφισσες απευθύνομαι– αν γουστάρετε, αν το νοιώθετε δικό σας όλο αυτό, και αν μπορείτε να το κάνετε...]
Έχω γράψει ήδη κάποια επίσημα πράματα, τα έχω βάλει και στο νέο βιβλίο μου (κείμενα για το Φορτηγό, το Περιβόλι του Τρελλού, τον Μπάλλο, το Βρώμικο Ψωμί, το Ντιρλαντά και τη συνεργασία του με τη Δόμνα Σαμίου – όλα αυτά είναι 20 με 25 χιλιάδες λέξεις, και δεν είναι λίγες), όμως εκείνο που θα με ενδιέφερε αληθινά να κάνω για το Σαββόπουλο, δεν είναι το να επεκταθώ, ιστορικώ τω τρόπω, και στους υπόλοιπους δίσκους του (κάτι μάλλον εύκολο για μένα), αλλά να φτιάξω κάτι καινούριο του τύπου... Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Πάλη των Ιδεών.
Αυτό ναι, θα μ’ ενδιέφερε να το κάνω κι έχω σκεφτεί τον τρόπο για να το υλοποιήσω, πώς πρέπει να κινηθώ δηλαδή, αλλά δεν έχω καιρό τώρα. Όταν και άμα βγω στη σύνταξη... Το λέω, γνωρίζοντας πως έχω γράψει πολλά «ανεπίσημα» μέσα στα χρόνια για τον Σαββόπουλο (που κι αυτά αν τα μαζέψω, τα βάλω σε μια σειρά και τα ψιλοεπεκτείνω μαζεύεται ένας όγκος και το βγάζω το βιβλίο, αλλά δεν είμαι αρπακολλατζής), θεωρώντας όμως, ταυτόχρονα, πως απαιτείται τουλάχιστον ένας χρόνος (τονίζω το "τουλάχιστον") πλήρους αφοσίωσής μου στο πρότζεκτ –δίχως να ασχολούμαι, εννοώ, με τίποτ’ άλλο– προκειμένου να προκύψει κάτι σωστό. Αφού, όμως, εδώ το αποκαλύπτω... ας πάρει κάποιος άλλος την ιδέα και ας το κάνει εκείνος. Και αν το κάνει καλά πολύ θα χαρώ. Εγώ δεν βιάζομαι αυτή τη στιγμή...
[Λεωνίδας Χρηστάκης «Ιδεοδρόμιο» late seventies, και να μία πρώιμη απόπειρα «αποκαθήλωσης» του Σαββόπουλου από το «χώρο». Αυτά και μόνον αυτά μπορούν να αποτελέσουν την ύλη μιας άκρως ενδιαφέρουσας ιστορίας, η οποία δεν έχει ακόμη ειπωθεί. Πείτε την –σε συναδέλφους και συναδέλφισσες απευθύνομαι– αν γουστάρετε, αν το νοιώθετε δικό σας όλο αυτό, και αν μπορείτε να το κάνετε...]
4/11/2025
Βασικά φάγανε και τα πόμολα, και τα κλείσανε γιατί δεν μπορούσαν να φάνε άλλα. Κινδύνευαν να αποκαλυφθούν. Τον τύπο τον διώξανε για να τον προστατεύσουν. Εξάλλου το «έργο» του θα συνεχίσουν.
Βασικά φάγανε και τα πόμολα, και τα κλείσανε γιατί δεν μπορούσαν να φάνε άλλα. Κινδύνευαν να αποκαλυφθούν. Τον τύπο τον διώξανε για να τον προστατεύσουν. Εξάλλου το «έργο» του θα συνεχίσουν.
4/11/2025
Το ζήτημα με τα ΕΛΤΑ φέρνει στη μνήμη τις χειρότερες μέρες του μνημονιακού κυνισμού. Εποχή "μαύρου στην ΕΡΤ", ΕΝΦΙΑ, διάλυσης ασφαλιστικών ταμείων, PSI, των περικοπών στις συντάξεις κτλ. Προφανώς ζούμε ακόμη σε τέτοια φάση - αν δεν το έχουν οι πάντες αντιληφθεί.
Το ζήτημα με τα ΕΛΤΑ φέρνει στη μνήμη τις χειρότερες μέρες του μνημονιακού κυνισμού. Εποχή "μαύρου στην ΕΡΤ", ΕΝΦΙΑ, διάλυσης ασφαλιστικών ταμείων, PSI, των περικοπών στις συντάξεις κτλ. Προφανώς ζούμε ακόμη σε τέτοια φάση - αν δεν το έχουν οι πάντες αντιληφθεί.
