1/11/2025
>>(...) Και αν στα περιοδικά της αριστεράς (των
«λαμπράκηδων» εννοώ) το θέμα με τους Beatles αντιμετωπιζόταν μέσα από μια
απολύτως ευνοϊκή σκοπιά, σ’ ένα άλλο περιοδικό της εποχής, τον «Σπουδαστικό
Κόσμο», που μπαίνει μπροστά το 1963, η αντιμετώπιση είναι διαφορετική. Στην αρχή,
το έντυπο αυτό, έμοιαζε κάπως με εφημερίδα, για να μετατραπεί, μετά από μερικά
τεύχη, σε περιοδικό, μη σταθερής περιοδικότητας όμως. Ο «Σπουδαστικός Κόσμος»
ήταν το περιοδικό της «άλλης» αριστεράς, καθώς από τον Μάη του ’66, και το 9ο
τεύχος του, αποτελούσε πλέον, επίσημα, κάτι σαν όργανο της μαοϊκής ΠΠΣΠ
(Πανσπουδαστική Προοδευτική Συνδικαλιστική Παράταξη). Στο τεύχος #7 του
περιοδικού, από τον Μάρτη του ’66, διαβάζουμε μια απάντηση σ’ ένα άρθρο του
Τσιριντάνη, που είχε δημοσιευθεί προηγουμένως στις «Εικόνες» και που είχε τίτλο
«Η νεολαία αυτό το πρόβλημα». Ο συντάκτης του «Σπουδαστικού Κόσμου» γράφει
πως... «Ο κ. Τσιριντάνης μας μιλάει για Μπητλς κι υστερία, και μεις του
υπενθυμίζουμε την πάλη που κάνουμε ενάντια σε κείνους που θέλουν να κάνουν τους
συλλόγους μας κατάλληλους μόνο για χορούς και εκδρομές». Μοιάζει κάπως σαν να
είχαν εξαπολύσει σταυροφορία, τότε, οι μαοϊκοί κατά των μοντέρνων χορών.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει, όμως, και το 8ο τεύχος του «Σπουδαστικού Κόσμου» από τον Απρίλη του 1966 και βασικά το άρθρο κάποιου Κ.Σ. υπό τον τίτλο «Νεολαία / Γύρω από το πρόβλημά της», εκεί όπου διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, πως «δεν είναι συνηθισμένος ο έξαλλος θαυμασμός για τους Μπητλς ανάμεσα στους νέους των εργατικών στρωμάτων», λες και οι Beatles δεν είχαν ήδη θιασώτες παιδιά της εργατικής τάξης και στην Αγγλία και παντού στον κόσμο. Πιο κάτω δε, στο ίδιο άρθρο, διαβάζουμε το εξής:
«Οι “σύγχρονοι” ρυθμοί που χορεύονται ομαδικά δεν αποτείνονται σε πρόσωπα, αλλά σε απρόσωπες ορέξεις. Εδώ μια παρένθεση: γνωστός συνθέτης και πολιτικός σε μια του συνέντευξη χαραχτήρισε σαν δείγματα κοινωνικής λειτουργίας, απροσανατόλιστης βέβαια, μα οπωσδήποτε υγιείς τους χορούς αυτούς. Μήπως και οι τελετουργικές εκδηλώσεις της Νυρεμβέργης ήταν απροσανατόλιστες βέβαια, μα οπωσδήποτε προοδευτικές; Κλείνει η παρένθεση. Η κυριαρχία της παντομίμας και του ρυθμού είναι η επιστροφή στο ομαδικό ασυνείδητο, και το ομαδικό ασυνείδητο είναι κοντά στο φασισμό».
Εδώ ο συντάκτης απαντά, και μάλιστα με ειρωνικό τρόπο, σε όσα είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης στο «Σινεμά», τον Δεκέμβριο του 1965...<<
[Ένα απόσπασμα από το "Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία
& Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (μία αντι-ανάγνωση)" [Όγδοο,
2025], που κυκλοφορεί τώρα στα βιβλιοπωλεία]
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει, όμως, και το 8ο τεύχος του «Σπουδαστικού Κόσμου» από τον Απρίλη του 1966 και βασικά το άρθρο κάποιου Κ.Σ. υπό τον τίτλο «Νεολαία / Γύρω από το πρόβλημά της», εκεί όπου διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, πως «δεν είναι συνηθισμένος ο έξαλλος θαυμασμός για τους Μπητλς ανάμεσα στους νέους των εργατικών στρωμάτων», λες και οι Beatles δεν είχαν ήδη θιασώτες παιδιά της εργατικής τάξης και στην Αγγλία και παντού στον κόσμο. Πιο κάτω δε, στο ίδιο άρθρο, διαβάζουμε το εξής:
«Οι “σύγχρονοι” ρυθμοί που χορεύονται ομαδικά δεν αποτείνονται σε πρόσωπα, αλλά σε απρόσωπες ορέξεις. Εδώ μια παρένθεση: γνωστός συνθέτης και πολιτικός σε μια του συνέντευξη χαραχτήρισε σαν δείγματα κοινωνικής λειτουργίας, απροσανατόλιστης βέβαια, μα οπωσδήποτε υγιείς τους χορούς αυτούς. Μήπως και οι τελετουργικές εκδηλώσεις της Νυρεμβέργης ήταν απροσανατόλιστες βέβαια, μα οπωσδήποτε προοδευτικές; Κλείνει η παρένθεση. Η κυριαρχία της παντομίμας και του ρυθμού είναι η επιστροφή στο ομαδικό ασυνείδητο, και το ομαδικό ασυνείδητο είναι κοντά στο φασισμό».
Εδώ ο συντάκτης απαντά, και μάλιστα με ειρωνικό τρόπο, σε όσα είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης στο «Σινεμά», τον Δεκέμβριο του 1965...<<
31/10/2025
Τα πιο σημαντικά, που είπε ποτέ σε συνεντεύξεις ο Σαββόπουλος τα είπε τέλος ’70-αρχή ’80.
Ήταν καλή εποχή εκείνη γενικά. Η δεξιά μπορεί να διατηρούσε ακόμη μια αίσθηση αγροίκου στη συμπεριφορά της (του τύπου γ@μώ και δέρνω, α λα φίφτις και σίξτις), αλλά είχε και κάποια λαϊκά γνωρίσματα (στα θέματα της οικονομίας π.χ.), το πασόκ ήταν στα πάνω του και δεν είχε φθαρεί ακόμη, η αριστερά είχε δύναμη μεγαλύτερη από τα ποσοστά της, υπήρχε ο «χώρος» σε ακμή, το life style ήταν ακόμη κάτι άγνωστο, με την κίνηση των ιδεών να είναι πολύ πιο ώριμη απ’ όσο στα ελληνικά σίξτις και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης (και με τον ξύλινο λόγο να μην συναρπάζει πια). Υπήρχαν ακόμη οράματα τέλος πάντων –για τελευταία φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία–, δεν ήταν όλα (ξε)πουλημένα, με τον κόσμο να ελπίζει σε κάτι καλό που να αφορά πολλούς κ.λπ. Αυτή την εποχή μαρκάρουν τα λόγια του Σαββόπουλου, που συμβολίζουν και την άνεση να μιλάς ελεύθερα (είμαστε επί Πασόκ πια), δίχως να σκέφτεσαι τις συνέπειες όσων θα πεις...
Τα πιο σημαντικά, που είπε ποτέ σε συνεντεύξεις ο Σαββόπουλος τα είπε τέλος ’70-αρχή ’80.
Ήταν καλή εποχή εκείνη γενικά. Η δεξιά μπορεί να διατηρούσε ακόμη μια αίσθηση αγροίκου στη συμπεριφορά της (του τύπου γ@μώ και δέρνω, α λα φίφτις και σίξτις), αλλά είχε και κάποια λαϊκά γνωρίσματα (στα θέματα της οικονομίας π.χ.), το πασόκ ήταν στα πάνω του και δεν είχε φθαρεί ακόμη, η αριστερά είχε δύναμη μεγαλύτερη από τα ποσοστά της, υπήρχε ο «χώρος» σε ακμή, το life style ήταν ακόμη κάτι άγνωστο, με την κίνηση των ιδεών να είναι πολύ πιο ώριμη απ’ όσο στα ελληνικά σίξτις και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης (και με τον ξύλινο λόγο να μην συναρπάζει πια). Υπήρχαν ακόμη οράματα τέλος πάντων –για τελευταία φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία–, δεν ήταν όλα (ξε)πουλημένα, με τον κόσμο να ελπίζει σε κάτι καλό που να αφορά πολλούς κ.λπ. Αυτή την εποχή μαρκάρουν τα λόγια του Σαββόπουλου, που συμβολίζουν και την άνεση να μιλάς ελεύθερα (είμαστε επί Πασόκ πια), δίχως να σκέφτεσαι τις συνέπειες όσων θα πεις...
31/10/2025
>>Πιερρακάκης: Πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις
για την επιβίωση των ΕΛΤΑ<<
Τα ΕΛΤΑ τα διέλυσαν αυτοί. Δεν διαλύθηκαν από μόνα τους, ούτε γιατί τα ξεπέρασε η εποχή. Δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να τα εκσυγχρονίσουν, απλά γιατί είναι πουλημένοι στα συμφέροντα της αγοράς, και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Αν μπορούν να την πουλήσουν κάνουν κανα μερεμέτι και τη χαρίζουν στους... επενδυτές. Αν δεν μπορούν να την πουλήσουν, τη διαλύουν, την απαξιώνουν και την κλείνουν. Το θέμα «κοινωνική ευαισθησία» δεν τους απασχολεί καθόλου. Δεν υπάρχουν τέτοιες λέξεις στην ατζέντα τους, στο λεξιλόγιό τους.
Τα ΕΛΤΑ με τη δυναμική και τη διασπορά που είχαν σε όλη τη χώρα θα μπορούσε να ανταγωνιστούν τους πάντες – κάθε ιδιωτικό κούριερ (και να κλείνουν τα ιδιωτικά κούριερ και όχι τα ΕΛΤΑ). Απλά δεν τους ενδιαφέρει αυτό το πράγμα. Δεν γουστάρουν να επενδύσουν. Να τα βγάλουν από πάνω τους τους νοιάζει μόνο, να τα ξεφορτωθούν.
Να φανταστείτε το τραγελαφικό της κατάστασης... οι υπάλληλοι για να σου δώσουν ένα δέμα στο έδιναν με τριπλάσια διαδικασία από το box now ας πούμε. Σκάναραν, αλλά ταυτόχρονα έκαναν και χειρονακτική παράδοση! Και τα δύο μαζί! Ενώ αν τύχαινε να πληρώσεις αντικαταβολή ήταν σαν να βρισκόσουν, με χρονοκάψουλα, στη δεκαετία του ’70.
Τα άφησαν να σαπίσουν τα ΕΛΤΑ, και τώρα απλώς τα πετάνε στα σκουπίδια.
Τα ΕΛΤΑ τα διέλυσαν αυτοί. Δεν διαλύθηκαν από μόνα τους, ούτε γιατί τα ξεπέρασε η εποχή. Δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να τα εκσυγχρονίσουν, απλά γιατί είναι πουλημένοι στα συμφέροντα της αγοράς, και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η απαξίωση της δημόσιας περιουσίας. Αν μπορούν να την πουλήσουν κάνουν κανα μερεμέτι και τη χαρίζουν στους... επενδυτές. Αν δεν μπορούν να την πουλήσουν, τη διαλύουν, την απαξιώνουν και την κλείνουν. Το θέμα «κοινωνική ευαισθησία» δεν τους απασχολεί καθόλου. Δεν υπάρχουν τέτοιες λέξεις στην ατζέντα τους, στο λεξιλόγιό τους.
Τα ΕΛΤΑ με τη δυναμική και τη διασπορά που είχαν σε όλη τη χώρα θα μπορούσε να ανταγωνιστούν τους πάντες – κάθε ιδιωτικό κούριερ (και να κλείνουν τα ιδιωτικά κούριερ και όχι τα ΕΛΤΑ). Απλά δεν τους ενδιαφέρει αυτό το πράγμα. Δεν γουστάρουν να επενδύσουν. Να τα βγάλουν από πάνω τους τους νοιάζει μόνο, να τα ξεφορτωθούν.
Να φανταστείτε το τραγελαφικό της κατάστασης... οι υπάλληλοι για να σου δώσουν ένα δέμα στο έδιναν με τριπλάσια διαδικασία από το box now ας πούμε. Σκάναραν, αλλά ταυτόχρονα έκαναν και χειρονακτική παράδοση! Και τα δύο μαζί! Ενώ αν τύχαινε να πληρώσεις αντικαταβολή ήταν σαν να βρισκόσουν, με χρονοκάψουλα, στη δεκαετία του ’70.
Τα άφησαν να σαπίσουν τα ΕΛΤΑ, και τώρα απλώς τα πετάνε στα σκουπίδια.
31/10/2025
Όσοι και όσες δεν έχουν αγοράσει ακόμη το βιβλίο μου «Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική...» (Χίππις, Γούντστοκ κτλ.), σκέφτονται να το κάνουν και κινούνται στο... τριεθνές, στα σύνορα Καισαριανής, Βύρωνα και Παγκρατίου, υπάρχει στο βιβλιοπωλείο Βιβλιοχώρα, στην Φορμίωνος 66. Ο Χριστόφορος θα σας εξυπηρετήσει...
Όσοι και όσες δεν έχουν αγοράσει ακόμη το βιβλίο μου «Ροκ, Ελληνικό Ροκ, Κοινωνία & Πολιτική...» (Χίππις, Γούντστοκ κτλ.), σκέφτονται να το κάνουν και κινούνται στο... τριεθνές, στα σύνορα Καισαριανής, Βύρωνα και Παγκρατίου, υπάρχει στο βιβλιοπωλείο Βιβλιοχώρα, στην Φορμίωνος 66. Ο Χριστόφορος θα σας εξυπηρετήσει...
31/10/2025
«των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία»
[φυσικά είχε υπάρξει μεγάλη θεωρητική μόχλευση, πριν τραγουδηθεί το θέμα από τον Σαββόπουλο]
[να μη σας πω από πού είναι αυτό, γιατί θα μου την πέσετε... ]
«των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία»
[φυσικά είχε υπάρξει μεγάλη θεωρητική μόχλευση, πριν τραγουδηθεί το θέμα από τον Σαββόπουλο]
[να μη σας πω από πού είναι αυτό, γιατί θα μου την πέσετε... ]
30/10/2025
Ψάχνω να δω ποιοι ήταν αυτοί που είπαν για πρώτη φορά «Νιόνιο» τον Σαββόπουλο.
Πολύ πριν από τους φιλελέδες, ακροκεντρώους κτλ. που χρησιμοποίησαν το «Νιόνιος» χαϊδευτικά τα πιο πρόσφατα χρόνια, μαρκάροντάς τον για δικό τους άνθρωπο, οι πρώτοι που τον είπαν έτσι ήταν σίγουρα κάποιοι της Αριστεράς, για να τον μειώσουν – επηρεασμένοι από τον Νιόνιο ή Σιόρ Διονύσιο του Καραγκιόζη κατά πάσα πιθανότητα.
Το αποκλείω να τον είπαν έτσι οι Κουκουέδες, γιατί είναι σοβαροί και δεν κοροϊδεύουν, κάνουν πολιτική κριτική, άμα θέλουν, αλλιώς άμα δεν θέλουν, διαγράφουν (κάνουν κάνσελ, εννοώ, και ξεμπερδεύουν) και είμαι 100% βέβαιος (έχω στοιχεία δηλαδή) πως «Νιόνιο» τον είπαν οι «αναθεωρητές», οι «εσωτερικάκηδες», στην εποχή της νεο-ορθοδοξίας, στην εποχή του «Τραπεζάκια Έξω».
