ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 640

8/5/2025
Κι ενώ στα σίξτις το να μην ήσουν μουσικός και να εντασσόσουν σε μια μουσική διαδικασία είχε να κάνει με το σπάσιμο των ακαδημαϊκών κανόνων, κάπως σαν μια πολιτική-επαναστατική πράξη ή όπως έγραφε ο David Toop… «να παραχθεί ήχος από τα όργανα, αντί αυτά να υποτάσσονται σε συστήματα, να επιτραπεί να συμβούν στη μουσική τυχαία γεγονότα και να δημιουργηθεί μια αίσθηση συλλογικά οργανωμένης κοινότητας, ως προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης από τον ψυχρό επαγγελματισμό, ειδικότερα από το star-system»... φθάσαμε σταδιακά στο άλλο άκρο, οι άσχετοι και οι μουσικώς αναλφάβητοι, οι ατάλαντοι και οι ανέμπνευστοι, να πρωταγωνιστούν και να θεωρούνται σταρ.
Είναι εκείνο το φοβερό, που είχε πει με άλλα λόγια, η Μαρία Μήτσορα. «Αισθάνομαι, μερικές φορές, πως έχω δουλέψει χωρίς να το θέλω σαν πράκτορας υπέρ της παγκοσμιοποίησης. Και αυτό με βαραίνει. Όσα πιστεύαμε τότε και ήμασταν πρωτοπόροι, σήμερα εισχώρησαν υποβολιμαία στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Η επαναστατικότητα εκείνη νοθεύτηκε, έγινε αυτό που μας επιβάλλεται».

8/5/2025
Ακόμη μια παράξενη ταινία του ελληνικού σινεμά, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κοκκόλη, στην οποία μια παντρεμένη ερωτεύεται έναν επιληπτικό. Και με μουσική του Νότη Μαυρουδή. Στις "Cult Όψεις του Ελληνικού Κινηματογράφου" [LiFO Books, 2024].

7/5/2025
Loukas Thanos - Δεν ήξερα το μέλλον (Greece, 1984)
https://www.youtube.com/watch?v=_03ZRTJ77ro

6/5/2025
Ο Chris Cutler στον Ήχο, κάποτε στα έιτις. Να μαθαίνουν κι οι νεότεροι αλήθειες σε σχέση με το ροκ, την τζαζ κ.τ.λ., που έρχονται εδώ πέρα και διαβάζουν. Οι παλιότεροι τα ξέρουμε, ή αν τα έχουμε ξεχάσει είναι ευκαιρία να τα ξαναθυμηθούμε...

5/5/2025
Ποια ήταν η Λούλου, που τραγουδούσε με τον Τόνυ Πινέλι το California dreamin' (άκου στα σχόλια) το 1966; Έχω χρόνια το βιβλίο του Ντίμη Κρίτσα, αλλά τώρα το πρόσεξα. Κατά τα λοιπά... χώρισε ο Λουκάς με τη Μαρίνα / και γύρισε ξανά στην Αθηνά / ψωνίστηκε ο Αντώνης με τη Ντίνα / που τα 'χε με ένα φίλο του Μηνά. Ζήτω η... ονοματοχυσία!

5/5/2025
Μία από τις πιο παράξενες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου είναι το «Βλέπε Λουκιανός» (1969) του Γιώργου Εμιρζά. Η ταινία έχει μια κάπως «γκονταρική» αισθητική, επιχειρώντας να ανατρέψει, ανάμεσα σε άλλα, και κάποιους μύθους του χιπισμού στην Αθήνα του ’69. Με σάουντρακ από τους Γιώργο Ρωμανό και Σταύρο Ξαρχάκο και με αλλοπρόσαλλο σενάριο, που εντάσσεται οπωσδήποτε στο πνεύμα της εποχής, το «Βλέπε Λουκιανός» εξετάζεται όπως του αξίζει στις «Cult Όψεις του Ελληνικού Κινηματογράφου» [LiFO Books, 2024].

5/5/2025

Πρώτα θα σου γράψει για το σκύλο στην Αριζόνα, που πίνει κοκακόλα με καλαμάκι (και χάρτινο και πλαστικό) και γράφει στο χώμα με τα δόντια του «τράμπ είσαι μ@λάκας», μετά θα σου πει για ένα εξαφανισμένο ψάρι-κύκλωπας, που βρέθηκε εσχάτως στην τάφρο των Μαριανών, που αναφέρεται στο έπος του Γκιλγκαμές και που το τελευταίο το είχε ψαρέψει και τηγανίσει ο Ιάσονας κατά την Αργοναυτική Εκστρατεία, μετά θα περάσει από το δισκορυχείο για να πάρει ιδέες και να «δανειστεί» στοιχεία (είδατε πόσο ευγενικά το λέω) για κάποιο μουσικό κείμενο, ενώ μετά θα σου πει για τη σπηλιά στο Κάτω Στριγκλομέρι, που αν μπεις μέσα και ακολουθήσεις το χάρτη ενός καλόγερου, που βρέθηκε στη μονή του οσίου Παχωμίου, θα σε βγάλει κατ’ ευθείαν στη Γη του Πυρός...

3/5/2025
Βέλμος (1927)

2/5/2025

Οι επίσημες πωλήσεις των «δεύτερων» λαϊκών φωνών στη δεκαετία του ’70 πλήττονταν αφόρητα από την κασετοπειρατεία. Πλήττονταν δε πολύ περισσότερο και από τις «πρώτες». Το λέω γιατί η μάζα, ο λαός, ένοιωθε πιο κοντά του τους «δεύτερους», παρά τις πολύ μεγάλες φίρμες.
Ουσιαστικά κυρίως στα σέβεντις υπήρχε κασετοπειρατεία, γιατί στα έιτις, σταδιακά, και με την αύξηση των εισοδημάτων των λαϊκών τάξεων που επέφερε ο Αντρέας, η κασετοπειρατεία περιορίστηκε έως και εκμηδενίστηκε. Όλοι μπορούσαν να αγοράσουν πλέον δίσκους και κασέτες. Στα σέβεντις όμως;
Την εποχή που βγήκε ο δίσκος «Τα Χείλη σου» του Αιγύπτιου, το 1978, η κασέτα εταιρείας είχε δύο κατοστάρικα όταν ένα περιοδικό, σαν το Αθηνόραμα ας πούμε, είχε μόλις 7 δραχμές. Δηλαδή η κασέτα ήταν 30 φορές ακριβότερη από το περιοδικό!! Βάλε σήμερα πόσο κάνει το Αθηνόραμα και πόσο κάνει ένας δίσκος βινυλίου, για να δεις την ιλιγγιώδη διαφορά.
Έτσι, ο κόσμος αντέγραφε κασέτες (μικρές και 8 track), ενώ αγόραζε και έτοιμες πειρατικές κασέτες, που είχαν το ένα τρίτο της τιμής, σε σχέση μ’ εκείνες των εταιρειών. Γι’ αυτό είναι αδύνατον να εκτιμηθούν οι πωλήσεις δίσκων σαν «Τα Χείλη σου».
Για μένα αυτοί οι δίσκοι έχουν πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα, γιατί τους άκουγες παντού τότε, όπου και να πήγαινες, από κασέτες ό,τι να ’ναι. Όταν έγραψα για ΟΑΚΑ λοιπόν, στο πιο προηγούμενο ποστ (ότι θα το γέμιζε ο Αιγύπτιος) ήξερα τι έλεγα – δεν το ’πα για πλάκα.

2/5/2025
>>Η μουσική του ΛΕΞ έχει απήχηση σε ηλικιακές ομάδες από την πρώιμη εφηβεία μέχρι τα χρόνια πριν από τη σύνταξη<<
Κάτι πρέπει να κάνει ο Μητσοτάκης και ν’ αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης, γιατί... προλαβαίνουμε-δεν προλαβαίνουμε.

2/5/2025
Αν υπήρχε ΟΑΚΑ το 1978 θα το γέμιζε για πλάκα ο Γιώργος Αιγύπτιος με τα "Χείλη σου", που το άκουγε τότε όλη η... πειρατική Ελλάδα. Το λέω, γιατί όλοι ζούσαμε σαν πειρατές, με ρεσάλτα σε ό,τι γουστάραμε (συναυλίες, σινεμάδες, γήπεδα), δίχως να νοιαζόμαστε για τίποτα.
Ένα μεγάλο RIP για τον Γιώργο Αιγύπτιο, που τον τιμώ από χρόνια και στα σόσιαλ μίντια...
https://www.youtube.com/watch?v=uSmqZEW3gBo

1/5/2025
Ήρθε ο καιρός - Νίκος Δημητράτος & Χορωδία
https://www.youtube.com/watch?v=zSsGhzKfh_I

1/5/2025
«με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά / ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά»

Εγώ, πάντως, ποτέ δεν πίστεψα ότι αυτό το τρομερό δίστιχο θα μπορούσε να το είχε γράψει ο Κουγιουμτζής για τον Στέλιο...