o NAT BIRCHALL κι ένα μέγα jazz άλμπουμ

Παρότι γεννημένος το 1957 –άρα... μιας κάποιας ηλικίας– ο βρετανός σαξοφωνίστας Nat Birchall δεν ήταν ευρύτερα γνωστός, μέχρι πριν λίγο καιρό. Στα πράγματα από τα mid-80s, ο Birchall φαίνεται να δισκογραφεί για πρώτη φορά μόλις το 1999 (το άλμπουμ “The Sixth Sence”), κάνοντας αισθητή την παρουσία, στο εντόπιο αρχικώς circuit, δέκα χρόνια αργότερα (2009), όταν το “Akhenaten” τον έφερε για τα καλά στο προσκήνιο, ενός τρόπου spiritual jazz, με ρίζες στα ιστορικά άλμπουμ του John Coltrane και του Pharoah Sanders από τα sixties. Το “World Without Form” [Sound Soul and Spirit, 2012] είναι μάλλον το πιο πρόσφατο CD του Nat Birchall κι αυτό που ενδυναμώνει ακόμη περισσότερο την προηγούμενη εντύπωση.

Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στην line-up του σχήματος που συνοδεύει τον Βρετανό, έχει, οπωσδήποτε, μία πρώτη «άκρη». Adam Fairhall πιάνο, Corey Mwamba βιμπράφωνο, κρουστά, Nick Blacka μπάσο, Paul Hession ντραμς, Jon Thorne επιπλέον μπάσο σε τρία tracks, Andy Hay επιπλέον κρουστά στα πέντε από τα επτά tracks και Nat Birchall τενόρο, σοπράνο σαξόφωνο και κρουστά. Με πλήθος κρουστών, με τα vibes σε πρώτο πλάνο, συν πιάνο και σαξόφωνα, είναι εν μέρει φανερό το tribal σκηνικό που στήνει ο Βρετανός, το afro πνεύμα δηλαδή που «σκεπάζει» κάθε σύνθεσή του. Σε αργά και νωχελικά tempi, αλλά με παιξίματα που φανερώνουν ένταση εσωτερική, με «χαμένους» σαξοφωνισμούς που ακούγονται κάπως σαν προσευχές, σαν επικλήσεις μέσα σ’ ένα psych-haunted περιβάλλον, με τίτλους κομματιών που δρουν προγραμματικώ τω τρόπω (“The black arc”, “Dream of Eden”, “Divine harmony”, “Return to Ithaca”, “Principle of beauty”…) και βεβαίως μ’ ένα γενικότερο feeling που σε καθηλώνει, όπως οι μεγάλοι δίσκοι των sixties, ο Nat Birchall ολοκληρώνει ένα εξαιρετικό CD – ένα από τα απολύτως ωραιότερα που άκουσα τον τελευταίο καιρό. Φοβερό άλμπουμ!!

Θυμάμαι το κείμενο του Γιάννη Στεφανάκου στο επετειακό Jazz & Τζαζ (#241, 4/2013) για τον εξαίρετο μουσικό, όπως έχω κατά νου και τις εμφανίσεις του στο Duende Jazz Bar, στην Λάρισα, πέρυσι τον Μάιο (11-12/5). Μάλιστα, όπως διαπίστωσα από ένα site ετοιμάζεται κι ένα LP (LP όχι CD) από την λαρισινή εμφάνισή του, που προβλέπεται να τυπωθεί στο δικό του(;) Sound Soul and Spirit label (έχει εμφανισθεί και εξώφυλλο)! Αυτά δεν πρέπει να παραπέσουν. Να έχουμε τον νου μας...

Επαφή: www.natbirchall.com