Μερικά δικά μου κείμενα 20ετίας από το Jazz & Τζαζ και
το ZOO, που δεν υπήρχαν σε καμμία άλλη μορφή πέραν εκείνης των περιοδικών, και
που αφορούν στο krautrock, σκάναρε για το scribd o Θανάσης Ζελιαναίος. Τον
ευχαριστώ.
Τα πρώτα αφορούν σε στοιχεία γύρω από την ιστορία του krautrock, ενώ το
τελευταίο έχει να κάνει με μια κριτική μου στο βιβλίο του Julian Cope “Krautrocksampler”.
Άμα έχετε χρόνο και σας ενδιαφέρει το αντικείμενο τούς
ρίχνετε μια ματιά...
Ο Κόουπ έγραψε το βιβλιαράκι του σαν εισαγωγή στο Kraut κι αυτό που γούσταραν αυτοί που το διάβασαν ήταν ο ενθουσιασμός και η αγάπη για κάτι που ο ίδιος γνώρισε ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ και μετά το έψαξε μέσα από συλλογές συλλεκτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σχόλια του για τους άλλους μουσικούς δεν τα λογαριάζω γιατί είναι γνωστή και η μούρλια του αλλά και η .. αγάπη του για συναδέλφους του.
Τώρα να κάθεσαι -που δε νομίζω να μπορείς να ξεχωρίσεις μια νότα - και να κοντράρεις ένα σημαντικό μουσικό σε επίπεδο θεωρητικών γνώσεων το αφήνω στην τωρινή σου κρίση.
Τέλος με το συμπάθειο αλλά το αφιέρωμά σου στο κράουτ δε μπόρεσα να το διαβάσω γιατί έπληξα αφόρητα σε αντίθεση με το βιβλίο του Κόουπ και τις δυο εγκυκλοπαίδειες που βγήκαν εκείνη την εποχή
Όσο για την προτεινόμενη δισκογραφία κι εκεί οι ξένοι σου ρίχνουν στα αυτιά
>>Τώρα να κάθεσαι -που δε νομίζω να μπορείς να ξεχωρίσεις μια νότα -<<
ΔιαγραφήΕίσαι βλάκας. Γιατί δεν ξέρεις τι ξέρω, καθώς μόνο «νομίζεις».
>>Τέλος με το συμπάθειο αλλά το αφιέρωμά σου στο κράουτ δε μπόρεσα να το διαβάσω γιατί έπληξα αφόρητα<<
Δεν μ’ ενοχλεί καθόλου, καθώς δεν λαμβάνω ποτέ υπ’ όψιν μου «γνώμες» ανόητων-ανώνυμων.
>>Όσο για την προτεινόμενη δισκογραφία κι εκεί οι ξένοι σου ρίχνουν στα αυτιά<<
Πρότεινα τα «20 καλύτερα», για μένα, το 1999 (πριν 18 χρόνια). Δεν πρότεινα τα «100 καλύτερα» το 2017.
Μην με ξαναενοχλήσεις με ανώνυμες ανοησίες.
Ξέρεις από μουσική όσο κι ο Πετρίδης ο Ζήλος ο Κοντογούρης ο Πετρουλάκης ο Μήνας κλπ κλπ ΔΕ χρειάζεται να το ξέρουμε το διαβάζουμε στα κείμενά σας
ΔιαγραφήΟύτε συναγωνίζομαι, ούτε ανταγωνίζομαι κανέναν.
ΔιαγραφήΟ καθένας έχει τον τρόπο του, το στυλ του, λέει τα δικά του και κρίνεται.
