GEORGE MICHAEL (1963-2016)

Με δένουν διάφορα με τα τραγούδια των Wham! και με τον George Michael, ήδη από τα καλοκαίρια των early eighties στο νησί, αλλά τώρα δεν θέλω να πιάσω την ιστορία από την αρχή, γιατί μπορεί και να με πάρουν τα κλάματα. Σοβαρά το λέω.

Ο Τζωρτζ πάνω στο γύρισμα του αιώνα έβγαλε τέλος πάντων μια δισκάρα, που λεγόταν “Songs from the Last Century” (1999). Από ’κει και ο κοινωνικός Ύμνος τής περιόδου τής Ύφεσης “Brother can you spare a dime?”, που, τώρα, τον ξανακούω με ακουστικά και με τα μάτια κλειστά… Και δεν θέλω να τ’ ανοίξω…

Ακούγοντας, λοιπόν, από το πρωί τραγούδια των Wham! και του George Michael, που προτείνουν φίλοι ή που χτυπάω με κλειστά μάτια στο YouTube σκέφτομαι, συν τοις άλλοις, πως όλοι εμείς, που έχουμε πάνω-κάτω την ηλικία του μακαρίτη, μεγαλώσαμε στα early 80s με τραγουδάρες –είχαμε αυτό το προνόμιο!– που είχαν γερές μελωδίες, καλούς στίχους και ερμηνείες από ανθρώπους με αληθινές φωνές. Ακόμη κι αν δεν αγοράζαμε Wham! το ’83, γιατί αγοράζαμε Mecano και Robert Wyatt…
Το λέω, καθώς λυπάμαι για τα σημερινά παιδιά που είναι αναγκασμένα ν’ ακούνε όλες αυτές τις χιπχοπάδικες μαλακίες που κατακλύζουν τα τοπ…
Ποιος, άραγε, απ’ αυτούς τους άχρηστους μπορεί να γράψει, σήμερα, ένα τραγούδι σαν το “Careless whisper”;