Καινούριο, Α4, ασπρόμαυρο βασικά περιοδικό που λέγεται Κύμα
έχω στα χέρια μου, την ύλη του οποίου σχεδιάζουν οι ποιητές Γιώργος Δάγλας,
Τζούτζη Μαντζουράνη και Άκανθος.
Πρώτο τεύχος, λοιπόν, βασικά με ποιήματα νέων και λιγότερο νέων ποιητών, και ακόμη με κείμενα (κριτικά, παρουσιάσεις ή και διηγήματα) και φωτογραφίες. Το στήσιμο είναι συμπαθητικό, για ανεξάρτητη προσπάθεια, και φυσικά μπορεί να γίνει καλύτερο. Βεβαίως το ποίημα, γενικώς, από την κατασκευή του και τη διαρρύθμισή του δεν βοηθάει πάντα στο στήσιμο ενός περιοδικού, αλλά νομίζω πως στην περίπτωση του Κύματος χωρούν βελτιώσεις. Επίσης πρέπει να προσεχθεί να μην κόβουν τα κείμενα οι φωτογραφίες, γιατί, έτσι, καθίσταται δύσκολη η παρακολούθησή τους, π.χ. στη σελίδα 25. Τι υπάρχει εκεί στη σελ.25, αλλά και στην 24, την 26 και την 27; Μια πολύ ενδιαφέρουσα μεταφρασμένη συνέντευξη του γερμανού θεατρικού συγγραφέα, μυθιστοριογράφου κ.λπ. Peter Handke στην εφημερίδα (Die) Zeit. Λέει κάπου ο Handke (που εικονίζεται και στο εξώφυλλο):
Πρώτο τεύχος, λοιπόν, βασικά με ποιήματα νέων και λιγότερο νέων ποιητών, και ακόμη με κείμενα (κριτικά, παρουσιάσεις ή και διηγήματα) και φωτογραφίες. Το στήσιμο είναι συμπαθητικό, για ανεξάρτητη προσπάθεια, και φυσικά μπορεί να γίνει καλύτερο. Βεβαίως το ποίημα, γενικώς, από την κατασκευή του και τη διαρρύθμισή του δεν βοηθάει πάντα στο στήσιμο ενός περιοδικού, αλλά νομίζω πως στην περίπτωση του Κύματος χωρούν βελτιώσεις. Επίσης πρέπει να προσεχθεί να μην κόβουν τα κείμενα οι φωτογραφίες, γιατί, έτσι, καθίσταται δύσκολη η παρακολούθησή τους, π.χ. στη σελίδα 25. Τι υπάρχει εκεί στη σελ.25, αλλά και στην 24, την 26 και την 27; Μια πολύ ενδιαφέρουσα μεταφρασμένη συνέντευξη του γερμανού θεατρικού συγγραφέα, μυθιστοριογράφου κ.λπ. Peter Handke στην εφημερίδα (Die) Zeit. Λέει κάπου ο Handke (που εικονίζεται και στο εξώφυλλο):
«Την σήμερον ημέρα
γράφει ο καθένας άκοπα και παίρνει το γερμανικό βραβείο βιβλίου, και βλέπω αμέσως
πως πρόκειται για σαχλαμάρες. Το γεγονός πως σήμερα γράφουν όλοι σκέφτομαι,
μερικές φορές, πως είναι και δικό μου φταίξιμο. Είχαν δει τότε εμένα, από
φωτογραφίες μου στο Princeton και τέτοια, και θα σκέφτηκαν.
Αν το μπορεί αυτός ο χαμένος, το μπορώ κι εγώ. Για μένα όμως το να γράφω είναι
ένα βίαιο ταμπού, μια θρασύτητα! Μια σιωπηρή αυθάδεια».
Πέραν λοιπόν των ποιητών που συμμετέχουν στην έκδοση (τα
ονόματα των οποίων τα βλέπετε και στο εξώφυλλο) και πέραν της συνέντευξης του Handke, να σημειώσουμε το
κείμενο τής Ελένης Κουρμαντζή για τον ελληνοεβραίο ποιητή, μελετητή και
μεταφραστή από τα Γιάννενα Γιωσέφ Ελιγιά, καθώς και το
ανάλογο (του Ηλία Μέλιου) για τον πατρινό ποιητή Χρίστο Λάσκαρη.
Καλή προσπάθεια, που αξίζει να συνεχιστεί.
Επαφή: www.kyma.online, kyma.periodiko@gmail.com,
τηλ. 6984 351831
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου