6. SPRING – Spring – RCA Neon NE 6 – 1971
Από τα βρετανικά γκρουπ που θεωρούνται «κλασικά» στο progressive στυλ – ιδίως για τους fans του mellotron. Για τους Spring ο λόγος, μία μπάντα από το Leicester, που έμεινε στην ιστορία για το ένα και μοναδικό LP της (κλεισμένο σ’ ένα ωραίο... γκραν γκινιόλ triple folded cover, σχεδιασμένο από τον Keef). Έχοντας στην παραγωγή τον πεπειραμένο Gus Dudgeon και ως ντράμερ τον Pique Withers (αργότερα στη βασική ομάδα των Dire Straits!), οι Spring παρουσιάζουν μια σειρά από ενδιαφέρουσες συνθέσεις, με κορυφαία ανάμεσά τους την 5λεπτη “Shipwrecked soldier”· πάνω σ’ έναν τυπικό march ρυθμό, που «σπάει» από τα πλήκτρα και ίπταται από τα τύπου Jon Anderson φωνητικά του Pat Moran, απλώνονται οι στίχοι που θα μπορούσε να θεωρηθούν σύγχρονοι αντι-πολεμικοί, αν δεν παρέπεμπαν σε κάποια παλαιότερη «ηρωική» εποχή. Γενικώς, το κλίμα του άλμπουμ δεν κινείται προς το «βαρύ προγκρέσιβ», θυμίζοντας περισσότερο «ανάλογα» άλμπουμ των Moody Blues από την ίδια εποχή, π.χ. το “On the Threshold of a Dream” (1969), και όχι τόσο τα πνιγηρά... underground. Παρά ταύτα, παρά τον poppy χαρακτήρα του δηλαδή, τα soli στην κιθάρα είναι κάποιες φορές δυναμικά (“Golden fleece”), προσφέροντας ωραίες «μονομαχίες» με τα πάντα σε έξαρση πλήκτρα. Γενικώς, αναφερόμαστε σ’ ένα καλό LP, στο οποίο υπάρχουν κάποια κομμάτια που ξεχωρίζουν με άνεση. Spring ήταν οι: Pat Moran φωνή, mellotron, Ray Martinez κιθάρες, mellotron, Adrian Maloney μπάσο, Pique Withers ντραμς και Kips Brown πιάνο, όργανο, mellotron.
Από τα βρετανικά γκρουπ που θεωρούνται «κλασικά» στο progressive στυλ – ιδίως για τους fans του mellotron. Για τους Spring ο λόγος, μία μπάντα από το Leicester, που έμεινε στην ιστορία για το ένα και μοναδικό LP της (κλεισμένο σ’ ένα ωραίο... γκραν γκινιόλ triple folded cover, σχεδιασμένο από τον Keef). Έχοντας στην παραγωγή τον πεπειραμένο Gus Dudgeon και ως ντράμερ τον Pique Withers (αργότερα στη βασική ομάδα των Dire Straits!), οι Spring παρουσιάζουν μια σειρά από ενδιαφέρουσες συνθέσεις, με κορυφαία ανάμεσά τους την 5λεπτη “Shipwrecked soldier”· πάνω σ’ έναν τυπικό march ρυθμό, που «σπάει» από τα πλήκτρα και ίπταται από τα τύπου Jon Anderson φωνητικά του Pat Moran, απλώνονται οι στίχοι που θα μπορούσε να θεωρηθούν σύγχρονοι αντι-πολεμικοί, αν δεν παρέπεμπαν σε κάποια παλαιότερη «ηρωική» εποχή. Γενικώς, το κλίμα του άλμπουμ δεν κινείται προς το «βαρύ προγκρέσιβ», θυμίζοντας περισσότερο «ανάλογα» άλμπουμ των Moody Blues από την ίδια εποχή, π.χ. το “On the Threshold of a Dream” (1969), και όχι τόσο τα πνιγηρά... underground. Παρά ταύτα, παρά τον poppy χαρακτήρα του δηλαδή, τα soli στην κιθάρα είναι κάποιες φορές δυναμικά (“Golden fleece”), προσφέροντας ωραίες «μονομαχίες» με τα πάντα σε έξαρση πλήκτρα. Γενικώς, αναφερόμαστε σ’ ένα καλό LP, στο οποίο υπάρχουν κάποια κομμάτια που ξεχωρίζουν με άνεση. Spring ήταν οι: Pat Moran φωνή, mellotron, Ray Martinez κιθάρες, mellotron, Adrian Maloney μπάσο, Pique Withers ντραμς και Kips Brown πιάνο, όργανο, mellotron.
ΔΟΚΙΜΗ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλορίζικο το blog Φώντα, με συνεχή ροή πληροφοριών, απ' ότι φαίνεται!! :-)
Ελπίζω αυτό να φαίνεται, επίσης εντάξει και για το cd με το μουσικό παραμύθι, βρέθηκε!!
τα λέμε σύντομα.
Μήτσο ευχαριστώ. Ok με το CD, γιατί εγώ δεν το βρήκα...
ΑπάντησηΔιαγραφή