Να το πω από την αρχή. Το “Breaking the Cycle” [MoonJune MJR038, 2011] των Marbin, είναι ένα εξαιρετικό CD, διάρκειας 41 λεπτών, που σου φτιάχνει αμέσως το κέφι. Εκείνο,
που, με την πρώτη, προξενεί εντύπωση στους Marbin είναι ο μελωδικός τους οίστρος. Τέτοια πληθώρα μελωδιών σ’
ένα γενικώς fusion
άλμπουμ δεν συναντάς συχνά. Και δεν είναι μόνον οι μελωδίες –που ως πρωτογενές
υλικό έχει την αξία που έχει–, είναι ο τρόπος που υποστηρίζονται από τους
μουσικούς της ηχογράφησης. Βασικά, αναφέρομαι στο duo των Dani Rabin κιθάρες και Danny Markovitch σαξόφωνα, οι
οποίοι πλαισιώνονται στη διαδρομή από διάφορους guests και special guests (Paul Wertico ντραμς,
κρουστά, Steve Rodby
μπάσο, αλλά και άλλα ντραμς και φωνητικά). Το αποτέλεσμα είναι μαγικό, με όλα
τα κομμάτια να… ξεπερνούν τον εαυτό τους.
Το εισαγωγικό “Loopy”, που θυμίζει το “Chasing shadows” των Deep Purple στην εισαγωγή,
διατηρώντας στην πορεία την ίδια ρυθμική συνοχή, είναι μία φανταχτερή ροκιά με
τον Rabin να παίζει ακαταπόνητα σόλι και τον Paul Wertico να δείχνει και να
αποδείχνει το λόγο για τον οποίον θεωρείται, από πολλούς, ως ο «νούμερο 1» session ντράμερ
της εποχής μας. Στο “A serious man”
τη σκυτάλη αναλαμβάνει ο Markovitch.
Εδώ, η μελωδία που έχει έναν κάπως cosmic χαρακτήρα (όσο και αν αποτίνει φόρο τιμής στο κλασικό “Caravan”) θα μπορούσε να
αφορά στον Jan Garbarek,
τον Paul McCandless ή τον Paul Winter.
Ένα απλό στη σύλληψή του, αλλά μαγικό κομμάτι. Το δίλεπτο “Mom’s song” ένα chill-out track με
γυναικεία φωνητικά έχει το δικό του νόημα, όπως και το “Bar stomp”, που είναι ένα
κιθαριστικό, κατακερματισμένο… summertime.
Κομμάτια όπως το “Outdoor revelation”
ανήκουν στην οικογένεια των euro-erotic-soundtracks, ενώ άλλα (“Burning match”) διατηρούν κάτι από
τον ντελικάτο ήχο των Oregon,
πριν το κιθαριστικό break.
Το σχεδόν έσχατο “Winds of grace”,
στο οποίον έχει γράψει στίχους και τραγουδά κάποιος Daniel White, είναι ένα περίτεχνο
άσμα, βασισμένο σε μιαν ουράνια μελωδική γραμμή, με τα σαξόφωνα του Markovitch στον
πρώτο ρόλο να επιτείνουν ένα κλίμα νοσταλγίας.
Επαφή: www.moonjune.com
παιχταρας φανταστικος και το κομματι πολυ καλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΒΑ: (Απάντηση στον Φ.Τ./C-box)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ταράζεσαι "ρε" Φ.Τ. δε μιλάω για σένα.
Να πω κιόλας ότι "κατά λάθος" μου έχεις απαγορεύσει τη δημοσίευση στο 'C-box'. Το "κατά λάθος" το έγραψα γιατί μέσα από το blog σου έχω πειστεί για τις δημοκρατικές σου αντιλήψεις.
Παρεμπιπτόντως τι δουλειά έχει η μουσική με την πολιτική; Ή μάλλον για σένα έχει;
Εάν ΝΑΙ τότε αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σου άφησα το σχόλιό μου σε μουσικό post.
Αυτά ήθελα να πω και δεν ξαναενοχλώ. Αν ήδη το έκανα ζητώ συγνώμη...
κατι ασχετο.επειδη εχω καταλάβει φωντα οτι ξέρεις από τουρκικο ροκ,ποια η γνωμη σου για τους hardal που ειχε βγαλει η shadoks?
ΑπάντησηΔιαγραφήABA μερικά πράγματα….
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Γενικώς δεν ταράζομαι. Μία φορά μόνον έχω ταραχτεί στο blog –δεν μετανιώνω– και δεν ήταν φυσικά εξ αιτίας των λεγομένων σου.
2. Δεν σου απαγόρευσα καμμία πρόσβαση στο cbox. Απλώς, για δύο μέρες έκλεισα το blog (και το cbox). Ήμουν σε μέρος που δεν είχα πρόσβαση (ούτε ήθελα να έχω) σε υπολογιστή.
3. Η μουσική με την πολιτική τι δουλειά έχει; Πολύ μεγάλη. Και πάντα είχε και έχει. Το να ψάχνεις τα στοιχεία αυτής της σχέσης είναι ένα από τα ζητούμενα.
4. Να ενοχλείς όποτε θέλεις.
Καλοί είναι οι Hardal. Δεν τρελαίνομαι όμως.
ΑπάντησηΔιαγραφή