Αυτοί το έπαιζαν πάντα έξυπνοι και απελευθερωμένοι δήθεν-τάχα και αμόλαγαν διάφορα. Σίγουρα δεν ήσαν σ’ αυτά εξυπνότεροι από τους αναρχοαυτόνομους (από την καζούρα των οποίων υπέφεραν) – αλλά, και ψάχνοντας όσο μπορούσα, δεν βρήκα πουθενά σε έντυπα του «χώρου» να αποκαλείται «Νιόνιος» ο Σαββόπουλος, τουλάχιστον πριν αρχίσουν να τον κοροϊδεύουν οι του «Εσωτερικού». Από ’κει και έως τα πιο πρόσφατα βρισίδια των συριζαίων (των κληρονόμων του «Εσ.») η απόσταση είναι μικρή φυσικά. Αυτά.
[έκλεισα τα σχόλια, γιατί κουράστηκα - άμα τα διαβάσετε θα κουραστείτε κι εσείς]
Ψάχνω να δω ποιοι ήταν αυτοί που είπαν για πρώτη φορά «Νιόνιο» τον Σαββόπουλο.
Πολύ πριν από τους φιλελέδες, ακροκεντρώους κτλ. που χρησιμοποίησαν το «Νιόνιος» χαϊδευτικά τα πιο πρόσφατα χρόνια, μαρκάροντάς τον για δικό τους άνθρωπο, οι πρώτοι που τον είπαν έτσι ήταν σίγουρα κάποιοι της Αριστεράς, για να τον μειώσουν – επηρεασμένοι από τον Νιόνιο ή Σιόρ Διονύσιο του Καραγκιόζη κατά πάσα πιθανότητα.
Το αποκλείω να τον είπαν έτσι οι Κουκουέδες, γιατί είναι σοβαροί και δεν κοροϊδεύουν, κάνουν πολιτική κριτική, άμα θέλουν, αλλιώς άμα δεν θέλουν, διαγράφουν (κάνουν κάνσελ, εννοώ, και ξεμπερδεύουν) και είμαι 100% βέβαιος (έχω στοιχεία δηλαδή) πως «Νιόνιο» τον είπαν οι «αναθεωρητές», οι «εσωτερικάκηδες», στην εποχή της νεο-ορθοδοξίας, στην εποχή του «Τραπεζάκια Έξω».
Αυτοί το έπαιζαν πάντα έξυπνοι και απελευθερωμένοι δήθεν-τάχα και αμόλαγαν διάφορα. Σίγουρα δεν ήσαν σ’ αυτά εξυπνότεροι από τους αναρχοαυτόνομους (από την καζούρα των οποίων υπέφεραν) – αλλά, και ψάχνοντας όσο μπορούσα, δεν βρήκα πουθενά σε έντυπα του «χώρου» να αποκαλείται «Νιόνιος» ο Σαββόπουλος, τουλάχιστον πριν αρχίσουν να τον κοροϊδεύουν οι του «Εσωτερικού». Από ’κει και έως τα πιο πρόσφατα βρισίδια των συριζαίων (των κληρονόμων του «Εσ.») η απόσταση είναι μικρή φυσικά. Αυτά.
[έκλεισα τα σχόλια, γιατί κουράστηκα - άμα τα διαβάσετε θα κουραστείτε κι εσείς]
29/10/2025
Από παλιό κείμενο, που είχα γράψει για το LiFO. gr. Όποιος-α δεν βαριέται διαβάζει...
(...) Το 1982-83 ο Θ. Μικρούτσικος βάλει κατά του νεολαϊκού, του νεορεμπέτικου, του αναβιωμένου ρεμπέτικου, των λαϊκών πανηγυριών στον Λυκαβηττό (συναυλίες με τον Πάνο Γαβαλά, τον Μανώλη Αγγελόπουλο κ.ά.) και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο δηλώνει στην εφημερίδα «Τα Νέα» (24 Οκτ. 1983) πως «τα στάδια και τα ντέφια δεν είναι πολιτιστική πρακτική», επεξηγώντας:
«Στην Ελλάδα σήμερα το τραγούδι και η μουσική έχει υποκατασταθεί από τον ήχο Αναψυκτήριο-Λυκαβηττός ’83. Λούμπεν τραγούδια, νεορεμπέτικα, ινδικά, αραβικά, επαναλήψεις ρεμπέτικων συχνά κακόηχες. Και το συμπέρασμα: ένα κοινό που κάποτε μετείχε σε μια ποιοτική πολιτιστικά διαδικασία τώρα λυσσομανά με το ντέφι και το τσιφτετέλι. Αυτή για μένα είναι η λαίλαπα της Αραπιάς. Εγώ έχω το κουράγιο στην άχαρα εποχή μας να χτυπηθώ μαζί τους. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι το μοτίβο θα έχει αλλάξει σε 2-3 χρόνια και οι νυν θεωρητικοί της Αραπιάς και της Γυφτιάς θα ψάχνουν να βρουν επιχειρήματα για να υιοθετήσουν το νέο πρόσωπο του λαϊκισμού – αυτής της χαμαιλεόντιας ιδεολογίας».
Λέγοντας «Γυφτιά» και «Αραπιά» ο Μικρούτσικος αναφέρεται στην έκρηξη του νεολαϊκού και νεορεμπέτικου τραγουδιού, η αρχή του οποίου τοποθετείται το 1978 με το άλμπουμ των Νίκου Ξυδάκη-Μανώλη Ρασούλη «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» [Lyra, 1978]. Κατά βάση υπάρχει κόντρα του Μικρούτσικου με ένα ιδεολογικό ρεύμα της εποχής, την νεο-ορθοδοξία, βασικός εκφραστής της οποίας είναι τότε και ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Η κόντρα Μικρούτσικου-Σαββόπουλου μπορεί να ξεκινάει στην αρχή της Μεταπολίτευσης, μπορεί να παίρνει σχήμα στο τέλος της δεκαετίας του '70, όταν ο Σαββόπουλος σε συνέντευξή του στον Γιώργο Πηλιχό (για την εφημερίδα «Τα Νέα») δηλώνει πως «η Ραφαέλα Καρά είναι καλύτερη από τον Μικρούτσικο, κι αυτό το ξέρουν και τα μικρά παιδιά», αλλά κεφαλαιώνεται στην αρχή του '80, όταν ο Μικρούτσικος καταφέρεται κατά της «Γυφτιάς» (παραγωγός στον δίσκο των Ξυδάκη-Ρασούλη ήταν ο Σαββόπουλος ως γνωστόν) και της «Αραπιάς» (το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «Στη μαγεμένη Αραπιά» ακουγόταν πολύ, τότε, από την Οπισθοδρομική Κομπανία, που είχε την εμπιστοσύνη του Σαββόπουλου), αφήνοντας σαφείς υπαινιγμούς (ο Μικρούτσικος) περί «σταδίων» (ο Σαββόπουλος είχε τραγουδήσει στο νέο τότε Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, στην Καλογρέζα, στις 19 Σεπτ. 1983) και περί «ντεφιών» (υπονοώντας και το περιοδικό «Ντέφι», στην επιτροπή του οποίου, ανάμεσα σε άλλους, ήταν και ο Τάσος Φαληρέας, συνομιλητής του Σαββόπουλου, από τους βασικούς υποστηρικτές της στροφής προς το λαϊκό τραγούδι, με την παράλληλη άρνηση του «προτεσταντικού ροκ»).
Αν η άποψη, η φιλοσοφία που κουβαλούσε το νεολαϊκό, το νεορεμπέτικο κ.λπ. ήταν και πρακτικά, μα και θεωρητικά εναρμονισμένη με την ντόπια παράδοση (που περιλάμβανε, ως βασικό άξονά της και την ορθόδοξη πίστη), έτσι όπως εκείνη αποκαλυπτόταν, για παράδειγμα, μέσα από τις «Μελέτες» του Ζήσιμου Λορεντζάτου («την παράδοση μπορείς να την καταλάβεις μονάχα με τη ζωή σου ή με τη μεταφυσική πράξη, διαφορετικά απομένει και αυτή μόνο φιλοσοφία ή φιλοσοφικό σύστημα και το σπουδαιότερο χάνει τότε τη θεϊκιά της προέλευση»), από την άλλη μεριά η καταφυγή σε δυτικά πρότυπα «πατούσε» σε ιδεολογικά κενά, τα οποία δεν μπορούσε, εύκολα να σχηματοποιηθούν, θεωρητικά και πρακτικά, μέσα στο περιβάλλον της κομμουνιστικής αριστεράς. Οι αισθητικές επιλογές, θέλω να πω, τότε, του Μικρούτσικου, έμοιαζαν (δεν λέω ήταν) σχεδόν ξεκρέμαστες.
Ο ίδιος, μάλιστα, λίγο καιρό αργότερα θα ερχόταν σε σύγκρουση με τον χώρο του και αυτή τη φάση την περιγράφει γλαφυρά ο αείμνηστος συνθέτης στην «Αυτοβιογραφία» του. Ένα μικρό απόσπασμα:
«Μπαίνοντας στο 1983, θα ξεκινήσω με την πολιτική διάσταση των πραγμάτων. Έχουν περάσει βέβαια δύο χρόνια από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, εγώ είμαι ακόμη στο ΚΚΕ, έχοντας σοβαρές διαφωνίες με την επίσημη άποψη του Κόμματος, για τα θέματα του πολιτισμού κυρίως, αλλά και γενικότερα, για ιδεολογικά ζητήματα. Υπήρχαν καθημερινές, μικρές ή μεγάλες αφορμές, για να αναδειχτούν αυτές οι διαφωνίες και να γίνουν αντιπαραθέσεις.(...) Λίγες μέρες αργότερα κάναμε μία συνέντευξη στον Ριζοσπάστη με τον Δημήτρη Δανίκα, όπου έλεγα “ναι στον Φρανκ Ζάππα, όχι στην εμπορευματοποιημένη αμερικάνικη μουσική, που προσπαθεί να επιβάλλει έναν μητροπολιτικό ήχο”. Αν αυτή η άποψη ακούγεται αυτονόητη σήμερα, σε διαβεβαιώ (σ.σ. μιλάει στον Οδυσσέα Ιωάννου) πως τότε δεν ήταν καθόλου αυτονόητη».
Στους πρώτους μήνες του 1984 ο Μικρούτσικος θα διαγραφόταν από το ΚΚΕ.. (…)
Το ιδεολογικό κενό, πάντως, δεν θα μπορούσε να γεφυρωθεί ούτε στο «Εμπάργκο», μέσω της... ποιητικής επίθεσης στον Σαββόπουλο, δια χειρός Άλκη Αλκαίου («τώρα ανακάλυψες με μιας / σαράντα αιώνες μοναξιάς / παραμυθάκι μου ακριβό / βαλκανικά σε χαιρετώ»), όταν από την άλλη μεριά ολάκερο το άλμπουμ είναι αφιερωμένο σε μια σημαντική προσωπικότητα της κομμουνιστικής αριστεράς, μα και του νεο-ορθόδοξου ρεύματος της εποχής, τον Κωστή Μοσκώφ (1939-1998). (…)
Βεβαίως ο Μοσκώφ θεωρούσε πως δεν βρισκόταν από την ίδια πλευρά της νεο-ορθοδοξίας με τον Διονύση Σαββόπουλο ή τον Στέλιο Ράμφο. Υπήρχαν τάσεις κι εκεί, και όχι μόνο δύο, που άπτονταν και πολιτικών-ιδεολογικών ζητημάτων, μα και θεωρητικών-πρακτικών σε σχέση με την «ανάγνωση» της ορθόδοξης πίστης και ζωής. Πάντως ο Μοσκώφ είχε εκφράσει την επιθυμία να φέρει κοντά τους Σαββόπουλο και Μικρούτσικο, χωρίς μάλλον να το καταφέρει. Σε μία συνέντευξή του στο περιοδικό «Σχολιαστής» (τεύχος #5, Αύγουστος 1983) διαβάζουμε:
«Ο Σαββόπουλος επηρεάζεται πράγματι από το Ράμφο, αλλά ελπίζω να τον κερδίσουμε εμείς. Το μεγάλο μου όραμα είναι να φέρω σ’ επαφή τους φίλους μου αυτούς, το Διονύση με τον Μικρούτσικο και να σταματήσουν αυτή την εχθρότητα, μια και νομίζω ότι μετά το Μίκη, είναι οι δυο μεγαλύτεροι μουσικοί. Θα τους φέρω σε επαφή σε κάτι εκπομπές που θα κάνω στο Τρίτο Πρόγραμμα, καλώντας τους να μιλήσουν. Πάντως ο Σαββόπουλος δεν έχει ξεπεράσει την επιρροή του Ράμφου».
Στο επόμενο τεύχος του «Σχολιαστή» (#6, Σεπτέμβριος 1983) ο Σαββόπουλος, σε συνέντευξή του, είχε αρνηθεί την τοποθέτησή του από τον Μοσκώφ, στην «συντηρητική» πλευρά του νεο-ορθόδοξου ρεύματος, πλέκοντας παράλληλα τον ύμνο του ροκ (εκείνου της αντικουλτούρας), εκφράζοντας την άποψη πως μόνο αν συναντιόταν το ροκ με μια μεγάλη παράδοση της Ανατολής, θα εύρισκε ξανά το νόημά του (κάτι παντελώς αμφίβολο, φυσικά, για να μην πούμε αδύνατο), ενώ «τα χώνει», συγχρόνως, στον «προτεστάντη» Bob Dylan (σε κοινή γραμμή με τον Φαληρέα του περιοδικού «Ντέφι»). (...)
Από παλιό κείμενο, που είχα γράψει για το LiFO. gr. Όποιος-α δεν βαριέται διαβάζει...
(...) Το 1982-83 ο Θ. Μικρούτσικος βάλει κατά του νεολαϊκού, του νεορεμπέτικου, του αναβιωμένου ρεμπέτικου, των λαϊκών πανηγυριών στον Λυκαβηττό (συναυλίες με τον Πάνο Γαβαλά, τον Μανώλη Αγγελόπουλο κ.ά.) και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο δηλώνει στην εφημερίδα «Τα Νέα» (24 Οκτ. 1983) πως «τα στάδια και τα ντέφια δεν είναι πολιτιστική πρακτική», επεξηγώντας:
«Στην Ελλάδα σήμερα το τραγούδι και η μουσική έχει υποκατασταθεί από τον ήχο Αναψυκτήριο-Λυκαβηττός ’83. Λούμπεν τραγούδια, νεορεμπέτικα, ινδικά, αραβικά, επαναλήψεις ρεμπέτικων συχνά κακόηχες. Και το συμπέρασμα: ένα κοινό που κάποτε μετείχε σε μια ποιοτική πολιτιστικά διαδικασία τώρα λυσσομανά με το ντέφι και το τσιφτετέλι. Αυτή για μένα είναι η λαίλαπα της Αραπιάς. Εγώ έχω το κουράγιο στην άχαρα εποχή μας να χτυπηθώ μαζί τους. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι το μοτίβο θα έχει αλλάξει σε 2-3 χρόνια και οι νυν θεωρητικοί της Αραπιάς και της Γυφτιάς θα ψάχνουν να βρουν επιχειρήματα για να υιοθετήσουν το νέο πρόσωπο του λαϊκισμού – αυτής της χαμαιλεόντιας ιδεολογίας».