Δεν θα το παιξω συνηγορος σου Φωντα, αλλα εχοντας ασχοληθει αρκετα με το Kraut rock θαλεγα οτι το αφιερωμα σου ειναι καλο και οι λιστες σου επισης.....ΑΝΤΙΘΕΤΑ το ΤΟΠ50 του Julian ειναι μονοδιαστατο παραλειποντας γκρουπ οπως οι Embryo και βαζοντας μεσα πολλους δισκους ανα καλλιτεχνη που δεν ηταν ολοι αξιολογοι....ANYWAY πιστευω οτι η μουσικη που παιχτηκε απο το 1969 μεχρι το 1974 στην Γερμανια (υπηρχαν φυσικα και ΠΟΛΛΑ σκουπιδια και υπερβολες) ηταν οτι πιο ΑΞΙΟΛΟΓΟ, ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ και ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ παρουσιαστηκε στην ροκ και οχι μονο μουσικη κουλτουρα μαζι με τις δουλειες των Pink Floyd
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πρέπει να ξεχνάνε πως τα κείμενα αυτά είναι γραμμένα πριν 20 χρόνια (την περίοδο 1996-1999) και κάθε κριτική σ’ αυτά, σήμερα, θα πρέπει να λαμβάνει και αυτό υπ’ όψη.
ΔιαγραφήΣήμερα, ενδεχομένως, να τα έγραφα αλλιώς, να πρότεινα άλλους δίσκους κ.λπ. 20 χρόνια είναι αυτά!
Πάντως, επειδή τα ξαναδιάβασα κι εγώ, με την αφορμή, μετά από δυο δεκαετίες, τα βρίσκω «καλά» για την εποχή τους.
Τώρα, αν είναι καλύτερα ή χειρότερα από άλλα (ελληνικά ή και ξένα) εκείνης της περιόδου αυτό είναι ένα θέμα (κάπως δυσκολότερο, για όσους θέλουν ν' ασκήσουν κριτική), που έχει όμως ενδιαφέρον. Να συγκρίνεις δηλαδή κείμενα της ίδιας εποχής.
όλες οι λίστες είναι προσωπικές κι όσο ψαγμένες έχουν πάντα και την έμπνευση της στιγμής
ΔιαγραφήΟ Τζούλιαν μάλλον αυτά ήξερε τότε γι αυτά έγραψε
Στην αρχή στράβωσα που είχε μέσα όλα τα Cosmic Jokers όταν όμως τα άκουσα γούσταρα
Οι La Düsseldorf σε αντίθεση με σένα Φώντα μου αρέσουν και ήταν σίγουρα επιρροή και για το Bowie της εποχής και για το post punk
Διαφωνώ και με τη γνώμη του για τους Can μετά το Future Days όπως και για τα Starring Rossie ,Inventions αλλά σε γενικές είναι δυνατή λίστα
Κι εγώ διαφωνώ... μ' εμένα για τους CAN μετά το "Future Days"!
ΔιαγραφήΉμουν πιο σκληροπυρηνικός τότε.
περιμενα φυσικα απο σενα να συμπεριλαβεις περισσοτερα αγνωστα γκρουπακια που εβγαλαν διαμαντακια τοτε οπως XHOLCARAVAN GOMORRHA VIRUSκαι τους ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ OUT OF FOCUS. τους τελευταιους τους θεωρω ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ βγηκε τοτε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γράφω και στο άρθρο στο ΖΟΟ. Δε θεωρώ κάθε γερμανικό συγκρότημα krautrock. Και κάποια απ’ αυτά τα γκρουπ που αναφέρεις για μένα δεν είναι kraut. Φαίνεται από τις επιλογές τι είναι, για μένα, το krautrock.
ΔιαγραφήΌταν καταρτίζεις λίστες θα πρέπει πάντα να ξεκινάς από τα γνωστά και όχι από τα άγνωστα. Τα γνωστά είναι πάντα ή σχεδόν πάντα τα καλύτερα.
Δεν μπορεί να υπάρξει λίστα για krautrock δηλαδή δίχως CAN, Tangerine Dream, Ash Ra Tempel, Amon Duul II, Guru Guru κ.λπ.
Όταν φτιάχνεις 20άδα έχεις περιορισμένες επιλογές. Όταν φτιάχνεις 50άδα είναι αλλιώς, αλλά για μένα είναι too much μια 50άδα krautrock. Η 20άδα είναι μια χαρά. Πρέπει να μάθουμε να κάνουμε αφαιρέσεις.
Εμένα δηλαδή θα μου άρεσε να μου πει κάποιος μια 10άδα αγαπημένων του kraut άλμπουμ και όχι μια 50άδα.
το άρθρο δίνει πληροφορίες τις οποίες βέβαια οι ξένοι τις είχαν ήδη δώσει - κι αυτό δεν είναι μομφή που θα μπορούσες να τα ξέρεις πρώτο χέρι; αλλά δεν έχει παλμό , μοιάζει ακαδημαικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για αυτό τον περιβόητο διαχωρισμό kraut-70s german rock είναι περισότερο στα κεφάλια των συλλεκτών γι αυτό και δεν κολλάνε σε αυτό οι ρέκτες της όλης φάσης.
Για μένα ακόμη και γκρουπ που πιθηκίζανε αγγλοαμερικάνους - και δεν ήταν ίσως κράουτ -
είχαν ενδιαφέρον γιατί όλη η σκηνή είχε ζωντάνια και ενθουσιασμό
Λες ό,τι να’ναι.
ΔιαγραφήΌποιος Έλληνας γράφει για ξένο ροκ φυσικά έχει ξένες πηγές, αλλά, εδώ, στην περίπτωσή μας, υπάρχουν πράγματα και συμπεράσματα που είναι εντελώς δικά μου. Εσύ που… ξέρεις την ξένη βιβλιογραφία θα τα ανακαλύψεις εύκολα.
Οι Freemans, που έχουν φάει με το κουταλάκι το krautrock, ξέρουν τι λένε επ’ αυτού. Διάβασε τι γράφω στο τέλος του κειμένου για τον Julian Cope.
Krautrock και γερμανικό ροκ, για μένα, δεν είναι το ίδιο πράγμα – και όποιος καταλαβαίνει 5 πράγματα απ’ αυτά τα θέματα το ξέρει.
Κατά τα λοιπά εσύ φάε «ενθουσιασμό» και μέτρα καλά με τους… παλμογράφους.
(Πρέπει να είσαι ο πρώτος ανώνυμος-βλάκας έτσι; Αν όχι, τότε σου ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη)
όχι δεν είμαι ο πρώτος κι ούτε σου αφαίρεσα το δικαίωμα να συμπεραίνεις και σέβομαι και τις γνώσεις σου και το μεράκι και πάνω από όλα την κρίση σου, όπως και περιμένω το ίδιο από σένα κι όχι ψευτοειρωνίες τις οποίες τις γράφω στο χιόνι.
ΑπάντησηΔιαγραφήκι επειδή επιμένεις στους διαχωρισμούς- όχι ότι δεν υπάρχουν αλλά όχι στο βαθμό που λες- μπορώ να σου αναφέρω δεκάδες γκρουπ της σκηνής με ανάμικτο ύφος
Ναι, εντάξει. Κι αυτό είναι ένα θέμα (το «ανάμικτο ύφος»). Εγώ πάντως όταν έγραψα την 20άδα φρόντισα να μην προβληματιστώ ιδιαίτερα.
ΔιαγραφήΓι’ αυτό δεν έβαλα μέσα και τους Out of Focus.
Γι’ αυτό γράφω εδώ πέρα κάπου για «kraut παραφυάδα»…
http://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/04/out-of-focus.html
Μια χαρά εισαγωγικά κείμενα είναι. Και με σωστή δισκογραφία. Κάποια από αυτά τα είχα κόψει τότε για τον φάκελο που τηρούσα, στην πορεία πετάχτηκαν και τα περιοδικά, πετάχτηκαν και τα άρθρα. Τα ξαναδιαβάζω τώρα με μια χαζή νοσταλγία. Και ναι, Φώντα, free electric sound, σε όποιον δεν αρέσει, να μου το πουλήσει παρακαλώ. 15, άντε 20 ευρώ τα δίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως για όποιον ενδιαφέρεται η Warner έβγαλε πρόσφατα ένα boxset με το δεύτερο των Gila ,που κι αυτό είναι δισκάρα, το σπουδαίο των Dennis, το Das Hohelied - Popol Vuh και δυο άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερός ήχος και στη φτήνια Τα πήρα από το γερμανικό Αμαζον για οκτω ευρά.
Το Hyperthalamus τί remaster έχει; Ρωτάω, γιατί το original βινύλιο είναι αρκετά μουντό και το LP είναι top-50 krautrock για μένα. Θα μου πεις τώρα, τί ψυχή έχουν 8 ευρώ και παίρνεις και Gila + Motherhood + Popol Vuh, χώρια που δεν ταλαιπωρείς και τα βινύλια...
Διαγραφήεγώ αδελφέ μια χαρά τα ακούω Ακόμα και το
ΔιαγραφήPopol Vuh που το έχω στην επανέκδοση της Revisited με άπειρα μπόνους πιο καθαρό μου φαίνεται στο κουτί χωρίς να είναι πατημένο
Οι επανεκδόσεις της Revisited έπασχαν πάρα πολύ από ήχο. Δυστυχώς το CD δεν έχει τιμήσει αρκούντως τους Popol Vuh. Το ίδιο και με τους Gila, αλλά εκεί τα master tapes του δεύτερου έχουν χαθεί.
Διαγραφήδεν ξέρω αν έχουν χαθεί εμένα σε αυτή του κουτιού ακούγονται καθαρά - αλήθεια τι γκρουπάρα οι Gila - αλλά και οι επανεκδόσεις των PV στη Revisited δεν είναι χάλια όπως λες - για cd μιλάω
ΔιαγραφήΑν ακούσεις back-to-back Revisited με original βινύλια ή τις πρώτες 80s επανεκδόσεις, θα καταλάβεις για το τί εννοώ ότι "πάσχουν" από ήχο.
ΔιαγραφήΤα masters του 2ου Gila είναι από καιρό χαμένα, όλες οι μέχρι τώρα CD εκδόσεις είναι needledrops. Το θέμα είναι πια είναι λιγότερο equalized. Ο Garden εγκλημάτισε με το πείραγμα του ήχου για να κάνει denoised το βινύλιο. Ακόμα και η "πρόχειρη" έκδοση του 80 στη Wea του ρίχνει στα αυτιά.
έχεις δίκαιο για τους PV όμως και δυο originals - Hez Aus Glas, Sei Still - που έχω κι αυτά έχουν θέμα καθαρότητας
ΔιαγραφήΑυτό είναι θέμα μιξαρίσματος - οι ηλεκτρικές βγαίνουν μπροστά και συχνά καπελώνουν τα ακουστικά πχ όμποε και θαμπώνουν κάπου τον ήχο γιατί δεν έχουν την ίδια τονικότητα
Αν στο πρώτο έχεις την Egg έκδοση (γαλλική) και στο δεύτερο την ιταλική στη Base ο ήχος πράγματι δεν είναι συγκρίσιμος με τις γερμανικές κόπιες της ίδιας εποχής (Brain και I.C.). Πάντως έχεις δίκιο στο ότι οι κιθάρες είναι "μπροστά" στα PV albums της εποχής 1975-1982 και τη γλυτώνουν μόνο τα "Das hohelied Salomos" & "Letzte tage - Letzte nächte" που είναι στην ουσία ηλεκτρικά.
ΔιαγραφήΚαλη δουλεια για 20 και βαλε χρονια πισω.Οι μπουμπουνες υπαρχουν παντα.Σιγα μην ξεραν η ειχαν δει εστω και σε φωτο(οχι να ακουσουν δισκο)απο Popol vuh,Murphy blend,virus,nosferatu κ.α λιγοτερο η περισσοτερ καλα.Τωρα τελευταια εχουν μαθει κατι οι περισσοτεροι απο disgogs και ελευθερα κατεβασματα λογω των ασταματητων επισημων επανεκδοσεων.Την παπαρια τους θα την πουν ομως,οι γκουρου.Εγω τα περισσοτερα απο αυτα τα ανακλυψα 5-6 χρονια πισω και δεν τρεχει τιποτα.Ευγε για την δουλεια που εκανες.θελει χρονο πολυ,μερακι και κοπο.Σορρυ για την φρασεολογια(ειναι αληθεια ομως.)
