Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024

STEPHAN MICUS το 26ο σόλο άλμπουμ του στην ECM

Το “To the Rising Moon” [ECM Records / AN Music, 2024] είναι το 26ο σόλο άλμπουμ στην ECM στην πολύχρονη δισκογραφική διαδρομή του Stephan Micus. Ηχογραφημένο στο διάστημα 2021-2023 στα MCM Studios (δηλαδή στο προσωπικό στούντιο του Micus) το CD αυτό δεν διαφέρει «φυσιογνωμικά» απ’ όλα τα προηγούμενά του. Και εννοούμε με τούτο πως και στο “To the Rising Moon” ο γερμανός πολυοργανίστας είναι έτοιμος, για μιαν ακόμη φορά, να οργανώσει και να αποτυπώσει ηχογραφικώς τον δικό του κόσμο – έναν κόσμο φυσικό, ανόθευτο, πνευματικό, που ξέρει να τιμά τις παραδόσεις, φέρνοντάς τες σε μια μοναδική επικοινωνία (και όχι σ’ ένα μεταξύ τους ανακάτεμα).
Πάντα στους δίσκους του Micus υπάρχει ένας αισθητικός «καμβάς», που έχει να κάνει με το folk και την πνευματικότητα. Τώρα, το πώς θα ηχεί αυτός ο «καμβάς» εξαρτάται από το πού θα ρίξει το ενδιαφέρον του ο γερμανός συνθέτης. Συνήθως αυτό το «πού» δεν είναι μονοσήμαντα ορισμένο. Μπορεί, σε κάθε ένα από τα άλμπουμ του, κάτι να κυριαρχεί ή τέλος πάντων να βγαίνει πάνω απ’ όλα, όμως στην πράξη οι αναφορές είναι ποικίλες, σχετιζόμενες με τα όργανα που, κάθε φορά, χρησιμοποιούνται.
Έτσι, στο “To the Rising Moon” την κεφαλή φαίνεται πως καταλαμβάνει η tiple, η 12χορδη κολομβιάνικη κιθάρα, αλλά στην πράξη δεν είναι μόνη, καθώς στα διάφορα κομμάτια ακούμε και dirluba (ινδικό τοξωτό όργανο), sattar (τοξωτό των Ουιγούρων), chord zither, tableharp, ney και sapeh (λαουτοειδές από το Βόρνεο). Φυσικά, όλα αυτά τα όργανα δεν ανακατεύονται σώνει και καλά μεταξύ τους (το ξαναλέμε), ενώ μέσα από πολλαπλές εγγραφές (ένα επιπλέον χαρακτηριστικό της δουλειάς του Micus) επιχειρείται, ανά track, η οικοδόμηση μιας συγκεκριμένης ατμόσφαιρας. Την tiple, συνήθως, δεν θα την δεις να επικοινωνεί με κάποιο άλλο όργανο, πέρα από τη φωνή (μόνο στο τελευταίο track χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με sattar, ney και dirluba), ενώ θ’ ακούσεις tracks με σόλο tiple, 2 tiple(s) ή και τρεις ακόμη. Οι αναμείξεις που επιχειρεί ο Micus θέλω να πω πως είναι πάντα προσεκτικές – και το γεγονός πως χρησιμοποιεί την tiple, μαζί με άλλα όργανα, μόνο στο έσχατο και φερώνυμο κομμάτι κάτι δείχνει.
Τα κομμάτια με τις tiple(s) είναι, εν τω μεταξύ, τα ωραιότερα όλων (“To the rising sun”, “In your eyes”, “Unexpected joy”, “The silver fan”, “To the lilies in the fields”), χαρακτηρίζοντας αυτό το ξεχωριστό, ούτως ή άλλως, άλμπουμ.

5 σχόλια:

  1. Ο Stephan Micus εδώ και μισό αιώνα περίπου πορεύεται σε ιδιόρρυθμα μοναχικά μουσικά-πνευματικά μονοπάτια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Όπως ακριβώς και στη ζωή του, αφού έχει ταξιδέψει, έχει αφουγκραστεί, έχει νιώσει και συμβιώσει με ανθρώπους από πολλά μέρη της Γης. Οι δουλειές του μοιάζουν σαν αντίλαλοι που έρχονται από τα βάθη χρόνου και μετασχηματίζονται σε μουσική που σκορπάει στο άπειρο. Με το ξεχωριστό του χάρισμα γίνεται ξεναγός σε νοερά ταξίδια που συχνά εξελίσσονται σε καταδύσεις στα ενδόμυχα της ψυχής.
    Το ίδιο συμβαίνει και στην τελευταία του εμπνευσμένη, όπως πάντα, δουλειά.

