8. RAW MATERIAL – Time Is – RCA Neon NE 8 – 1971
Οι Raw Material αγαπούσαν ιδιαιτέρως τους Van der Graaf Generator, αφού το ωραίο εισαγωγικό track (“Ice queen”) αυτού του δεύτερου άλμπουμ τους θυμίζει εντόνως το “Killer” από το “H to He” (1970). Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό, αφού, στην πορεία, το γκρουπ επιχειρεί να διαφοροποιηθεί, παρ’ όλη τη σαξοφωνική λειτουργία του Mike Fletcher που πάντα θ’ ανακαλεί στη μνήμη μας εκείνην του David Jackson. Όμως, επί του προκειμένου, οι κιθάρες είναι «ισχυρότερες», το ρομαντικό κλίμα υπάρχει και καταγράφεται δεόντως, ενώ και οι complex συνθέσεις, γενικώς, έχουν ενδιαφέρον, δίχως να φθάνουν βεβαίως στο ύψος εκείνων των VdGG. Το τελευταίο και μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του άλμπουμ (11:15) που έχει τίτλο “Sun god” είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή τού “Time Is” – αν εξαιρέσεις το σύντομο «σκληρό» break λίγο πριν τη μέση. Θυμίζει δε «περισσευούμενο» track από το πρώτο τους άλμπουμ “Raw Material” [Evolution, 1970], που είναι μία κλάση επάνω από το “Time Is”. Ακούγοντας μετά από πολλά χρόνια, ξανά, τούτο το άλμπουμ, προσπαθώ να αντιληφθώ που «χάνει»· και μάλλον «χάνει» στα φωνητικά μέρη. (Τελικώς, ακόμη και στο progressive rock ο τραγουδιστής παίζει κάποιο ρόλο...). «Ακατέργαστη Ύλη» ήταν οι: Dave Greene κιθάρες, Phil Gunn μπάσο, κιθάρα, Colin Catt φωνή, πλήκτρα, Paul Young κρουστά, Michael Fletcher σαξόφωνα, φλάουτο και Cliff Harewood κιθάρες.
Οι Raw Material αγαπούσαν ιδιαιτέρως τους Van der Graaf Generator, αφού το ωραίο εισαγωγικό track (“Ice queen”) αυτού του δεύτερου άλμπουμ τους θυμίζει εντόνως το “Killer” από το “H to He” (1970). Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό, αφού, στην πορεία, το γκρουπ επιχειρεί να διαφοροποιηθεί, παρ’ όλη τη σαξοφωνική λειτουργία του Mike Fletcher που πάντα θ’ ανακαλεί στη μνήμη μας εκείνην του David Jackson. Όμως, επί του προκειμένου, οι κιθάρες είναι «ισχυρότερες», το ρομαντικό κλίμα υπάρχει και καταγράφεται δεόντως, ενώ και οι complex συνθέσεις, γενικώς, έχουν ενδιαφέρον, δίχως να φθάνουν βεβαίως στο ύψος εκείνων των VdGG. Το τελευταίο και μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του άλμπουμ (11:15) που έχει τίτλο “Sun god” είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή τού “Time Is” – αν εξαιρέσεις το σύντομο «σκληρό» break λίγο πριν τη μέση. Θυμίζει δε «περισσευούμενο» track από το πρώτο τους άλμπουμ “Raw Material” [Evolution, 1970], που είναι μία κλάση επάνω από το “Time Is”. Ακούγοντας μετά από πολλά χρόνια, ξανά, τούτο το άλμπουμ, προσπαθώ να αντιληφθώ που «χάνει»· και μάλλον «χάνει» στα φωνητικά μέρη. (Τελικώς, ακόμη και στο progressive rock ο τραγουδιστής παίζει κάποιο ρόλο...). «Ακατέργαστη Ύλη» ήταν οι: Dave Greene κιθάρες, Phil Gunn μπάσο, κιθάρα, Colin Catt φωνή, πλήκτρα, Paul Young κρουστά, Michael Fletcher σαξόφωνα, φλάουτο και Cliff Harewood κιθάρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου