NO CLEAR MIND: Mets [Veego Records, 2024]
Άκουσα ξανά το “Mets” των No Clear Mind από το 2013 (πρώτη έκδοση στην Inner Ear) και εν πολλοίς συμφωνώ με όσα είχα γράψει, τότε (2 Σεπτεμβρίου 2013) στο blog. Οπότε, τώρα, με αφορμή την επανέκδοσή του σε βινύλιο από την Veego, δεν μπορώ παρά να επαναλάβω εκείνο το κείμενο.
Είναι παράξενο άλμπουμ το… Metz και όχι... “Mets” των No Clear Mind. Κι είναι παράξενο, γιατί δεν ταυτίζεται, ούτε
σχετίζεται με τίποτα από ’κείνα που ακούγονται τριγύρω. Τούτο, η ηχητική
αυθυπαρξία του δηλαδή, το τοποθετεί αυτομάτως κάπου. Αλλού. Δεν ξέρω πού,
πάντως δίπλα σε κάτι που έρχεται από το παρελθόν, με τις προσήκουσες, εντός των
seventies κυρίως,
μεταμορφώσεις του.
Άκουσα ξανά το “Mets” των No Clear Mind από το 2013 (πρώτη έκδοση στην Inner Ear) και εν πολλοίς συμφωνώ με όσα είχα γράψει, τότε (2 Σεπτεμβρίου 2013) στο blog. Οπότε, τώρα, με αφορμή την επανέκδοσή του σε βινύλιο από την Veego, δεν μπορώ παρά να επαναλάβω εκείνο το κείμενο.
Τα κομμάτια των No Clear Mind ορχηστρικά κατά βάση (υπάρχουν ανάμεσα
και δυο τραγούδια) στηρίζονται στην ευρωπαϊκή progressive romance, θυμίζοντας, τόπους-τόπους,
σπαράγματα από συνθέσεις των Camel,
των Moody Blues,
των Barclay James Harvest και των Alan Parsons Project.
Πληθώρα επεξεργασμένων μελωδιών (αν και όχι πάντα με ευρηματικότητα), ήπια, νωχελική ατμόσφαιρα, «συγκεκριμένα» και συνταιριασμένα παιξίματα άνευ ιδιαίτερων μανιερισμών – άπαντα συντελούν στο περφεξιονιστικό κλίμα του άλμπουμ, που παραμένει σε κάθε περίπτωση «λαϊκό» (και ενίοτε κινηματογραφικό), δίχως να μετατοπίζεται προς compact κατευθύνσεις.
Το prog των No Clear Mind μπορεί να μην εμφανίζει τη συνήθη δραματικότητα των βρετανών προπατόρων –είναι κάπως πιο πεζό δηλαδή–, από την άλλη, όμως, φανερώνει πηγαία στοιχεία μελωδικού γούστου, τα οποία στην πορεία μπορεί να αποτελέσουν τη βάση για κάτι ακόμη πιο συγκεκριμένο και οριοθετημένο. Εννοώ πως το γκρουπ θα πρέπει να παλέψει περισσότερο το θέμα «τραγούδι». Άνευ τραγουδιού, οι συγκεκριμένες μουσικές, οι μουσικές των No Clear Mind εννοώ, ακούγονται «μισές».
Ωραία και προσεγμένη η LP-reissue της Veego (περιέχει inner-sleeve) και απαραίτητη θα έλεγα, καθότι το (βινυλιακό) 10ιντσο της Inner Ear είναι εξαφανισμένο.
Επαφή: https://veegorecords.com/product/mets-no-clear-mind/
NO CLEAR MIND: Makena [Veego Records, 2024]
Το “Makena” (2016) ήταν το τρίτο άλμπουμ των No Clear Mind, μετά τα “Dream is Destiny” (2012) και “Mets” (2013). Κυκλοφόρησε, αρχικώς, σε ανεξάρτητη βινυλιακή έκδοση, για να επανεκδοθεί τώρα, και αυτό, από την Veego.
Η βασική διαφορά του “Makena” σε σχέση με το “Mets” είναι ότι αυτό εμπεριέχει τραγούδια –μόνο τραγούδια– και αυτός ο προσανατολισμός οπωσδήποτε δημιουργεί ένα άλλο κλίμα στον δίσκο.
Οι μουσικές των No Clear Mind συνεχίζει να εξέχουν από μελωδικής απόψεως (κάτι όχι σύνηθες), είναι ωραία αναπτυγμένες – και εμπνευσμένες θα έλεγα, αφού κυλούν χωρίς να κουράζουν, με τους στίχους και τις ερμηνείες να προσανατολίζουν το άκουσμα προς ελαφρώς dreamy κατευθύνσεις.
