ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 29

22/6/2017
>>Η κυρία Σοφία, 47 ετών και μητέρα τριών κοριτσιών, που κατέβηκε στη διαδήλωση με πλακάτ στον λαιμό, ανέλαβε να συνοψίσει γιατί η κυβέρνηση της χώρας έχει τα μαύρα της τα χάλια: «Τα κορίτσια μου πάνε σε ιδιωτικό σχολείο και τα πάμε μόνο σε ιδιώτες γιατρούς. Γιατί εγώ να πληρώνω φόρους για το παιδί του διπλανού που δεν έχει λεφτά; Εγώ αγωνίζομαι για τα δικά μου παιδιά».<<

Αυτή η ανοησία δεν είναι τωρινή. Είναι παμπάλαια. Είναι η βάση του νεοφιλελευθερισμού, και κάτι τέτοια τα έλεγε ο Μίλτον Φρίντμαν στα σέβεντις. 
Από συνέντευξή του στο περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ της αμερικάνικης πρεσβείας (τεύχος 17, Φθινόπωρο 1975) υπό τον τίτλο «Ισότητα – Εχθρός της Ελευθερίας;»:
«Δεν υπάρχει “κοινωνία”, που να μπορεί να προσφέρει οτιδήποτε. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι. Αυτό που εννοείτε (σ.σ. απαντάει σε άλλον) είναι ότι μερικοί πολίτες θα πρέπει να πληρώνουν για τη διατήρηση της υγείας των άλλων (σ.σ. πράγμα που το θεωρεί ανελεύθερο!)».
Βασικά, εκείνο που έθετε ο καθηγητής τού Πανεπιστημίου του Σικάγου ήταν η εξασφάλιση ενός κατωτέρου εισοδήματος για τους φτωχούς (ίσα-ίσα για να μην πεθαίνουν από την πείνα – τα λέει και ο Μάνος κάτι τέτοια) και από ’κει και πέρα η δυνατότητα να απολαβαίνεις (από παιδεία και υγεία, μέχρι ταξίδια και λοιπές υλικές απολαύσεις) ανάλογα με το πόσα έχεις ή βγάζεις.

22/6/2107
Πριν μερικές μέρες (11 Ιουνίου) πέθανε, στα 67 του, ο ρουμάνος ντράμερ του free-improv Corneliu Stroe. Εντάξει, εδώ πέρα δεν πρόκειται ν’ ασχοληθεί κανείς, αλλά, αφού το έμαθα, ας πω δυο λόγια.

Ο Stroe ήταν μέλος της μπάντας του πιανίστα Harry Tavitian κι είχε ηχογραφήσει μαζί του για την Leo Records, του Ρώσου Leo Feigin στα έιτις (εκεί είχαν βγει και δίσκοι του Σάκη Παπαδημητρίου ως γνωστόν). Stroe και Tavitian είχαν εμφανιστεί μαζί με τον Φλώρο Φλωρίδη στα 90s, στο Ιάσιο, στη Ρουμανία, ενώ Φλωρίδης και Tavitian είχαν εμφανιστεί και στην Αθήνα, στη γιορτή για τα 600 τεύχη του περιοδικού ΑΝΤΙ (την άνοιξη του ’96). Δεν θυμάμαι αν ήταν μαζί τους και ο Stroe…

21/6/2017

Tο «Πίσω απ’ τη Βιτρίνα» (1981) είναι ένας από τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους της δεκαετίας του ’80. Αν και δεν είμαι «παπαδοπουλικός» ο Λευτέρης Παπαδόπουλος έγραψε μερικούς από τους καλύτερους λυρικούς στίχους του στην πρώτη πλευρά του άλμπουμ, καθώς στη δεύτερη οι στίχοι ήταν κοινωνικοπολιτικοί και ανήκαν στον Κώστα Τριπολίτη. Μουσικές βεβαίως από τον Γιώργο Χατζηνάσιο και τραγούδι από τον Γιάννη Κούτρα. Από την πλευρά του Τριπολίτη είναι το τραγούδι που ακούμε…

Ο τύπος που το ανέβασε «σκότωσε» το βίντεό του μ’ αυτή την άθλια φωτογραφία. Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλο στο YouTube. Το τραγούδι έχει ελάχιστα views μέσα σε 3 χρόνια. Ντροπή...

19/6/2017

Η ηλεκτρονική γραφειοκρατία είναι ασυζητητί πιο οργουελική από τη συμβατική. Πρόκειται για ένα τρομοκρατικό σύστημα, που μπορεί να σε εκμηδενίσει και να σε ισοπεδώσει ψυχολογικά από τη μια στιγμή στην άλλη.
Τη συμβατική απλώς την αντιπαθούσα, αυτήν τη σιχαίνομαι.

17/6/2017

Και ο Κουρής κάτι τέτοιες αρλούμπες γράφει...

(πριν 10 μέρες)