Ένα ισραηλινό κουαρτέτο έχουμε επί του προκειμένου, που
είναι ηχογραφημένο στα γνωστά μας Studios La Buissonne, τον Σεπτέμβριο του
2023. Πρόκειται για το Yuval Cohen Quartet,
το οποίον αποτελούν οι Yuval Cohen σοπράνο σαξόφωνο,
μελόντικα, Tom Oren πιάνο, Alon Near κοντραμπάσο και Alon Benjamini ντραμς. Το άλμπουμ του κουαρτέτου αποκαλείται “Winter Poems” [ECM Records / ΑΝ Music, 2025] και περιλαμβάνει
οκτώ συνθέσεις του Cohen
(ο οποίος είναι αδελφός του τρομπετίστα Avishai Cohen).
Μάλλον λιγότερο γνωστός από τον αδελφό του, ο 52χρονος Yuval αποδεικνύεται εδώ ένας πολύ «ψαγμένος» συνθέτης, με έφεση στη μελωδία. Το δε άλμπουμ του θα μπορούσες να το περιγράψεις με τον αδόκιμο όρο «ποιητική τζαζ», και αυτό δεν θα ήταν λάθος. Το λέω, γιατί ο τρόπος γραφής του Yunal, όπως και το παίξιμό του στο γλυκόλαλο σοπράνο σαξόφωνο, μπορεί να ανακαλεί ή να δημιουργεί ποιητικές εικόνες.
Οι αργές ταχύτητες στην ανάπτυξη των συνθέσεων, η άπλα των μελωδιών και ο τρόπος με τον οποίον αυτές εξελίσσονται, σε συνδυασμό με τις φυσικές και απέριττες συνυπάρξεις των οργάνων (lead και ρυθμικών), και βεβαίως με τη «ζεστή» παραγωγή του Manfred Eicher, δημιουργούν, όλα τούτα, ένα πλαίσιο ενατένισης, ένα μεσογειακό meditation κλίμα, που βρίσκει την τελειότητά του σ’ αυτή τη σειρά των κομματιών, καθώς το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Μνεία στις δύο τελευταίες συνθέσεις του Cohen, τις “The unfolding nature of Iris” και “Helech ruach”, που ολοκληρώνουν το “Winter Poems” με τον καλύτερο τρόπο.
Μάλλον λιγότερο γνωστός από τον αδελφό του, ο 52χρονος Yuval αποδεικνύεται εδώ ένας πολύ «ψαγμένος» συνθέτης, με έφεση στη μελωδία. Το δε άλμπουμ του θα μπορούσες να το περιγράψεις με τον αδόκιμο όρο «ποιητική τζαζ», και αυτό δεν θα ήταν λάθος. Το λέω, γιατί ο τρόπος γραφής του Yunal, όπως και το παίξιμό του στο γλυκόλαλο σοπράνο σαξόφωνο, μπορεί να ανακαλεί ή να δημιουργεί ποιητικές εικόνες.
Οι αργές ταχύτητες στην ανάπτυξη των συνθέσεων, η άπλα των μελωδιών και ο τρόπος με τον οποίον αυτές εξελίσσονται, σε συνδυασμό με τις φυσικές και απέριττες συνυπάρξεις των οργάνων (lead και ρυθμικών), και βεβαίως με τη «ζεστή» παραγωγή του Manfred Eicher, δημιουργούν, όλα τούτα, ένα πλαίσιο ενατένισης, ένα μεσογειακό meditation κλίμα, που βρίσκει την τελειότητά του σ’ αυτή τη σειρά των κομματιών, καθώς το ένα συμπληρώνει το άλλο.
Μνεία στις δύο τελευταίες συνθέσεις του Cohen, τις “The unfolding nature of Iris” και “Helech ruach”, που ολοκληρώνουν το “Winter Poems” με τον καλύτερο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου