ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 654

23/5/2025
Ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Ozzy, από το 1980 και μετά, υπήρξε ο αυστραλός μπασίστας Bob Daisley. Ο Daisley βρέθηκε με τον Ozzy τουλάχιστον σε 7 δίσκους και πάμπολλα live, έχοντας περάσει από άπειρα γκρουπ (από Rainbow και Uriah Heep, μέχρι Kahvas Jute και Οctopus στα early 70s).

To 1973, δύο μήνες πριν από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, o Daisley είχε εμφανιστεί ζωντανά στην Ελλάδα μ’ ένα πολύ διάσημο γκρουπ, σε μια συναυλία που πέρασε απαρατήρητη λόγω της γνωστής μ@λακίας των ελλήνων διοργανωτών της εποχής.
Λεπτομέρειες για όλα αυτά μόνο στο «Ροκ, Ελληνικό Ροκ Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (Μία αντι-ανάγνωση)» [Όγδοο, 2025].

22/5/2025
Το 'παιξε πειστικά το παραμύθι 55 χρόνια, αλλά όλα έχουν ένα τέρμα. Τώρα... νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου του κρατούν συντροφιά.

22/5/2025
>>"Έφυγε" από τη ζωή ο ο δημοσιογράφος Μηνάς Παπάζογλου για «ταξίδια μακρινά ως τη Τζαμάικα»<<
Τo πιο σημαντικό για τον καλό δημοσιογράφο, που πέθανε χθες, δεν είναι η αναφορά του ονόματός του στο γνωστό τραγούδι των Λοΐζου-Παπαδόπουλου, αλλά τα άρθρα του στα «Νέα» και το βιβλίο του «Ανώτατη Παιδεία-Φοιτητικό κίνημα / 2 Φοιτητικά» [Εκδόσεις Υδροχόος], που είχε κυκλοφορήσει τον Μάρτη του 1973, αποτελώντας βασικό ανάγνωσμα για το φοιτητικό και το αντι-δικτατορικό κίνημα της εποχής. Από παλιότερο κείμενό μου (δες το όλον στα σχόλια):
>>Ο προοδευτικός δημοσιογράφος Μ. Παπάζογλου συγκεντρώνει σε βιβλίο μια σειρά άρθρων, υπό τον τίτλο «Προδομένη Νεολαία», που είχε γράψει για την εφημερίδα «Τα Νέα» και τα οποία είχαν δημοσιευτεί στο διάστημα 30 Ιανουαρίου-8 Φεβρουαρίου 1973.
Είναι γνωστό πως στις εφημερίδες της εποχής υπήρχε εκτεταμένη αυτολογοκρισία, αν και σε πολλές περιπτώσεις ο Παπάζογλου δεν μάσαγε τα λόγια του. Διαβάζουμε κάπου σε σχέση με την κατάντια των διορισμένων από την χούντα φοιτητικών διοικήσεων (σύλλογοι, ΕΦΕΕ κ.λπ.):
«Μέχρι το Γενάρη του 1972 μοναδική δραστηριότητα των συλλόγων –εκτός των χορών και των εκδρομών– είναι να πιστοποιούν ότι όλα πάνε καλά στον πανεπιστημιακό χώρο και ότι η σπουδάζουσα νεολαία βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Έγραφε λοιπόν το επίσημο όργανο της ΕΦΕΕ λίγες μέρες πριν η πλειοψηφία των φοιτητών Νομικής, Ιατρικής, Σχολών ΕΜΠ κ.λπ. ζητήσει έντονα να εκλέξει τους αντιπροσώπους της στους φοιτητικούς συλλόγους: “Φοιτητικοί Παλμοί της 15.1.1972: (…) Αλλά εκείνο που έχει σημασίαν είναι το πνεύμα με το οποίο αντιμετωπίζονται τα φοιτητικά θέματα, η κατανόηση που συναντάται, ο διάλογος ο οποίος διεξάγεται. Ουδέποτε άλλοτε οι σπουδασταί ηκούσθησαν με την σήμερον επιδεικνυομένην στοργήν με την σημερινήν εγκάρδιον προσοχήν και ενδιαφέρον. Πιστεύομεν ότι δια του διαλόγου επιτυγχάνονται πολύ περισσότερα και ασφαλέστερα αποτελέσματα, από τον στείρον αρνητισμόν και τον δημαγωγικόν κομματισμόν”.<<

Μετά την πτώση της δικτατορίας ο Παπάζογλου θα τυπώσει ένα ακόμη σχετικό βιβλίο, το «Φοιτητικό Κίνημα και Δικτατορία» [Επικαιρότητα, Γενάρης 1975], που είναι μια επέκταση του προηγούμενου, καθώς «πιάνει» και τα γεγονότα της Νομικής και φυσικά όσα συνέβησαν στο Πολυτεχνείο και μετά απ’ αυτό, συνοδεύοντάς το με φωτογραφίες και ντοκουμέντα.
Ιδίως το πρώτο είναι πολύ σημαντικό βιβλίο, γιατί βγαίνει επί δικτατορίας, ενώ και το δεύτερο αποτελεί μια καθαρή μαρτυρία, από έναν άνθρωπο που έζησε από κοντά και από πρώτο χέρι τον φοιτητικό ξεσηκωμό του 1972-73.

22/5/2025
Οι Beatles στην Ελλάδα, στο "καλοκαίρι της αγάπης", τέτοιες μέρες του 1967. Όλη η διαδρομή τους στη χώρα μας, ακόμη και το... live στη Σκιάθο, στο «Ροκ, Ελληνικό Ροκ Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (Μία αντι-ανάγνωση)» [Όγδοο, 2025]

21/5/2025

Στο πρόσφατο βιβλίο μου «Ροκ, Ελληνικό Ροκ Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (Μία αντι-ανάγνωση)» [Όγδοο, 2025] υπάρχουν δύο αναφορές στην ποιήτρια Έλενα Στριγγάρη (1950-2020). Η πρώτη στο υποκεφάλαιο για τον τραγουδοποιό Περικλή Χαρβά και η άλλη στο υποκεφάλαιο για τον χίπι ποιητή Λευτέρη Πούλιο.
Ήθελα να γράψω ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την Στριγγάρη, αλλά τελικά δεν το έκανα. Τι να πρωτογράψεις εξάλλου; Και πόσο πιο μεγάλο να γινόταν το βιβλίο; Θα το κάνω, όμως, και θα το βάλω κάπου αλλού...

Η Στριγγάρη ήταν από τις ελάχιστες ποιήτριες και ποιητές που εξέδωσαν αντιχουντική ποίηση επί δικτατορίας. Όχι υπαινικτική, με μεταφορές κτλ., αλλά σκληρή και ρεαλιστική.
Το ποίημα που βάζω παρακάτω το έγραψε η Στριγγάρη το 1972, όταν ήταν 22 ετών και τυπώθηκε την άνοιξη του 1974 (επί δικτατορίας Ιωαννίδη). Το αντιγράφω για να δείτε όχι μόνο την τόλμη εκείνου του κοριτσιού, αλλά και πώς η ιστορία και η ζωή κάνει κύκλους και πώς σε πολλά πράγματα δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα από τότε...

ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ
Ε

Δεν την αντέχω αυτή την πόλη.
Κάθε πρωί ξεχνιέμαι και ξαφνιάζομαι
στο σκλαβοπάζαρο όταν βλέπω
τον μίστερ Σμιθ
να μελετάει την κατάσταση
της οδοντοστοιχίας της πατρίδας μου.

Πώς ξέπεσε έτσι η χώρα μου;
Στο μέγαρο
του Ο ργανισμού
      Η δονιζόμενων
      Ε θνών
δούλα που φορτώνεται
τα νόθα των αφεντικών της.

Πώς έτσι η γη μου η πεντάμορφη
μεταμορφώθηκε σε σκύλα
να της πετάνε πού και πού
κανένα κόκκαλο
για να διατηρεί όρθια την ουρά της.

Πώς ξέπεσε έτσι η χώρα μου;

20/7/2025
Στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης, του 1972, θα εμφανίζονταν για πρώτη φορά ροκ συγκροτήματα.
Ποιοι ήταν εκείνοι που τα υποστήριξαν, ώστε να περάσουν στην τελική 20άδα, και να ανεβούν στη σκηνή του Αλεξάνδρειου; Πώς ψήφισαν οι διορισμένοι από την δικτατορία δήμαρχοι και τι βαθμούς έδωσαν στα τέσσερα γκρουπ; Θάφτηκε το τραγούδι των Poll από το καθεστώς ή ήταν οι Poll που τα έκαναν όλα λάθος στη διοργάνωση;

Μία πλήρης ανάλυση των συμβάντων του ιστορικού 11ου Φεστιβάλ του Ελληνικού Τραγουδιού μόνο στο «Ροκ, Ελληνικό Ροκ Κοινωνία & Πολιτική στη Μακρά Δεκαετία του '60 (Μία αντι-ανάγνωση)» [Όγδοο, 2025].

20/7/2025
ΕΡΤ Νews

20/7/2025
Amy: Κύπρος 1974 [Κέδρος]. Της Ιρλανδής Amy Mims, συντρόφου του Μίνου Αργυράκη, σε μετάφραση Τζένης Μαστοράκη...