RYAN TRUESDELL presents GILL EVANS PROJECT

Η ολοκληρωμένη δισκογραφική επαφή του παραγωγού, ερευνητή και arranger της σύγχρονης τζαζ Ryan Truesdell (συνεργάτης μεταξύ άλλων και της Maria Schneider) με τις μουσικές και τις ενορχηστρώσεις του θρύλου Gil Evans (1912-1988) ξεκινά, βασικά, με το άλμπουμ “Centennial / New Discovered Works of Gil Evans” [artistShare] το 2012, για να συνεχιστεί με το περιώνυμο “Lines of Color / Live at Jazz Standard” [Blue Note / artistShare] το 2015. (Για το δεύτερο υπάρχει review στο blog). Τώρα, είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει (επίσημη ημερομηνία: 30 Μαΐου) το “Shades of Sound / Live at Jazz Standard Vol.2” [Outside In Music, 2025], που αποτελεί το «υπόλοιπο», ας το πούμε έτσι, εκείνων των βραδιών (13-18 Μαΐου 2014) στο κλαμπ Jazz Standard της Νέας Υόρκης, όταν η μεγάλη ορχήστρα του Ryan Truesdell θα αποφάσιζε να δράσει επί των μουσικών και των ενορχηστρώσεων του Evans, προσδίδοντας σε μια σειρά από κλασικά κομμάτια φρέσκια αντίληψη και ξέχωρη μεγαλοπρέπεια.

Έχουμε λοιπόν το ίδιο 24μελές σχήμα μ’ εκείνο του “Lines of Color” (το νέο άλμπουμ είναι αφιερωμένο στον αείμνηστο πιανίστα της ορχήστρας Frank Kimbrough, που θα έφευγε από τη ζωή το 2020), το οποίο απαρτίζεται από διάφορα γνωστά ονόματα (ανάμεσα οι σαξοφωνίστες Scott Robinson, Brian Landrus και Donny McCaslin, οι τρομπονίστες Marshall Gilkes και Ryan Keberle, ο μπασίστας Jay Anderson, ο ντράμερ Lewis Nash κ.ά.) που καλούνται να ερμηνεύσουν ένα υπεράνω υποψίας ρεπερτόριο.
Στο CD καταγράφονται οκτώ tracks, τέσσερα εκ των οποίων είναι γνωστά στους φίλους της jazz και του Gil Evans, καθώς προέρχονται από παλαιά άλμπουμ, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα είναι άγνωστα (δεν έχουν ηχογραφηθεί, εννοούμε, από ορχήστρες υπό τον Evans) και παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά. Στα γνωστά ανήκουν τα “Spoonful”, “Barbara song”, “The ballad of the sad young men” και “Buster’s last stand”, ενώ στα άγνωστα τα “Neetie’s blues”, “I had someone else before I had you”, “Laughing at life” και “It’s the sentimental thing to do” (τα τρία τελευταία με τη φωνή της Wendy Gilles).
Εντάξει, το ξεκίνημα με το “Spoonful”, που οι πιο πολλοί θα το θυμούνται από την CD-έκδοση του “The Individualism of Gil Evans”, είναι εντυπωσιακό και σου παίρνει το σκαλπ από την αρχή, με την βιόλα της Lois Martin να δημιουργεί ένα ξεχωριστό κλίμα, και με το τενόρο του McCaslin να χτίζει σταδιακά και μελωδικά την κλασική σύνθεση του Willie Dixon, όμως από ’κει και κάτω έρχονται τα... το ίδιο συναρπαστικά και ωραία. Θέλουμε να πούμε πως το αυτό συμβαίνει και με το εξ ίσου σπουδαίο “Neetie’s blues”, με το πιάνο του Kimbrough και το τενόρο του Tom Christensen να τοποθετούν το κομμάτι σε άλλη... στρατοσφαιρική βάση (το κομμάτι αποτελεί άγνωστη σύνθεση του Evans, την οποία θα ανακάλυπτε ο Truesdell στα χειρόγραφα του μεγάλου jazzman) ή με το 11λεπτο “Barbara song” (το αριστούργημα των Brecht / Weill από το LP τούτη τη φορά “The Individualism of Gil Evans” του 1964), το οποίο ο Truesdell έχει τον τρόπο να το αποθεώσει.
Συναρπαστικό άλμπουμ με κομμάτια που έχουν περάσει από τη σκέψη και τα χέρια του Gil Evans και τα οποία μετατρέπονται εδώ σε... ολοκαίνουρια αριστουργήματα από έναν σημαντικότατο σύγχρονο ενορχηστρωτή και την αληθινά μεγάλη μπάντα του.
Επαφή: www.GilEvansProject.com, www.RyanTruesdell.com