4/11/2025
Όσα δεν έχετε διαβάσει ποτέ για τα "Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα" του Γιώργου Ρωμανού θα τα διαβάσετε στις σελίδες 220-229 του νέου βιβλίου μου, που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
>>(...) Δεν ξέρω αν μεταδίδονταν τραγούδια από το «Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα» στο ραδιόφωνο (πέρα από τις διαφημιστικές εκπομπές των εταιρειών), πιθανώς όχι, αλλά σίγουρα ο Ρωμανός εμφανιζόταν στην τηλεόραση, που ναι μεν είχε μεγαλύτερη δύναμη σαν μέσο, αλλά δεν είχε τη διάχυση του ραδιοφώνου στα ακροατήρια. Έτσι την Πρωτοχρονιά του 1970 ο Ρωμανός θα εμφανιζόταν στο εορταστικό πρόγραμμα του Καναλιού 11 (ΕΙΡΤ), μαζί με την Καίτη Χωματά, την Αλέκα Κανελλίδου, την Δέσποινα Γλέζου, την Ζωή Κουρούκλη, την Αρλέτα, την Λίτσα Σακελλαρίου και τους Dave Carroll and The Sing-Sing Four. Επίσης ο Ρωμανός θα εμφανιζόταν και στην τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη «Οικογενειακές Υποθέσεις», που μεταδιδόταν από το Κανάλι 5 (Ενόπλων), στην αρχή του 1971, κάθε Δευτέρα από τις 21:00-21:15. Όπως διαβάζουμε στο περιοδικό «Σώου» [τεύχος #4, 6 Μαρ. 1971]:
«Ηθοποιοί, τηλεοπτικοί αστέρες, μέντιουμ, αστρολόγοι, πυγμάχοι, αθληταί, ρεπόρτερς, μουσικοί, τραγουδιστές, συγγραφείς και φωτομοντέλα, γίνονται επιτυχημένα κοκταίηλ, κάθε Δευτέρα στην εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη “Οικογενειακές Υποθέσεις”. Σ’ ένα από τα σπαρταριστά παιχνίδια αυτής της σειράς ο Γιώργος Ρωμανός, η Τάμμυ και ο Αλέξης Παπαδημητρίου, αντιμετώπισαν τους στιχουργούς Δημήτρη Ιατρόπουλο, Γιάννη Κακουλίδη και Σώτια Τσώτου. Ο αγώνας έληξε με νίκη των στιχουργών, αλλά οι πληροφορίες μας λένε πως οι τραγουδισταί θα ζητήσουν... ομοιοκαταληξία σε προσεχή εκπομπή».(...)<<
Όσα δεν έχετε διαβάσει ποτέ για τα "Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα" του Γιώργου Ρωμανού θα τα διαβάσετε στις σελίδες 220-229 του νέου βιβλίου μου, που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία...
>>(...) Δεν ξέρω αν μεταδίδονταν τραγούδια από το «Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα» στο ραδιόφωνο (πέρα από τις διαφημιστικές εκπομπές των εταιρειών), πιθανώς όχι, αλλά σίγουρα ο Ρωμανός εμφανιζόταν στην τηλεόραση, που ναι μεν είχε μεγαλύτερη δύναμη σαν μέσο, αλλά δεν είχε τη διάχυση του ραδιοφώνου στα ακροατήρια. Έτσι την Πρωτοχρονιά του 1970 ο Ρωμανός θα εμφανιζόταν στο εορταστικό πρόγραμμα του Καναλιού 11 (ΕΙΡΤ), μαζί με την Καίτη Χωματά, την Αλέκα Κανελλίδου, την Δέσποινα Γλέζου, την Ζωή Κουρούκλη, την Αρλέτα, την Λίτσα Σακελλαρίου και τους Dave Carroll and The Sing-Sing Four. Επίσης ο Ρωμανός θα εμφανιζόταν και στην τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη «Οικογενειακές Υποθέσεις», που μεταδιδόταν από το Κανάλι 5 (Ενόπλων), στην αρχή του 1971, κάθε Δευτέρα από τις 21:00-21:15. Όπως διαβάζουμε στο περιοδικό «Σώου» [τεύχος #4, 6 Μαρ. 1971]:
