GOODIEPAL διπλό LP με δυο πλευρές

Το “Narc Beacon / Nag Nag Bacon” [Fonal, 2012] του Goodiepal είναι ένα πολύ παράξενο από κάθε άποψη 2LP, που έχει όμως πίσω του και μία το ίδιο παράξενη ιστορία. Ο Goodiepal ή Gæoudjiparl van den Dobbelsteen (πραγματικό όνομα Parl Kristian Bjørn Vester) είναι ένας δανός μουσικός από τα νησιά Φερόες. Αναγνωρισμένος στο σύγχρονο, electro, psych και pagan-folk κύκλωμα την τελευταία δεκαετία μέσα από συνεχείς βινυλιακές και CD κυκλοφορίες, ο τύπος έγινε «όνομα» με το πρώτο(;) του κιόλας πλήρες CD που είχε τίτλο “Narc Beacon”, τυπωμένο για τη γαλλική Ski-pp, το 2001. Δύο χρόνια αργότερα (2003) το άλμπουμ επανεκδίδεται σε 2LP από την ίδιαν εταιρεία, έχοντας μόνο δύο ηχογραφημένες πλευρές (την πρώτη και την τρίτη – η δεύτερη και η τέταρτη δεν… έπαιζαν, είχαν μόνον εικαστικό ενδιαφέρον), αρχίζοντας ν’ αποκτά φήμη σιγά-σιγά (το άλμπουμ), παρότι στη Δανία θεωρήθηκε εξ αρχής ως κάτι το ξεχωριστό. Το 2011 επανεμφανίζεται μάλιστα (βάσει των στοιχείων που δίνει το discogs) από έναν συνασπισμό δανέζικων labels, για να ακολουθήσει μία ακόμη επανέκδοση (στην ουσία δεν πρόκειται για επανέκδοση) από την φινλανδική Fonal, προς το τέλος του 2012. Τι είχε συμβεί ; Σε μια παριζιάνικη αποθήκη είχαν βρεθεί κάμποσες original κόπιες και απ’ αυτό το stock έγιναν τόσο η έκδοση του ’11, όσο κι εκείνη του ’12. Η Fonal έκανε μάλιστα το καλύτερο δυνατό τυπώνοντας νέο ψυχεδελικό art cover (δια χειρός Pauliina Mäkelä), καθώς και το σχετικό insert με τα στοιχεία και τις πληροφορίες.

Το “Narc Beacon / Nag Nag Bacon” είναι ένα παράξενο, όπως προείπα άλμπουμ. Δεν έχει κάποιο «μόνιμο» χαρακτήρα, και είναι αλήθεια πως θυμίζει πάμπολλα διαφορετικά πράγματα. Ξεκινά σ’ ένα freaky folk στυλ, με κάποια ηλεκτρονικά να δίνουν βάθος, συνεχίζει σε πιο poppy κατευθύνσεις (με στοιχεία από την tropicália ή σε κάτι από “Sgt. Pepper’s…”), μετά θυμίζει… ελληνικά παιδικά ή και σατιρικά άλμπουμ με moog ακρότητες (ένας συνδυασμός… θείας Λένας και «Παρατράγουδων» του Νίκου Αντωνιάδη), μετά γίνεται πιο ελεύθερο electro-experimental α λα Bruce Haack (“The Way-Out Record for Children”), φλερτάροντας με το ethnic-trance, για να καταλήξει (όλα αυτά στην πρώτη πλευρά) σε… indian drum n’ bass καταστάσεις. Μα και η δεύτερη πλευρά (δηλαδή η τρίτη) δεν είναι λιγότερο… εκπληκτική. Το πρώτο κομμάτι έχει ethnic (ανατολικο-ευρωπαϊκή, γιατί όχι και βαλκανική) όψη, για να μεταφερθούμε «καπάκι» σε πιο αφηρημένα electro περιβάλλοντα. Το folk στοιχειώνει γενικώς το “Narc Beacon / Nag Nag Bacon”, κάτι που φαίνεται σε κομμάτια όπως το “Carl Bergstrøm ~ Nielsen I Maskinur'æ” (με το φλάουτο να πρωταγωνιστεί), ενώ στο “Det Kom Alt Sjammen Fra Oli'en Som Du Lystigt Pumpede” η jazz ανακατεύεται εν τάχει με τις μουσικές του κόσμου και τα ηλεκτρονικά σ’ ένα απίστευτο λατινο-βραζιλοκράμα (χάρμα!). Τα δύο τελευταία tracks είναι πιο… ομφαλοσκοπικά, δίχως να χάνουν το ενδιαφέρον τους, καθώς αναδεικνύουν και προβάλλουν στη διαδρομή τον… folktronica χαρακτήρα τους.

Αλήθεια, πώς να ηχεί σήμερα ο Goodiepal; Πρέπει ν’ ακούσω…