Τα σημαντικότερα τμήματα του βιβλίου αφορούν βεβαίως στα sixties και στο ξεκίνημα της καριέρας του Wood, το πώς τον επηρέασαν π.χ. τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του ο Art Wood (μορφή του πρώιμου british r&b, ιδρυτικό μέλος των Artwood Combo ή απλώς Artwoods, όπως έμειναν στην ιστορία λίγο αργότερα) και ο Terry Wood (fan της jazz και συλλέκτης δίσκων) και, κυρίως, το πώς χειρίστηκε ο ίδιος (και οι συνοδοιπόροι μουσικοί) την καριέρα του (τους) εκείνα τα χρόνια, όταν κατά κακή τους τύχη σκόνταφταν πότε πάνω στους άλλους Thunderbirds του Chris Farlowe και πότε στους… άλλους Byrds· που στάθηκαν (άθελά τους) η αιτία κι η αφορμή για το τέλος της ζωής τους.
Στις σελίδες του βιβλίου του ο Rawlings – και σε σχέση με την εποχή πάντα –, επιχειρεί να δει και πέραν της πορείας και του πήγαινε-έλα των σχημάτων τού Ronnie Wood, εστιάζοντας κάποιες φορές στο κοινωνικό κομμάτι, τις συγκρούσεις mods και rockers ας πούμε, και ακόμη στο ρόλο των ναρκωτικών και της μόδας, αναπαράγοντας συμπεράσματα, που τα έχουμε ξαναδιαβάσει σε βιβλία – π.χ. στο “Revolt Into Style” [Allen Lane/ The Penguin Press, 1970] του George Melly ή στο “Subculture, The Meaning of Style” [Methuen, 1979] του Dick Hebdige, που είχε βγει και στην Ελλάδα το 1981 από τις εκδόσεις Γνώση, ως «Υπο-κουλτούρα: το νόημα του στυλ». Οι σελίδες που αφορούν στο παιγνίδι που παίχτηκε γύρω από τους Birds (θεωρούνταν ισάξιοι των Who, αμείβονταν το ίδιο και έπαιζαν στα ίδια clubs, με τον «ίδιο» κόσμο), όταν η καριέρα τους καταστράφηκε με το που πάτησαν οι Αμερικανοί Byrds στην Βρετανία (Αύγουστος του ’65), είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες του βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου