CHAPTER 24 the black baron strikes back

Τριάντα ένα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του “Tin Invaders” οι Chapter 24 θα παρουσίαζαν εκείνο το άλμπουμ τους ζωντανά, σε μια συναυλία που θα συνέβαινε στο Monk café bar της Λάρισας. Ήταν 25 Νοεμβρίου του 2019. Και είναι αυτό το live, που «κόβεται» τώρα σε LP και σε CD (με οκτώ και εννέα tracks αντιστοίχως), κάτω από τον τίτλο “The Black Baron Strikes Back / The Invaders Reloaded” [K.24 Εταιρεία Περιορισμένης Ορατότητας / Sound Effect Records, 2025], με το track list, τουλάχιστον στην περίπτωση του LP που ακούω εγώ, να προσεγγίζει εκείνο του original δίσκου.
Έχουμε λοιπόν στ’ αυτιά μας το “Tin Invaders” «ζωντανό», από μια μπάντα λίγο διαφορετική, όμως, από ’κείνη του ’88 – αφού στη νέα line-up συναντάμε τους παλαιότερους Αντώνη Λιβιεράτο όργανο, αναλογικό σύνθι, κιθάρα, φωνή, Βαγγέλη Μπουλουχτσή μπάσο, φωνή και Περικλή Μπουλουχτσή κιθάρα, e-bow, συν τον νεότερο Γιάννη Τρυφερούλη στα ντραμς. Έτσι, και μέσω ενός σταθερού και μόνιμου ντράμερ, το “Tin Invaders” αποκτά τώρα κάποια άλλα, περισσότερο ροκ χαρακτηριστικά.

Αυτό το αντιλαμβάνεσαι από το πρώτο κιόλας track, το “Black Baron’s theme”, που μετατρέπεται σε μία απολύτως σύγχρονη psych-rock σύνθεση, με τις κιθάρες να ζωγραφίζουν πάνω από ένα γερό rhythm section. Είναι μια ροκ μπάντα, θέλω να πω, οι νεότεροι Chapter 24, με παίξιμο πολύ πρώτο, που μπορεί άνετα να σε «στείλει». Το ίδιο, δε, θα σημείωνα και σε σχέση με το άλλο highlight του δίσκου, το φερώνυμο “Tin invaders”, που ακούγεται και αυτό όσο δεν παίρνει άλλο ροκ, με φοβερό ορχηστρικό ξέσπασμα εκεί προς τη μέση του, γεμάτο με κιθαριστικούς οριενταλισμούς.
Το “The corpse”, τώρα, από μία δίλεπτη μπαλάντα, μετατρέπεται σε μια 8λεπτη ολοκληρωμένη σύνθεση, περισσότερο πειραματική, που αναπτύσσεται αργά στο ξεκίνημά της, αγγίζοντας έναν κάπως ιεροτελεστικό τρόπο, αποκτώντας όμως στα τελευταία τρία λεπτά περισσότερα δυναμικά χαρακτηριστικά. Κλείσιμο της πρώτης πλευράς με το μονόλεπτο “Homecoming”, που παραμένει πάντα ένα Barrett-ικής έμπνευσης τραγούδι.
Η Side B παίρνει μπροστά με το σχεδόν 6λεπτο “Alcohol mind”. Το τραγούδι παραμένει δυναμικό, γρήγορο, με ωραία διάταξη, που καθορίζεται από το έντονο ρυθμικό τμήμα και τις συνεργασίες πλήκτρων και κιθαρών. Στη «ζωντανή» παρουσίασή του σίγουρα δυναμιτίζει. Το ίδιο, δε, θα υποστήριζα όχι μόνο για το “(Elec)trick death”, ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του πρωτότυπου “Tin Invaders”, που διατηρεί στο έπακρο την αρχική ορμή του, μα και για το “Little Jack’s gun”, που απογειώνεται από το ογκώδες μπάσο και την κλιμακούμενη ένταση, η οποία πιάνει, προς το τέλος, «κόκκινο».
Το κλείσιμο του βινυλίου με το “The collector” (που και αυτό διαρκεί περισσότερο στη live εκδοχή του), όπως και το κλείσιμο του CD με το “Soundtrack” (που επίσης διαρκεί παραπάνω και ακούγεται ως το πιο kraut-πειραματικό track του άλμπουμ) είναι εκείνα που πρέπει. Και τα δύο κομμάτια είναι αντάξια της γενικότερης προσπάθειας, να παρουσιαστεί το “Tin Invaders” ως ένα ροκ άλμπουμ του καιρού μας, με άγκιστρα όμως στην κλασική εποχή του ψυχεδελικού ροκ (και όχι στο έιτις περιβάλλον). Αναμφισβήτητα του πάει αυτό το «ρούχο», με την ηχογράφηση από τον Νίκο Ντούλα, τη μείξη από τον Μανώλη Αγγελάκη και το mastering από τον Γιάννη Χριστοδουλάτο να συμβάλλουν τα μάλα στην τελική, απολαυστική, αποτύπωση.
Επαφή: https://www.soundeffect-records.gr/the-black-baron-strikes-back-tin-invaders-reloaded