ΑπάντησηΔιαγραφήλάθος κάνεις φίλε -αρκετοί ξέραν στην Ελλάδα αυτούς που αναφέρεις- μιλάμε για αρχές 90ςε;- αλλά όχι τα γκρουπ τύπου.. Ainigma
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτά τα μάθαν όσοι τα μάθαν αργότερα
--αρκετοί ξέραν στην Ελλάδα αυτούς που αναφέρεις-.Φιλε με ολο το συμπαθειο δεν ειπα οτι δεν υπηρχε κανενας που τα γνωριζε.Τι εννοιες ομως αρκετοι?Αρκετοι ειναι καμια δεκαρια(δυο παλαμες) αλλα και καμια δεκαρια χιλιαδες.Δεν μιλαμε για 20-30 ατομα που ψαχνονταν(κυριως για συλλεκτικους λογους πρωτιστως και μετα για μουσικους) καθοσον ειναι αστειο σε τετοιο νουμερο να μιλαμε για 'ρευμα" προς το ειδος που αναλυουμε.(αραγε ποσοι απο τους αρκετους οπως λες ειχαν δει lebel της Kuckuck στα χερια τους,η ξεραν τις μπαντες που κυκλοφορουσε?) Πολυ,πολυ αργοτερα με την ευκολοποιηση λογω Ιντερνετ και λογω της ανεξηγητης psychμανιας(με την ευρυτερη εννοια που περιλαμβανει και Kraut)που ξαφνικα τους επιασε ολους διευρυνθηκε το ακροατηριο.Οπως αναφερει και ο blogger μονο λιγα πειραιτικα κυκλοφορουσαν εκ τον οποιων προσωπικα δεν ειχα δει τιποτα(χωρις φυσικα αυτο να σημαινει κατι).Σημερα τουλαχιστον την τελευταια 10ετια χονδρικα με τις παμπολλες επανεκδοσεις απο Garden of Delights(θεικες),longhair,missing vinyl,anazitisi,zyx,second batlle,και πολλους αλλους κυκλοφορησε σπουδαιο υλικο και οποιοι θελουν(οπως ο ομιλων)καταθετουν τον οβολο τους σε λογικες τιμες και τσιμπανε τα βινυλιακια.Επαναλαμβανω την εποχη που γραφτηκε το αρθρο εμπεριστατομενη αποψη για το θεμα μας πανελλαδικα ειχαν,δεν ειχαν....ποσοι?Γι'αυτο ειναι μια καλη δουλεια για τα ελληνικα δεδομενα.
ΔιαγραφήΌλα είναι σχετικά. Και προσωπικά δεν μ' ενδιαφέρει τι ξέρει ο καθένας. Ο καθένας σ' αυτά τα πράγματα έχει την προσωπική του πληροφόρηση.
ΔιαγραφήΞέρω άτομο, που αγόρασε από το POP 11 το 1972 Out of Focus, original φυσικά. Άλλους που αγόραζαν BRAIN στα seventies (NEU!, Novalis, κ.λπ.). Early 80s είχα κάμποσα LP της Brain, τις επανεκδόσεις βέβαια με τις κίτρινες ή μαύρες ετικέτες, CAN, Amon Duul II (το "Wolf City" είχε βγει ελληνικό), Nektar (κι αυτό ελληνικό), Eloy και άλλα πολλά. Τα εύρισκες εύκολα. Και Popol Vuh στον Mikulski κ.λπ. Όλα αυτά πριν το 1985 και πριν τα πειρατικά. Και υπήρχαν και ξένα περιοδικά που γράφανε και τα συμβουλευόμουν (Eurock, Surface Noise, Atem κ.λπ.).
Δεν περιμέναμε το internet για να μας ανοίξει τα μάτια.
Τέλη 80s είχαν κυκλοφορήσει σε πειρατικά LP και οι Ainigma και οι Nosferatu, και τότε τους μάθαμε. Τους Popol Vuh τους ξέραμε από νωρίτερα φυσικά στις επανεκδόσεις του Mikulski. Virus, Murphy Blend... αυτά ήρθαν πιο μετά, στα 90s.
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι είναι. Εγώ τους Popol Vuh τους πρωτάκουσα στις ταινιάρες του Βέρνερ Χερτσοχ [στο Κάσπαρ Χάουζερ μάλιστα εμφανιζόταν κι ο Φρίκε στο ρόλο ενός κατατονικού πιανίστα ]
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω κόλλημα με τα σάουντρακς αλλά θυμάμαι το φοβερό τρέιλερ του Νοσφεράτου με τη μουσική τους χαλί.
