ΤΑΣΟΣ ΓΚΡΟΥΣ 1970-1974 τραγούδια ενάντια στη δικτατορία

Παράξενος δίσκος. Παράξενο CD-book δηλαδή το «Οι Ρίζες του Κόσμου» [Μετρονόμος, 2024], καθώς περιλαμβάνει τραγούδια του Τάσου Γκρους, που φτιάχτηκαν στα χρόνια της δικτατορίας, στο διάστημα 1970-74, και τα οποία δισκογραφούνται τώρα για πρώτη φορά. Φυσικά, και εξαιτίας της τότε συγκυρίας, τα τραγούδια δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικού προσανατολισμού – και όντως, δηλαδή, αφού εδώ μελοποιούνται ποιήματα των Κώστα Βάρναλη, Κώστα Καρυωτάκη, Γιάννη Ρίτσου, Πάμπλο Νερούδα και Ναζίμ Χικμέτ. Άρα έχουμε να κάνουμε μ’ ένα έντεχνο άλμπουμ μελοποιημένης ποίησης, που έχει τον τρόπο να υποβάλλει, μεταφέροντας ανεπαίσθητα και όχι φωναχτά τα όποια μηνύματά του. Αν και θα πρέπει να σημειώσω πως «Οι Ρίζες του κόσμου» καλό θα ήταν να ακουσθούν ως προϊόν εκείνων των δύσκολων ετών, και όχι κατ’ ανάγκην ως ένας δίσκος που μπορεί να αφορά (και) τη σημερινή κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.

Κάπως σαν «χρέος», έναντι στη νεότητά του και στους τότε συντρόφους του, αντιλαμβάνομαι αυτή την κυκλοφορία από τον Γκρους, που ολοκληρώνεται με την ερμηνευτική προσφορά του Αλέξανδρου Καψοκαβάδη και της Αργυρώς Καπαρού (τραγουδά και ο ίδιος ο συνθέτης). Επίσης, ο Καψοκαβάδης είναι εκείνος που έχει επιμεληθεί την ενορχήστρωση των τραγουδιών, δημιουργώντας ένα σεμνό, χαμηλών τόνων και λεπτών αποχρώσεων περιβάλλον, φέρνοντας στη μνήμη μου ηχοχρώματα παλαιότερων δίσκων του Χρήστου Λεοντή.
Παρότι ο Γκρους χρησιμοποιεί, σε κάποιες περιπτώσεις, στίχους που τους έχουμε ακούσει μελοποιημένους και από άλλους συνθέτους (και βασικά αναφέρομαι στην «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» του Βάρναλη) εντούτοις καταφέρνει να δημιουργήσει το δικό του περιβάλλον πολιτικού τραγουδιού –με κομμάτια σαν τα «Πρόλογος» (Κ. Βάρναλης), «Ο Μιχαλιός» (Κ. Καρυωτάκης), «Κύκλος» (Κ. Βάρναλης), «Νανούρισμα Ι» (Ναζίμ Χικμέτ, μτφ. Γιάννης Ρίτσος), «Το βουνό και το ποτάμι» (Πάμπλο Νερούδα μτφ. Τάσος Γκρους)–, συγκινώντας με την απλότητα και την ουσία της δικής του προσέγγισης.
Επαφή: www.metronomos.gr