NICOLAS MASSON ο ελβετός σαξοφωνίστας στο νέο άλμπουμ του στην ECM

Όπως έχουμε γράψει και παλαιότερα... ο ελβετός πνευστός (σοπράνο και τενόρο σαξόφωνα) Nicolas Masson είναι ένα «κεφάλαιο» για την ECM, μικρό μεν, αλλά υπαρκτό. Το λέμε έχοντας κατά νου τα δύο άλμπουμ του με το συγκρότημα Third Reel από το 2013 και το 2015 –εκεί όπου ο Masson, σε σχήμα τρίο με τον κιθαρίστα Roberto Pianca και τον ντράμερ Emanuele Maniscalco, ανέπτυξε τους δικούς του αισθητικούς προβληματισμούς, κινούμενος πάντα εντός του πλαισίου τής σύγχρονης jazz–, μα και το άλμπουμ του “Travelers” από το 2018, στο οποίο συνεργαζόταν με τους Colin Vallon πιάνο, Patrice Moret κοντραμπάσο και Lionel Friedli ντραμς (ένα κουαρτέτο, να το πούμε κι αυτό, καθ’ ολοκληρίαν ελβετικό).

Στο πιο νέο CD του για τη γερμανική εταιρεία, που αποκαλείται “Renaissance” [ECM Records / AN Music, 2025] και που είναι ηχογραφημένο στα Studios La Buissonne τον Νοέμβριο του 2023, ο Masson συνεργάζεται και πάλι με τους Vallon, Moret και Friedli, παρουσιάζοντας μια σειρά δικών του συνθέσεων (από τα έντεκα tracks του CD τα δέκα είναι δικά του, ενώ ένα ανήκει σε όλο το κουαρτέτο), οι οποίες συνδέονται μ’ ένα κάπως... βαρύ και ακαδημαϊκό euro-jazz στυλ, που δεν παύει και αυτό να αποτελεί κομμάτι του ήχου της ECM.
Οι συνθέσεις του “Renaissance” είναι μάλλον αργές ή έστω μέσου τέμπου, χωρίς να είναι ωστόσο τελετουργικές. Διαθέτουν λυρικά φορτία σε περίσσεια, αλλά ταυτοχρόνως είναι και κάπως ψυχρές ή έστω... εγκεφαλικές. Οπωσδήποτε υπάρχει διάθεση για κάτι «σοβαρό» εδώ, που κολλάει εντελώς με μια κεντρικο-ευρωπαϊκή τζαζ παράδοση, έχοντας αναφορές σε πλείστα όσα και εξ ίσου «σοβαρά» είδη (που μπορεί να εκκινούν από την chamber music και να καταλήγουν στο ambient και την ακουστική healing music), με το συνολικό αποτέλεσμα να είναι οπωσδήποτε «καλό» (“Tumbleweeds”) ή και «πολύ καλό» (“Subversive dreamers”) κατά τόπους, απαιτώντας όμως την καλή και κυρίως την χαλαρή διάθεση του ακροατή, ώστε να λειτουργήσει.