MILI BERMEJO & DAN GREENSPAN

Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να παρουσιάζουμε σύγχρονες τζαζ παραγωγές από το Μεξικό. Μάλλον είναι, τώρα, η πρώτη φορά.
Η αναφορά μας λοιπόν για το άλμπουμ “Arte del Dúo” [Ediciones Pentagrama, 2016] της τραγουδίστριας Mili Bermejo και του κοντραμπασίστα Dan Greenspan, που τυπώθηκε εσχάτως από τη μεξικάνικη εταιρεία Endiciones Pentagrama. Μπορεί η Bermejo να μην είναι Μεξικάνα (είναι γεννημένη στο Μπουένος Άιρες, αλλά μεγάλωσε στην Πόλη του Μεξικού), ούτε βεβαίως ο Greenspan (είναι Αμερικανός), όμως η παραγωγή προέρχεται από τη χώρα τής Κεντρικής Αμερικής κι αυτό είναι που, εδώ, μετράει…

Φωνή και κοντραμπάσο δεν είναι κάτι πρωτόφαντο στην τζαζ δισκογραφία, δεν είναι όμως και κάτι συνηθισμένο. Χρειάζεται ψυχική ταύτιση και επικοινωνία, και βεβαίως ιδιαίτερη τεχνική μεταξύ των συμβαλλομένων μουσικών προκειμένου το αποτέλεσμα να μην «κρεμάει», καθώς στην περίπτωσή μας έχουμε από την μια μεριά τη φωνή και από την άλλη ένα όργανο που παίζει, στα περισσότερα tracks, μόνον απλές νότες (δεν μελωδεί). Όχι εύκολα πράγματα δηλαδή, που χρήζουν μεγάλης προσοχής όταν καταγράφονται στη δισκογραφία. Δεν χρειάζεται να πούμε πως οι Bermejo και Greenspan είναι μουσικάρες, μιας και το “Arte del Dúo” δεν είναι απλώς και μόνον πλήρες (ως άκουσμα), είναι και απολαυστικό.

Τούτο, δε, διαπιστώνεται σε tracks όπως τα “Equipaje” (Juan Quintero) και “Cambalache” (E. Santos Discépolo). Βασικά πρόκειται για tango κομμάτια, στα οποία οι δύο μουσικοί (στο δεύτερο κομμάτι ο Greenspan παίζει μπάσο με δοξάρι), αποδεικνύονται ασυναγώνιστοι. Όπως ασυναγώνιστοι είναι και στο “Candombe para Gardel”, σύνθεση του Αφρο-ουρουγουανού Rubén Rada, στο οποίον η Bermejo συναγωνίζεται τον αμερικανό συνοδοιπόρο της σε ρυθμικό… εξοπλισμό (scat singing και τα λοιπά).

Ένα απλό, απλούστερο δεν γίνεται, συνεργατικό σχήμα, είναι αυτό των Bermejo-Greenspan, το οποίο συνδυάζει στον υψηλότερο βαθμό ενοργανική λιτότητα και εκφραστική πληρότητα.

Επαφή: www.artedelduo.com