ΚΤΙΡΙΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ συγκεκριμένα διαμερίσματα

Καθόλου «συγκεκριμένα» δεν είναι τα «διαμερίσματα» τού Κτίρια τη Νύχτα στο πρόσφατο CD του στην Inner Ear (κλεισμένο σε ωραία hardback, μεγέθους single, συσκευασία), ιδίως αν μεταφράσουμε τον τίτλο ως κάτι ηχητικώς σαφές και πρόδηλο να-το-πούμε ή τιθασευμένο. Εντάξει, μπορεί ο τίτλος να επιδέχεται κι άλλων ερμηνειών, όμως αυτό που ήδη σημειώσαμε ισχύει. Ο Κτίρια τη Νύχτα αντιπαθεί τη γραμμικότητα και την ευθεία αφηγηματικότητα (και καλά κάνει δηλαδή, αφού έχει τη δυνατότητα να την ξεπερνά). Ο λόγος του, παρότι πληθωρικός στην εκφορά του, είναι ελλειπτικός στα νοήματά του – κάτι που σε συνδυασμό με την ίδια την εκρηκτική και ενίοτε εν τω γεννάσθαι μουσική του δημιουργεί ένα ιδιότυπο, πολυεπίπεδο και οπωσδήποτε πολύ ενδιαφέρον ακρόαμα, που δεν μπαίνει, σώνει και καλά, κάτω από ταμπέλες.

Παρένθεση. Όλο και πιο συχνά ακούω τον τελευταίο καιρό το πρόθεμα «μετά»… μπροστά από ποικίλους μουσικούς όρους. Δεν μας έφτανε το μετα-πάνκ, όπως φαίνεται, που το τρώμε δεκαετίες τώρα, κι έτσι κάπου διάβασα για μετα-ντίσκο (λέγεται από καιρό δηλαδή κι αυτό), μετα-αβάντ, μετα-τζάζ και δε συμμαζεύεται… Σκέφτομαι, λοιπόν, πως για όλους αυτούς, που τους αρέσει να… μεταθέτουν δια του «μετά» τα ποικίλα ορολογικά ζητήματα (καθότι κι αυτό είναι ένα ζήτημα), τα «Συγκεκριμένα Διαμερίσματα» μπορεί να αποτελέσουν ένα ιδανικό πεδίο άσκησης. Ο Κτίρια τη Νύχτα με τις μουσικές και τα τραγούδια του, θέλω να πω, φροντίζει για τη σχετική ακύρωση ή επέκταση των genres, και κάπως έτσι μ’ ένα… post-song μπορεί, εν προκειμένου, κάπως να καθαρίζεις. Κλείνει η παρένθεση.

Ο καλός μουσικός, που γράφει τα λόγια, τις μουσικές, ενώ τραγουδά κιόλας, παίζοντας όλα τα όργανα μόνος του, επιμελούμενος ενοργανώσεις, samples, μίξεις και παραγωγή ακολουθεί έναν, μάλλον, ασυνήθιστο τρόπο τραγουδοποιίας. Αφήνει το λόγο να ανακαλύψει τη μουσική του –το πώς θα ειπωθούν τα μακροσκελή, συνήθως, ποιήματά του– κι έτσι, συχνά, βρίσκεται εκτεθειμένος σε… πηδήματα στο κενό ή, στην καλύτερη περίπτωση, σε ακροβασίες. Το θέλει, το επιθυμεί – αν και θα πρέπει να σημειώσουμε, εγκαίρως, πως τα «Συγκεκριμένα Διαμερίσματα» δεν στερούνται και… περισσότερο αναμενόμενων τραγουδιών, που μουσικώς τουλάχιστον, μπορεί να φλερτάρουν με το «κατανοητό» σύγχρονο electro-rock. Φανταστείτε έναν πιο ανεβασμένο Κ.Βήτα, για να μείνουμε στα καθ’ ημάς, ή έναν πιο προσγειωμένο The Boy. Γι’ αυτό μιλάω… Θα έλεγα μάλιστα πως αυτά ακριβώς τα τραγούδια («Στη μεγάλη παραλία», «Εμπορικό κέντρο», «Δάγκωσε με πιο βαθιά»…) έχουν συγκεκριμένες θέσεις μέσα στο patchwork τού Κτίρια τη Νύχτα, κάπως σαν οδοδείχτες που δεν οδηγούν αναγκαστικώς κάπου – μιας και εκείνο που ακολουθεί υπακούει κατά το μάλλον ή ήττον σε μιαν ονειρική σειρά. Κάτι που, τέλος πάντων, υπονοείται ευθύς εξαρχής και από τις διάρκειες, με ορισμένα tracks να διαρκούν από λίγα δευτερόλεπτα, έως ένα και κάτι λεπτά.

Εικόνα: φώτα που ανάβουν, σβήνουν ή αναβοσβήνουν σε τυχαίες (random) περιόδους, σ’ ένα δυνατό άλμπουμ ποιητικής συμπύκνωσης με κέντρο το άστυ.

Επαφή: www.inner-ear.gr