καινούρια ροκ συγκροτήματα, που δεν παίζουν πάντα σκληρά και ορισμένες φορές πειραματίζονται

ÇA: MTPCAMSDAGJQJSLV [Atypeek Music/ Vox Project, 2017]

Τελικά όλα τα ανακατέματα στη μουσική μπορείς να τα δεις – και όλα, άλλα λιγότερα και άλλα περισσότερο, να έχουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Να, τούτοι εδώ οι Γάλλοι φερ’ ειπείν (τρίο είναι), που αποκαλούνται Ça, και που επιχειρούν να παίξουν ένα fusion-rock, φέρνοντας κοντά hard rock passages, με ατέρμονους ρυθμούς, ξαφνικές αλλαγές, επιταχύνσεις κ.λπ.

Δεν μπορείς να τους ψυχολογήσεις τους Ça κι αυτό είναι αλήθεια. Δεν μπορείς ν’ αντιληφθείς, ας πούμε, ποιες είναι οι πιο βασικές αναφορές τους. Οι Led Zep ξέρω ’γω ή ο… Peter Brötzmann; Ή ένας συνδυασμός πιο καθαρόαιμου punk και punk-jazz; Δεν βγάζεις άκρη. Οπότε ακούς και δεν το ψάχνεις. Βασικά οι Ça τα πάνε καλά με το ρυθμό, και καθόλου καλά με τη μελωδία. Ψάχνουν, βρίσκουν και επεξεργάζονται ρυθμικά patterns, τα οποία στην πορεία αποκτούν έναν κεντρικό ρόλο. Όλα περιστρέφονται γύρω απ’ αυτό. Και πάνω ’κει οι Γάλλοι πειραματίζονται με όλα – ακόμη και με το funk. Ιδιαίτεροι, αλλά θέλουν δουλειά ακόμη.

TOMBOUCTOU: Ceiling Coast [Atypeek Music/ Carogna, 2017]

Δύο άντρες (Melloul ντραμς, A.C. κιθάρα) και μια γυναίκα (Cocrelle φωνή) αποτελούν τους Tombouctou, που είναι Γάλλοι ή εν πάση περιπτώσει προέρχονται από τη Γαλλία (Λυών) και υπάρχουν από το 2015. Ντραμς, κιθάρα και φωνή (άνευ μπάσου) και τραγούδια που στέκονται λίγο παραπάνω από στοιχειωδώς, κινούμενα προς μια punky (με στοιχεία blues) και κάπως noisy αισθητική. Μεγάλη επιρροή εδώ η Nina Hagen, όσον αφορά στα φωνητικά – αν και στα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια (υπάρχουν δύο 9λεπτα), το πράγμα κάπως ξεφεύγει. Ιδίως στο πρώτο απ’ αυτά, στο “Nail”, δεν θα ήταν εντελώς αδόκιμο αν μιλούσε κανείς για ένα… progressive punk track, που μπορεί κατά τόπους να φέρνει στη μνήμη ακόμη και τον Roman Bunka τής εποχής του

“Dein Kopf Ist Ein Schlafendes Auto” (1980).

Νομίζω πως αυτά τα μεγαλύτερα στο χρόνο tracks είναι και τα πιο ενδιαφέροντα του “Ceiling Coast” κι εκείνα, ενδεχομένως, που μπορεί να δώσουν στους Tombouctou κάτι, που δεν το έχουν άλλοι.

BJØRN RIIS: Forever Comes to an End [Karisma, 2017]

Ο Bjørn Riis είναι κιθαρίστας του νορβηγικού progressive γκρουπ Airbag, που υπάρχει από 13ετίας κι έχει κυκλοφορήσει, έως σήμερα, διάφορα καλά άλμπουμ. Και ο Riis, όμως, έχει κυκλοφορήσει κι άλλο προσωπικό άλμπουμ, το “Lullabies in a Car Crash” το 2014, με το παρόν “Forever Comes to an End” να επιβεβαιώνει, συν τοις άλλοις, και μια τάση τού σύγχρονου νορβηγικού progressive – αυτή της μελωδικής διάστασής του, με σαφείς αναφορές στους Pink Floyd των early seventies και βασικά στον κιθαρίστα τους David Gilmour. Το λέω, επειδή ως κιθαρίστας και συνθέτης ο Riis, έχει τον τρόπο να δημιουργεί και να προτείνει γύρω απ’ αυτό το πλαίσιο, και μάλιστα με καλά ή και πολύ καλά αποτελέσματα.