Και βέβαια στο ραδιοφωνο είχα ακούσει τη διασκευή τους στο Πότε θα κάνει ξαστεριά από το Letzte Tage Letzte Nacht.
Γουστάρω πολλά γερμανικά αλλά οι PV έχουν ξεχωριστή θέση για μένα .
Το Νοσφεράτου το είχα δει όταν βγήκε, το 1979, αλλά τότε δεν ήξερα τους Popol Vuh.
Διαγραφήγενικα ολοι οι σκηνοθετες του Νεου Γερμανικου Σινεμα εχουν εμπλακει λιγο η πολυ, οχι μονο ο Herzog
ΔιαγραφήErlkoenig, Ardo Dombec, Xhol, Trikolon(ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΕΠΙΤΟΜΕΣ ΣΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ UNDERGROUND.Οπως ειπε και ενας ποιο πανω garden of dailights και τα μυαλα στα καγκελα(Οποιος θελει να εχει σχεση και αποψη με το θεμα παραπανω από επαρκως πρεπει να εχει το 90% των κυκλοφοριων της).Τι λεμε τωρα, πειραιτικα,ασπρομαυρα φανζιν και τρυπιες σαμπρελες.Και όπως παντα μετα τους ροκαδες,τους μπλουζαδες,τους γκαραζαδες,τους ψυχεδελαδες,γεμισε η χωρα και krautροκαδες που γεννηθηκαν αγκαλια με κοπιες της Resco,και της Pilz.Καλη προσπαθεια στο αρθρο χωρις υπερβολες και μακροσυρτες αναλυσεις ανευ ουσιας για τοσο πολλα χρονια πισω.Ποσο κακο εκανε σε πολλους το πισω δωματιακι στο παλιο 7+7 και οι πομπωδες κουβεντουλες με γρηγορηδες και λοιπους…σοφους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμφωνω,αλλα παρασυμφωνω.Μιλαμε για μουσικες που απεχουν παρασαγκας απο τα δικα μας βλαχοροκακουσματα( και φυσικα δεν φταινε οι μουσικοι και η μουσικη) και την νεοελληνικη ροκ χαζοκουλτουρα του φαινεσθε.Ρε σεις εδω δεν υπηρξε ελληνας να παιξει σοβαρο μπλουζ ροκ μεχρι που επαιξε ο Ζαικος οταν το ειχαν σαρωσει σε ολα τα σημεια του πλανητη απαντες τα τελευταια 50 χρονια.Δουλευομαστε?Tι kraut και μ@@@@@ς.Καποτε ενας πολλα βαρυς(εμπορος)αρχες του 90-91,μου παζαρευε πειρατη των Electric Sandwich,και το πρωτο των birth control σε τιμες διαμερισματος του τοτε,ενω δεν ειχε ακουσει καλα καλα doors!!!! Οι περισσοτεροι αντι να μελετησουν σιγα σιγα και να αγαπησουν Grateful Dead,Country Joe and the Fish,Quicksilver Messenger Service κ.α,πεσαν αμεσως στα σκληρα για virus,mythos,embryo και δεν συμαζευεται.Δεν λεω υπηρξαν και συνειδητα καλοι ακροατες και τυποι με ενδιαφερον για εναλλακτικες μουσικες παντα σε ροκ πλατφορμες.Ο ΤΡΟΥΣΣΑΣ κανει καλη προσπαθεια αναλογικα για το ετος αναφορας του ρεπορταζ,με μνεια σε σημαντικα ονοματα του χωρου χωρις υπερβολες.Θα συμφωνησω μεχρι κεραιας οτι δεν υπαρχει καλυτερο σχολειο και πηγη απο την garden of delights στο ειδος.(για τα cd της οποιας καποτε ζησουσαν μηνιατικο οι αετονυχηδες των εξαρχειων,και του μαναστηρακιου)
Διαγραφήπρος ενημέρωση των νεώτερων επισκεπτών του ωραίου μας μπλογκ
ΑπάντησηΔιαγραφήστην Ελλάδα πάντα υπάρχει κοινό που έχει ακούσει ή ακόμη αγοράσει ότι πιο απίθανο έχει βγει στο ροκ, ιδιαίτερα μέχρι τα χρόνια των 80ς.