Ψαγμένη pop με στοιχεία prog είναι ό,τι ακούμε στο “Makena”, το οποίο φέρουν εις πέρας οι Vasilis Dokakis στίχοι, φωνή, μπάσο, κιθάρες, σύνθια, προγραμματισμός, ντραμς, Lefteris Volanis κιθάρες, φωνή, κρουστά, στίχοι, Dimitris Pagidas σύνθια, hammond, προγραμματισμός, ντραμς, κιθάρες, στίχοι, Kostas Haliotis ντραμς, κρουστά και Dimitris Patsaros tape machines, κρουστά (με τους Babis Theoharis και Stephanos Chytiris να βοηθούν σε μπάσο και ντραμς αντιστοίχως σε κάποια tracks).
Δίσκος που έχει τον τρόπο να σε «κρατάει» είναι το “Makena”, δείχνοντας πως, και με τον τρίτο δίσκο τους οι No Clear Mind δεν είχαν στερέψει από ιδέες. (Το φερώνυμο κομμάτι, το “Makena”, που είναι ίσως το ωραιότερο του δίσκου, θα το χαρακτήριζα ακόμη και ψυχεδελικής τεχνοτροπίας, δείχνοντας άλλη μία κατεύθυνση από την οποία αντλεί το συγκρότημα).
Επαφή: https://veegorecords.com/product/makena-no-clear-mind/
NO CLEAR MIND: Dream is Destiny [Veego Records,
2024]
Το “Dream is Destiny” ήταν το πρώτο άλμπουμ των No Clear Mind, είχε κυκλοφορήσει σε CD-R, εξ όσων βλέπω τώρα στο discogs, για να μετατραπεί τώρα και αυτό σε βινύλιο από την Veego.
Το άλμπουμ ανοίγει με το φερώνυμο πολύ καλό οργανικό, που κινείται σ’ ένα melodic prog-pop πλαίσιο, με τη διάρκειά του να αγγίζει τα έξι λεπτά – με την πρώτη πλευρά να περιλαμβάνει μερικά ακόμη ξεχωριστά tracks, όπως το post-rock “Static”, την μπαλάντα “Imaginary you” και το λυρικό “Melt”. Θέλω να πω πως οι ποιότητες του γκρουπ είναι εμφανείς ήδη από τούτο το πρώτο άλμπουμ του, το οποίο περιλαμβάνει ηχογραφήσεις που συνέβησαν ανάμεσα στα χρόνια 2004-2008.
Το dreamy και shoegaze ύφος δεν είναι υπόθεση των 00s. Σε όλες τις δεκαετίες της pop (και στα 60s εννοείται) υπήρχαν τέτοια τραγούδια, ονειρικά, ατμοσφαιρικά κτλ., απλώς στα 00s η ηχητική επεξεργασία τους και τα πιο βαριά vibes δημιουργούν την εντύπωση πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο ή τέλος πάντων διαφορετικό.
Οπωσδήποτε, πολλά από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της τραγουδοποιίας των No Clear Mind είναι πιο σημερινά –κάτι που κάνει το... δεκαεξάχρονο “Dream is Destiny” ν’ ακούγεται σαν δίσκος του τώρα–, αλλά ο πυρήνας τους, η καρδιά τους, είναι χαμένη στην «έντεχνη» pop των sixties, στα κομψοτεχνήματα των End ή και των Moody Blues ακόμη (είτε συμβαίνει εν γνώσει των No Clear Mind αυτό είτε όχι). Εγώ ως τέτοιο τραγούδι ακούω το “Nuclear mind”, ένα από τα ωραιότερα του δίσκου – ενός δίσκου που τυγχάνει της προσεγμένης έκδοσης της πατρινής εταιρείας.
Επαφή: https://veegorecords.com/product/dream-is-destiny-no-clear-mind/
Πληθώρα επεξεργασμένων μελωδιών (αν και όχι πάντα με ευρηματικότητα), ήπια, νωχελική ατμόσφαιρα, «συγκεκριμένα» και συνταιριασμένα παιξίματα άνευ ιδιαίτερων μανιερισμών – άπαντα συντελούν στο περφεξιονιστικό κλίμα του άλμπουμ, που παραμένει σε κάθε περίπτωση «λαϊκό» (και ενίοτε κινηματογραφικό), δίχως να μετατοπίζεται προς compact κατευθύνσεις.
Το prog των No Clear Mind μπορεί να μην εμφανίζει τη συνήθη δραματικότητα των βρετανών προπατόρων –είναι κάπως πιο πεζό δηλαδή–, από την άλλη, όμως, φανερώνει πηγαία στοιχεία μελωδικού γούστου, τα οποία στην πορεία μπορεί να αποτελέσουν τη βάση για κάτι ακόμη πιο συγκεκριμένο και οριοθετημένο. Εννοώ πως το γκρουπ θα πρέπει να παλέψει περισσότερο το θέμα «τραγούδι». Άνευ τραγουδιού, οι συγκεκριμένες μουσικές, οι μουσικές των No Clear Mind εννοώ, ακούγονται «μισές».
Ωραία και προσεγμένη η LP-reissue της Veego (περιέχει inner-sleeve) και απαραίτητη θα έλεγα, καθότι το (βινυλιακό) 10ιντσο της Inner Ear είναι εξαφανισμένο.