Το “Forever Comes to an End” περιλαμβάνει επτά συνθέσεις (όλες του Riis), που έχουν ποικίλες διάρκειες (υπάρχουν 8λεπτα και 10λεπτα κομμάτια κι ένα-δυο μικρότερα). Οι μελωδίες πρωταγωνιστούν, βεβαίως, και μαζί οι κιθάρες και τα πλήκτρα, που είναι πανταχού παρόντα, γεμίζοντας κάθε «κενό» χώρο. Στο άλμπουμ υπάρχουν και τραγούδια και ορχηστρικά, που κάπως εναλλάσσονται… κάτι που παραπέμπει επίσης στη «συγκρότηση» των δίσκων του παρελθόντος – με τα ορχηστρικά να είναι κατά τι προτιμότερα, από τα άσματα. Νομίζω, δηλαδή, πως τα οργανικά μέρη είναι τα δυνατά σημεία των συνθέσεων του Riis, που δείχνει εντελώς εξοικειωμένος και με το ύστερο prog-rock (και όχι μόνο με τους Floyds των early seventies). Και αναφέρομαι σε κάτι άλμπουμ όπως το “Voyage of The Acolyte” του Steve Hackett, για να μη μιλήσω ακόμη και για hints από Goblin σε ορισμένα tracks.

Γενικώς, ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ (κυκλοφορεί και σε 2LP), που θ’ αρέσει στους φανατικούς προγκρεσιβάδες (όχι του… underground progressive, αλλά του πιο mainstream). Το 10λεπτο “Winter” είναι έξοχο κομμάτι.

BISON: You are Not the Ocean you are the Patient [Pelagic, 2017]

Οι Bison είναι μεταλλάδες από το Βανκούβερ κι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα τέσσερα άλμπουμ – το ’08, το ’10, το ’12 και το ’17. Γι’ αυτό το τελευταίο τους, το “You are Not the Ocean you are the Patient” θα πούμε τώρα λίγα λόγια.

Το συγκρότημα, το οποίο αποτελούν οι Shane Clark μπάσο, Matt Wood ντραμς, Dan And κιθάρες φωνή, James Farwell κιθάρες, φωνή (ακούγονται ακόμη φλάουτο και βιολί στην ηχογράφηση), έχει θέσεις και απόψεις που απλώνονται όχι μόνο στα μουσικά ζητήματα, μα και στους στίχους. Είναι προοδευτικό, ας το πούμε έτσι, συγκρότημα οι Bison. Γράφουν αντιπολεμικά τραγούδια, και άλλα που σχετίζονται με την επιστροφή σε πιο φυσικούς και πιο ανθρώπινους τρόπους ζωής, δίχως να ξεχνάνε να δώσουν κουράγιο και για όσους την παλεύουν στη δύσκολη καθημερινότητα. Χοντρικά αυτά, κι έτσι όπως προκύπτουν μέσα από τα τραγούδια τους “Anti war”, “Until the earth is empty” κ.λπ. Μουσικά… κι εδώ οι Bison πετάνε. Βαρύ μεταλλικό ροκ, με σωστές ριφολογίες και μανιασμένα φωνητικά, που όταν ξεφεύγει… ξεφεύγει για τα καλά (“Tantrum”). Προσέξτε τους.

LLNN/WOVOKA: Traces/ Marks [Pelagic, 2017]

Split μεταλλικό LP, με την πρώτη πλευρά, την “Marks”, να την καταλαμβάνουν οι Δανοί dark, heavy, post-apocalyptic LLNN και τη δεύτερη, την “Traces”, οι post/sludge metal Wovoka από τα περίχωρα του Los Angeles (όπως διαβάζουμε στο discogs). Οι LLNN είναι ένα επικό τρίο εκτραχηλισμένου μεταλλικού ροκ, με σφοδρές ερμηνείες και παιξίματα που πάνε παράλληλα με την… αποκαλυπτική θεματική τους. Είναι απολύτως πειστικοί και τα οργανικά passages που προσφέρουν στα κομμάτια τους έχουν αναντίρρητη αξία. Ιδίως το τελευταίο τους, υπό τον τίτλο “Gravitated”, που προκαλεί λυτρωτικά ρίγη.

Το επικό στοιχείο δεν λείπει και από τους Wovoka, που ηχητικώς κινούνται σε παρεμφερείς γραμμές (και υπ’ αυτή την έννοια έχει νόημα το split LP). Το γεγονός, τώρα, ότι το δικό τους track, το “Traces”, ξεπερνάει τα 17 λεπτά καταλαμβάνοντας όλη τη δεύτερη πλευρά του δίσκου είναι κι αυτό ενδεικτικό της μεταλλικής αγριάδας, του γοτθικού σκότους και της παικτικής υπερέντασης που διατρέχει το σημερινό post-metal (έτσι το λένε)… και καλώς δηλαδή.

Επαφή: www.creative-eclipse.com