Τι ψάχνετε τώρα; εδώ εισάγονταν βινύλια που τυπώνονταν σε συνολικἀ μερικές εκατοντάδες κόπιες
αρκεί βέβαια το δισκάκι να είχε ήδη ταξινομηθεί στην ανάλογη ή στο περίπου ομάδα
Βλέπετε παραδοσιακά σκουπίζουμε σκηνές - σχολές
Κιαστους να μιλάνε για ταμπέλες Στο ροκ τουλάχιστον ΟΛΟΙ κάπου αναφέρονται κι ας είναι συχνά δυσανάγνωστο
ωραία ανάρτηση Φώντα και ζουμερά σχόλια σειρά έχει νομίζω η ιταλική σκηνάρα της ίδιας εποχής Αναμένουμε
ΔιαγραφήΓια τα ιταλικά, για κάποια ιταλικά τέλος πάντων, υπάρχει αυτό από παλιά...
Διαγραφήhttp://diskoryxeion.blogspot.gr/2010/10/avant.html
Διάβασα όλα τα σχόλια με προσοχή και αναγνωρίζω μια κακεντρέχια σε μερικά από αυτά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί?Είμαστε σε μία ηλικία που κανείς και το πιστεύω αυτό δεν μπορεί να μας καθοδηγήσει σε ότι μας αφορά σχετικά με τη μουσική που ακούμε σπίτι μας. Οπότε διαβάζουμε το άρθρο και μέχρι εκεί. Αν δεν μας αρέσει δεν το ενστερνιζόμαστε άν μας αρέσει το ψάχνουμε λίγο περισσότερο να μάθουμε και περισσότερα. Προσωπικά η kraut σκηνή δεν με συγκινεί ιδιαίτερα, έχω λίγους δίσκους,τό άρθρο το βρήκα μια χαρά.Κλείνοντας αναφέρω ότι εμείς οι Ελληνες τον καλό το λόγο δεν τον έχουμε. Αν δε κατά τύχη έχουμε στην ιδιοκτησία μας και κάνα σπάνιο δισκάκι άστα να πάνε, σνομπάρουμε τους πάντες. Επίσης θέλουμε να έχουμε και την <> ,εγώ το είπα το έγραψα ,το διατύπωσα πρώτος κ.λ.π. Οσον αφορά εμένα θεωρώ ότι είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης και οι μουσικές που ακούω είναι δικές μου μουσικές και δικό μου γούστο. Δεν βάλλω εναντίον κανενός.
ΔιαγραφήΚαλό Φθινόπωρο με υγεία.
Εσυ ρε μεγαλε που ξερεις περισσοτερα απο Πετριδη,Ζηλο,Κοντογουρη,Τρουσα κτλπ,για πες μας που τα'μαθες.Την μεγαλη του Krautrock σχολη εβγαλες?για πες μου που'ναι τωρα το Σεπτεμβρη να γραφτω
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ που έχεις ανάγκη τους Πετρίδηδες και τους Κοντογούρηδες να σου διδάξουν το οποιδήποτε ροκ κι όχι ειδικά το κράουτ να τους ρωτήσεις αν και υποθέτω θα το κάνανε αν είχε φράγκα η υπόθεση
Διαγραφήβλέπεις τα κονομάγανε από δισκογραφικές δισκάδικα κλπ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΑΝΕ
εγώ θα σου πρότεινα να γρατζούναγες καμιά κιθάρα ,να έγραφες κανα στιχάκι να βάραγες τόποτα μπιτόνια για ντραμς και να γούσταρες κι εσύ κι η παρέα σου
Κάτι θα μάθαινες περισότερο από αυτά που γράφουν οι ροκ γκουρού μας
Εγω απαντησα με βαση αυτα που ειπες για τους μουσικους συντακτες,που φανηκε ξεκαθαρα η εμπαθεια σου γι αυτους.Εσυ που ξερεις τι εγω κανω η
Διαγραφήδε κανω για να μου προτεινεις?Κατι
Ελληνες μουσικαντηδες τα περασμενα
χρονια εβγαζαν πολυ περισσοτερα απο
μουσικους συντακτες η και στελεχη δισκογραφικων,τα χρονια που μονο απο
τα περιοδικα και το ραδιοφωνο μπορουσες να μαθεις κατι προσφεραν πολλα γνωστοι και αγνωστοι συντακτες και παραγωγοι
καμιά εμπάθεια φιλαράκι κι εγώ αυτούς διάβαζα τις παλιές εποχές και έμαθα κάμποσα σωστά και λανθασμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά - και στο λέω από προσωπική πείρα - ανάμεσα στους κάμποσους μερακλήδες υπάρχουν και τα λαμάγια που χωρίς ποτέ να κουράσουν τον ποπό τους να μάθουν τα στοιχειώδη περί μουσικής άραξαν σε πολυθρόνες και άρχισαν να ποφασίζουν τι πρέπει να ακούσει ο ροκ όχλος
Εγώ και κάμποσοι που ξέρω τους πήραμε χαμπάρι από πολύ νωρίς.
