ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 113

4/8/2018
Το περιοδικό ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ, της 15 Φλεβάρη 1941
Γλείφτρια του «φίλου και προστάτη των γραμμάτων και τεχνών» Μεταξά και του «τρίτου ελληνικού πολιτισμού» του η καλλιτεχνική εξουσία της εποχής. Να μην απορεί κανείς…

(Πέτρος Χάρης, Κωνσταντίνος Παρθένης, Κωστής Μπαστιάς, Παντελής Πρεβελάκης, Τάκης Μπαρλάς, Μιχαήλ Αργυρόπουλος, Θεόδωρος Συναδινός, Μανώλης Καλομοίρης, Μαρίκα Κοτοπούλη, Αιμίλιος Βεάκης, Μ. Καραγάτσης, Πέλος Κατσέλης κ.ά.).
Στις 29 Γενάρη είχε πεθάνει ο δικτάτορας, με το τεύχος να ετοιμάζεται στο τσακ-μπαμ…

4/8/2018
Το Ο-κέυ Φίλε (1974) του Μάριου Ρετσίλα είναι μια μεγαλοπιασμένη περιπέτεια με τον Γιώργο Μαρίνο, που διαδραματίζεται στην Αμερική. Το σενάριο και η πλοκή μπορεί να μη λένε κάτι ιδιαίτερο (ο πρωταγωνιστής-τραγουδιστής αναζητεί στη Νέα Υόρκη μια καλύτερη τύχη, μα δεν τον αφήνουν ν’ αγιάσει – του την πέφτουν έμποροι ναρκωτικών, ατζέντηδες-απατεώνες, μαφία κ.λπ., καταφέρνοντας τελικά να επιβιώσει, χωρίς να προδώσει τις αρχές του, γυρνώντας πίσω στην πατρίδα), όμως η ταινία διαθέτει δυνατά πλάνα από την αμερικάνικη μεγαλούπολη και βασικά ωραία μουσική και τραγούδια (σ’ ένα ελαφρύ, φεστιβαλικό στυλ), γραμμένα από τους Νίκο Ιγνατιάδη-Νίκο Ελληναίο. Ο Μαρίνος, ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής (και πειστικός ηθοποιός), διαπρέπει για ακόμη μια φορά.
Κρίμα να μην κυκλοφορεί αυτό το σάουντρακ…

3/8/2018
Υπάρχουν περιπέτειες και περιπέτειες, αλλά υπάρχει και το… Figures in a Landscape (1970) του Joseph Losey (Τζόσεφ Λόζι). Πρόκειται για μια ταινία τελείως ξεχωριστή μέσα στο έργο τού μεγάλου αμερικανού δραματουργού (προβάλλεται τώρα σε επανέκδοση ο Mr. Klein του με τον Αλέν Ντελόν, που είναι κάπως βαρύς και ακαδημαϊκός, αλλά έχει την αξία του), μια ταινία που δεν θυμίζει σε τίποτα τον Τζόσεφ Λόζι του Υπηρέτη, της Μυστικής Ιεροτελεστίας ή της Δολοφονίας του Τρότσκυ.

Το Figures in a Landscape, που το είδα επίσης πρόσφατα μετά από πολλά χρόνια και μ’ εντυπωσίασε ακόμη πιο πολύ, είναι μια ταινία των δύο (κι ενός τρίτου).  

Είναι οι δύο πρωταγωνιστές κατ’ αρχάς, οι δύο καταδιωκόμενοι (για ποιο λόγο, τι και πώς είναι τελείως αδιάφορο για το σενάριο), ο γεροντότερος Robert Shaw (που υπήρξε μεγάλη καραβάνα του αμερικάνικου σινεμά) και ο νεότερος, και πολύ ανερχόμενος εκείνη την εποχή, Malcolm McDowell – και ακόμη ένας τρίτος πρωταγωνιστής, που δεν είναι άλλος από ένα… ελικόπτερο. ΤΟ ελικόπτερο, που τους καταδιώκει. Όλοι οι υπόλοιποι ρόλοι είναι τελείως βοηθητικοί και φυσικά υπολείπονται σε σημασία των τριών προαναφερομένων.  

Δύο άνθρωποι και μια μηχανή, λοιπόν, σ’ ένα ανελέητο και χωρίς όρια κυνηγητό, που δίνει στον Λόζι την ευκαιρία να κάνει το δικό του σχόλιο το σχετικό με την αντρική φιλία, τον κοινό αγώνα για επιβίωση, αλλά και την ανάγκη να θυσιαστεί ο γεροντότερος, ώστε να γλιτώσει ο νεότερος, όταν θα ανακύψει τέτοιο ζήτημα… Πάνω απ’ αυτά όμως, τα πολύ σημαντικά για την εξέλιξη του φιλμ, που θίγονται μ’ έναν ωμό και σκληροτράχηλο αλλά εντελώς αποτελεσματικό τρόπο (έξοχος ο Ρόμπερτ Σω!), είναι αυτή καθ’ αυτή η καταδίωξη.  

Ο άνθρωπος διώκεται, όχι από ερινύες, προσωπικά λάθη, «δαίμονες» και άλλα τέτοια… ποιητικά, αλλά από κάτι πιο απτό και ρεαλιστικό, που τον υπερβαίνει και τον στοχεύει, ανά πάσα στιγμή και ώρα. Και αυτό δεν είναι άλλο από τους ποικίλους μηχανισμούς καταπίεσης (το ελικόπτερο μπορεί να παραπέμπει στο Στρατό βεβαίως, σε μιαν εποχή όπου ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν στο φόρτε του, αλλά ο συμβολισμός είναι ευρύτερος), που στόχο έχουν την ψυχική και σωματική εξουθένωσή σου. Αυτή η μάχη, για τον Λόζι, μπορεί να είναι άνιση, χωρίς τούτο να σημαίνει πως δεν υποχρεούσαι να ορθώσεις το ανάστημά σου και να πολεμήσεις… Όπως κάνουν οι δύο καταδιωκόμενοι δηλαδή, μέχρι και την τελευταία στιγμή. Μεγάλο φιλμ! 

2/8/2018

Μπορεί να μην τον ξέρουν πολλοί τον Ισπανό Juan Carlos Calderón, αλλά εδώ είναι οι πηγές τής euro-disco. 1974. Αιώνες πριν τους Enigma και κάτι άλλους… γρηγοριανούς προγενέστερους και δευτερότερους…