ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ / VINYLMINE

9. CENTIPEDE – Septober Energy – RCA Neon NE 9 – 1971
Το διπλό άλμπουμ των Centipede είναι το πρώτο της Neon για το οποίο γράψαμε στο Jazz & Τζαζ (τεύχος 26, Μάιος 1995), στην τότε αναφορά μας στον Keith Tippett. Πέρασαν 14 χρόνια... Πρόκειται για το πλέον μεγαλεπήβολο project του διάσημου βρετανού πιανίστα και αυτοσχεδιαστή, το οποίο, ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα, μοιάζει «εκτός τόπου και χρόνου». Θυμάται οTippett: «Οι Centipede ήταν συντεταγμένοι σαν τσίρκο. Αν κάποιος δεν μας είχε δει live, πολύ δύσκολα θα του απέδιδε την εικόνα μας ο δίσκος. Ήταν, αλήθεια, σαν ένας ‘φορητός’ θίασος. Δεκάδες άτομα, επί μονίμου βάσεως στο δρόμο. Κάθε φορά η διάταξή μας ήταν μοναδική, με το να χρησιμοποιούμε τον θεατρικό λόγο, ανακατεύοντας παράλληλα μουσικούς από την κλασική, το ροκ, την τζαζ...». Οι Centipede ήταν όντως μια ορχήστρα «γίγας», αν σκεφθούμε μόνον το γεγονός πως στην ηχογράφηση του άλμπουμ πήραν μέρος 55(!) μουσικοί. Από τον Robert Fripp και τον Robert Wyatt, μέχρι τον Ian Carr και τον Mike Patto· βάλτε άλλα 12 «...από...μέχρι...» και είστε μέσα. Η μουσική, όπως ο ίδιος ο Tippett έχει πει ήταν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, εντελώς αυτοσχεδιαστική, δίχως, την ίδια ώρα λέμε εμείς, να αποπροσανατολίζεται σε «εγωκεντρισμούς». Μόνο και μόνο τη δεύτερη πλευρά ν’ ακούσει κάποιος, με την «εντατική» afro-jazz/progressive διάθεση και τα απίθανα soli – ειδικώς το κιθαριστικό του Brian Godding είναι μίλια μακρυά – τότε αντιλαμβάνεται πως, εδώ, καταγράφηκε κάτι που δεν πρόκειται να ξαναγίνει...