BLUES REVIVAL 59: ROBERT PETE WILLIAMS (1914-1980)

Ο Robert Pete Williams αποτελεί, πιθανώς, την κορυφαία ανακάλυψη του blues revival. Κορυφαία, αν αναλογισθούμε τον τρόπο με τον οποίο συνέβη (στις φυλακές Angola το 1959) και κυρίως αν προσμετρήσουμε, στο βαθμό που οφείλουμε να το κάνουμε, δηλαδή στο μέγιστο, την εντελώς ακατάτακτη περίπτωσή του. Ο Robert Pete Williams, παρ’ ότι χοντρικώς εντάσσεται στην ευρύτερη κατηγορία του folk-blues, δεν αποτελεί συνέχεια καμμιάς καταγραμμένης παράδοσης, μετεξέλιξη κανενός στυλ, με την τραγουδοποιητική τεχνική του να μην έλκεται από καμμία προηγούμενη φόρμα. Ακούγοντας έστω και ένα δικό του τραγούδι αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι τίποτα δεν υπάρχει που να τον θυμίζει από το παρελθόν ή το παρόν της τέχνης του. Αποτελώντας λοιπόν «κατηγορία» από μόνος του ο Robert Pete Williams θα υπηρετήσει σθεναρά το στυλ του, αντιστεκόμενος μέχρι πέρας στις δυσκολίες που του δημιουργούσε η γενικότερη άτεγκτη συμπεριφορά του. Περιττό, δε, να πούμε ότι πολλά χρόνια αργότερα, στα 00s π.χ., τα τραγούδια του θεωρήθηκαν εντελώς hip, συμβατά με τις πιο ουσιαστικές καταβυθίσεις στη μουσική του «χθες», διαρκής πηγή μελέτης και κυρίως λύτρωσης. Σημειώστε, επ’ αυτού, την επανέκδοση του σπάνιου άλμπουμ του στην Ahura Mazda από το 1971 στην Fat Possum, το 2001.

Τον Robert Pete Williams τον ανακάλυψαν στην Angola State Penitentiary (εκεί όπου εξέτιε ποινή φυλάκισης για δολοφονία εν ψυχρώ – σκότωσε κάποιον εν αμύνη, όπως είχε ισχυριστεί, τον Απρίλιο του 1956) οι εθνομουσικολόγοι Harry Oster και Richard B. Allen, το 1959. Ο Dr. Oster, βλέποντας τι ακριβώς είχε μπροστά του, αδιαφορώντας για την ποινική κατάσταση του άσημου φυλακισμένου, θα επιχειρήσει αμέσως να τον απελευθερώσει, πράγμα το οποίον οριστικώς θα καταφέρει το 1964, καθώς μέχρι τότε ο Robert Pete Williams μπαινόβγαινε στη φυλακή. Εξάλλου, οι πρώτες ηχογραφήσεις του θα γίνουν εκεί, κάτω από πρόχειρες συνθήκες, οι οποίες, πάντως, δεν θα τον εμποδίσουν να δώσει, από την πρώτη στιγμή, έργο ζωής. Αναφερόμαστε, κυρίως, στο άλμπουμ “Those Prison Blues”, μία από τις κορυφαίες field recording στην ιστορία της αμερικανικής μουσικής.

Βαθειά θρησκευόμενος ο Robert Pete Williams, μ’ έναν τρόπο σχεδόν μυστικιστικό και διαρκώς σε κόντρα με τα καλλιτεχνικά και παρακαλλιτεχνικά κυκλώματα στην Αμερική, θα βρεθεί πολλές φορές εκτός δράσης, σαμποταρισμένος από το κυρίως ρεύμα.

Ο John Fahey ήταν πάντως εκείνος που θα του δώσει μια στέγη στην Takoma Records το 1966 (το ίδιο είχε πράξει και ο Kenneth S. Goldstein για την Prestige, το 1961), πριν ο Robert Pete Williams πάρει το δρόμο για την Ευρώπη (αν και στην Αγγλία δεν φαίνεται να πήγε, λόγω θεμάτων με την πρότερη φυλάκισή του). Ηχογραφήσεις λοιπόν στην Αυστρία, τη Δυτική Γερμανία και την Ανατολική Γερμανία (στο American Folk Blues Festival του 1966), τη Δανία, τη Γαλλία και λιγότερο την Αμερική, στην οποία πάντα αντιμετώπιζε προβλήματα στο να «περνάει» τη δουλειά του. Ήταν, βλέπετε, οι προοδευτικές απόψεις του, το πάθος του για την ελευθερία, η θέση του για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, η ανέχεια, που συχνά εμφανιζόταν στα τραγούδια του, όχι ως μοίρα, αλλά ως όνειδος.

Να υπενθυμίσουμε, τέλος, πως ο Robert Pete Williams εμφανίζεται (και) στην ταινία τού Ροβήρου Μανθούλη από το 1973 Le Blues Entre les Dents (ή Μπλουζ με Σφιγμένα Δόντια, όπως έγινε γνωστή στην Ελλάδα).

Δισκογραφία 

1. Angola Prisoners’ Blues – Louisiana Folklore Society LFS A-3 – 1959 (ως Robert Pete Williams / Guitar Welch / Hogman Maxey) 

2. Free Again – Prestige / Bluesville BVLP 1026 – 1961 

3. Those Prison Blues – Folk-Lyric Recording Company FL-109 – 1963? 

4. Louisiana Blues – Takoma B 1011 – 1966 

5. Live! – AUS. Roots SL 501 – 1966 (ως Son House and Robert Pete Williams)  

6. Robert Pete Williams – Ahura Mazda AMS 2002 – 1971 

7. Blues from the Bottoms – UK. 77 LEU 12/50 – 1971 (ως Robert Pete Williams / Roosevelt Sykes) 

8. Robert Pete Williams with Big Joe Williams – DEN. Storyville SLP 225 – 1972 

9. Sugar Farm – W.GER. Blues Beacon 1932 101 ST – 1972 

10. When I Lay my Burden Down – Southland SLP-4 – 197? 

11. The Legacy of the Blues Vol.9 – UK. Sonet SNTF 649 – 1973
12. I Blues di Robert Pete Williams – IT. Dischi Della Quercia Q 28004 – 1978 (rec. Μιλάνο 9/1977) 

13. “Ferraillages” – FR. Spalax SPX 6818 – 1980 (ως Dick Annegarn / Robert Pete Williams (rec. 11/1979) 

14. Santa Fe Blues – FR. Paris PLB 2.28504 – 1980 (rec. 11/1979) 

15. Live 1974 – AUS. Wolf 120.919 – 199?  

16. I’m Blue as a Man Can be – Arhoolie CD 394 – 1994 

17. When a Man Takes the Blues – Arhoolie CD 395 – 1994 

18. Long Ol’ Way from Home – Fuel 2000 CD 061391 – 2004 (rec. Σικάγο 1965) 

19. Louise – AUS. Wolf CD 120.912 – 2007 (rec. Μαϊάμι 1974)