BLUES REVIVAL 58: ROBERT WILKINS (1895 ή 1896-1987)

Για τον Robert Wilkins μίλησε για πρώτη φορά στον Dick Spottswood (της Piedmont Records συν τοις άλλοις) ο Bill Givens (της Origin Jazz Libraries συν τοις άλλοις). Τελικώς, ο εξαφανισμένος μουσικός ανακαλύφθηκε από την σύζυγο τού Spottswood, κάπου στο Memphis, τον Φεβρουάριο του 1964. Ο Wilkins είχε πρωτομπεί σε στούντιο τον Σεπτέμβριο του 1928, όταν είχε γράψει κάποιες «πλευρές» για την Victor.

Τον Σεπτέμβριο του 1929 ο Robert Wilkins γράφει το “That’s no way to get along” για την Brunswick και κάνει επιτυχία, αλλά όλως περιέργως θα ζήσει λίγο μ’ αυτήν, καθότι, τo 1936, θα απαρνηθεί τα εγκόσμια για να γίνει παπάς στην Εκκλησία… of God in Christ. Άρα ως περίεργη θα πρέπει να λογαριάσουμε και την επανεμφάνισή του το 1964 κι ας συνέβη αυτή κυρίως με gospel και όχι τόσο με blues. Εκείνη τη χρονιά (1964) θα συνθέσει μάλιστα κι έναν εξαιρετικό folk ύμνο, το “The prodigal son” (βασισμένος στην παλαιά επιτυχία του), ο οποίος έκανε μεγάλη εντύπωση στην εποχή του (και όχι μόνο λόγω της διάρκειάς του). Διασκευάστηκε, μάλιστα, και από τους Rolling Stones στο “Beggars Banquet” [Decca, 1968], δίχως το όνομά του να αναφέρεται στα credits, στις original εκδόσεις. Μάλιστα, και εξ όσων το έψαξα, η αλήθεια δεν θα αποκατασταθεί νωρίτερα από το 1973. Μπόρεσε, έτσι, ο άξιος αυτός τραγουδοποιός, πέραν της δόξας, να πάρει και κάποια φράγκα…

Δισκογραφία 

1. Memphis Gospel Singer – Piedmont PLP 13162 – 1964 (ως Rev. Robert Wilkins) 

2. Various – This Old World’s In A Hell Of A Fix / the gospel according to… – Biograph BLP 12027 – 1968 (rec. 1964) 

3. Various – The 1968 Memphis Country Blues Festival – UK. Blue Horizon S 7-63210 – 1968  

4. (1964) – AUS. Private Record PR 4 – 19?? 

5. “…Remember me” – Genes GCD 9902 – 1993 (rec. 1969 / Memphis)  

6. When I Lay My Burden Down – Biograph BCD 130 – 1994 (ως Fred McDowell / Furry Lewis / Robert Wilkins)