Λέγοντας «Γυφτιά» και «Αραπιά» ο Μικρούτσικος αναφέρεται στην έκρηξη του νεολαϊκού και νεορεμπέτικου τραγουδιού, η αρχή του οποίου τοποθετείται το 1978 με το άλμπουμ των Νίκου Ξυδάκη-Μανώλη Ρασούλη «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» [Lyra, 1978]. Κατά βάση υπάρχει κόντρα του Μικρούτσικου με ένα ιδεολογικό ρεύμα της εποχής, την νεο-ορθοδοξία, βασικός εκφραστής της οποίας είναι τότε και ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Η κόντρα Μικρούτσικου-Σαββόπουλου μπορεί να ξεκινάει στην αρχή της Μεταπολίτευσης, μπορεί να παίρνει σχήμα στο τέλος της δεκαετίας του '70, όταν ο Σαββόπουλος σε συνέντευξή του στον Γιώργο Πηλιχό (για την εφημερίδα «Τα Νέα») δηλώνει πως «η Ραφαέλα Καρά είναι καλύτερη από τον Μικρούτσικο, κι αυτό το ξέρουν και τα μικρά παιδιά», αλλά κεφαλαιώνεται στην αρχή του '80, όταν ο Μικρούτσικος καταφέρεται κατά της «Γυφτιάς» (παραγωγός στον δίσκο των Ξυδάκη-Ρασούλη ήταν ο Σαββόπουλος ως γνωστόν) και της «Αραπιάς» (το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη «Στη μαγεμένη Αραπιά» ακουγόταν πολύ, τότε, από την Οπισθοδρομική Κομπανία, που είχε την εμπιστοσύνη του Σαββόπουλου), αφήνοντας σαφείς υπαινιγμούς (ο Μικρούτσικος) περί «σταδίων» (ο Σαββόπουλος είχε τραγουδήσει στο νέο τότε Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, στην Καλογρέζα, στις 19 Σεπτ. 1983) και περί «ντεφιών» (υπονοώντας και το περιοδικό «Ντέφι», στην επιτροπή του οποίου, ανάμεσα σε άλλους, ήταν και ο Τάσος Φαληρέας, συνομιλητής του Σαββόπουλου, από τους βασικούς υποστηρικτές της στροφής προς το λαϊκό τραγούδι, με την παράλληλη άρνηση του «προτεσταντικού ροκ»).
Αν η άποψη, η φιλοσοφία που κουβαλούσε το νεολαϊκό, το νεορεμπέτικο κ.λπ. ήταν και πρακτικά, μα και θεωρητικά εναρμονισμένη με την ντόπια παράδοση (που περιλάμβανε, ως βασικό άξονά της και την ορθόδοξη πίστη), έτσι όπως εκείνη αποκαλυπτόταν, για παράδειγμα, μέσα από τις «Μελέτες» του Ζήσιμου Λορεντζάτου («την παράδοση μπορείς να την καταλάβεις μονάχα με τη ζωή σου ή με τη μεταφυσική πράξη, διαφορετικά απομένει και αυτή μόνο φιλοσοφία ή φιλοσοφικό σύστημα και το σπουδαιότερο χάνει τότε τη θεϊκιά της προέλευση»), από την άλλη μεριά η καταφυγή σε δυτικά πρότυπα «πατούσε» σε ιδεολογικά κενά, τα οποία δεν μπορούσε, εύκολα να σχηματοποιηθούν, θεωρητικά και πρακτικά, μέσα στο περιβάλλον της κομμουνιστικής αριστεράς. Οι αισθητικές επιλογές, θέλω να πω, τότε, του Μικρούτσικου, έμοιαζαν (δεν λέω ήταν) σχεδόν ξεκρέμαστες.
Ο ίδιος, μάλιστα, λίγο καιρό αργότερα θα ερχόταν σε σύγκρουση με τον χώρο του και αυτή τη φάση την περιγράφει γλαφυρά ο αείμνηστος συνθέτης στην «Αυτοβιογραφία» του. Ένα μικρό απόσπασμα:
«Μπαίνοντας στο 1983, θα ξεκινήσω με την πολιτική διάσταση των πραγμάτων. Έχουν περάσει βέβαια δύο χρόνια από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, εγώ είμαι ακόμη στο ΚΚΕ, έχοντας σοβαρές διαφωνίες με την επίσημη άποψη του Κόμματος, για τα θέματα του πολιτισμού κυρίως, αλλά και γενικότερα, για ιδεολογικά ζητήματα. Υπήρχαν καθημερινές, μικρές ή μεγάλες αφορμές, για να αναδειχτούν αυτές οι διαφωνίες και να γίνουν αντιπαραθέσεις.(...) Λίγες μέρες αργότερα κάναμε μία συνέντευξη στον Ριζοσπάστη με τον Δημήτρη Δανίκα, όπου έλεγα “ναι στον Φρανκ Ζάππα, όχι στην εμπορευματοποιημένη αμερικάνικη μουσική, που προσπαθεί να επιβάλλει έναν μητροπολιτικό ήχο”. Αν αυτή η άποψη ακούγεται αυτονόητη σήμερα, σε διαβεβαιώ (σ.σ. μιλάει στον Οδυσσέα Ιωάννου) πως τότε δεν ήταν καθόλου αυτονόητη».
Στους πρώτους μήνες του 1984 ο Μικρούτσικος θα διαγραφόταν από το ΚΚΕ.. (…)
Το ιδεολογικό κενό, πάντως, δεν θα μπορούσε να γεφυρωθεί ούτε στο «Εμπάργκο», μέσω της... ποιητικής επίθεσης στον Σαββόπουλο, δια χειρός Άλκη Αλκαίου («τώρα ανακάλυψες με μιας / σαράντα αιώνες μοναξιάς / παραμυθάκι μου ακριβό / βαλκανικά σε χαιρετώ»), όταν από την άλλη μεριά ολάκερο το άλμπουμ είναι αφιερωμένο σε μια σημαντική προσωπικότητα της κομμουνιστικής αριστεράς, μα και του νεο-ορθόδοξου ρεύματος της εποχής, τον Κωστή Μοσκώφ (1939-1998). (…)
Βεβαίως ο Μοσκώφ θεωρούσε πως δεν βρισκόταν από την ίδια πλευρά της νεο-ορθοδοξίας με τον Διονύση Σαββόπουλο ή τον Στέλιο Ράμφο. Υπήρχαν τάσεις κι εκεί, και όχι μόνο δύο, που άπτονταν και πολιτικών-ιδεολογικών ζητημάτων, μα και θεωρητικών-πρακτικών σε σχέση με την «ανάγνωση» της ορθόδοξης πίστης και ζωής. Πάντως ο Μοσκώφ είχε εκφράσει την επιθυμία να φέρει κοντά τους Σαββόπουλο και Μικρούτσικο, χωρίς μάλλον να το καταφέρει. Σε μία συνέντευξή του στο περιοδικό «Σχολιαστής» (τεύχος #5, Αύγουστος 1983) διαβάζουμε:
«Ο Σαββόπουλος επηρεάζεται πράγματι από το Ράμφο, αλλά ελπίζω να τον κερδίσουμε εμείς. Το μεγάλο μου όραμα είναι να φέρω σ’ επαφή τους φίλους μου αυτούς, το Διονύση με τον Μικρούτσικο και να σταματήσουν αυτή την εχθρότητα, μια και νομίζω ότι μετά το Μίκη, είναι οι δυο μεγαλύτεροι μουσικοί. Θα τους φέρω σε επαφή σε κάτι εκπομπές που θα κάνω στο Τρίτο Πρόγραμμα, καλώντας τους να μιλήσουν. Πάντως ο Σαββόπουλος δεν έχει ξεπεράσει την επιρροή του Ράμφου».
Στο επόμενο τεύχος του «Σχολιαστή» (#6, Σεπτέμβριος 1983) ο Σαββόπουλος, σε συνέντευξή του, είχε αρνηθεί την τοποθέτησή του από τον Μοσκώφ, στην «συντηρητική» πλευρά του νεο-ορθόδοξου ρεύματος, πλέκοντας παράλληλα τον ύμνο του ροκ (εκείνου της αντικουλτούρας), εκφράζοντας την άποψη πως μόνο αν συναντιόταν το ροκ με μια μεγάλη παράδοση της Ανατολής, θα εύρισκε ξανά το νόημά του (κάτι παντελώς αμφίβολο, φυσικά, για να μην πούμε αδύνατο), ενώ «τα χώνει», συγχρόνως, στον «προτεστάντη» Bob Dylan (σε κοινή γραμμή με τον Φαληρέα του περιοδικού «Ντέφι»). (...)
29/10/2025
>>Ο Σαββόπουλος είχε συγκεκριμένη άποψη, για την ένταξη του Τζίμη στο ροκ σώου του Κυττάρου. Στο ίδιο τεύχος των «Επικαίρων» λέει κάτι πολύ ωραίο:
«Τους πεχλιβάνηδες, τους παλαιστές, τον Τζίμη τον Τίγρη, τους έβαλα, γιατί τ’ αγαπώ αυτά από μικρός. Αυτοί οι άνθρωποι ολοκληρώνονται μέσα από την διαπόμπευσή τους. Η δουλειά τους είναι να φορτωθούν την αγριότητα αυτού του κόσμου (σ.σ. τους παρουσιάζει σαν... Χριστούς!). Είναι εκεί για να δεχτούν τις ειρωνείες μας και το θαυμασμό μας. Τους ειρωνευόμαστε γιατί είμαστε πλαστικοί (σ.σ. οι “plastic people” του Frank Zappa και των Mothers of Invention). Υποκαθιστούν τον χαμένο ήρωα. Δεν είναι αυτοί που θα θέλαμε (σ.σ. οι μεγάλοι ήρωες), αλλά το υποκατάστατό τους. Τους θαυμάζουμε λόγω της μεγάλης αντοχής τους στον χλευασμό μας. Γιατί μπορούν να “δέρνουν” (σ.σ. μεταφορικά και κυριολεκτικά) τον εαυτό τους».<<
[Ένα απόσπασμα από το νέο βιβλίο μου, που τώρα κυκλοφορεί
στα βιβλιοπωλεία]
>>Ο Σαββόπουλος είχε συγκεκριμένη άποψη, για την ένταξη του Τζίμη στο ροκ σώου του Κυττάρου. Στο ίδιο τεύχος των «Επικαίρων» λέει κάτι πολύ ωραίο:
«Τους πεχλιβάνηδες, τους παλαιστές, τον Τζίμη τον Τίγρη, τους έβαλα, γιατί τ’ αγαπώ αυτά από μικρός. Αυτοί οι άνθρωποι ολοκληρώνονται μέσα από την διαπόμπευσή τους. Η δουλειά τους είναι να φορτωθούν την αγριότητα αυτού του κόσμου (σ.σ. τους παρουσιάζει σαν... Χριστούς!). Είναι εκεί για να δεχτούν τις ειρωνείες μας και το θαυμασμό μας. Τους ειρωνευόμαστε γιατί είμαστε πλαστικοί (σ.σ. οι “plastic people” του Frank Zappa και των Mothers of Invention). Υποκαθιστούν τον χαμένο ήρωα. Δεν είναι αυτοί που θα θέλαμε (σ.σ. οι μεγάλοι ήρωες), αλλά το υποκατάστατό τους. Τους θαυμάζουμε λόγω της μεγάλης αντοχής τους στον χλευασμό μας. Γιατί μπορούν να “δέρνουν” (σ.σ. μεταφορικά και κυριολεκτικά) τον εαυτό τους».<<
29/10/2025
>>Το να κατηγορείς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για αυταρχισμό παραείναι γελοίο. Εδώ δεν καταφέρνει να καταργήσει τα τσαντίρια. Φοράει βελούδινα γάντια. (...) Η αντιμετώπιση των ζητημάτων της ευταξίας χρειάζεται γενικότερη διαπαιδαγώγηση και τήρηση των νόμων με συνέπεια, χωρίς εξαιρέσεις.<<
Δεν υπάρχει ούτε ίχνος οράματος, πλέον, σ’ αυτά τα άτομα.
Το μόνο που τους νοιάζει πια είναι μια χουντικού τύπου «τήρηση της τάξεως» (ακόμη και ο Μητσοτάκης τους φαίνεται λίγος), που να αφορά όχι μόνο τον περιβάλλοντα χώρο (μνημεία κτλ.) –θα είχαν ξεκινήσει ακόμη και αντι-γόπιν εκστρατεία, αν δεν φοβόντουσαν την καζούρα της συσχέτισης με τον Παττακό–, αλλά και τη συμμόρφωση της αριστεράς γύρω από το «ορθώς συμπεριφέρεσθε» ακόμη και δια της βίας.
Τώρα γιατί -για όσους τολμούν να εκφράζουν εναλλακτικές προτάσεις διαχείρισης της ιστορικής μνήμης και της συσχέτισής της με τα προβλήματα του σήμερα- δεν επισείουν ακόμη και την αναμόρφωση σε ξερονήσια, ως μια προσπάθεια διαφύλαξης της καθημερινής αισθητικής (όπως την εννοούν) και της ευρυθμίας, είναι γιατί η... αστική ευπρέπειά τους δεν τους επιτρέπει να απεμπολήσουν και το τελευταίο φύλλο συκής (το λέω, γιατί άλλου τύπου εμπόδια, ιδεολογικά να πούμε, δεν υφίστανται).
>>Το να κατηγορείς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για αυταρχισμό παραείναι γελοίο. Εδώ δεν καταφέρνει να καταργήσει τα τσαντίρια. Φοράει βελούδινα γάντια. (...) Η αντιμετώπιση των ζητημάτων της ευταξίας χρειάζεται γενικότερη διαπαιδαγώγηση και τήρηση των νόμων με συνέπεια, χωρίς εξαιρέσεις.<<
Δεν υπάρχει ούτε ίχνος οράματος, πλέον, σ’ αυτά τα άτομα.
Το μόνο που τους νοιάζει πια είναι μια χουντικού τύπου «τήρηση της τάξεως» (ακόμη και ο Μητσοτάκης τους φαίνεται λίγος), που να αφορά όχι μόνο τον περιβάλλοντα χώρο (μνημεία κτλ.) –θα είχαν ξεκινήσει ακόμη και αντι-γόπιν εκστρατεία, αν δεν φοβόντουσαν την καζούρα της συσχέτισης με τον Παττακό–, αλλά και τη συμμόρφωση της αριστεράς γύρω από το «ορθώς συμπεριφέρεσθε» ακόμη και δια της βίας.
Τώρα γιατί -για όσους τολμούν να εκφράζουν εναλλακτικές προτάσεις διαχείρισης της ιστορικής μνήμης και της συσχέτισής της με τα προβλήματα του σήμερα- δεν επισείουν ακόμη και την αναμόρφωση σε ξερονήσια, ως μια προσπάθεια διαφύλαξης της καθημερινής αισθητικής (όπως την εννοούν) και της ευρυθμίας, είναι γιατί η... αστική ευπρέπειά τους δεν τους επιτρέπει να απεμπολήσουν και το τελευταίο φύλλο συκής (το λέω, γιατί άλλου τύπου εμπόδια, ιδεολογικά να πούμε, δεν υφίστανται).
Σχόλια από το fb στο ποστ ">>Το να κατηγορείς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για αυταρχισμό"...
ΑπάντησηΔιαγραφήNikos Markakis
Δεν συμφωνώ με την ανάρτηση, αλλά ποιος είμαι εγώ, ένας απλός φιλελέρας!
Η αριστερά σύρεται από άτομα που θα γέμιζαν τις εκπομπές της Αννίτας Πάνια!
Φώντας Τρούσας
Εγώ απολογούμαι μόνο για τον εαυτό μου, δεν απολογούμαι ούτε για τους συνδαιτημόνες της Πάνια, ούτε για κανέναν άλλον.
Γιωργος Βουδουρης
......να "κατηγορείς" ...το ρήμα ήδη είναι ανεδαφικό, γράμμα κενό όταν αφορά σε κυβέρνησή ασυλίας και ατιμωρησίας. Για "αυταρχισμό"..; με την έννοια ότι δεν
έχουν ανασταλεί οι πολιτικές ελευθερίες, δεν υπάρχει. Υπάρχει κάτι πιο τοξικό ο ωμός εξουσιασμός όπου παραλύει η βούληση, ο πολίτης είναι ασήμαντος ..μη όν αν δεν συμμορφωθεί με την εξουσία κι αυτοί που δεν αυτοπαραδίδονται στα κελεύσματα, αποβάλλονται από κοινής ..τραπέζης και ασφάλειας και το χειρότερο αμολάνε τον "σοφό τους γέροντα" Δρυμιώτη χωρίς ..χάμουρα να μας βομβαρδίζει με τις ..καβαλίνες του από δημόσια συχνότητα!
