28 εκατομμύρια τουρίστες…

Πέντε-έξι μέρες χωρίς δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι πάρα πολλές. Αντί η συνάντηση των τριών να είχε γίνει την επαύριο του «μαυρίσματος», τούτη κανονίστηκε να γίνει αύριο το απόγευμα – ούτε καν το πρωί. Αυτό είναι το χάλι της χώρας. Όλα μετατίθενται για οψέποτε, όλα κινούνται με ρυθμούς χελώνας. Και τι έχει συμβεί όλο αυτό το μεσοδιάστημα; Η χώρα βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι. Τίποτα δεν λειτουργεί, τα πάντα έχουν παγώσει, ενημέρωση δεν υπάρχει και όλες οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από το αν θ’ ανοίξει η ΕΡΤ ή αν θα γίνουν εκλογές. Η τρόικα μπαινοβγαίνει στο ΥΠΟΙΚ, κανείς δεν ξέρει τι συζητάει, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με το ΦΠΑ, με τα έσοδα που πάνε κατά διαόλου, τι θα γίνει με τις αποκρατικοποιήσεις μετά το φιάσκο της ΔΕΠΑ, τι σημαίνει, στην πράξη, υποβάθμιση του ελληνικού χρηματιστηρίου, τι θα γίνει με την περιβόητη ρευστότητα και βεβαίως και πάνω απ’ όλα, τι θα γίνει με την ανεργία που βαίνει ακόμη αυξανόμενη – λες και άμα σταθεροποιηθεί στο 27 ή στο 26% θα βγούμε και θα πανηγυρίζουμε.

Στη χώρα, εδώ και κάτι χρόνια, δεν έχει πέσει δίφραγκο, και η κυρία του Τουρισμού (και μαζί της ολόκληρη η κυβέρνηση) περιμένει να ανακάμψουμε από τα 17 εκατομμύρια των «αλητοτουριστών», όπως τους λέγανε παλαιά. (Λες και τα ίδια εκατομμύρια δεν ήλθαν και πέρυσι και πρόπερσι και κάθε χρόνο; Kαι που ήταν η ανάκαμψη δηλαδή;). Από τις ορδές των Άγγλων, των Γάλλων και των Ιταλών, τη «διεθνή μπατιρική» που θα καταφθάσει για να ξεκοκαλίσει στη χώρα μας τα… επιδόματα ανεργίας της, περιμένουμε να πάρουμε μπροστά; (Ω ναι, μα ξέχασα τους βούλγαρους και τους σκοπιανούς τουρίστες…). Γιατί, πέραν από μερικές χιλιάδες... ψιλοολιγάρχες που έχουν φράγκα και θα ’ρθουν να χαλάσουν, να... τονώσουν κάποιες τοπικές αγορές (σπρώχνοντας χρήμα στις Άλπεις... οι τοπικές αγορές), τα έσοδα που θα μαζέψει το κράτος δεν θα φθάσουν για να πληρωθούν ούτε οι αποζημιώσεις των υπαλλήλων της ΕΡΤ (καθότι πρέπει να ρεφάρουν και τα… rooms to let – σαφές το υπονοούμενο). Όπως έγραφε προ αμνημονεύτων και ο τρανός Γιώργος Ιωάννου: «Παρόλη την απέχθεια που με κυριεύει ακόμα και στο άκουσμα της λέξης ‘τουρισμός’ είμαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσω ότι από το τέρας αυτό δεν είναι δυνατό πια να γλιτώσουμε ολότελα.(…) Από τώρα μπορούμε ν’ αρχίσουμε να διαφωτίζουμε με κάθε τρόπο το λαό για το μέχρι που φτάνει σήμερα η φιλοξενία και από πού και πέρα αρχίζει η δουλοπρέπεια και ο αφανισμός. Ιδιαίτερα πρέπει να κόψουμε τη γλώσσα των δασκάλων εκείνων που εξακολουθούν να μιλούν για ‘Ξένιο Δία’, σα να είμαστε ακόμα στην αρχαιότητα. Άλλο που δε θέλουν και οι τουρίστες…» [Χρονικό ’74/ καλλιτεχνική πνευματική ζωή, Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα, Αθήνα 11/1974].
Σκεφθείτε, τώρα, να υπήρχε facebook και twitter το 1974… τι θα άκουγε ο Ιωάννου! (Θ’ άξιζε, κάποια στιγμή, να αναδημοσίευα ολάκερο το κείμενο). Μπροστά τους, όσα έσουραν οι «αλητοϊντερνέδες» στον Χρονά, την Δημουλά, τον Θεοδωράκη και τόσους άλλους θα έμοιαζαν με… ύμνους του Κατηχητικού.

Αλλά κι αυτό με τις αποζημιώσεις στην ΕΡΤ πώς το έχετε; Άκου ’κει «αποζημιώσεις»! Και ποιος θα τις πληρώσει αυτές κύριε Στουρνάρα μου; Αν υποθέσουμε για τους 3 χιλιάδες υπαλλήλους από ένα πόσο 25 χιλιάδων ευρώ κατά μέσον όρο στον καθένα, αμέσως-αμέσως μαζεύονται 75 εκατομμυριάκια. Μας ρώτησε ο Στουρνάρας, αν μας περισσεύουν και θέλουμε να τους τα δώσουμε; Και για μισό λεπτό. Οι κύριοι είπαν πως οι απολυμένοι (δουλεύσαντες και μη δουλεύσαντες) θα είναι εν δυνάμει και οι νέοι προσληφθέντες. Δηλαδή κάποιοι ρεμπεσκέδες –ποιοι;– αφού αποζημιωθούν θα μπορούν να  επαναπροσληφθούν στη… ΝΕΡΙΤ; Μιλάμε για απίστευτα πράγματα, για μύδρους που εξαπολύονται στα 11 εκατομμύρια κεφάλια μας κι εμείς καθόμαστε σαν ηλίθιοι κι ακούμε...

Είμαστε όλοι σε διακοπές κύριοι, 28 εκατομμύρια τουρίστες…