εν λόγω φοιτητούπολη πήραν εμπρός οι Finchley Boys, μία σκιώδης μπάντα που κατόρθωσε να γράψει ένα και μοναδικό LP, ένα από τα πιο αναγνωρισμένα treasure items του αμερικανικού υποχθόνιου rock. Αυτό το άλμπουμ, το “Everlasting Tributes”, που περιλαμβάνει εγγραφές των ετών 1968-69 και που πρωτοβγήκε στην καλιφορνέζικη Golden Throat το 1972, επανεκδίδει 38 χρόνια αργότερα (2010) η ελληνική Anazitisi Records. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που ξαναβγαίνει τούτο το ιστορικό LP, είναι όμως η πρώτη φορά που επανεκδίδεται νομίμως και από το αυθεντικό master tape, προσφέροντας δύο bonus tracks (rec.1972), ένα 12σέλιδο LP-sized booklet με φωτογραφίες, στίχους, αναμνήσεις και πλήθος ιστορικών στοιχείων, συν δύο καρτ-ποστάλ, συν μιαν αφίσα. Μία reissue με τα όλα της δηλαδή· ένα πακέτο βαρύ, που, απλώς, αντανακλά την ηχητική βαρύτητα του γκρουπ. 
oι Finchley Boys, πέρυσι (tour 2010), ποζάρουν σαν στο δίσκοΑποτελούμενοι εκ των Garrett Oostdyk κιθάρες, George Faber φωνή, φυσαρμόνικα, Larry “Tabe” Tabeling 8χορδο μπάσο και J. Michael Powers κρουστά, οι Finchley Boys δεν κρύβουν, αρχικώς, τις blues αναφορές τους· και όχι γιατί ξεκινούν διασκευάζοντας το “Who’s been talkin’” του Howlin’ Wolf. Το ηλεκτρικό blues του Chicago και οι folk-psych ήχοι της εποχής (“Swelling waters”, “It all ends”) από τη μια μεριά, και από την άλλη το british rock που καθόριζε ένα αισθητικό μένος (άκου ας πούμε τη version στο άσμα των Kinks “I’m not like everybody else”), παρείχαν τη δυνατότητα στους Finchley Boys να φτιάξουν τα δικά τους σκληροτράχηλα κομμάτια όπως το “Outcast”, το “Hooked” και κυρίως το “Restrictions” (ήταν, πάντα, το αγαπημένο μου). Τα δύο bonus από το ’72 βρίσκουν το γκρουπ (σε πεντάδα και εξάδα, με μόνο τους Oostdyk και Faber από την παλαιά line-up και με γυναικεία φωνητικά), να μετατοπίζεται σε πιο flower power φόρμες. Πολύ καλό το “Warm days”, με τις κιθάρες να φεύγουν…
Επαφή: www.anazitisirecords.com
Στην Champagne/Urbana γίνεται και ένα καταπληκτικό παζάρι δίσκων. μέσα στο τοπικό πανεπιστήμιο. Μου έκατσε αυθεντικό Spoils of War εκεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λες ρε θηρίο; Αν και κάπου εκεί δεν τριγύριζε ο Cuomo;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις, συνειδητοποίησα μόλις πριν λίγα χρόνια πως οι Spoils of War ήταν ένα πρόδρομο γκρουπ των Mormos, όταν έδωσα σημασία σε μια αφιέρωση (σε συνδυασμό με το επώνυμο “Cuomo”) στο πειρατικό (τι να κάνω;) “Great Wall of China”. Εκείνο το γαλλικό LP το αφιέρωναν οι Mormos σε κάποιους φίλους τους από την Champaign-Urbana.
Ναι από εκεί ήταν. Αν και δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω και το single. Και ναι, οι MORMOS είναι group που έπαιζε ο Cuomo όταν μετακόμισε για ένα φεγγάρι στη Γαλλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αν και βαθιά στο Midwest, είναι καταπληκτική πόλη. Με πολλά εναλλακτικά στέκια. Φοιτηταριό βλέπεις...