Υπάρχει κάτι πιο βαθύ Φώντα που μας λερώνει ..ένα «Κυλώνειο άγος» ..μόνο ένας »Επιμενίδης» μας σώζει απο την μαγάρα που μας περιβάλλει!
Derf Funremo
Απ την στιγμή που εξουσιαζόμενοι δικαιολογούν τον εξουσιαστή τους,που θέλει να τους τιμωρήσει, επειδή ισως τραγουδάνε ή μασάνε τσίχλα μπροστά στον Άγνωστο, τότε καλά κάνει κι αυτός και τους βάζει σε τάξη
Φώντας Τρούσας
Ταξι-κούλης?
Derf Funremo
τάξη-cool επι του μουσικότερου
Σχόλια από το fb στο ποστ >>Ο Σαββόπουλος είχε συγκεκριμένη άποψη, για την ένταξη του Τζίμη στο ροκ σώου του Κυττάρου. Στο ίδιο τεύχος των «Επικαίρων» λέει κάτι πολύ ωραίο:"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωργος Βουδουρης
..εδώ ..αποφαίνεται η "κανονικότητα"! ..άφεση σε όσους γούσταραν τον Τζιμάκο και ..ελευθέρας γι αυτούς που ...δίσταζαν ..μέχρι τώρα.
Φώντας Τρούσας
Γιωργος Βουδουρης Για τον Τζίμη τον Τίγρη είναι το απόσπασμα, όχι για τον Πανούση.
Kwstas Agas
Φώντας Τρούσας άλλωστε εκείνα τα χρόνια ο Τζιμάκος ο Πανούσης, που ακόμη δεν είχε 20αρήσει, δεν είχε καν εμφανιστεί ούτε στο Κύτταρο, ούτε στο Ροντέο, ούτε σε άλλα αθηναϊκά μαγαζιά ... Ακόμη διαμορφωνόταν η καλλιτεχνική προσωπικότητά του σε ερασιτεχνικά ροκ συγκροτήματα της γειτονιάς του, σε θεατρικές ομάδες κλπ ... Ο Τζιμάκος θα "αποκαλυπτόταν" στην επόμενη δεκαετία ...
Φώντας Τρούσας
Λογικά πήγαινε στο Κύτταρο και τον παρακολουθούσε.
Theano Kirikou
Φώντας Τρούσας έχετε δίκιο, γιαυτό τον έκραξε μετά,δυστυχώς εγώ δεν έχω καθόλου εικόνα της εποχής.
Γιωργος Βουδουρης
Φώντας Τρούσας ..έχεις δίκιο, με την ευκαιρία ..ευτυχώς το ..κύτταρο του Πανούση δεν επηρεάστηκε από το «Κύτταρο» ..έτσι παράλληλα ο Τζιμάκος τραγουδά «Έλληνα ..νεοέλληνα» και ο ..«ποιητής» Νιόνιος ..παραποιεί την νεότερη πολιτική ιστορία με τους «κωλοέλληνες» και φαλκιδεύει τα ..κοινωνικά δεδομένα δύο αιώνων.
Λήδα Χαλκιαδάκη
Τον θυμάμαι τόσο έντονα τον Τζίμη τον Τίγρη στο Κύτταρο!! Ένας καλότατος, απλός άνθρωπος... έβγαινε με μιά παμπάλαια, φθαρμένη τράπουλα και μετά από πολλές εντυπωσιακές προσπάθειες, την έσχιζε στα δύο!! Και τυλιγμένος με κάτι χονδρές αλυσίδες , που κατάφερνε να τις σπάσει!! Η πιτσιρικαρία περίμενε από κάτω κάθε βράδυ για να τον χλευάσει.... τι παράξενο..... φωνάζανε αστειάκια του τύπου : "Μία βροντόσαυρο μπάμιες" κ.ά. τέτοια...... Γλυκύτατος και αυτός, αλλά και ο μέγας Σπαθάρης!!
Vassilis Serafimakis
Λήδα Χαλκιαδάκη Τούς θυμάμαι πολύ έντονα τούς παλαιστές στού Σαββόπουλου. "Παραδίνεσαι, Χριστοφιλόπουλε;;" "Ποτέ!!" Κυλιόντουσαν δυό μέτρα μπροστά μας και ματώνανε. Αργότερα μαθαίναμε ότι εντέχνως κοβόντουσαν μόνοι τους, με μικρή λεπιδίτσα, ήταν μέρος τού θεάματος.
Δεν θυμάμαι αν ο Τζίμης ή κάποιος άλλος, νομίζω ο Τρομάρας, εργάστηκε αρκετά χρόνια επί Πασόκ, στην είσοδο τού Υπουργείου Οικονομίας, τότε στο Σύνταγμα -- ως ασφάλεια εισόδου, και όπως ακριβώς περιγράφετε και τον Τζίμη, άτομο ευγενικό, γλυκό, πάντα καλοντυμένο. Το καλύτερο παιδί στο Υπουργείο!
Ναι, πολλή πιτσιρικαρία έκανε πλάκα με τα θεάματα στο Κύτταρο -- σιγά σιγά όμως τη σταμάτησε. Ο Σαββόπουλος ήταν πού μάς συμφιλίωσε με το χώμα που πατάμε, διότι ώς τότε απορρίπταμε ό,τι γεννούσε. Τη δημοτική μουσική και την παράδοση μάς την τάϊζε με το ζόρι η Απριλιανή δικτατορία κι αντιδρούσαμε στα "κλαρίνα" (ωρέ Πιστόλη, γειά σου!) . Απ'αυτουνού τού Τρελλού το φανάρι είδαμε το δρόμο προς τα λαϊκά θεάματα, όπως οι παλαιστές (οι πεχλιβάνηδες τής Καππαδοκίας καί τών Τούρκων), το πανηγύρι τού Αγίου, το θέατρο σκιών, κ.ά.
Λήδα Χαλκιαδάκη
Η μητέρα μου Δανάη Στρατηγοπούλου, έκλεινε ΠΑΝΤΑ το πρόγραμμά της με δημοτικά άσματα, με τεράστια επιτυχία. Γι' αυτό άλλωστε και συνελήφθη, ανακρίθηκε και φυλακίστηκε από τους Ναζί στην Κατοχή. (Ήταν βέβαια στην Αντίσταση, σαν μέλος του ΕΑΜ). Ποτέ δεν σταμάτησαν τα δημοτικά ή δημοτικοφανή να τραγουδιούνται. Ενέπνευσαν και τη δική μας, "ηλεκτρική" γενιά, αρκετοί απο μας έχουν πολλά παραδοσιακά στοιχεία στα τραγούδια τους. Δεν κατάλαβα φίλε μου τι σχέση έχει ο Τζίμης ο Τίγρης με την παραδοσιακή μουσική που είναι ένα θεμελιακό Πολιτισμικό θέμα. (Η Δανάη δίδαξε Ελληνική Λαογραφία και Παράδοση στο Πανεπιστήμιο της Χιλής στο Σαντιάγο, το 1971-72). Ευχαριστώ!!
Vassilis Serafimakis
Λήδα Χαλκιαδάκη Μέρος τής λαϊκής διασκέδασης, δηλ και τού λαϊκού μας πολιτισμού.
Είστε τυχερή που δεν φύγατε μακριά από τα εγχώρια μας. Η γενιά μου, τής πρωτεύουσας (ενός υδροκέφαλου από τότε κράτους) ξεκίνησε γυρνώντας την πλάτη σε ό,τι δεν ήταν ποπ/ροκ καο άκουγε ξενόγλωσσα. Το φως από Σαββόπουλο δεν το ένοιωσα μόνο, το είδα να φωτίζει ένα σωρό φανατικούς με το ξένο ροκ. Κοσμογονική δημιουργία.
Λήδα Χαλκιαδάκη
ΔιαγραφήΛήδα Χαλκιαδάκη-Σπύρος Βλασσόπουλος
Δίσκος «Ηλεκτρικός αποσπερίτης» (1972). Σόλο κιθάρα ο Βαγγέλης Γερμανός. https://www.youtube.com/watch?v=L4IRLTSUMos&list=RDL4IRLTSUMos&start_radio=1
Kostis Kornetis
Υπάρχει και αυτή η γενεαλογία από το Βουλγαρη βέβαια https://www.dailymotion.com/video/x7vr1te
Χρήστος Αποστολόπουλος
Νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου, αγαπητέ κ. Τρούσα, ότι ο Σαββόπουλος είναι ένα πρόσωπο για το οποίο αξίζει (και είναι εφικτό) να γραφτεί μια ολοκληρωμένη βιογραφία. Όλα όσα έγιναν και γράφτηκαν τις τελευταίες ημέρες απέδειξαν πέραν κάθε αμφιβολίας το μέγεθος, αλλά και τα πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκλιπόντος – ειλικρινά δεν θυμάμαι, τουλάχιστον τα τελευταία 15-20 χρόνια, άλλο πρόσωπο να προκαλεί τόσες πολλές συζητήσεις, τόσες αντιδράσεις, θετικές και αρνητικές, αμέσως μετά το φευγιό του. Έχουμε την αυτοβιογραφία του, έχουμε πολλές συνεντεύξεις του, έχουμε ήδη κάποια καλά βιβλία όπου γίνεται λόγος για αυτόν και το έργο του, νομίζω ότι έχουμε και μερικές επιστημονικές εργασίες, έχουμε ακόμα εν ζωή πολλούς ανθρώπους που τον ήξεραν προσωπικά ή συνεργάστηκαν μαζί του, νομίζω ότι με την περαιτέρω διερεύνηση και αξιοποίηση μαρτυριών, αλλά και με μια σχολαστική έρευνα διαχρονικά στον τύπο (γενικό και ειδικό) και (όπου αυτό είναι εφικτό) σε γνωστές ή λανθάνουσες/αναξιοποίητες οπτικοακουστικές πηγές μπορεί να βγει κάτι πραγματικά εξαιρετικό, που θα καλύπτει τα πάντα: μουσικές επιρροές, κειμενικές επιρροές, δημόσια παρουσία, πρόσληψη του έργου και της προσωπικότητας. Δύσκολο έργο, αλλά πιστεύω ότι αξίζει πραγματικά τον κόπο.
Ηλίας Λυμπερόπουλος
Το Φορτηγό»
Έγραψα τους «Μάγους», τη «Ζωζώ», το «Μπουλούκι» και τη «Μαϊμού» για τις περιθωριακές σκηνές της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, μια διαδρομή που έκανα συνεχώς τότε. Ήταν ιστορίες όπου ο ήρωας διαπομπεύεται, ξεφτιλίζεται και μέσα στη διαπόμπευση και στον εξευτελισμό του θριαμβεύει μέσα από μία δική του στάση, η οποία εμφανίζεται με απροσδόκητο τρόπο, μέσα από μία πουτάνα, μέσα από έναν με μια μαϊμού, μέσα από μπουλουκτζήδες. Αγαπούσα πάντοτε αυτά τα υπαίθρια θεάματα.
Χρόνια μετά πήρα τον Τζίμη τον Τίγρη και τον έβαλα στο πρόγραμμα στο Κύτταρο, όταν είχα κάνει το «Βρώμικο Ψωμί». Έβγαινε ο Τζίμης και έκανε ένα νούμερο, από αυτά που έκανε στην πλατεία Αβησσυνίας, και μάλιστα μου έκανε εντύπωση το ότι ενώ υπέθετα πως το κοινό του προγράμματός μου ήταν κάπως, ας πούμε, προχωρημένο και καλλιεργημένο, αυτοί αντιδρούσαν όπως ακριβώς αντιδρούν και έξω στην πιάτσα. Παραδείγματος χάριν, του φώναζαν «Σκύλος, σε βίλα έρχεσαι;», ήταν σαν να προκαλεί την καζούρα, την κοροϊδία, τον χλευασμό και θυμάμαι με τι αξιοπρέπεια απαντούσε «Η σιωπή μου προς απάντηση σου» και συνέχιζε να κάνει το νούμερο του.
Μου δημιουργεί συγκίνηση ο διαπομπευόμενος άνθρωπος, που, ενώ υφίσταται αυτό το πράγμα, μέσα του κάτι θριαμβεύει. Δεν ξέρω τι είναι αυτό το πράγμα, είναι κάτι πνευματικό ασφαλώς. Το είδα για πρώτη φορά σε διαπόμπευση τεντιμπόηδων. Τους κουρεύανε, τους κρεμούσαν μια ταμπέλα που έλεγε «Είμαι γάιδαρος, τεντιμπόη» και συνοδεία αστυφύλακα περνούσαν από τον δρόμο και τους φώναζαν «ου ου ου, δεν ντρέπεσαι ρε». Κάτι τέτοια. Μια φορά ήταν δύο τρία παιδιά που τα διαπομπεύανε και θυμάμαι το βλέμμα ενός από αυτά. Δεν είχε τίποτε το φοβισμένο. Είχε το παιδί κάτι το ακέραιο. Μου φέρνει ρίγος το βλέμμα δοκιμαζόμενου ανθρώπου.
Ναταλία Ρασούλη
"Ολοκληρώνονται μέσα από την διαπόμπευσή τους".. υπέροχο..
Σχόλια από το fb στο ποστ 'Από παλιό κείμενο, που είχα γράψει για το LiFO. gr. Όποιος-α δεν βαριέται διαβάζει... (...) Το 1982-83 ο Θ. Μικρούτσικος'...
ΑπάντησηΔιαγραφήNikos Pratsinis
άκρως διαφωτιστικό!
Nikos Takis
πριν την συνέντευξη Σαββόπουλου στον Πηλιχό είχε προηγηθεί πάντως επιθετική συνέντευξη του Μικρούτσικου, όπως θυμάμαι.
Konstantinos Kottis
Διακρίνεται στις θέσεις του σαφώς η επιρροή της Σχολής της Φρανκφούρτης, η προέλευσή του από τον κλασικό χώρο, αλλά και την εναλλακτική αριστερά καίτοι βρισκόταν τότε στο ΚΚΕ.
Andreas Knps
εξαιρετικό,από σας εξάλλου κατάλαβα το νόημα του τίτλου του λάιβ "αραπιά πάψε πια να χτυπάς με το σπαθί".Το σπαθί προφανώς αναφέρεται στο Σεραχ του Τσιτσανη που βρισκόταν στο λάιβ των Οπισθοδρομικων σε παραγωγή Σαββόπουλου και Lyra
Yanis Bitsakis
Εξαιρετικό κείμενο και πολύ διαφωτιστικό!
Και ένα κακεντρεχές σχόλιο : η γειτνίαση με τον Ράμφο, που έσπευσε προ εικοσαετίας και βάλε να "καρφώσει" τον φερόμενο ως αρχηγό της 17Ν, δεν είναι και πολύ χριστιανική... Ή τουλάχιστον ορθόδοξη.
Spyros Chrysikopoulos
Κάπου Τις έχω αυτές τις συνεντεύξεις ... Θα επανέλθω.
Dimitris Panayiotatos
Εξαιρετικό κείμενο που μου έμαθε πολλά που δεν ήξερα!
George Economou
Ο Σαββόπουλος τα χώνει στον Ντυλαν! Καλό κι αυτό!
Φώντας Τρούσας
George Economou Να τα βλέπουνε κάποιοι που λένε ότι τον αντέγραφε.
Michalis Kokologos
George Economou
Vassilis Serafimakis
Αγαπητότατε Στέλιο Ελληνιάδη, τι θα γίνει με τη συνδρομή μας στο ΝΤΕΦΙ; Θα λάβουμε κάνα τεύχος; Περιμένω!
