
Το “London Busking” [Soul Beats, 2010], που είναι το πρώτο και πλέον πρόσφατο άλμπουμ τους, μας παρέχει την ευκαιρία να εκτιμήσουμε καλύτερα τη δουλειά των Γάλλων (όλο το υλικό είναι δικό τους), αντιλαμβανόμενοι καλύτερα τις αναφορές και τις επιρροές τους. Ας πω λοιπόν από την αρχή πως οι Jouby’s μπορεί να είναι φωνητικό σχήμα, αλλά ο Joubert είναι εκτός από τραγουδιστής και κιθαρίστας, ενώ στην ηχογράφηση παίρνουν μέρος και τρεις ακόμη μουσικοί· ο Eric Delsaux πλήκτρα, ο Cedric Verdier μπάσο και ο Stephane Garcia ντραμς, κρουστά. (Το ίδιο εξάλλου συνέβαινε και με τα jamaican vocal trios, στα άλμπουμ των οποίων συναντούμε την αφρόκρεμα των session μουσικών της χώρας). Η reggae είναι η πιο βασική αναφορά των Jouby’s, όσο και αν οι soul, ακόμη και οι rock, αναφορές είναι εμφανείς. Τα κομμάτια τους είναι καλοφτιαγμένα, περιποιημένα και παρότι το υβρίδιό τους δείχνει, οι ξεχωριστές στιγμές δεν απολείπουν· όπως ας πούμε το “Faut choisir” (τραγουδισμένο στη γλώσσα τους, αφού υπάρχουν και συνθέσεις που αποδίδονται στην αγγλική). Η pop ευφράδεια των Jouby’s είναι, βασικά, το ατού τους, προκειμένου να περάσουν… απέναντι. Το θέμα είναι τι εστί «απέναντι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου