ακούγοντας Πρώτο και Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ τον Αύγουστο

Ακούω, παραδοσιακά, ραδιόφωνο τον Αύγουστο –δεν ακούω κανέναν άλλο μήνα–, κι ενώ ξέρω πως θα απογοητευτώ εντούτοις δεν αλλάζω αυτή την... κακή συνήθεια. Ακούω βασικά το ενημερωτικό Πρώτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ και βεβαίως το μουσικό / διασκεδαστικό Δεύτερο Πρόγραμμα.

Υπήρξα φανατικός φίλος του λεγόμενου «κρατικού ραδιοφώνου» στη δεκαετία του ’80 και βεβαίως στα seventies, όταν άκουγα ραδιόφωνο επειδή δεν υπήρχε τίποτα άλλο ν’ ακούσω. Χρωστάω πολλά στο ραδιόφωνο θέλω να πω, καθώς διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τα μουσικά και άλλα γούστα μου και στενοχωριέμαι, όσο να ’ναι, με την κατηφόρα που έχει πάρει τα τελευταία πολλά χρόνια. Ίσως σε κατηφόρα να ήταν πάντα, και στα eighties ακόμη, αλλά τότε δεν μ’ ενδιέφερε και τόσο (ή και καθόλου), ενώ τώρα δεν μπορώ ν’ αδιαφορήσω.

Το Πρώτο Πρόγραμμα δεν έχει πολλά πράγματα να πει. Ξεκινάει από νωρίς με μπλα-μπλα και μετά τις τέσσερις, με τον Γιάννη Πετρίδη, αρχίζει να εμφανίζει ένα μουσικό πρόσωπο, το οποίο κάπου εκεί ολοκληρώνεται. Θα έλεγα δηλαδή πως ο Πετρίδης, μόνος του αυτός, κρατάει τα σκήπτρα στο μουσικό κομμάτι τού Πρώτου, με την εκπομπή του «Από τις 4 στις 5», που μπορεί να μην ισχύει σαν τίτλος, καθώς η εκπομπή ξεκινάει μετά τις 4:05, αλλά την δουλειά της την κάνει.

Τα έχω ξαναγράψει για τον Πετρίδη (https://www.lifo.gr/articles/music_articles/157783). Ο άνθρωπος κάνει το σωστό κι αν είχα ελεύθερο χρόνο θα τον άκουγα και όλους τους άλλους μήνες (και όχι μόνο τον Αύγουστο). Και καινούρια πράγματα παίζει, που δεν τα παίζει κανένας άλλος (ανάμεσα σ’ εκείνα που γούσταρα ήταν τα τελευταία από Tyler, The Creator και ακόμη από Sam Fender και Gary Clark Jr., που είναι μια δυνατή πρόταση για το blues του σήμερα).
Κάνει και αφιερώματα ο Πετρίδης, καθότι άκουσα εκπομπές για το Woodstock (με αφορμή τα 50 χρόνια) και επίσης για την Billie Holiday, τον John Coltrane κ.λπ. Υπήρξε κι ένα ωραίο αφιέρωμα στον Elton John, με παλαιά τραγούδια κυρίως. Ο Πετρίδης είπε διάφορα ιστορικά, αλλά αν θυμάμαι καλώς έκανε ένα σοβαρό λάθος. Είπε ότι το πραγματικό ονοματεπώνυμο τού Elton John ήταν Elton Dean, κάτι που δεν ισχύει. Από τον Elton Dean, τον σαξοφωνίστα των Soft Machine στα seventies, δανείστηκε το όνομά του (Elton), ενώ από τον τραγουδιστή Long John Baldry δανείστηκε το επώνυμό του (John). [Ο Reginald (Kenneth) Dwight, όπως είναι το αληθινό όνομα τού Elton John, ήταν, ως γνωστόν, μέλος των Bluesology στα sixties, μαζί με τους Elton Dean και Long John Baldry].

Για τις πολιτικές εκπομπές του Πρώτου δεν θέλω να πω κάτι ιδιαίτερο. Τις βρήκα όλες πολύ κουραστικές, γεμάτες με τα συνήθη μειονεκτήματα. Κακή ροή, λόγος συχνά αποτυχημένα αυτοσχέδιος, γεμάτος με ακκισμούς κ.λπ.

Τον Αύγουστο παίζει πολύ «κονσέρβα». Και ο Πετρίδης είχε «κονσέρβα» εκπομπές (εκπομπές δηλαδή που παίζονταν σε επανάληψη), αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι, αναγκαστικώς. Άμα δεν ακούς ραδιόφωνο τους άλλους μήνες, τότε όλα σου φαίνονται... πρωτότυπα.

Το Δεύτερο Πρόγραμμα σαν ραδιοφωνικό, ψυχαγωγικό κανάλι είναι πολύ φτωχό. Οι μουσικές προτάσεις του είναι οπισθοδρομικές. Όχι γιατί το να παίζεις «παλιά» είναι οπισθοδρομικό, αλλά γιατί οι επιλογές φανερώνουν βαρεμάρα, άγνοια και επανάπαυση στα ίδια και τα ίδια. Δεν άκουσα ούτε μία εκπομπή που να με συγκινήσει, ενώ άκουγα πολύ συχνά απερίγραπτες μπαρούφες.

Στις 14 Αυγούστου, περί το μεσημέρι, πριν τις 14:00, βγήκε κάποια Έλενα Διάκου και είπε την απίστευτη χλαπάτσα, τον ορισμό του fake news, πως η Φλέρυ Νταντωνάκη είχε εμφανισθεί στο Woodstock! Αυτή την αρλούμπα τη διαβάζεις και σε σοβαρά υποτίθεται sites, σαν το tovima.gr ας πούμε. Το κακό ξεκίνησε από τον Αντώνη Μποσκοΐτη, που κάποτε είχε γράψει ένα σχετικό κείμενο, δίχως να αναφέρει πως όλα εκείνα ήταν αποκυήματα της φαντασίας του, κι έτσι πολλοί αφελείς τσίμπησαν και πήραν το παραμύθι για αλήθεια. Υπάρχουν και βιβλία που παραποιούν αληθινά γεγονότα, μπολιάζοντάς τα με ασυνάρτητες μυθοπλασίες, κάτι που το θεωρώ μεγάλο λάθος. Και κατάντια. Ακόμη και στη λογοτεχνία.

Υπάρχει, επίσης, κάποιος Πάνος Χρυσοστόμου στο Δεύτερο Πρόγραμμα, που βγαίνει κάθε απόγευμα, αν θυμάμαι μετά τις 17:00, και που λέει διάφορες κοτσάνες. Το άτομο αυτό σ’ ένα «αφιέρωμα» σε ηλεκτρικούς κιθαρίστες (20 Αυγούστου) κατόρθωσε να παίξει κομμάτι στο οποίο δεν ακούγεται ηλεκτρική κιθάρα! Ήταν το “End of the world” των Aphrodite’s Child. O Χρυσοστόμου έφθασε να πει πως στο συγκεκριμένο track κιθάρα έπαιζε ο Ντέμης Ρούσσος! Επίσης μιλώντας για τον κιθαρίστα Θεολόγο Στρατηγό μάς... πληροφόρησε πως έπαιζε και στον «Μπάλλο» του Σαββόπουλου!

Τι να πει κανείς; Είναι ντροπή να λέγονται τέτοιες ασυναρτησίες από αέρος και μάλιστα από ανθρώπους που πληρώνονται από την τσέπη μας.