Penelope Kambakis Vougiouklis
Απνευστί…
Sakis Bwanas
Σαπώ! Πάντως, ακόμη και τα ξεκατινιάσματα στα 80s είχανε κάπως περισσοτερη ουσία κι ενδιαφέρον απο τα επόμενα χρόνια
Χριστοφίλης Γιαννης
Γιατί δεν γράφεις και για την δεκαετία του '80 και τα καλιτεχνικά της ρεύματα ένα βιβλίο εφάμιλλο με αυτό για τη μσκρά δεκαετία του εξήντα;
Αντώνης Μπαλτάς
Εξαιρετικά ενδιαφέρον. Έχω μια ερώτηση, για τον αδερφό του Θάνου, τον Αντρέα Μικρούτσικο: κάπου είχα δει ότι στην μεγάλη του επιτυχία "χαμένο νησί" έχει έναν στίχο-υπαινιγμό κατά του Σαββόπουλου. Καλά θυμάμαι;
Nickos Ventouras
Αντώνης Μπαλτάς > Είναι κι αυτοί που μου μαυρίζουν την ψυχή μου
Κάτι τυπάκια που το παίζουν αυθεντία
Φοράνε Timberland παπούτσια στη ζωή μου
Και με κλαρίνα μου τρυπούν τη φαντασία
Ποιό αυτό το κουπλέ; (οι άλλοι είναι ερωτικοί άσχετοι)
Ίσως. Φορούσε Timberland ο Σαββόπουλος;
Πάντως σιγά το άτομο που θα έκανε και κριτική σε οποιονδήποτε άλλο...
Panayiotis Andriopoulos
με ανάποδη σειρά έγιναν τα πράγματα, δηλαδή προηγούνται τα Τίμπερλαντ των στίχων, ο Σαββόπουλος στον απολογισμό του 86 στο Ζήτω έθαψε το Χαμένο Νησί, και στο Μπανάκι Μανάκι. Ο Μπουλάς το πήρε ψύχραιμα, ο Μικρούτσικος στο κρανίο. Ίσως και επειδή ο Σ έκανε λόγο για πρώην ΕΚΚΕτζήδες.
Nickos Ventouras
ε καλα έκανε και τα έθαψε
Δημητρης Κων
Έπρεπε για ξεκαρφωμα να κράξει και ο Σαββόπουλος τον Ντίλαν. Δηλαδή τον τύπο που μιμήθηκε οσον αφορά τις αλλαγές και τις στροφές που έκανε στην ζωή/ καριέρα του.Βέβαια ο δικος μας τις έκανε και επίτηδες, έτσι σε στιλ ... κουβέντα να γίνεται.
Ναταλία Ρασούλη
Χαμός είχε γίνει τότε. Και ο Μανώλης τα είχε βάλει με τον Θάνο Μικρούτσικο.
Μου είχε κάνει και ενα παραπονάκι ο Θάνος κάποια στιγμή, αλλά λόγω του πρόσφατου θανάτου του Μανώλη, ήταν πολύ ευγενής και εγκάρδιος ο τρόπος του..
Αλλά, τότε, είχε πάρει φωτιά το Κορδελιό..
Γιωργος Βουδουρης
Διαγραφή«...και ο Τάσος Φαληρέας, συνομιλητής του Σαββόπουλου, από τους βασικούς υποστηρικτές της στροφής προς το λαϊκό τραγούδι, με την παράλληλη άρνηση του «προτεσταντικού ροκ».
Πολύ διαφωτιστική η «κουλτούρα» της αποδόμησης ρευμάτων για να επιπλεύσει αυτό που μας έκατσε στη γκλάβα και προβάλλουμε. Η «νεοορθοξία» απαιτεί πάθος για να υπερβεί την ορθοδοξία.. κι αυτό το προσφέρει πλέρια η πληθωρική προσωπικότητα του ...επιδραστικού Σαββόπουλου. Αυτή η ..αμάχη με πάει πίσω στον αντίλογο των «κολλυβάδων» -η εθνική απάντηση- ενάντια στον «Διαφωτισμό» στα μέσα του 18ου αιώνα κι ακόμα πάρα πίσω στους «Ησυχαστές» του Γρηγόριου Παλαμά και τις «ησυχαστικές έριδες» με τους «αριστοτελιστές» του Βαρλαάμ Καλαβρού στην Θεσσαλονίκη των «Ζηλωτών» που κατέλαβαν την πόλη μετά την «κομμούνα της Θεσσαλονίκης» 1342-1350 έως την εκδίωξή τους από τον Καντακουζινό με την υποστήριξη του ναυτικού των Τούρκων, τοποθετείται επίσκοπος ο [Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς. (για περισσότερα στον ..γκούγκλο..)
«Παράδοση» δεν είναι αυτό που σε ..φουντάρει στο παρελθόν, είναι ζωντανή πραγματικότητα. Οι δικές σου ανάγκες, δεξιότητες και συγκυρίες προσθέτουν φυντάνια και αφαιρούν τα ..ξερά και τα ..ζιζάνια ακόμα δεν τα «καις» τα κάνεις ..χούμο, κομπόστα! Αγαπητέ Φάνη από την Καισαριανή της προσφυγιάς με τις κοινές τουαλέτες και τον ..νερουλά που μας άνοιγε τη βρύση για καμιά ώρα.. με μία δεκάρα τον τενεκέ!
Φώντας Τρούσας
Κατ' αρχάς με λένε Φώντα και όχι Φάνη. Δεύτερον, να μην σχολιάζεις εμένα, να μην αφήνεις υπαινιγμούς, υπονοούμενα ή ό,τι άλλο. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η στάση σου. Γράψε γι' αυτά που διαβάζεις και άσε με εμένα απ' έξω.
Γιωργος Βουδουρης
..δεν «Σε» σχολιάζω στα τεκταινόμενα αναφέρομαι και στο κλίμα της εποχής μου σαν συν/κος του Σαββόπουλου, υποθέτω είσαι καμια δεκαριά χρόνια νεότερος.
«Γιατί τα σπάσαμε τα αγάλματα των,
γιατί τους διώξαμε απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη,
σένα οι ψυχές των ενθυμούνται ακόμη»
..ναι δεν πέθαναν καν οι Θεοί ..Κωνσταντίνε Καβάφη! ..τους δικούς μας Θεούς ούτε τους ..κουβαλάμε, ούτε τους ..στήνουμε μπρός μας,
Διαβαίνουν γρήγορα μ’ αιθέρια εφηβική μορφή
και σαν αυγουστιάτικη πρωινή αύρα
μας διαπερνά σφρίγος απ’ τη Ζωή τους..!
Παράδοση λοιπόν ή νεοτερικότητα; ..μένοντας στην παράδοση δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει καν “τώρα” γιατί το τώρα είναι το γίγνεσθαι είναι η ίδια η ζωή. Κάθε στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε προκλησεις στις οποίες πρέπει να απαντήσουμε με τη σταθερότητα που χτίζει η παράδοση αλλά και με την ευελιξία που μας δίνει ο νους με την αντίληψη, το απολλώνειο πνεύμα και την διονυσιακή επίγνωση και όχι με την συνήθεια. Οι παραδόσεις χάνουν την ουσία τους αν τις ακολουθούμε άκριτα, εχουν νόημα που είναι ανάγκη να γνωρίζουμε, είναι δεμένες με το πνεύμα των προγόνων που οφείλουμε να σεβόμαστε, το πνεύμα που γέννησε τις παραδόσεις δημιούργησε κι εμάς, σεβόμενοι την προέλευση σεβόμαστε τον εαυτό μας. Με αυτό σαν προϋπόθεση μας δίνεται το δικαίωμα της επεξεργασίας των αξιών ιδωμένων μέσα από το πρίσμα των σημερινών συνθηκών. Η νεωτερικότητα δεν ανατρέπει και μάλιστα βίαια την παράδοση, προκύπτει αιτιακά όταν η κάθε γενιά κατακτά την ωριμότητα και αναλαμβάνει την ευθύνη να ιεραρχήσει, να προτείνει, να χτίσει, και να ηγηθεί.!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ψάχνω να δω ποιοι ήταν αυτοί που είπαν για πρώτη φορά «Νιόνιο» τον Σαββόπουλο"...
ΑπάντησηΔιαγραφήBill Mihalopoulos
Θα συμφωνήσω. Προσωπικά, πάντα Σαββόπουλο τον έλεγα ή ολόκληρο το όνομά του. Απορία είχα κ εγώ πως του κόλλησε το Νιόνιος…. Κ ο ίδιος νομίζω πως το αποδέχθηκε…
Makis Diogos
Καλησπέρα. Υπήρξα μέλος του Ρήγα Φεραίου, της νεολαιας του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1976 μέχρι τη διάλυση του. Παράλληλα ήμουν, είμαι και θα είμαι Σαββοπουλικός (φόλα που λεμε στα Πετράλωνα). Δεν γνωρίζω τι στοιχεια εχεις για το ποιος χαρακτήρισε "Νιόνιο" τον Διονύση. Εμείς πάντως παρ ότι ο Σαββόπουλος πολιτικά βρισκόταν στη γραμμή ανάμεσα στην αντιεξουσία και την αριστερά, είμασταν φανατικοί ακροατές του. Το 1977 ο Χρήστος Βακαλόπουλος παίρνει συνέντευξη από τον Διονύση Σαββόπουλο και ο Γιάννης Καλαϊτζής τον σχεδιάζει για το εξώφυλλο του Θούριου. Φεβρουάριος 1977 τεύχος 51
Φώντας Τρούσας
Είπα, εποχή "Τραπεζάκια Έξω", δεν είπα το '77
Makis Diogos
Διαβασα με προσοχη την αναρτηση σας. Γι αυτό έκανα την αναφορά στον Θούριο του 1977. Ολα τα χρόνια μέχρι το 1990 που ουσιαστικα διαλύθηκε ο Ρηγας ειχαμε μεγαλη αγαπη για τον Διονύση... Τωρα αν εσεις ξέρετε κάτι παραπανω τι να πω? Η αλήθεια ειναι ότι τα Τραπεζακια Εξω είχαν προκαλέσει συηζτησης, αλλά εγω δεν ειμαι αντικειμνεικος καθότι παρακολούθησα το ρεύμα της νεορθοδοξιας, καθως είχε έντον ο αριστερο χρώμα (βλέπε Μοσκώφ, Ζουράρις, "κελιά" στο Αγιο ορος κλπ)
Makis Diogos
Το 1980 εμφανίζεται σε μια εξαιρετική συναυλία στο φεστιβαλ Αυγης - Θούριου στη Νεα Σμύρνη. Ο ίδιος πολλές φορές τα τελευταία χρόνια δήλωνε ότι η Ανανεωτική Αριστερά, το ΚΚΕ Εσωτερικου δλδ ηταν ο πιο κοντινός του πολιτικός χώρος. Αλλα ειλικρινα κ. Τρούσα θα με ενδιαφερε να μάθω τα στοιχεια που εχετε γιατι το "Νιόνιος" με ενοχλούσε και εμένα...
Φώντας Τρούσας
Εποχή "Τραπεζάκια Έξω" λέω, δεν είπα το 1980.
Kwstas Agas
Επιτέλους, κάποιος το επεσήμανε ... Αυτές τις μέρες που τα δημοσιεύματα, οι αναρτήσεις κλπ για τον Διονύση Σαββόπουλο έχουν "φουντώσει", έχω χάσει το μέτρημα πόσες φορές διάβασα "ο Νιόνιος" ... Τουλάχιστον τις ημέρες που είναι κοντινές του θανάτου του, κάποιοι ας συγκρατηθούν κι ας αφήσουν κατά μέρος αυτό το "Νιόνιος" για να τον αποκαλέσουν με το ονοματεπώνυμό του "Διονύσης Σαββόπουλος", έστω σαν ΕΝΔΕΙΞΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ προς τον θανόντα .... Κι όσο για το "Νιόνιος" το θυμάμαι να κάνει την εμφάνισή του αρχές 90ς, μετά το "Κούρεμα"!! Η "φάση" πρέπει να ξεκίνησε από αρθρογράφους, μουσικο-γραφιάδες κλπ και μετά ... εξαπλώθηκε [διότι κάτι τέτοια δεν θέλουν και πολύ για να "μεταδοθούν" από στόμα σε στόμα και να γίνει συνήθεια] ... Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τον Διονύση Σαββόπουλο αυτό το "Νιόνιος" δεν τον ενοχλούσε ή ακόμη κι ότι το θεωρούσε ως "εκδήλωση οικειότητας του κόσμου" ... εσύ, γιατί να τον αποκαλέσεις "Νιόνιο" ?? Ήτανε μήπως ο κολλητός σου ??
Anastasia Tessy Deligianni
H ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη λέει ότι το "Νιόνιος" είναι προγενέστερο της καθόδου στην Αθήνα: σε σχετική κριτική της Μαρίας Τσαντσάνογλου απαντά η συμμαθήτριά του από το δημοτικό Σάσα Λαδά. Σας το δίνω σε στιγμιότυπο επειδή δεν είναι δημόσιο:
Φώντας Τρούσας
Όλους τους δίσκους και τα βιβλία του τα υπογράφει ως Διονύσης Σαββόπουλος. Μόνο αυτό ισχύει για μένα.
Nikos Zozos
Φώντας Τρούσας κι εγώ έχω φίλους που τους λέγαμε Λάκη και όταν γυρισα από τα ξένα είχαν γίνει ο ένας Αποστόλης, ο άλλος Νίκος και ο τρίτος Μανώλης. Εντωμεταξύ εγώ ούτε ήξερα πως είχαν αυτά τα ονόματα! Κάτι τέτοιο φαντάζομαι θα έπαιξε και με το Νιόνιος
Φώντας Τρούσας
Εγώ δεν φαντάζομαι. Όσα γράφω μπορώ να τα αποδείξω.
Aris Karampeazis
Πάντως εμένα αν με έλεγαν Αρουκο εδώ και εκεί και είχα και τη δημοφιλία του Σαββοπουλου, όλο και θα είχα διαμαρτυρηθεί αν δεν το γούσταρα. Γιατι πρέπει να τον ενοχλούσε ή έστω να ήταν υποτιμητικό κλπ το Νιονιος εν προκειμένω, αφού δεν υπάρχει καμία αναφορά διαμαρτυρίας του ;
Φώντας Τρούσας
Είπα εγώ ότι τον ενοχλούσε; Εγώ είπα ποιοι το ξεκίνησαν, πότε και μάλιστα κοροϊδευτικά. Θέλω να καταλαβαινόμαστε Άρη.
Aris Karampeazis
Διαγραφήαπό που προκύπτει ότι είναι κοροϊδευτικό αν όχι από τον αν ενοχλούσε τον ίδιο ή αν γινόταν ευθέως υποτιμητική χρήση ; Από τον Νιονιό του Καραγκιόζη ; Το από που ξεκίνησε δεν νομίζω ότι θα το βρούμε ποτέ. Παραπάνω κάποιος λέει ότι έτσι τον αποκαλούσαν στη Θεσσαλονίκη , κάποιος μπορεί να πει ότι έτσι τον αποκαλούσαν οι φίλοι του κλπ . Για εμένα έχει σημασία ότι δεν υπάρχει καμία καταγραφή διαμαρτυρίας από τον ίδιο. Δεν είπε ποτέ μην με λέτε Νιονιό κλπ συνεπώς μάλλον καταλαβαινόμαστε
Φώντας Τρούσας
Είσαι εκτός θέματος. Ξεκίνησε κοροϊδευτικά το 1983 (εποχή Τραπεζάκια Έξω), επειδή το λέω εγώ. Γιατί έχω στοιχεία και το λέω (και τα οποία δεν είμαι υποχρεωμένος να τα καταθέσω), και όχι γιατί το φαντάζομαι. Όλοι εσείς που σχολιάζετε εδώ μιλάτε είτε χωρίς στοιχεία, είτε με στοιχεία της πλάκας. Το αν το αποδέχεται ή όχι ο ίδιος δεν με απασχολεί καθόλου. Δεν είναι αυτό το θέμα του ποστ. Το θέμα του ποστ είναι από πού ξεκίνησε το Νιόνιος και πώς ξεκίνησε. Ε τα είπα στο ποστ - να μην τα ξαναπώ από την αρχή. Όταν γράφω στο ποστ >>είμαι 100% βέβαιος<< να πιστεύετε τον γέρο - και να μη λέτε άλλα αντί άλλων.
Aris Karampeazis
το θέμα του ποστ Φώντα το θέτεις εσύ ΟΚ. Αλλά το θέμα Νιονιος και Σαββοπουλος υπάρχει και γενικότερα. Τώρα αυτά με τα στοιχεία κλπ που λες είναι δικό σου θέμα, εγώ δεν αναφέρθηκα σε όλο αυτό. Αλλά το μείζον ζήτημα είναι αν το Νιονιος χρησιμοποιείται σώνει και καλά κοροϊδευτικά. Για εμένα ο Σαββοπουλος δεν είναι τύπος που θα άφηνε 42 χρόνια να τον κοροϊδεύουν χωρίς να αντιδράσει. Και όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή σε όλα τα άλλα μια χαρά αντιδρούσε.
Φώντας Τρούσας
Ρε φίλε εγώ δεν κουβεντιάζω γενικότερα εδώ πέρα. Είπα κάτι πολύ συγκεκριμένο. Εσείς το παραβλέπετε και θέλετε να πείτε τα δικά σας, ε πείτε τα, αλλά δεν με αφορούν. Εγώ είπα τι έχει συμβεί, πότε συνέβη, από ποιους, για ποιο λόγο, και πώς πρωτοχρησιμοποιήθηκε το Νιόνιος (κοροϊδευτικά). Και μένω σ' αυτά. Το πώς χρησιμοποιείται σήμερα από τους Συριζαίους το Νιόνιος, ή από όποιους άλλους ψάξε βρες το εσύ.
Φώντας Τρούσας
Και το Κούλης κοροϊδευτικά λέγεται, αλλά δεν έχει αντιδράσει. Τι να πει; Ότι με ενοχλεί το Κούλης; Θα τον πάρουν πιο πολύ στο ψιλό. Και το Γιωργάκης, για τον ΓΑΠ, κοροϊδευτικά λεγόταν και λέγεται. Τι να πει; Να βγει να πει μη με λέτε Γιωργάκη; To Νιόνιος μπορεί να του άρεσε του Σαββό, δεν ξέρω και δεν μ' ενδιαφέρει. Ξέρω πάντως και αυτό γράφω στο ποστ ότι ξεκίνησε κοροϊδευτικά, και πως ακόμη και σήμερα από πολλούς (όχι απ' όλους) χρησιμοποιείται μ' αυτό τον τρόπο (κοροϊδευτικά δηλαδή).
Aris Karampeazis
για εμένα επειδή ακριβώς προκρίνω ως σημαντικό το ότι δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ ο Σαββοπουλος , δεν έχει κρίσιμη σημασία το ζήτημα Νιονιος, ακόμη και αν ξεκίνησε κοροϊδευτικά το ‘83 από τους ανανεωτικούς ή οτιδήποτε άλλο. Δεν τον έθιξε , δεν τον πρόσβαλε, και μάλλον τελικά είχε τα αντίθετα αποτελέσματα αφού κατέληξε ως χαρακτηριστικό οικειότητας, την οποία σαφώς και επεδίωκε για την δημόσια εικόνα του από ένα σημείο και μετά . Εν ολίγοις αν το έκανε γαργάρα, απόλυτα λογικό είναι το να καθιερωθεί όπως και έγινε στην πράξη. Αυτό προσπαθώ να πω, εντός και εκτός πλαισίου θέματος του ποστ. Τα υπόλοιπα στα 40 του !
Φώντας Τρούσας
Μεταθέτεις την κουβέντα εκεί όπου σ' αρέσει, και αυτό δεν είναι σωστό. Ξαναλέω ότι χρησιμοποιήθηκε κοροϊδευτικά απ' αυτούς που το πρωτογράψανε. Ήθελαν να τον θίξουν για τη συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική στροφή. Δεν υπήρχε άλλος λόγος για να μην τον αποκαλέσουν Διονύση (παρά μόνο η κοροϊδία). Για εμάς που μεγαλώσαμε με τον Σαββόπουλο από τα σέβεντις και δεν τον μάθαμε, όταν σταμάτησε να βγάζει δίσκους, το "Νιόνιος" είναι υποτιμητικό. Δεν μ' ενδιαφέρει πώς ακουγόταν σ' εκείνον.
Επίσης να πω ότι εγώ αυτά τα περί Νιόνιου τα έχω ξαναγράψει, πρόπερσι... https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0QJ3Ja3uXbz6a6ovUkXkHAHDK1iZjo2NvPr17vmiXx28ycfpUaDFDrjG7yDd72nUyl&id=100014406333349&locale=el_GR
Aris Karampeazis
Διαγραφήναι αλλά εδώ λες ότι τον αποκαλούν Νιονιό όσοι τον ανακάλυψαν μετά το 1989 και το 2000, σωστά ; Οπότε καταλήγω στο ότι οι ανανεωτικοί κλπ τον είπαν Νιονιό κοροϊδευτικά το 83 και οι φιλελε κλπ τον ξαναπειπαν Νιονιο χαϊδευτικά και αφελώς το 89 και το 2000. Το να μην μας ενδιαφέρει όμως το πως ακούγονταν σε εκείνον σε κάθε επιμέρους φάση, δεν το κατανοώ, αφ’ ης στιγμής μιλάμε για τον Σαββόπουλο και όχι για εμάς. Τώρα βέβαια το να το θεωρούσε τυχόν υποτιμητικό αλλά να το άφηνε να αιωρείται αδιαμαρτύρητα για άλλους λόγους, δηλαδή για να γίνεται κουβέντα για την πάρτη όπως και να έχει, θα μας πάει σε άλλη συζήτηση.
Φώντας Τρούσας
>>Οπότε καταλήγω στο ότι οι ανανεωτικοί κλπ τον είπαν Νιονιό κοροϊδευτικά το 83 και οι φιλελε κλπ τον ξαναπειπαν Νιονιο χαϊδευτικά και αφελώς το 89 και το 2000<< έπρεπε να καταλήξεις σ' αυτό από την αρχή, γιατί αυτό ακριβώς γράφω στο ποστ
Aris Karampeazis
πολύ κακό για το τίποτε δηλαδή ε ;
Γιάννης Φρέρης
Όλη η Ζάκυνθος έτσι τους λέει, η Σύρος τον Ιωσήφ Φιφη, ένας Παράβας διάφορα από το "ανδροπρεπες" κρητικό Σήφης. Το Μίκης ο Θεοδωράκης το δέχτηκε ή έκανε ότι το δέχτηκε και δεν τον πείραξε. Τέλος πάντων, είχα σοβαρές αντιδράσεις να βγάλω το παιδί Άδωνι αντί Αντώνη για τον μπαμπά, τη γλυτώσαμε και οι δύο, κωλοφαρδια μιλάμε
Φώντας Τρούσας
Και τι σχέση έχει ο Σαββό με τη Ζάκυνθο;
Γιάννης Φρέρης
Μάλλον καμία, αλλά τους Διονυσηδες τους λέμε έτσι και στις Κυκλάδες, πιθανώς και Σαλονίκη, δεν είναι ντε και καλά Ζακυνθινή η προσφώνηση.
Φώντας Τρούσας
Εξηγώ ότι το Νιόνιος πρωτο-χρησιμοποιήθηκε κοροϊδευτικά, μια συγκεκριμένη εποχή, από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Τα υπόλοιπα περί... Σαλονίκης, Σύρας κ.λπ. δεν έχουν κανένα νόημα.
Γιάννης Φρέρης
Εντάξει εγώ δεν καταλαβαίνω πως μπορώ να χρησιμοποιήσω κοροϊδευτικά κάτι που είναι κοινός τόπος για το όνομα. Μήτσος, Κωτσος, κλπ. Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι
Φώντας Τρούσας
Δεν πειράζει. Το σκέφτηκαν εκείνοι που το έκαναν.
Ilias Kalantzis
Ήταν νομίζω αποτέλεσμα της επιτυχίας του "Τραπεζάκια έξω" και δεν δήλωνε τόσο την οικειότητα του κοινού προς αυτόν, όσο τον περιέγραφε ως ιδιόρυθμο και γραφική φιγούρα.
Φώντας Τρούσας
Δεν έχει σχέση με την "επιτυχία" του δίσκου, αλλά με το ιδεολογικό περίβλημά του, το οποίο εθεωρείτο φαιδρό από τμήματα της Αριστεράς (και το Νιόνιος υπογράμμιζε την κατά εκείνους φαιδρότητα του περιβλήματος). Δεν τα υποθέτω αυτά, ούτε τα νομίζω. Τα ξέρω.
Γιωργος Βουδουρης
ΔιαγραφήΚληρονόμοι του κκεσ είναι και η Δημαρ αυτοί τον έλεγαν Διονύση; Η ενδυνάμωση του Σύριζα συναρτάται ...άμεσα με την συρρίκνωση του Πασοκ και πως άραγε έλεγαν αυτόν τον «ακροέλληνα» που ορεγόταν.. «να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις... πονηρέ πολιτευτή..» ? ..Διονύση ή μήπως ..Σάκη? Ο Σαββόπουλος δεν ήταν κριτικός δεν διατύπωνε άποψη.. ήταν επικριτικός και προκλητικός . Ακόμα και για πράγματα που ουδόλως γνώριζε, όπως για τη «γλώσσα».
..παραθέτω:
«Στο συνέδριο αυτό εμφανίζεται ως εισηγητής ο όψιμος "νεορθόδοξος" Διονύσης Σαββάπουλος ως "πολιτισμικός ιεροκήρυκας" της ελληνικότητας, επιχειρώντας να συνδέσει μουσική, φωνή και γλώσσα. Παρουσίασε στο συνέδριο ένα πειραματικό "επιστημονικό" επιχείρημα με χρήση παλμογράφου, για να δείξει ότι η ελληνική γλώσσα διαθέτει μοναδική φωνητική ενέργεια και αρμονία που δεν συναντάται σε άλλες γλώσσες. Συνδύαζε στοιχεία γλωσσικού μυστικισμού και ορθόδοξης μεταφυσικής, ισχυριζόμενος ότι "ο ελληνικός λόγος είναι ίδιος από τον Όμηρο ως τον Σολωμό και τον σημερινό λαό".
Η εισήγηση του Σαββόπουλου, ένα παράδειγμα πλίνθων και κεράμων ατάκτως βαλμένων, προκάλεσε την έκρηξη του Δημήτρη Μαρωνίτη, εμβληματικού μελετητή της αρχαίας γραμματείας.
Ο Μαρωνίτης σχολίασε την παρουσίαση του Σαββόπουλου ως παράδειγμα "γλωσσαμυντορισμού", δηλαδή μιας συναισθηματικής, ψευδοεπιστημονικής επίκλησης της "ελληνικότητας" χωρίς γλωσσολογική βάση. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να πει στον Σαββόπουλο ότι "αν του αποδείκνυε έστω και μία λέξη απ’ όσα ισχυρίζεται, θα έσκιζε τα πτυχία του". Στο κοινό υπήρξε ένταση και χειροκροτήματα.
Ο Μαρωνίτης χαρακτηρίζει αυτό που έδωσε ο Σαββόπουλος "επιστημονικοφανή φάρσα" και αρνείται "την αξίωση να αντιμετωπιστεί η γλώσσα ως ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο όπως ενιαίο και αδιαίρετο σύνολο δεν είναι ούτε ο ελληνικός λαός".
Ο Μαρωνίτης την ίδια περίοδο (σε κείμενα όπως "Η γλώσσα των ποιητών" το 1984, καθώς και σε άλλα κείμενα στο περιοδικό Η Λέξη) προειδοποιεί ρητά για τον "γλωσσαμυντορισμό", δηλαδή την ιδεολογική εμμονή στη "σωτηρία" της ελληνικής, που συχνά καλύπτει εθνικιστικές ή μεταφυσικές νοσταλγίες. Εκεί εντάσσει και το είδος λόγου που εκπροσωπούσε τότε ο Σαββόπουλος, ο Γιανναράς και άλλοι νεορθόδοξοι».
Φώντας Τρούσας
Δεν έχουν καμία σχέση όλα αυτά με την ουσία του ποστ. Η Δημάρ κομμάτι του Σύριζα ήταν. Ο ιστορικός πυρήνας του ενιαίου σύριζα ήταν το ΚΚΕ εσ. Δεν θα ψάξουμε τώρα να δούμε κάθε σέχτα και κάθε διάσπαση πόσο ΚΚΕ εσ. εμπεριείχε. Προσωπικά όλους αυτούς τους θεωρώ τα ίδια πράματα, με μηδαμινές ουσιαστικές διαφορές ο ένας από τον άλλον.
Γιωργος Βουδουρης
Η απαλλαγή του κκε με την ενοχοποίηση του ΄συριζα δεν τεκμηριώνεται. Είσαι εξαιρετικός στην ιστορία των μουσικών πραγμάτων. Άσε τον μακαρίτη να επιμένει ...ιστορία γράφουν οι παρέες. Εσύ σαν ειδικός είσαι αντικειμενικός, οι συναισθηματισμοί είναι μόνο για τις ...παρέες.
Φώντας Τρούσας
δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις... αλλά δεν πειράζει κιόλας - εγώ είμαι σαφής σε όσα είπα στο ποστ
Stathis Gotsis
Να προσθέσω μια άλλη διάσταση: λαϊκά Νιόνιος είναι όπως όλοι ξέρουμε "χαϊδευτικό" του Διονύση και εμπεριέχει μια εσάνς οικειότητας. Χωρίς να αποκλείω ότι στον Σαββόπουλο μπορεί να χρησιμοποιήθηκε υποτιμητικά, δεν αποκλείω να χρησιμοποιήθηκε με την ένοια "ο δικός μας Διονύσης". Μπορεί όμως να χρησιμοποιήθηκε και έτσι και αλλιώς. Λέω τώρα, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τίποτε. Όπως και νάχει, μετά την απομάκρυνση από το ...Ταμείο του χρόνου όλα αυτά ξεχνιούνται και το μόνο που μένει είναι το έργο του καθενός. Και ο Σαββόπουλος άφησε έργο πρωτότυπο, αιχμηρό, ευφυές, διακριτό και μοναδικό. Παρά τις κατηγορίες περί αντιγραφής κ.λ.π. Το Σαββοπουλικό φίλτρο ήταν πολύ δυνατό κι ότι πέρναγε από μέσα του γινόταν 100% Σαββόπουλος.
Γιωργος Βουδουρης
ΔιαγραφήΤα υποκοριστικά ανέκαθεν ήταν αγαπησιάρικα όχι μειωτικά, αντίθετα δείχνουν οικειότητα. Τον αδελφό της μάνας μου κανείς μας δεν τον προσφώνησε αλλιώς μόνο Νιόνιο. Στην Πάτρα που μεγάλωσα το Θέατρο σκιών άκμαζε σε μόνιμες σκηνές, το έργο άλλαζε δυο και τρεις φορές τη βδομάδα. Το Διονύσης λοιπόν παρέπεμπε -υποδόρια- στον σιορ Διονύσιο. Ο Σαββόπουλος ακόμα ξανάφερε τον «καραγκιόζη» στις ...κουβέντες μας.