Ανώνυμος είσαι, δεν αναφέρεσαι σε ονόματα, οπότε μπορείς να λες ό,τι θες.
ΔιαγραφήΤο σωστό θα ήταν να έγραφες με τ' όνομά σου και να μίλαγες ανοιχτά.
Κανένας κριτικός δεν εμπόδισε ποτέ κανέναν ακροατή να ακούσει ό,τι γουστάρει.
τι ανοιχτά δηλ ότι ο τάδε εταιριάς παραγωγός, που κάποιοι το λιβανίζουν ακόμη ,προωθούσε στις κρατικές εκπομπούλες του τα δισκάκια του αφεντικού του; ή μήπως για το αάλλο το γνωστό δηλ κριτήριο υπογραφής συμβολαίου ελλ γκρουπ ΟΛΗ Η ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕ
Διαγραφήή μήπως τον άλλο που έγραφε τα συγκινητικά άρθρα περί αδελφοσύνης και αγάπης κι από την άλλη καζίκωνε την επικράτεια με χώματα που είχε ψωνίσει με το κιλό από τα αμερικάνικα παλιατζίδικα;
Και μη μου πείτε ας πρόσεχαν όλοι αυτοί Άλλες εποχές άλλες ηλικίες
Κάθε μία περίπτωση είναι διαφορετική.
ΔιαγραφήΟ καθένας από 'μας οφείλει να είναι ενημερωμένος, όσο μπορεί περισσότερο, ώστε να μπορεί να κρίνει εκείνα που συμβαίνουν γύρω του και να υπερασπίζει τις αρχές του.
Ξέρω σε τι αναφέρεσαι. Αλλά αυτή η κουβέντα δεν έχει νόημα, άμα γίνεται ανώνυμα και χωρίς προσεκτικά (αλλά επί της ουσίας) σχόλια.
μαζί σου Φώντα Δε σε γνωρίζω αλλά μπορώ να καταλάβω από όσα γράφεις ότι είσαι ξηγημένος
ΔιαγραφήΑλλά ξέρεις τι σημαίνει για ένα γκρουπάκι πιτσιρικάδων πουυ έχει βάλει όλο το μεράκι και τις γνώσεις του να πέφτει πάνω σε τέτοιες σαβούρες;
ΞΕΝΕΡΩΝΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ κι όχι από τη μουσική βέβαια
καλά Φώντα τόση αφέλεια πια .. Όμορφος κόσμος ηθικός , αγγελικά πλασμένος και για την περίπτωσή μας ενημέρωση , αξιοκρατία , διαφάνεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ αρέσει που θες και επώνυμες καταγγελίες
Τι "καταγγελίες"; Ο καθένας γράφει εκείνα που νομίζει.
ΔιαγραφήΟ ακροατής, άμα θέλει, μπορεί να ενημερωθεί από πολλές πηγές και να σχηματίσει δική του άποψη. Και να κρίνει και τον κριτικό.
Τους περισσότερους δίσκους μας στα 80s, τη μεγάλη πλειονότητα δηλαδή, τους αγοράζαμε επειδή τους ακούγαμε σε σπίτια φίλων (συνήθως μεγαλύτερων) και όχι επειδή διαβάζαμε το Ζήλο και ακούγαμε τον Πετρίδη.