«Ηθοποιοί, τηλεοπτικοί αστέρες, μέντιουμ, αστρολόγοι, πυγμάχοι, αθληταί, ρεπόρτερς, μουσικοί, τραγουδιστές, συγγραφείς και φωτομοντέλα, γίνονται επιτυχημένα κοκταίηλ, κάθε Δευτέρα στην εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη “Οικογενειακές Υποθέσεις”. Σ’ ένα από τα σπαρταριστά παιχνίδια αυτής της σειράς ο Γιώργος Ρωμανός, η Τάμμυ και ο Αλέξης Παπαδημητρίου, αντιμετώπισαν τους στιχουργούς Δημήτρη Ιατρόπουλο, Γιάννη Κακουλίδη και Σώτια Τσώτου. Ο αγώνας έληξε με νίκη των στιχουργών, αλλά οι πληροφορίες μας λένε πως οι τραγουδισταί θα ζητήσουν... ομοιοκαταληξία σε προσεχή εκπομπή».(...)<<
3/11/2025
Διαβάζω συνεχώς σε φιλελέδικα σάιτ κείμενα για τον Σαββόπουλο και σε σχέση με την φάση της τελετής στη Μητρόπολη κ.λπ. (Δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε). Τα γράφουν άνθρωποι, που σιχαίνονται την αριστερά και που το δισκογραφημένο έργο τού Σαββόπουλου, από την αρχή έως το τέλος του, δεν τους αφορά – σε σχέση με τα μυαλά που έχουν σήμερα. Πριν από 50, 40 και 30 χρόνια δεν ξέρω τι πίστευαν... Ροκάδες ήταν βασικά, και ξέρετε τι εννοώ, όταν λέω ροκάδες, τους άσχετους του ροκ, που απλά άκουσαν μισό δίσκο Led Zep στα νιάτα τους και νόμισαν πως έκαναν επανάσταση.
Λοιπόν, για να το τελειώσω αυτό το θέμα. Όσο απαράδεκτη ήταν η απουσία της Αριστεράς από την τελετή στη Μητρόπολη (το έγραψα προ ημερών και δεν το παίρνω πίσω), άλλο τόσο απεχθής ήταν στα μάτια μου η κατάληψη της Μητρόπολης από τον κυβερνητικό θίασο. Πρέπει να ντρέπονται και οι μεν και οι δε.
Διαβάζω συνεχώς σε φιλελέδικα σάιτ κείμενα για τον Σαββόπουλο και σε σχέση με την φάση της τελετής στη Μητρόπολη κ.λπ. (Δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε). Τα γράφουν άνθρωποι, που σιχαίνονται την αριστερά και που το δισκογραφημένο έργο τού Σαββόπουλου, από την αρχή έως το τέλος του, δεν τους αφορά – σε σχέση με τα μυαλά που έχουν σήμερα. Πριν από 50, 40 και 30 χρόνια δεν ξέρω τι πίστευαν... Ροκάδες ήταν βασικά, και ξέρετε τι εννοώ, όταν λέω ροκάδες, τους άσχετους του ροκ, που απλά άκουσαν μισό δίσκο Led Zep στα νιάτα τους και νόμισαν πως έκαναν επανάσταση.
Λοιπόν, για να το τελειώσω αυτό το θέμα. Όσο απαράδεκτη ήταν η απουσία της Αριστεράς από την τελετή στη Μητρόπολη (το έγραψα προ ημερών και δεν το παίρνω πίσω), άλλο τόσο απεχθής ήταν στα μάτια μου η κατάληψη της Μητρόπολης από τον κυβερνητικό θίασο. Πρέπει να ντρέπονται και οι μεν και οι δε.
3/11/2025
Ένα απόσπασμα από το υποκεφάλαιο "διαφημίσεις και ποδοσφαιρομανία" (σελ. 432-435) του βιβλίου μου "Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (μία αντι-ανάγνωση)" [Όγδοο, 2025], που κυκλοφορεί τώρα στα βιβλιοπωλεία...
