ΗΛΙΑΣ ΖΑΪΚΟΣ το «Ντόμπρα blues» είναι το πρώτο βιβλίο τού σημαντικού Έλληνα μπλουζίστα – Κιθαρίστας και τραγουδιστής των Blues Wire, ο Ζάικος γράφει για πολλά και βεβαίως για το blues

Ο Ηλίας Ζάικος είναι ο τραγουδοποιός, κιθαρίστας και τραγουδιστής των Blues Wire – του καλύτερου blues συγκροτήματος, που εμφανίστηκε ποτέ στην Ελλάδα. Άρα, και κατ’ επέκτασιν, είναι και ο Ζάικος ένας μουσικός, ο πρώτος, από κάθε άποψη, αυτού του στυλ στη χώρα μας. Τούτα είναι λόγια κοινά, με τα οποία όλοι συμφωνούν.
Μέσα στα χρόνια έχω γράψει πολλές φορές για δίσκους των Blues Wire, ενώ έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που τους είδα για πρώτη φορά ζωντανά, όταν αποκαλούνταν ακόμη Blues Gang (και ο Ζάικος τραγουδούσε με το χέρι στο γύψο – κρατείστε το αυτό). Επίσης να πω πως ο Ζάικος, για ένα-ενάμισι χρόνο υπήρξε συνεργάτης στο περιοδικό «Jazz & Τζαζ» (από τον Σεπτέμβριο του 2005 έως και τον Ιανουάριο του 2007), κάτι που σημαίνει πως είχα εγκαίρως ψυλλιαστεί (και) την αγάπη του για τη γραφή – και κατά συνέπεια δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία το παρόν βιβλίο του, που αποκαλείται «Ντόμπρα blues» και που κυκλοφορεί, τώρα, από τις OBLIK Editions της Θεσσαλονίκης.

Επίσης να πω πως μέσα από το facebook, τα πιο πρόσφατα χρόνια, διαβάζω τα ποστ του Ζάικου, τα οποία ασυζητητί είναι από εκείνα που ξεχωρίζουν, επειδή βγάζουν πάντα μια ανθρωπιά. Νομίζω πως αυτή η λέξη υπερισχύει όλων όσων μπορώ να σκεφθώ, σε σχέση με τα κείμενά του, και πως όσο και να προσπαθήσω μάλλον δεν θα μπορέσω να βρω καλύτερη. Διαβάζεις, εννοώ, τις σκέψεις ενός ανθρώπου, αγνού και καθαρού, που αγαπάει τον κόσμο. Όχι όλο τον κόσμο... εκείνον που αξίζει της αγάπης του.
Το βιβλίο από τον τίτλο του, ήδη, δείχνει τον δρόμο. Πρώτα μια λέξη σλάβικης προέλευσης (που συμβολίζει και τη δική του ανάλογη ρίζα), η λέξη «ντόμπρα», που σημαίνει ειλικρινή, καθαρά, αληθινά και δίπλα η λέξη «blues», με λατινικούς χαρακτήρες γραμμένη (και όχι «μπλουζ»), που δείχνει εκείνο που έχει βιώσει καλλιτεχνικά ο Ζάικος και είναι η ζωή του όλη – δηλαδή το blues. Άρα ξέρεις, κατά μίαν έννοια, πως εδώ θα διαβάσεις κείμενα αληθινά, αλλά και κείμενα για το blues και για τη ζωή του Ζάικου ως bluesman. Βαριά η λέξη (bluesman) –δεν ξέρω αν την αποδέχεται ο ίδιος, λόγω της ταπεινότητας που τον διακρίνει–, αλλά εγώ τη γράφω και την εννοώ.
Το κοντόχοντρο αυτό βιβλίο, με τον πίνακα του Λουκά Βενετούλια «Θεσσαλονίκη 1980» στο εξώφυλλο και με τις 382 σελίδες του, διαβάζεται άνετα και στο πι και φι – μην σας τρομάζει ο όγκος του δηλαδή. Είναι καλοτυπωμένο, καλοσχεδιασμένο, ελαφρύ στα γραμμάριά του, και κυλάει σαν νεράκι. Δεν ξέρω αν είναι ένα βιβλίο παραλίας ή κομοδίνου (προσωπικά δεν διαβάζω ούτε σε παραλίες, ούτε σε κρεβάτια), λέω, όμως, ότι είναι ένα βιβλίο που λειτουργεί και σαν αποτύπωμα μιας τίμιας και ανεξάρτητης ζωής, που κυλάει (η ζωή) δίχως να λοξοδρομεί ή να κάμπτεται από τις πάσης φύσεως «σειρήνες».
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/ilias-zaikos-ntompra-blues-einai-proto-biblio-toy-simantikoy-ellina-mployzista