    Μια μικρή διόρθωση μόνο, αν μου επιτρέπετε στον τίτλο του άρθρου. Μπορεί στην επίσημη ιστοσελίδα της ECM στην παρουσίαση της πρόσφατης κυκλοφορίας του “To the Rising Moon” να αναφέρεται ως το 26ο ηχογραφημένο έργο του στη συγκεκριμένη εταιρία, ωστόσο δεν είναι το 26ο συνολικά. Υπάρχουν άλλα δύο σημαντικά μουσικά έργα του εκτός ECM, και αφορούν την πρώιμη περίοδο του καλλιτέχνη στη δεκαετία του '70.
    Είναι τα: "Archaic Concerts" [Caroline/Virgin] (1976) και "Behind Eleven Deserts" [Wind] (1978) κι ενώ στο μεταξύ είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ στην ECM "Implosions" to 1977. Άρα συνολικά έχει κυκλοφορήσει 28 μουσικά άλμπουμ.
    Και φυσικά δεν υπολογίζεται η πρώτη του ηχογράφηση που έχει περισσότερο χαρακτήρα demo. Αναφέρομαι στην κασέτα που άφησε στον εμβληματικό ανεξάρτητο ραδιοφωνικό σταθμό της Καλιφόρνιας KPFA, σε ένα πρόγραμμα που μεταδόθηκε στις 21(!) Ιουλίου του 1974 με τίτλο "What in the World" Περιλαμβάνει ηχογραφήσεις από διάφορες παραστάσεις του στις ΗΠΑ. Πρόκειται για μια ερασιτεχνική ηχογράφηση από τον ίδιο. Πραγματικά διαλογικά πετράδια σε μια εποχή που ήταν παντελώς άγνωστος ακόμα, μόλις στα 21 του χρόνια.
    Ψηφιοποιημένο πλέον το σπάνιο αυτό υλικό βρίσκεται στα χέρια και στα αφτιά των πιστών ακροατών του.
    Για εμάς που παρακολουθούμε τον μουσικό 40 χρόνια τώρα, η αξία του είναι όχι μόνο μουσική αλλά και "μουσειακή" κατά κάποιον τρόπο. Εννοείται πως εξαιρώ επίσης τις bootleg ηχογραφήσεις συναυλιών του, που οι μυημένοι σίγουρα διαθέτουν.
    Κλείνοντας κάτι προσωπικό : θυμάμαι πρέπει να ήταν τέλη του 1988 όταν ο Stephan Micus ήρθε στη Θεσσαλονίκη και έδωσε την πρώτη του παράσταση στην Ελλάδα σε μια αναπάντεχη συναυλία σε μεγάλο μουσικό club της εποχής προς τη Θέρμη. Ήταν ένας λίγο "αλλόκοτος" χώρος, για τα δεδομένα της μουσικής και του κοινού στο οποίο απευθυνόταν. Ένας Θεός ξέρει ποιος και πώς διοργάνωσε εκείνη τη συναυλία. Μέσα σε 3 ή 4 μέρες κυκλοφόρησαν κάποιες αφίσες στο κέντρο της πόλης και ακολούθησε η συναυλία σαν ψέμα! Κι εδώ το " ένας Θεός" γίνεται κυριολεκτικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν αμέσως μετά από το πρώτο του ταξίδι στο Άγιο Όρος και τη γνωριμία του με τον μοναχό Ιερόθεο. Ακολούθησαν καμιά δεκαριά επισκέψεις. Ο αντίκτυπός τους αποτυπώθηκε σε δύο άλμπουμ που ακολούθησαν: Athos (1994) και Panagia (2013).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το 26ο στην ECM. Έπρεπε να το διευκρινίσω. Ευχαριστώ. Το "Archaic Concerts" το έχω από τα 90s και μου αρέσει αρκετά. Κι εγώ τον έχω δει live στην Πάτρα (στο Διεθνές Φεστιβάλ).

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα! Λεπτομέρεια ίσως, αν δεν ήταν στον τίτλο.
    Κάτι εντελώς προσωπικό! Φώντα, μήπως ήσουν στη δεκαετία του 80 πάνω στη Θεσσαλονίκη; Θυμάμαι κάποιον με το ίδιο όνομα στο Bebop στον ημιώροφο με τον Γιώργο κ τη Ναταλία που άκουγε "πέρα από τα 12 μέτρα ", τα λέγαμε μου πρότεινε . Λίγο μικρότερος εγώ ηλικιακά . Γύρω στο '83 ξεκινούσα τις ανακαλύψεις σε μια εντελώς διαφορετική εποχή, όπου τα νέα ακούσματα ήταν μαντάτα και όχι απλά data 😀

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανέβαινα στη Θεσσαλονίκη, στα έιτις, και για το φεστιβάλ κινηματογράφου και για διάφορα live κ.λπ. Φυσικά, περνούσα και από τα δισκάδικα.

      Διαγραφή
  3. Stam Ekmek
    Πολύ μπροστά ο Μικους

    ΑπάντησηΔιαγραφή