Φώντας Τρούσας
Στην Πάτρα φίλε μου το λένε Νιόνιος, γιατί η μισή Ζάκυνθος ζει στην Πάτρα. Για πήγαινε μάθε άμα στο Σουφλί, στη Φλώρινα ή στην Ιεράπετρα τους λένε Νιόνιους... Και σου είπα ότι πρωτο-χρησιμοποιήθηκε μειωτικά. Και υπάρχουν αποδείξεις. Με κουράσατε...
Γιωργος Βουδουρης
...μην κουράζεσαι οι ...αριστεροί είναι οντότητες, άτομα δεν είναι coppy paste. Ο Σαββόπουλος δεν θέλει λούστρο ήταν κι αυτός οντότητα ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, ούτε καν κάζουαλ δεν ήταν και ανεπιτήδευτος ..ήταν «επιμελώς ατημέλητος»!
Φώντας Τρούσας
κουράστηκα, γιατί βαριέμαι να απαντάω σε άσχετα με το ποστ σχόλια
Panos Bosnakis
Νιονιο άκουγα να τον λένε φιλοι μου ήδη απο το 1977 και πιο πριν , ίσως το 75, και ήταν και Νεα Δημοκρατία και Αριστεροί και του περιβάλλοντός του. Κυκλοφορουσε το Νιόνιος και μάλλον αυτός το πλάσαρε. Εγω δεν τον ειπα ποτέ Νιόνιο, Σαββόπουλο τον έλεγα. Αλλά όχι με τίποτε το 1980 και μετά με τα Τραπεζάκια ούτε οι του Εσωτερικού τον είπαν. Ο Λεωνίδας Κύρκος μου έλεγε "ειχαμε και τον Σαββόπουλο ..." εννοούσε κοντά στο χώρο μας, όχι μέσα στο κόμμα ....ο Σαββόπουλος ήταν Αριστερός απο προδικτατορικά, ΕΔΑ ή Λαμπράκης δεν ξέρω.
Φώντας Τρούσας
>>Αλλά όχι με τίποτε το 1980 και μετά με τα Τραπεζάκια ούτε οι του Εσωτερικού τον είπαν.<<
Δεν μ' ενδιαφέρουν αυτά που λες - γιατί είναι αναπόδεικτα. Αντιθέτως εγώ αυτό που λέω μπορώ να το αποδείξω (γιατί είναι γραμμένο). Τα είπα 1000 φορές και κουράστηκα.
Giorgos Thanos
Δε το θυμάμαι πότε να λέγεται μειωτικά, πάντα χαϊδευτικά. Εγώ είμαι σαράντα και το θυμάμαι να λέγεται από παιδί, οι γονείς μου εβδομηνταρηδες πλέον και αν και δε το είχαν υιοθέτησει, το χρησιμοποιούσαν. Ακόμα και αυτές τις μέρες, του θανάτου του, διάβασα πολλές αναρτήσεις στις οποίες ο "Νιόνιος" ήταν ο "καλός" Σαββόπουλος της νιότης τους, και ο Σαββόπουλος ο "κακός", ο ύστερος. Προσωπικά δε μου άρεσε ποτέ, μου φαινόταν ότι υπερτονιζε την κωμική/ σκωπτική περσόνα του, που ακόμα κι όταν υπηρχε, ήταν πάντα σε δεύτερη -τριτη μοίρα.
Φώντας Τρούσας
Άμα είσαι 40 είσαι μικρός.
Σχόλια από το fb στο ποστ "«των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία»"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Γιαννόπουλος
Αυτά παίζουν πολύ και στη δεκαετία του 30. Η ιδέα του "κοινοτισμού" ως ελληνική πατέντα, εναλλακτική των συστημάτων που συγκρούονται στην ευρώπη, είναι του κωνσταντίνου καραβίδα.
https://el.wikipedia.org/wiki/Κωνσταντίνος_Καραβίδας
Nickos Ventouras
Μακάρι να έπαιζαν και το 2025. Θα είχαμε γλυτώσει ένα σωρό μαλακίες ενδιάμεσα... τώραααααα, καλό χαλοουίν
Γιώργος Γιαννόπουλος
Και η "ιδεοκρατία" των τσάτσου κανελλόπουλου δεν ήταν κακή. Είχαν εφεύρει έναν καπιταλισμό απαλλαγμένο από την ύλη και τον ωφελιμισμό.
Nickos Ventouras
και Λορεντζάτος και άλλοι στο πιο σοβαρό...
αυτό τώρα βέβαια παίζει να μας πεί ότι είναι κάνας Γεωργαλάς στο τέλος λολ
Φώντας Τρούσας
όχι ρε δεν είναι γεωργαλάς, αλλά έπεσες κοντά...
Nickos Ventouras
> Είχαν εφεύρει έναν καπιταλισμό απαλλαγμένο από την ύλη και τον ωφελιμισμό.
Αυτά τους τα πούλαγε έξω κοτζάμ Χάμπερμας, όλα από μας τα πήρανε
Γιώργος Γιαννόπουλος
Και διάφοροι άλλοι γερμανοί, και ιταλοί
Φώντας Τρούσας
Σαββόπουλος 1994, το είχα βάλει και πρόσφατα
>>Φιλότεχνοι κι αλλήθωροι προς κάποια Δύση πάντα
που παραμόρφωσε γενιές, παλιά κι απ’ το τριάντα,
την ώρα που το μέσα μας κοβόταν σαν διαμάντι
στου Καζαντζίδη το λυγμό και στου Παπαδιαμάντη.<<
Nickos Ventouras
τα λεγε και ο Τζίμης
Καταραμένα ακουστικά
δε θέλω πια να ακούω τζαζ ― είμαι απ' την Τρίπολη
και
Τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη
του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά
κάτι ξενέρωτοι Αμερικάνοι,
κάτι ροκάδες του κερατά,
πήραν φαλάγγι μπαγλαμάδες και μπουζούκια
μα δεν πειράζει, πατριώτες, είμαστε εφτάψυχοι
αλλά εμείς:
Φράνσις Φορντ Κόπολα
Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
και ξερό ψωμί
Φώντας Τρούσας
Μέχρι και ο Μαρκούζε τα 'λεγε...
https://diskoryxeion.blogspot.com/2016/04/rock-anti.html
ΗΤΑΝ ΤΟ ROCK ANTIΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ; ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ…
Eleonora Aggelou
είχαν ένα κάποιο επίπεδο τι συγκρίνουμε τώρα δυτικοσπουδασμενοι αλλά με γνώσεις
Φώντας Τρούσας
Και ο Πεντζίκης και οι... παπαδιαμαντιστές και άλλοι πολλοί. Αυτό δεν είναι του Καραβίδα πάντως, είναι σύγχρονο του Σαββόπουλου.
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
Γιώργος Γιαννόπουλος εθνοφασισμός;
Γιώργος Γιαννόπουλος
Είχαν επιρροές τέτοιες αυτά τα ιδεολογήματα.
Harry Gordon
O πρωτος που μιλησε για τον κοινοτισμο ηταν ο Ιων Δραγουμης. Ο Ανδρεας το εκανε
Κωνσταντίνος Ντίνος
Τσάκωνας?
Χρήστος Πριτσαπίδουλας
κι αυτός σε παραλλαγή.
Ντότης Λεωνίδας
απο που είναι ?
Άγις Θεοδωρίδης
Ελληνορθοδοξία στην αυθεντική λόγια μορφή της. Όπως και να έχει ο Σαββόπουλος υπήρξε εκφραστής και εξέχον μέλος της νεορθοδοξίας, από εδώ ξεκινά καθε συζήτηση κατα τη γνώμη μου. Το πνευματικό εύρος του Σαββόπουλου είναι μέσα στα πλαίσια της σκέψης του Γιανναρά.
Jimi Sokratis
Σχετικά με την προηγούμενη ανάρτηση ως νεότερος επιβεβαιώνω ότι στο αυτί μου, νομίζω και στα αυτιά και των υπόλοιπων που είναι επικριτικοί απέναντι του, το Νιόνιος ακούγεται κοροϊδευτικό και μειωτικό. Κι εγώ άνετα θα αναφωνούσα ''άσε με τον .....Νιόνιο''. Τώρα ιδιωτικά μπορεί να τον φώναζαν έτσι αλλά δημόσια κατά την δεκαετία του 80 εμφανίστηκε. Σε αντίθεση με τον Μίκη που από μικρό στο σπίτι έτσι τον φώναζαν, ουσιαστικά αυτό ήταν το όνομα του. Ο Θεοδωράκης Μιχάλης υπήρξε μόνο στα έγγραφα και στην τάξη του σχολείου για τους δασκάλους.
Το πιθανότερο με την μορφή ειρωνίας να βγήκε από απογοητευμένους αριστερούς ακροατές του.
Κι η τηλεοπτική εκπομπή του πρέπει να βοήθησε στην διάδοση του Νιόνιος κάνοντας τον οικείο και κοντά στις ιδέες των τηλεθεατών.
Το Νιόνιος ήρθε να τονίσει την ελληνοπρεπή στροφή του.
MrServo MrServo
το standar book είναι αυτό: https://www.politeianet.gr/el/products/9789607601032-i-nikolaos-padazopoulos-parousia-o-ellhnikos-koinotismos-kai-h-neoellhnikh-koinotikh-paradosh
Γιωργος Βουδουρης
ΔιαγραφήΑπό τις «ησυχαστικές έριδες» μέχρι την παρα..φυάδα τους «νεοορθόδοξους» με ..μπροστινό τον Σαββόπουλο.
Ο “Αριστοτέλης” δια του Θωμά Ακινάτη παρά τις κάποιες δυσχέρειες του μεταφρασμένου από τα αραβικά στα Λατινικά έργου του Αριστοτέλη, που είχε στα χέρια του ο Ακινάτης, θα διαδώσει την φιλοσοφία που έμελλε να καθορίσει τη δυτική σκέψη. Το “Βυζάντιο” προτιμά την βαλκανοποίηση, έναν αιώνα νωρίτερα πριν να «επιλέξει» το “φακιόλιον” αντί της “τιάρας” (γνωστή δήλωση του αρχηγού του στόλου-πρωθυπουργού Νοταρά).
Για τις πολιτικές επιπτώσεις και προεκτάσεις στην διανόηση οι ησυχαστικές πρακτικές, κρίνοντας από το αποτέλεσμα, επαναφέρουν δυστυχώς, το χωρίο της Καινής διαθήκης «ζήλον έχουσιν, αλλ΄ου κατ΄επίγνωσιν» που προσλαμβάνει την αρνητική του απόχρωση, ισχυρή ως σήμερα.
Οι “Κολλυβάδες” το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα αναθερμαίνουν το ησυχαστικό κίνημα που βρίσκει απήχηση στο λαό αφού η καρδιά λογίζεται ανώτερη του νου στην πρόσληψη, όχι της «άκτιστης ενέργειας του θεού αλλά των κτιστών εκφάνσεών της» κι ας μην καταλαβαίνει γρι ο πιστός, αλλά βγάζουν περήφανα τη γλώσσα οι ομφαλόψυχοι (Ησυχαστές) στους σχολαστικούς (Αριστοτελιστές) , κι αυτό δεν το καταλαβαίνει ο πιστός, μα έτσι ξορκίζουμε τους Φράγκους -που απειλούν την κουλτούρα μας- ..τέλος πάντων.
Ο κριτικός διάλογος είναι η βάση της ελεύθερης σκέψης του ατόμου. Αυτό σημαίνει, όμως, ότι η ελευθερία σκέψης είναι αδύνατη χωρίς την πολιτική ελευθερία (Καρλ Πόπερ).
Με απλά λόγια των «Ελλήνων οι κοινότητες» ...είναι ένα φαντασιακό κομμάτι η κρατική οντότητα συνιστά-συνίσταται από Θεσμούς και κοινωνία και όχι από πολιτιστικές νησίδες.
Lefteris Baltzoglou
μου θυμίζει πραγματεία του δημητρίου τσάκωνα...
Γιωργος Βουδουρης
...εκλεκτικές συγγένειες! ..το πρότυπο του ..νεοέλληνα είναι υπερβατικό, ούτε δεξιό ούτε αριστερό, το προφίλ του κοινοτικού «κυττάρου» το ορίζει η κοινότητα!
Σχόλια από το fb στο ποστ ">>Πιερρακάκης: Πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις για την επιβίωση των ΕΛΤΑ<<"...
ΑπάντησηΔιαγραφήNikolas Fotakis
Να μην ξεχνάμε και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
Ιωσήφ Μιχ
Nikolas Fotakisμε την μεγαλύτερη ρευστότητα και από τις πιο κερδοφόρες στην Ευρώπη.
Vassilis Serafimakis
Eπειδή η άθλια υπόθεση τού Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου δεν έχει προκαλέσει ακόμα το πρέπον μέγεθος οργής και πόνου στον Ελληνα:
Οι Γερμανοί είναι ως γνωστόν αυτοί που δίνουν γραμμή γιά την οικονομική κατεύθυνση τής Ευρωζώνης και τής Ευρωπαϊκής Ενωσης και αυτοί πού κατηύθυναν το πλαίσιο οικονομικής λειτουργίας τής Ελλάδας με τα μνημόνια. (Όταν λέμε δε "λειτουργία" να καταλαβαίνουμε iron maiden - και δεν εννοώ το συγκρότημα!)
Την ίδια λοιπόν στιγμή που οι Γερμανοί μάς στριμώχνουν σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τούς κλάδους, απαξιώνουν και το Ταχυδρομικό μας Ταμιευτήριο -- το οποίο λειτουργεί κατά τα ..Γερμανικά πρότυπα τών Sparkassen! (Ψάξτε τον όρο. Κάντε την σύγκριση.)
Κι εμείς σκύβουμε το κεφάλι, χωρίς να αντιμιλήσουμε. Να πούμε τουλάχιστον, "Μα αφήστε μας να κάνουμε ό,τι κι εσείς!" Πιό ξεφτίληδες δεν γίνεται.
Ιωσήφ Μιχ
την λειτουργία με βάση τις επενδύσεις χαμηλού ρίσκου δεν το εξήγησε κανείς στον Φιλλιπιδη
Ακριβως. Με την διασπορά τους και την σχέση σύνδεσης που έχουν ειδικά στα χωριά και την επαρχία κλείνουν άνετα κάθε εταιρεία κουριερ
Michalis Matthaiou
Να μην μιλησουμε και για τα ΕΛΤΑ courier,χρόνος παράδοσης αντικειμενου κανα μηνα το λιγοτερο ή "έλα παρτο μονος σου" και μετά κλείνουν τα υποκαταστήματα σωρηδόν.
Doneff Doneff
Άθλιοι
John D. Carnessiotis
Αφού πρώτα ξεπούλησαν το Ταμιευτήριό τους, που ήταν ανεκτίμητο και αναντικατάστατο! ως "τράπεζα" σε σε λόγγους και ραχούλες!
Dimitris Priovolos
Το κοινοποίησα, ευχαριστώ!
Vassilis Serafimakis
Είδες τι συμβαίνει άμα έχει κανείς λογική και δεν φοράει πνευματικά γυαλιά; Δεν χρειάζονται ούτε οικονομικές σπουδές, ούτε τίποτα. Βλέπει τα πράματα εντελώς καθαρά, απόλυτα εστιασμένα και χωρίς οπτικές στρεβλώσεις. Οι κρατούντες σήμερα διαχειρίζονται την δημόσια διοίκηση σαν να είναι μιά ιδιωτική επιχείρηση, δηλ θέτοντας πρώτες τους προτεραιότητες την αύξηση εσόδων (δηλ φόρων) και την μείωση εξόδων (δηλ δαπανών - όχι γιά όλα αλλά γιά συγκεκριμένα δημ προγράμματα, πχ υγεία, παιδεία, ταχυδρομείο, κ.ά.).
