Τα άλμπουμ της πιανίστριας Satoko Fujii παρουσιάζονται συχνά
από το δισκορυχείον. Βασικά οι
ορχήστρες της, που είναι κάμποσες, αλλά και τα μικρότερα σχήματά της (Gato Libre, New Trio, Ma-Do, Tobira κ.λπ.). Σπανίως –αν όχι ποτέ– γράφουμε για τα σόλο άλμπουμ
της Fujii, μιας και
αυτά είναι σπάνια ή εν πάση περιπτώσει σπανιότερα. Διάβασα πως από τα 79 CD που έχει ηχογραφήσει η Fujii έως τώρα (τα είχα για
περισσότερα αναλογιζόμενος τις πολλαπλές «συμμετοχές» της) μόλις τέσσερα είναι τα piano-solo – με το
τέταρτο να είναι το παρόν “Invisible Hand” [JAP. Cortez Sound,
2017].
Ζωντανά, λοιπόν, ηχογραφημένο στο κλαμπ Cortez, στο Mito της
Ιαπωνίας, το άλμπουμ αυτό διαθέτει όλα τα αισθητικά χαρακτηριστικά της μουσικής
της Fujii –
χαρακτηριστικά που ξεκινούν από τη συσκευασία του 2CD με αυτό το έξτρα περίπου-obi και τα
ιδιαίτερα εσώφυλλα, φθάνοντας μέχρι τους αυτοσχεδιασμούς και τις συνθέσεις (ή
τον συνδυασμό τους).
Στο πρώτο CD,
όπως διαβάζουμε, η μουσική είναι εντελώς αυτοσχεδιαστική. Μην νομιστεί όμως πως
έχουμε τίποτα ακραίες και δύστροπες καταστάσεις συνεχώς και αδιαλείπτως. Η Fujii προτείνει, αρχικά, με
το στρέιτ παίξιμό της ένα κάπως «τζαρετικό» ακρόαμα (“Thoughts”), το οποίο στην πορεία
εξελίσσεται με άλλους πιο… ακανόνιστους ρυθμούς. Συμβάλλει, βεβαίως, το παίξιμο
στο πιάνο «από μέσα» (“Invisible”),
αλλά βεβαίως και η αντικατάσταση του όποιου «τζαρετικού» κλίματος, από ένα εν
δυνάμει Cecil Taylor-ικό.
Υπάρχει κι ένας καινοφανής συνδυασμός τους, βεβαίως, στο μεγαλύτερο σε διάρκεια
και πιο εντυπωσιακό κομμάτι τού πρώτου CD, κι αυτό είναι το 15λεπτο “Floating”, που μπορεί να κερδίσει αμέσως τις εντυπώσεις.
Ακόμη πιο εντυπωσιακά είναι, όμως, τα πράγματα στο δεύτερο CD, που περιλαμβάνει
περισσότερες συνθέσεις (έτσι φαίνεται) παρά καθαρούς αυτοσχεδιασμούς. Εδώ κυριαρχεί το
11λεπτο “Spring storm”,
ένα φοβερό πιάνο-σόλο με έξοχες μελωδικές στρώσεις, συχνές αλλαγές τέμπο,
ιλιγγιώδη clusters και
ανεβοκατεβάσματα των πλήκτρων, που δημιουργεί στο άκουσμά του μια ψυχική
πληρότητα.
Η Satoko Fujii
είναι μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες τής σύγχρονης τζαζ. Τούτο, δε,
το αποδεικνύει με κάθε ομαδική δουλειά της, όπως και με το παρόν σπάνιας
δύναμης και ομορφιάς σόλο διπλό CD
της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου