ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 114

29/8/2018
Όπου πας, ακόμη και στο πιο α-google-άριστο χωριό, μπορείς να πιεις και από μια τοπική μπύρα. Δεν ξέρω… αλλά νομίζω πως έχει παραγίνει το κακό μ’ αυτές τις μικροζυθοποιίες. Εμένα μου τη σπάει θέλω να πω, επειδή στα μικρά μέρη δεν «μπουκαλιάζουν» τοπικά ποτά και την έχουνε δει όλοι… Γερμανοί. Θα προτιμούσα, εννοώ, τα τοπικά αναψυκτικά και άλλα διάφορα ποτά ή χυμούς από ’κείνα που μπορεί να παράξει η κάθε περιοχή (και αυτά να σου προτείνουν), και όχι τα κριθάρια. Φαντασία, τέλος πάντων, μηδέν και καινοτομία υπό το μηδέν –σαν τα σουβλατζίδικα στην Αθήνα– και μάλιστα με μια «ιδέα», που μας έχει έρθει απ’ έξω.  
Αφήνω δε το γεγονός πως όσες τοπικές μπύρες έχω δοκιμάσει δεν μου αρέσουν. Είναι κάπως διαφορετικές ρε παιδί μου και βασικά χλιαρές… λες και δεν παγώνουν. Δεν χρειάζεται να πω πως προτιμώ, ασυζητητί, τις κλασικές… παλιοποιότητες. Όπως και οι περισσότεροί μας εξάλλου... 

28/8/2018
Έχει πει πολλή σαβούρα ο Roberto Carlos, αλλά έχει πει και αριστουργήματα, σαν τον Πάριο να πούμε (το λέω γιατί αυτή είναι η «σωστή» αναλογία, σαν μέγεθος, με τα δικά μας).
Στο “Quando”, του 1967, είχε γράψει μουσική και στίχους ο ίδιος, με το κλιπ να προβάλλει, μαγικά, μια κάποια χλιδή από τη μια μεριά, αλλά και μια λαϊκότητα (που αποτυπώνεται στα πρόσωπα πρώτα-πρώτα) από την άλλη. Απίθανα τα κορίτσια, εκεί ψηλά στους αέρηδες. Αληθινές βραζιλιάνικες ομορφιές, δίχως πλαστικά υποστυλώματα…

28/8/2018 

Η αμερικάνικη «αριστερά» είναι αυτή. Πρόεδρε, ξύρισέ τους το σκαλπ… 

28/8/2018 

Είπα την πρώτη βδομάδα προσαρμογής μετά από τις διακοπές να μη σχολιάσω τα πολιτικοκοινωνικά, αλλά δεν θα το αντέξω τελικά… 

Όλα τα γιουροταγάρια τύπου Ντάισελμπλουμ, Βίζερ κ.λπ. τραπεζώνονται το ένα μετά το άλλο από τα ελληνικά καθεστωτικά μίντια αραδιάζοντας τόνους ψέματα μόνο και μόνο για να κουκουλώσουν τις δικές τους ευθύνες, που προήλθαν από τα δικά τους καταστροφικά μνημόνια. 

Όμως το να δίνεις βήμα σε τοιούτους ξεδιάντροπους γούκους, στο όνομα της (ψευτο)πληροφόρησης, αφήνοντάς τους να πετάνε τη μια μαλακία πίσω από την άλλη, κάνοντάς τους μάλιστα και πάσες, προκειμένου ν’ αναπτύξουν τις… απόψεις τους, το μόνο που επιβεβαιώνει (για ακόμη μια φορά) είναι την έσχατη κατάντια ρεζίληδων τινών, που, ως δοκιμασμένοι πλέον «συνεργάτες», δεν θα… λιποψυχήσουν ούτε μπροστά στον πιο εμετικό ενδοτισμό. 

27/8/2018 

«Και επέμενες θυμάμαι να σπουδάσω χημικός

γιατί ήταν το όνειρό σου, όταν ήμουνα μικρός» 

Εν αντιθέσει με τον… πατέρα τού Πασχάλη ο δικός μου πατέρας δεν επέμενε να σπουδάσω Χημεία (με άφησε να διαλέξω μόνος μου…). Κρίμα, γιατί τη Χημεία τη γούσταρα πραγματικά. Και μόνο όταν την είχα ξεσκίσει –καθώς στο Γυμνάσιο έψαχνα και διάβαζα πανεπιστημιακά βιβλία, που τα ξεφορτώνονταν φοιτητές στα παλιατζίδικα– έχοντας μετατρέψει το δωμάτιό μου σε εργαστήριο, ανακάλυψα κάτι άλλο, για το οποίο αποφάσισα πως μ’ ενδιέφερε πιο πολύ. Κάνουμε και μαλακίες στη ζωή... 

Καλή φοίτηση λοιπόν σε όσα παιδιά πέρασαν στα «χημικά» τμήματα (άιντε και στα «χημικά μηχανικά»), καθώς πριν από λίγο ανακοινώθηκαν οι βάσεις, και να σκαναρισμένο το βιβλίο που μ’ έμαθε Χημεία, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’70, γραμμένο από το μεγάλο δάσκαλο Κώστα Μανωλκίδη (μαζί με τον Κ. Μπέζα).  

Τότε που το διάβαζα ήταν 15 χρόνια παλιό (πρόκειται για έκδοση του 1965), αλλά ακόμη και σήμερα αντέχει… 

26/8/2018

«Στα μάτια μου χόρευαν ποτάμια από πολύχρωμους γαλαξίες. Στο αίμα μου σταυρώνονταν εκατομμύρια σπίθες, που σμίγαν σ’ έναν καταρράχτη φλογισμένο. Πετούσα ή πέταγα; Είχα σάρκες ή έμοιαζα με μια σάρπα που σκέπαζε ζεστά το ψυχρό δειλινό της πολιτείας; Λες πως η μολυβένια βροχή, που τώρα καιρούς μ’ ακολουθούσε καταπόδι, απολιθώθηκε μπρος στα μάτια μου, έγινε αμέτρητες χρυσές κλωστές κι έσμιξε μια φρέσκια γη με τους γαλανούς ουρανούς. Θεέ μου τι φως!» 

Μια σπάνια… ψυχεδελική περιγραφή από το σπαραχτικό κατοχικό, αλλά αντιηρωικό μυθιστόρημα «Νύχτα» του Πάνου Σαμαρά, ενός αγνοημένου των ελληνικών γραμμάτων, που τυπώθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1952 και που επανεκδόθηκε πέρυσι από τις εκδόσεις Σκαρίφημα.

Ό,τι πιο σημαντικό διάβασα τον τελευταίο καιρό…