Κάτι που όχι μόνο είναι απολύτως καταστροφικό γιά την διοίκηση ενός κράτους, οποιουδήποτε κράτους, αλλά πολύ συχνά αντιβαίνει και στις αρχές τής ελεύθερης οικονομίας δηλ τού καπιταλισμού που υποτίθεται ακολουθούν οι καμποτίνοι πού μάς κυβερνάνε. Αυτή πχ η τρελλή, παλαβή συγχώνευση καταστημάτων ΕΚΤΑ αντί γιά μείωση εξόδων αποτελεί στη πραγματικότητα απεμπόληση εσόδων -- κε υπουργέ, διάβασε την ανάρτηση, damn your eyes που λένε κι οι Εγγλέζοι.
Ηλίας Λυμπερόπουλος
Πως ακριβώς θα γίνει η μείωση εξόδων κρατώντας όλα τα καταστήματα, όταν τα περισσότερα από αυτά έχουν ετήσιες ζημιές 100-150.000;
Vassilis Serafimakis
ΔιαγραφήΟταν μιλάμε γιά κρατικά καταστήματα είναι απολύτως παράλογο να μιλάμε με τους ίδιους όρους που μιλάμε γιά ιδιωτικά καταστήματα.
Σε κάθε δημοσιονομικά και νομισματικά αυτεξούσιο κράτος (όπως πχ η Ελλάδα πριν μπεί στο Ευρώ - τυχαίο παραδειγματάκι...), η ίδια η έννοια "κέρδους" και "ζημίας" κυριολεκτικά δεν έχει νόημα! Να βγάλει το κράτος κέδρος από ποιόν και να το μοιράσει σε ποιόν; Να πάρει λεφτά απ'το λαό γιά ..να τα δώσει στο λαό;; Δεν είναι παλαβομάρα; Αφού το κράτος είναι ο αποκλειστικός δημιουργός χρήματος στο εθνικό νόμισμα.
Οι όροι λειτουργίας και διαχείρησης δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών, καταστημάτων, κ.ά., είναι εντελώς παράλογο (πέρα απ'το ότι είναι ανήθικο και βάρβαρο) να βασίζονται στη λογική τής κερδοφορίας. Οι όροι αυτοί πρέπει να αφορούν τη χρηστή διοίκηση, τη σωστή λειτουργία προς επίτευξη τής αποστολής τους, την αξιοκρατική διοίκηση, και άλλα, όλα γνωστά σε όλους.
Αν πχ ο ΟΣΕ δείχνει ζημιά στον ισολογισμό του, αυτό θέλουμε να οφείλεται σε μία δεδομένη απόφαση να επιδοτηθεί η μετακίνηση με τραίνο (κάτι σωστό κι επωφελές σε πολλά πεδία ) - και όχι επειδή πχ τρώνε κεί μέσα κάποια λαμόγια. Το πρόβλημα είναι πάντα η κακή διοίκηση και όχι οι "ζημιές". Το κράτος έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ εξ ορισμού να μάς βοηθάει διότι είναι (υποτίθεται!) η οργανωμένη έκφραση τής βούλησής μας. Το δε σύνολο τού δημοσίου χρέους σε εθνικό νόμισμα δεν είναι παρά ιδιωτικές αποταμιεύσεις.
Ηλίας Λυμπερόπουλος
Ωραία όλα αυτά στη θεωρία αλλά το ερώτημα παραμένει. Σε λίγο τα ΕΛΤΑ δεν θα έχουν ρευστότητα να πληρώσουν τους μισθούς των υπαλλήλων τους. Πως ακριβώς θα βρεθούν τα χρήματα και με δεδομένο ότι η ΕΕ απαγορεύει τις κρατικές ενισχύσεις;
Vassilis Serafimakis
Τρούσας : "Τα άφησαν να σαπίσουν τα ΕΛΤΑ, και τώρα απλώς τα πετάνε στα σκουπίδια."
'Ο,τι ακριβώς έγινε και με την Ολυμπιακή, γιά παράδειγμα. Μιά εταιρεία που λειτουργούσε υποδειγματικά, τη φορτώσανε με ανεπρόκοπους σε αντιστοιχία τουλάχιστον 5 προς έναν πραγματικά εργαζόμενο, τη φορτώσανε κομματικά έξοδα, πχ τζάμπα μεταφορά ψηφοφόρων, τη φορτώσανε άχρηστα έξοδα επειδή κάποιοι λαδώνονταν, πχ διαχείρηση ανταλλακτικών, κι ένα σωρό άλλα, απαξιώνοντας την έτσι και στα μάτια τού κόσμου - και μετά την πουλήσανε.
Ομως αν πραγματικά πιστεύεις ότι μιά ιδιωτικοποίηση κάνει καλό στην οικονομία, αν δηλαδή είσαι τουλάχιστον ειλικρινής στην αγάπη σου προς τον καπιταλισμό, δεν κάνεις τέτοια αίσχη. Τα κάνεις άμα είσαι ανήθικος και παραδόπιστος, ατομικά και συλλογικά δηλ ως κυβερνητικός. Και βασικά προδότης τών συμφερόντων τής πατρίδας σου.
Γιώργος Τσέτικας
το αυτό και με τον ΟΣΕ
Vicky Ntelli
Θυμάμαι καλά ότι πριν λίγα χρόνια είχαν δώσει κάποια εκατομμύρια για τον "εκσυγχρονισμό" τους;;;
Ηλίας Λυμπερόπουλος
250 εκατ.
Panagiotis Peristrefomenos
Πλέον δεν θα μπορούμε ουτε στο εξωτερικό ούτε στα απομακρυσμένα σημεία της Ελλάδος να στείλουμε εμείς οι επαγγελματίες. Μεγάλο πλήγμα
Costas Papaoikonomou
Και ξαφνικά πριν από 2 3 μήνες, οι ιδιωτικές couriers απέκτησαν ευγένεια και νοιάζονται για τους πελάτες τους. Τυχαιο;
Sokrates Transport
Costas Papaoikonomou Επειδη ειμαι της δουλειας αλλα στην Ευρωπη,θα πω οτι οσες φορες για καποιο λογο θελησα να προωθησω δεματα νε δαυτους,ουτε ξερουν τι χρεωνουν, οσο για συνεπεια και τροπους,νομιζουν οτι εχουν καποια σημαντικη θεση και σε βλεπουν σαν υποδιαιστερο.Αλλοι παλι ανοιξαν ταχα μου να ΄΄χτυπησουν''των αλλων τις τιμες,αλλα πελεκανε τα ποδια τους,εξυπηρετωντας αλλους σκοπους...
Κατερίνα Γιαννακογεώργου
Προμελετημενο το έγκλημα χρόνια τώρα.
Aris GR
Αυτά να τα πεις του Σκλήκα του διευθ. Συμβ. των ΕΛΤΑ - ΣΥΝΤΑΞΙΟΎΧΟ ΤΗς NESTLE - ALGIDA με 10κευρω το μηνα και πολλά πολλά benefits .... ανθρωπο του Μητσοτάκη που θέλει να σας κλείσει - πουλήσει - εξαφανίσει εδώ και τωρα .......
Σχόλια από το fb στο ποστ "Τα πιο σημαντικά, που είπε ποτέ σε συνεντεύξεις ο Σαββόπουλος τα είπε τέλος ’70-αρχή ’80"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργος Γιαννόπουλος
Το θυμάμαι αυτό το "δωρεάν". Και το χρησιμοποιώ (σε άλλο context)
Είναι σωστή αυτή η κριτική, αλλά υπέκρυπτε ένα "δια ταύτα", αυτό του ελληνικού εξαιρετισμού, που υποτίθεται ότι εμπεριείχε έναν τρίτο δρόμο, αυτόν του κοινοτισμού -λόγω αρχαιότητας και ορθοδοξίας- που μπορούσε να εξαχθεί κι όλα.
Φώντας Τρούσας
E ναι, αυτά που λέγαμε προχθές.
Evagoras Karageorgis
Εγώ αποσπώ τον τόπο μου έτσι δωρεάν…
Βαγγέλης Γιοσμάς
Ανοησίες του Σαββόπουλου....
Vassilis Serafimakis
"Υπήρχαν ακόμη οράματα τέλος πάντων –για τελευταία φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία"
Καταθλιπτική αλήθεια.
Panagiotis Tzouvalekis
"Αίφνης ανασύρεται η θεωρία ότι οι εργάτες των χωρών του περιφερειακού καπιταλισμού έχουνε να παλέψουν ενάντια στα ξένα μονοπώλια, μάλλον, παρά στους ντόπιους λακέδες τους...".
Αυτό με τα φασολάκια ιδίως μου κέντρισε το ενδιαφέρον, φέρνοντάς μου στο μυαλό τη Vivartia (CVC Capital) που εξαγόρασε τον Μπάρμπα-Στάθη. Πού να ήξερε ο Σαββόπουλος τότε ότι αυτά που λοιδορούσε τότε θα γινόταν πράξη κοντά μισό αιώνα μετά εν ριπή οφθαλμού και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι από κάποιον που θα τον παιάνιζε ο ίδιος ο Σαββόπουλος ως τον μόνο πραγματικό μεταρρυθμιστή και την μόνη ελπίδα του τόπου.
Konstantinos Kottis
Αναφορά στον Ρίτσο είναι τα φασολάκια.
Panagiotis Tzouvalekis
αφού είναι στον Ρίτσο πάω πάσο... Τι να σας πω.
Konstantinos Kottis
Έχει ποίημα με αναφορά σε φασολάκια.
Panagiotis Tzouvalekis
έχεις πιάσει την ουσία του θέματος, έτσι;
Konstantinos Kottis
Panagiotis: Από το "Καπνισμένο τσουκάλι" είναι. Στον δίσκο-μελοποίηση του από τον Λεοντή με ερμηνευτή τον Ξυλούρη ο Ρίτσος απαγγέλει το ομώνυμο ποίημα:
"Ξέρουμε πως ο ίσκιος μας θα μείνει πάνου στα χωράφια
πάνου στην πλίθινη μάντρα τού φτωχόσπιτου
πάνου στους τοίχους των μεγάλων σπιτιών που θα χτίζουν αύριο
πάνου στην ποδιά τής μητέρας που θα καθαρίζει φρέσκα φασολάκια". Τώρα το αν και κατά πόσο πιάνω την ουσία του θέματος άλλη ιστορία...
Γιωργος Βουδουρης
Ο Σαββόπουλος θιασώτης μάλλον της θεωρίας των πάντων, όταν κόπτεται για την ..παράδοση ενοποιεί τον Έλληνα από τους Μυκηναίους και τους Μινωίτες μέχρι το Ρουμ Μιλετ. Δώθε είναι οι νεοέλληνες και η «κοινότητα» των νεοορθόδοξων. Ο Σαββόπουλος ήταν συμπαθής με τις μπαλάντες και ιδιότυπος με τις παρλάτες του.
George Makrakis
Σαβοπουλικά φληναφήματα.
Γεώργιος Σπυρόπουλος
Διαβάζεις τα σχόλια και καταλαβαίνεις γιατι ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ηταν ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ και η πλέμπα ,πλεμπα Σιγα μην σας πειράξουν τις αντιανθρωπινες ιδεοληψίες σας Που τις εχει ξεπεράσει η ζωη και ο χρόνος, αλλά είστε αδύναμοι να το δεχθείτε Σαν τα παιδάκια που μιξοκλαινε επειδή τους πήραν το παιχνίδι και δεν έχουν με τι να παίξουν ΑΘΑΝΑΤΟΣ ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ
Γιωργος Βουδουρης
Σπυρόπουλος ...αν περίμενες τα σχόλια εδώ για να φορμάρεις την άποψή σου για τον Σαββόπουλο, ευτύχησες να λάβεις κι εσύ το «Θαβώριο φως» αυτό που φώτισε τους ..νεοορθόδοξους -με αιχμή τους τον Σαββόπουλο- και τους ..Κολλυβάδες πριν διακόσια χρόνια οι οποίοι πέρα από τα κάποια καλά τους, άφησαν παρακαταθήκη τα «κολλυβογράμματα» στον αντίποδα της «πλάνης των Φράγκων» με τον «Διαφωτισμό»! Δυστυχώς η ..πλέμπα - που καταγγέλλετε- αρνήθηκε να δεχτεί ότι η «νηπτική προσευχή» θα μας έδινε περισσότερα απο όσα κατακτάμε με τη γνώση και τις επιστήμες.
Γεώργιος Σπυρόπουλος
η "γνωση και οι επιστημες" ειναι ΕΡΓΟ της ¨πατριδος" που αγαπά δωρεάν ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ. Και κυρίως υπάρχουν ΠΡΙΝ από την εμφάνιση συγκεκριμένων ιδεοληψιών το περιεχόμενο των οποίων καμία γνώση και καμία επιστήμη πλέον δεν μπορεί να εξηγήσει
Constantine Lignos
Ωραίο σχόλιο. Σε πιάνει όμως και μια στενοχώρια για το πόσο επίκαιρο είναι και σήμερα ακόμα.
Σχόλια από το fb στο ποστ '>>(...) Και αν στα περιοδικά της αριστεράς (των «λαμπράκηδων» εννοώ) το θέμα με τους Beatles αντιμετωπιζόταν μέσα από μια απολύτως ευνοϊκή σκοπιά"...
ΑπάντησηΔιαγραφήVagelis Avgidis
Δεν ήτανε πολύ του ροκ ο Μίκης...
Φώντας Τρούσας
To εντελώς αντίθετο. Το πήρες το βιβλίο?
Vagelis Avgidis
όχι ακόμα...
Φώντας Τρούσας
Μην αργήσεις πολύ πάντως, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει. Υπάρχουν πολλά για τον Μίκη μέσα, τα οποία δείχνουν πως ήταν ευνοϊκά διακείμενος προς το ροκ.
Vassilis Serafimakis
Ειδικά πάντως οι μαοϊκοί ήταν άλλο πράμα ανέκαθεν - ίσως επειδή η γραμμή που ακολουθούσαν ήταν περισσότερο "στενή" από τις υπόλοιπες παραλλαγές, πχ σε όλα έπρεπε να υπάρχει κάτι το αντιρωσικό. Στη μεταπολίτευση έβγαινε αντίστοιχα με (ενάντια στον; ) Σύγχρονο Κινηματογράφο το μαοϊκό Προοδευτικός Κινηματογράφος, τού οποίου πήρα κάνα 2-3 τεύχη. Το επίπεδο κριτικής και γενικά τών κειμένων ήτανε τραγικό.
Θυμάμαι πχ σ'ένα τεύχος παίρνανε συνέντευξη από τον σκηνοθέτη Νίκο Βεργίτση. Ενώ ξεκίνησε σαν συνηθισμένη συνέντευξη κατέληξε να απαιτούν σχεδόν από τον σκηνοθέτη να αναγνωρίσει το "σφάλμα" τής μη επαρκούς προλεταριακής ματιάς στην υπόθεση τού έργου του. Σαν να διαβάζεις πρακτικό ανάκρισης ήτανε.
Φώντας Τρούσας
Ο Προοδευτικός Κινηματογράφος ήταν ενδιαφέρον περιοδικό (μάλλον έχω όλα τα τεύχη). Εντάξει με τα μαοϊκά του, αλλά έχει πολύ καλή ύλη, χωρίς τα... θολοκουλτουριάρικα κείμενα του Σύγχρονου Κινηματογράφου της ίδιας εποχής (late 70s-early 80s). Ως συνεπείς μαοϊκοί κάπου τα χώνουν και στον Πουλικάκο (εποχής Crazy Love) απ' όσο θυμάμαι. Το να διαβάζεις, επίσης, κατά του Αγγελόπουλου σ' ένα αριστερό περιοδικό έχει κι αυτό ένα ενδιαφέρον. Η κατηγορία ήταν βασικά πως όλοι αυτοί (του Σύγχρονου Κινηματογράφου, που υποστήριζαν Αγγελόπουλο κ.λπ.) ήταν εστέτ και καθόλου λαϊκοί.