Στις
26 του περασμένου Μαρτίου έγινε γνωστός στα μίντια ο θάνατος του στιχουργού
Νίκου Ελληναίου – ήταν 85 ετών. Η πορεία του Ελληναίου στο ποπ τραγούδι μας δεν
ήταν μεγάλη σε διάρκεια, καθώς σε μια δεκαετία μόλις, από το μέσο των σίξτις
έως το μέσο των σέβεντις, ο άνθρωπος αυτός θα κατόρθωνε να ξεχωρίσει με πολλούς
και καλούς στίχους, οι οποίοι θα γίνονταν από τους συνεργάτες του, συνθέτες και
ερμηνευτές, μεγάλες επιτυχίες. Έπεσε βεβαίως και σε μια δημιουργική συγκυρία ο
Ελληναίος –για πολλούς στην πιο μεστή περίοδο της ελληνικής ποπ–, όμως, σε κάθε
περίπτωση, ήταν και το ταλέντο του εκείνο που θα τον οδηγούσε στην κορυφή.
Νέος ακόμη στο χώρο, πρωτόβγαλτος όπως λέμε, ο Ελληναίος, που είχε ξεκινήσει ως ραδιοφωνικός παραγωγός και κονφερασιέ, πιάνει κορυφή ως στιχουργός, μ’ ένα τραγούδι που, σχεδόν 60 χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να σημαίνει. Ήταν οι Olympians, με τον Πασχάλη, που θα απέδιδαν το «Συγγνώμην» του (σε μουσική του πιανίστα-οργανίστα τους Άλκη Κακαλιάγκου), δημιουργώντας έτσι ένα διαχρονικό χιτ.
Εκείνη
την εποχή ο Ελληναίος θα έγραφε στίχους-επιτυχίες και για άλλα συγκροτήματα της
ποπ, όπως για τους Βόρειους π.χ., η οποίοι το 1968 θα τραγουδούσαν τη
«Σαλούνα», όμως παράλληλα θα μετέφερε, στη γλώσσα μας, ξένα άσματα, που με τα
δικά του ελληνικά λόγια θα ακούγονταν παντού. Ανάμεσά τους το «Τζίνι» (1967)
του Enrico Pianori,
που θα το έλεγαν και πάλι οι Βόρειοι, το «Γιατί» (1968) με την Ιταλίδα Silva Grissi
(“Vorrei” στα ιταλικά), το «Απ’ την αγάπη μας πιο δυνατό»
(1969) με τον τραγουδιστή των Juniors Γιώργο Τσίκνη
(το “Was ich
dir sagen
will” του Udo Jürgens), το «Για να σ’
αγαπάνε» (1971) με τους Blue Birds (το “True love, that’s a
wonder” των Sandy Coast), το «Γεια χαρά» (1971) με τους Ιταλούς Ricchi E Poveri (“Che sarà” στα ιταλικά), το «Μη θυμώνεις μη» (1972) με την Ελπίδα (το “Song for
everybody” των New
Inspiration), το «Φλερτ» (1973) με την Χριστίνα (το
“Pour un
flirt” του Michel Delpech) κ.λπ.
Η συνέχεια
εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/nikos-ellinaios-enas-diakekrimenos-stihoyrgos-toy-pop-kai-elafroy-tragoydioy-poy
Νέος ακόμη στο χώρο, πρωτόβγαλτος όπως λέμε, ο Ελληναίος, που είχε ξεκινήσει ως ραδιοφωνικός παραγωγός και κονφερασιέ, πιάνει κορυφή ως στιχουργός, μ’ ένα τραγούδι που, σχεδόν 60 χρόνια αργότερα, εξακολουθεί να σημαίνει. Ήταν οι Olympians, με τον Πασχάλη, που θα απέδιδαν το «Συγγνώμην» του (σε μουσική του πιανίστα-οργανίστα τους Άλκη Κακαλιάγκου), δημιουργώντας έτσι ένα διαχρονικό χιτ.
https://www.lifo.gr/culture/music/nikos-ellinaios-enas-diakekrimenos-stihoyrgos-toy-pop-kai-elafroy-tragoydioy-poy
Σχόλια από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήGeorge Floudas
Όσο κακή ταινία είναι αυτό το Ok φίλε
-κυριολεκτικά δε βλέπεται-
τόσο σπουδαία είναι η μουσική.
Φαινόμενο όχι σπάνιο βέβαια.
Bill Blues
ΟΛΟ ΑΠΩΛΕΙΕΣ.......
Asser Moissis
Ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη η προσέγγιση. Θυμάμαι σε κάποιο Φεστιβάλ είχε τραγουδήσει ο ίδιος μαζί με έναν μικρό κορίτσι, "πες μου μπαμπά μου?"... Υπάρχει στο youtube
Christos Nastos
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχεδον κανεις πλεον δε γραφει κειμενα γι' αυτους τους σημαντικους δημιουργους.
Που να διαθετει και τη γνωση.
Ευγε - ξανα(!)