>>Μάλιστα, σε σχέση με τις «Διαφημίσεις» τον είχα ρωτήσει σχετικώς πριν από μερικά χρόνια και μου είχε πει τα εξής:
«Μόνο στη μνήμη μου πλέον υπάρχουν κάπως... Ήταν ένα απάνθισμα διαφορετικών σλόγκαν της εποχής, που παρουσίαζαν μια ζωή ιλουστρασιόν. “Τρώτε νόστιμο φτηνό χοιρινό... Η θεία Όλγα ξέρει...” και τέτοια. Το σουξέ ήταν ότι άρχιζε με το διεθνές “κόκα-κόλα πάει με όλα / όλα παν’ καλά με κόκα-κόλα / όλα παν’ καλά”! (την ελληνική απόδοση την είχα κάνει εγώ για το λανσάρισμα του προϊόντος στην Ελλάδα), με το τραγούδι να τελειώνει όπως είχε αρχίσει: “κόκα-κόλα πάει με όλα / όλα παν’ καλά με κόκα-κόλα” (και εδώ αργά πλέον, με θλίψη και ειρωνεία). Κάθε Κυριακή, που κάναμε πρωινά στα σινεμά της Αθήνας με τους Poll, αλλά και στο Ελατήριον, μόλις έβγαινα στη σκηνή ο κόσμος φώναζε... “κόκα-κόλα...”! Χαμός!!».<<
Ένα απόσπασμα από το υποκεφάλαιο "διαφημίσεις και ποδοσφαιρομανία" (σελ. 432-435) του βιβλίου μου "Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (μία αντι-ανάγνωση)" [Όγδοο, 2025], που κυκλοφορεί τώρα στα βιβλιοπωλεία...
>>Μάλιστα, σε σχέση με τις «Διαφημίσεις» τον είχα ρωτήσει σχετικώς πριν από μερικά χρόνια και μου είχε πει τα εξής:
«Μόνο στη μνήμη μου πλέον υπάρχουν κάπως... Ήταν ένα απάνθισμα διαφορετικών σλόγκαν της εποχής, που παρουσίαζαν μια ζωή ιλουστρασιόν. “Τρώτε νόστιμο φτηνό χοιρινό... Η θεία Όλγα ξέρει...” και τέτοια. Το σουξέ ήταν ότι άρχιζε με το διεθνές “κόκα-κόλα πάει με όλα / όλα παν’ καλά με κόκα-κόλα / όλα παν’ καλά”! (την ελληνική απόδοση την είχα κάνει εγώ για το λανσάρισμα του προϊόντος στην Ελλάδα), με το τραγούδι να τελειώνει όπως είχε αρχίσει: “κόκα-κόλα πάει με όλα / όλα παν’ καλά με κόκα-κόλα” (και εδώ αργά πλέον, με θλίψη και ειρωνεία). Κάθε Κυριακή, που κάναμε πρωινά στα σινεμά της Αθήνας με τους Poll, αλλά και στο Ελατήριον, μόλις έβγαινα στη σκηνή ο κόσμος φώναζε... “κόκα-κόλα...”! Χαμός!!».<<





Σχόλια από το fb στο ποστ "Διαβάζω συνεχώς σε φιλελέδικα σάιτ κείμενα για τον Σαββόπουλο και σε σχέση με την φάση της τελετής"...
ΑπάντησηΔιαγραφήStelios Papastilianos
στη Μητροπολη τον Σαββοπουλο τον πενθησαν αυτοι που ηθελε ουτε ο λαος ηταν ομως εκει γιατι δεν το λετε
Φώντας Τρούσας
Εγώ ήμουν εκεί και ήταν και εκατοντάδες άλλοι. Ή και χιλιάδες. Δεν τους μέτρησα... Να λείπει η περαιτέρω συζήτηση και είναι απαράδεκτη από τη μεριά σου η αιχμή σε μένα. Άκου "γιατί δεν το λέτε"... Να πω δηλαδή σώνει και καλά τη μ@λακία που είπες εσύ?
Nikitas Kakavas
Με καλυψες απόλυτα, όπως συνήθως Δάσκαλε. Α propo υπάρχει περίπτωση να έχεις στη διάθεσή σου καμμία ηχογράφηση από το ΚΥΤΤΑΡΟ η το ΡΟΝΤΕΟ, να ευλογηθουμε με τα Αχραντα και εμείς που δεν το προλάβαμε?
Φώντας Τρούσας
Υπάρχουν πράματα σε συλλέκτες, αλλά δεν μπορούν να βγουν αυτά έτσι εύκολα προς τα έξω.
Nikitas Kakavas
υπάρχει περίπτωση να ...γευτούμε έστω και λίγο ποτέ και εμείς οι κοινοί θνητοί?
Φώντας Τρούσας
https://www.lifo.gr/.../ntokoymento-o-sabbopoylos-se-mia...
Ντοκουμέντο: O Σαββόπουλος σε μια ανέκδοτη εκδοχή της «Θανάσιμης μοναξιάς του Αλέξη Ασλάνη» | LiFO
Nikitas Kakavas
ο,τι βγάζει ο Δάσκαλος το έχουμε διαβάσει, δει κι ακούσει ηδη
Nikitas Kakavas
σε κάθε περίπτωση ευχαριστούμε, Δασκαλε
Βασίλης Καμπούρης
Αριστεράς ο λόγος το λέει
Όσο για αυτούς που άκουσαν μισό δίσκο και νόμιζαν πως... φοβερή μάστιγα στον τόπο
Ήμουν κι εγώ ροκάς μου έχουν πει διάφοροι τραπεζικοί διευθυνταδες κλπ γιαπις
Γιατί παιδική αρρώστια είναι;
Ήταν η μόνιμη απάντηση μου
Vagelis Avgidis
ακριβώς έτσι! Εγώ ξανάρχισα να ακούω μέταλ στα 42 μου!
Βασίλης Καμπούρης
Όταν μπήκαμε στο ροκενρολ ( με την πλατεια έννοια όχι μόνο το τυπικά ροκενρολ του Μπιλ Χάλεϊ ας πούμε) δεν μπήκαμε να δούμε τα ζωακια στον ζωολογικό κήπο
Ntinos Taleas
Είστε σωστός αλλά να θυμηθούμε πόσοι επίσημοι βρέθηκαν στην κηδεία των σπουδαίων ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΊΟΥ και ΝΤΕΜΗ ΡΟΥΣΣΟΥ;Εκεί γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε ουδείς;
Φώντας Τρούσας
Καλύτερα που δεν πήγε κανένας από δαύτους (αν δεν πήγε, γιατί δεν θυμάμαι). Όπου δεν πατάνε αυτοί είναι πάντα καλύτερα.
Makis Kontizas
Εμένα πάντως δεν μου είχε καθόλου καλή εντύπωση έως του ξεραματού που στην κηδεία του Τζιμάκου είχαν βαλαντωσει στο κλάμα ο Κοικίλιας με την Μπαλατσινού
Σχόλια από το fb στο ποστ "Το ζήτημα με τα ΕΛΤΑ φέρνει στη μνήμη τις χειρότερες μέρες του μνημονιακού κυνισμού"...
ΑπάντησηΔιαγραφήStathis Nikokavouras
Μεσα εισαι αλλα δεν εχουν μεινει και πολλα.εχουν πουληθει ολα.εχουν φαει τον αμπακα .ποτε στην ιστορια δεν εχει φαει κυβερνηση και παρατρεχαμενοι τοσα..βλεπουν ενα ηλιθιο λαο αποχαυνωμενο στον καναπε ,νεολαια με μπαφο,κοκα ,γερους που φοβουνται τα χειρωτερα και τους ψηφιζουν και το βαρελι δεν εχει πατο...εχουμε τελειωσει..λιμανια ,αεροδρομεια,τραινα,ξενοδοχεια ορυχεια,πετρελαια,οτε,δεη εχουν δοθει ..το νερο ερχεται συντομα γιαυτο βλεπεις οτι καθε μερα γραφουν δεν υπαρχει νερο να γινουν εκτροπες .μονο ο τουρισμος μενει για εξι μηνες μεροκαματο .....εχουμε τελειωσει...ναμαστε καλα να μας θυμομαστε..δουλοι γιναμε ξανα..
Βαγγέλης Γιοσμάς
Πάρα πολλοί, πάσχοντες προφανώς από ανίατη ηλιθιοτητα, θεωρούν ότι έχουν παρέλθει τα μνημόνια....
Γιώργος-Ίκαρος Ιωάννου Μπαμπασάκης
Όπως έλεγεν ο αείμνηστος Πιτ Κουτρουμπούσης: Ευτυχώς που πέθανα. (Τουλάχιστον εμείς ζήσαμε, αλίμονο στους νέους, Φώντα μου).
Vassilis Serafimakis
Το άλλο το ζαβό στο μεταξύ να επιμένει, Σάς έβγαλα απ'τα μνημόνια.