Επαφή: https://veegorecords.com/product/mets-no-clear-mind/
Το “Makena” (2016) ήταν το τρίτο άλμπουμ των No Clear Mind, μετά τα “Dream is Destiny” (2012) και “Mets” (2013). Κυκλοφόρησε, αρχικώς, σε ανεξάρτητη βινυλιακή έκδοση, για να επανεκδοθεί τώρα, και αυτό, από την Veego.
Η βασική διαφορά του “Makena” σε σχέση με το “Mets” είναι ότι αυτό εμπεριέχει τραγούδια –μόνο τραγούδια– και αυτός ο προσανατολισμός οπωσδήποτε δημιουργεί ένα άλλο κλίμα στον δίσκο.
Οι μουσικές των No Clear Mind συνεχίζει να εξέχουν από μελωδικής απόψεως (κάτι όχι σύνηθες), είναι ωραία αναπτυγμένες – και εμπνευσμένες θα έλεγα, αφού κυλούν χωρίς να κουράζουν, με τους στίχους και τις ερμηνείες να προσανατολίζουν το άκουσμα προς ελαφρώς dreamy κατευθύνσεις.
Ψαγμένη pop με στοιχεία prog είναι ό,τι ακούμε στο “Makena”, το οποίο φέρουν εις πέρας οι Vasilis Dokakis στίχοι, φωνή, μπάσο, κιθάρες, σύνθια, προγραμματισμός, ντραμς, Lefteris Volanis κιθάρες, φωνή, κρουστά, στίχοι, Dimitris Pagidas σύνθια, hammond, προγραμματισμός, ντραμς, κιθάρες, στίχοι, Kostas Haliotis ντραμς, κρουστά και Dimitris Patsaros tape machines, κρουστά (με τους Babis Theoharis και Stephanos Chytiris να βοηθούν σε μπάσο και ντραμς αντιστοίχως σε κάποια tracks).
Δίσκος που έχει τον τρόπο να σε «κρατάει» είναι το “Makena”, δείχνοντας πως, και με τον τρίτο δίσκο τους οι No Clear Mind δεν είχαν στερέψει από ιδέες. (Το φερώνυμο κομμάτι, το “Makena”, που είναι ίσως το ωραιότερο του δίσκου, θα το χαρακτήριζα ακόμη και ψυχεδελικής τεχνοτροπίας, δείχνοντας άλλη μία κατεύθυνση από την οποία αντλεί το συγκρότημα).
Επαφή: https://veegorecords.com/product/makena-no-clear-mind/
Το “Dream is Destiny” ήταν το πρώτο άλμπουμ των No Clear Mind, είχε κυκλοφορήσει σε CD-R, εξ όσων βλέπω τώρα στο discogs, για να μετατραπεί τώρα και αυτό σε βινύλιο από την Veego.
Το άλμπουμ ανοίγει με το φερώνυμο πολύ καλό οργανικό, που κινείται σ’ ένα melodic prog-pop πλαίσιο, με τη διάρκειά του να αγγίζει τα έξι λεπτά – με την πρώτη πλευρά να περιλαμβάνει μερικά ακόμη ξεχωριστά tracks, όπως το post-rock “Static”, την μπαλάντα “Imaginary you” και το λυρικό “Melt”. Θέλω να πω πως οι ποιότητες του γκρουπ είναι εμφανείς ήδη από τούτο το πρώτο άλμπουμ του, το οποίο περιλαμβάνει ηχογραφήσεις που συνέβησαν ανάμεσα στα χρόνια 2004-2008.
Το dreamy και shoegaze ύφος δεν είναι υπόθεση των 00s. Σε όλες τις δεκαετίες της pop (και στα 60s εννοείται) υπήρχαν τέτοια τραγούδια, ονειρικά, ατμοσφαιρικά κτλ., απλώς στα 00s η ηχητική επεξεργασία τους και τα πιο βαριά vibes δημιουργούν την εντύπωση πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο ή τέλος πάντων διαφορετικό.
Οπωσδήποτε, πολλά από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της τραγουδοποιίας των No Clear Mind είναι πιο σημερινά –κάτι που κάνει το... δεκαεξάχρονο “Dream is Destiny” ν’ ακούγεται σαν δίσκος του τώρα–, αλλά ο πυρήνας τους, η καρδιά τους, είναι χαμένη στην «έντεχνη» pop των sixties, στα κομψοτεχνήματα των End ή και των Moody Blues ακόμη (είτε συμβαίνει εν γνώσει των No Clear Mind αυτό είτε όχι). Εγώ ως τέτοιο τραγούδι ακούω το “Nuclear mind”, ένα από τα ωραιότερα του δίσκου – ενός δίσκου που τυγχάνει της προσεγμένης έκδοσης της πατρινής εταιρείας.
Επαφή: https://veegorecords.com/product/dream-is-destiny-no-clear-mind/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου