ΦΛΩΡΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (F.L.O.R.O. IV) το τέταρτο άλμπουμ της σειράς του έλληνα αυτοσχεδιαστή

Νέο άλμπουμ (βινυλίου) από τον σαξοφωνίστα και κλαρινετίστα βασικά Φλώρο Φλωρίδη. Μονίμως πιστός στην παράδοση του free-improv, ο Φλωρίδης, που πάντα θα διατηρεί καλές σχέσεις όχι μόνο με τη σκηνή, αλλά και με την δισκογραφία, εμφανίζει για τέταρτη φορά, μέσα στα τελευταία 17 χρόνια, το project του F.L.O.R.O., που τώρα όμως έχει μιαν ιδιαιτερότητα. Ποια είναι αυτή; Στο F.L.O.R.O. IV ο Φλώρος Φλωρίδης εμφανίζεται μόνος του, σε άλτο σαξόφωνο, κλαρινέτο, live electronics και φωνή, εν αντιθέσει με τα προηγούμενα τρία, στα οποία συμμετείχαν κι άλλοι μουσικοί. Ας θυμηθούμε αυτή την σειρά των άλμπουμ:

1. F.L.O.R.O. I “Fly Low Oder Roll Over” [CD, J.n.d. Re-Records, 2002]

[Φλώρος Φλωρίδης άλτο, Βαγγέλης Τσοτρίδης κιθάρες, Νεκτάριος Καραντζής κοντραμπάσο, Νίκος Ψωφογιώργος ντραμς, Βασίλης Κομματάς κλαρινέτο, Παντελής Στόικος τρομπέτα]

2. F.L.O.R.O. II “Fictional Lies οn Right Occasions” [CD, J.n.d. Re-Records, 2002]

[Μπάμπης Παπαδόπουλος ηλεκτρικές-ακουστικές κιθάρες, λούπες, εφφέ, Φλώρος Φλωρίδης σοπράνο, άλτο, κλαρινέτο, μπάσο κλαρινέτο]

3. F.L.O.R.O. III “Further Lines Over Rough Options” [CD, J.n.d. Re-Records, 2004]

[Μπάμπης Παπαδόπουλος κιθάρες, Νεκτάριος Καραντζής κοντραμπάσο, Νίκος Ψωφογιώργος ντραμς, Φλώρος Φλωρίδης σοπράνο, άλτο, κλαρινέτο, μπάσο κλαρινέτο]

4. F.L.O.R.O. IV “Future Learning of Radical Options” [LP, To Pikap Records, 2019]

[Φλώρος Φλωρίδης άλτο, κλαρινέτο, live electronics, φωνή]

Το άλμπουμ ανοίγει με το “A call”, για άλτο σαξόφωνο και noises. Οπωσδήποτε οι υποχθόνιοι θόρυβοι δίνουν μιαν άλλη διάσταση, σ’ αυτή τη σύντομη εισαγωγή.

Στο “Disrupted melody” το κλαρίνο έχει τον βασικό πνευστό ρόλο, ενώ και τα ηλεκτρονικά είναι πανταχού παρόντα με συνεχή γεμίσματα, ατμόσφαιρες στο background κ.λπ. Και αυτό, όπως και το προηγούμενο track, έχει μια μελωδική ροή. Η βάση μπορεί να είναι η παράδοση, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος τού track η σύνδεση είναι χαλαρή – που γίνεται, όμως, ισχυρότερη, προς το τέλος.

Στο “Post-traditional mood” τα ηλεκτρονικά είναι ακόμη πιο ισχυρά, όπως και τα φυσήματα στο κλαρίνο, που στρέφονται ξανά γύρω από την παράδοση. Κάπου ακούγεται και sample με beat… και πάνω σ’ αυτό το σύνθετο «χαλί» οι «κλαρινισμοί» έρχονται όχι να αποδομήσουν, αλλά να εδραιώσουν το... traditional mood. Πολύ ενδιαφέρον κομμάτι.

Το “Stones breaths, drops… name it” είναι ένα σαξοφωνικό track, που αναπτύσσεται γραμμικά στην αρχή, με παράλληλη κάλυψη από τα ηλεκτρονικά, και που σιγά-σιγά μετατρέπεται σε κάτι περισσότερο abstract ή και εντελώς abstract, με παιξίματα που προάγουν ιδιόμορφα timbre, όπως και ισχυρούς θορύβους σε πρώτο και πίσω πλάνο.

Η πλευρά θα κλείσει με το “Drunken bells”, το πιο εκτεταμένο κομμάτι αυτής της σειράς (διάρκεια 5:01), που ξεκινά με... bells και άλλα ηλεκτρονικά, πριν αρχίσει το άλτο να μελωδεί, τεμαχισμένα, πάνω από το σχηματιζόμενο υπόστρωμα (εδώ ακούμε και φωνή).

Ας πούμε, επί τη ευκαιρία, πως τα δημιουργικά ηλεκτρονικά, τα live electronics, έχουν παρουσία σε άλμπουμ του Φλώρου Φλωρίδη από πολύ παλαιά, από τα χρόνια του ’80. Να θυμηθούμε τα LP “Ellispontos” (1986) (με Paul Lytton και Philipp Wachsmann σε live electronics) και “The Manager In Charge” (1987) (με τον Γιάννη Μουρτζόπουλο σε σύνθια και ηλεκτρονικά).

Δεύτερη πλευρά και ξεκίνημα με το “Cyber emotions”. Τα... ανεξέλεγκτα ηλεκτρονικά στην αρχή μάς προετοιμάζουν για ένα εικονοκλαστικό track, αλλά, τελικώς, ανεξέλεγκτα παραμένουν μόνον τα ηλεκτρονικά, που δρουν συνεχώς υποδόρια σ’ αυτή τη σύνθεση (ας την πούμε έτσι), που, στην πορεία, και από τη μεριά τού σαξοφώνου, εξελίσσεται περισσότερο ομαλά. Το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης δεν μπορεί παρά να είναι απολύτως ενδιαφέρον.

Το B2 τιτλοφορείται “Always sentimental”, διαθέτοντας, και αυτό, άλτο και ηλεκτρονικά – που δεν είναι συνοδευτικά, αλλά απολύτως πρωταρχικά και καθοριστικά στην εξέλιξη του track. Με noisy εγκάρσιες παρεμβολές, και με συνεχή παρουσία τού άλτο στην αποτύπωση της δράσης, το “Always sentimental” είναι ένα κομμάτι που το ακούς και το ξανακούς με σταθερό ενδιαφέρον.

Στο “Soul scratching” κλαρίνο και ηλεκτρονικά συνυπάρχουν με τρόπο αγαστό, καθώς και τα δύο όργανα ακολουθούν περιπετειώδη διαδρομή. Τα breaks είναι συνεχή, καθώς φυσήματα και κυκλώματα επικοινωνούν δίχως να αγνοούν το ένα το άλλο.

Το “F.L.O.R.O. IV: Future Learning of Radical Options” θα ολοκληρωθεί με το “Tough times”, που διαρκεί 6:21 διαθέτοντας μία κατολισθητική ανάπτυξη, με σαξόφωνο και ηλεκτρονικά να μάχονται για την οριστική επικράτηση.

Τελικώς, εκείνο που επικρατεί είναι το... συμπέρασμα πως ο Φλώρος Φλωρίδης, με το F.L.O.R.O. IV προτείνει ένα άλμπουμ, που ασυζητητί τιμά και τη δική του διαδρομή και όλα τα προηγούμενα F.L.O.R.O.

Επαφή: www.topikap.gr, www.topikapcafe@yahoo.com