Σχόλιο από το fb στο ποστ "Βασικά φάγανε και τα πόμολα, και τα κλείσανε γιατί δεν μπορούσαν να φάνε άλλα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνης Βλαχογιάννης
Ο καινούργιος που βάλανε να δεις διαπλοκή...
https://www.facebook.com/share/p/17J3cgGSzt/
Σχόλια από το fb στο ποστ "Μου λένε διάφοροι φίλοι να γράψω ένα βιβλίο για τον Σαββόπουλο"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωνσταντίνα Κοντάκου
θα ήταν εξαίρετη περίπτωση. Σκεφθείτε το!
Ήδη έχετε θαυμάσιο υλικό γράψει
Alexis Tambouras
Γνώρισα και τους δύο την ίδια εποχή (1965-66) και συνδεθήκαμε με στενή φιλία εξαρχής . Αλλά ενώ ο Λεωνίδας Χρηστάκης παρέμεινε πιστός επιστήθιος φίλος μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του -- τον Σαββόπουλο τον έχασα κάπου στην πορεία μέσα σε λίγα χρόνια προς μεγάλη μου συναισθηματική απογοήτευση ! Τόσο ο Τάσος Φαληρέας όσο και Άγγελος Μαστοράκης , κοινοί φίλοι με τον Διονύση , για να ξεπεραστεί η αμηχανία και για παρηγοριά μου έλεγαν " Μην ξεσυνερίζεσαι τον Νιόνιο , καθότι συχνά πέφτει θύμα της μουσικής του ιδιοφυΐας "...
Anastasia Rouchota
Ωραίος ο Χριστάκης.chapeau!
Jimmy Musicfan
Υπάρχει ήδη πολύ ενημερωτικός τόμος με πάρα πολλα στοιχεία και όλα τα πρώτα άλμπουμ του ,αλλά είναι σπάνιος και ακριβός!
Φώντας Τρούσας
Τι σχέση έχει αυτό, μ' αυτό που γράφω? Υπάρχουν πολλά βιβλία για τον Σαββόπουλο, αυτό που λέω δεν υπάρχει.
Niki Limnioti
δεν υπάρχουν πολλά, τρία υπάρχουν. Του Καράμπελα πάντως για τους στίχους του είναι εξαιρετικό.
Φώντας Τρούσας
Πολλά είναι, και με αυτά που έχει βγάλει ο ίδιος, που έχουν μέσα και φωτογραφίες και συνεντεύξεις και παρτιτούρες κ.λπ.
Niki Limnioti
ναι σωστά αλλά εκτός εμπορίου νομιζω
Φώντας Τρούσας
Καλά ναι, πολλά είναι εκτός εμπορίου.
Χαρης Κουρουζίδης
Να και μια αποκαλυψη για μενα , οτι δηλαδη ο Φωντας Τρουσας ειναι ο Λεωνιδας Χρηστακης . !!!
Φώντας Τρούσας
τι θες να πεις?
Helena Artaki
Να το κάνετε!
Hlias RK Progressiveas
ψιλοάσχετο αλλά απ την άλλη μεριά (της ιστορίας), το ΚΚΕ άσκησε κριτική (πολιτικά) στην εξέλιξη του Νιόνιου αλλά στην επίσημη ανακοίνωση θανάτου ΔΕΝ υπήρχε κάτι απ' όλ αυτά, παράμόνο το αξιόπνοο του έργου του (συνολικά, αλλά και μέσα από τις συνεργασίες του -εποχής βέβαια). Χμ μετά ήταν σα να αγκάλιαζε (και) τους χουντικούς.
Σχόλια από το fb στο ποστ "Μερικές μόνο από τις έντυπες πηγές, βιβλία και περιοδικά, που χρησιμοποίησα για τη συγγραφή του υποκεφαλαίου για τον ποιητή Λευτέρη Πούλιο"...
ΑπάντησηΔιαγραφήChristos Nastos
Εχεις τρομερο αρχειο περιοδικων...
Φώντας Τρούσας
Εντάξει, κάποια πράγματα για τη δουλειά βασικά. Άμα γράφεις για τέτοια θέματα δεν γίνεται να φαντασιώνεσαι, πρέπει να γράφεις με στοιχεία. Ας πούμε ΚΛΙΚ και max δεν έχω ούτε ένα... (γέλιο)
Vassilis Serafimakis
το τίποτα σε ιλλουστρασιόν.
Giorgos Kozias
Εύγε, Λευτέρης Πούλιος μοναδικός!