Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣΕΤΑΣ

Την πρώτη Cassette Store Day, του 2013, δεν την είχα πάρει χαμπάρι. Για τη δεύτερη όμως, εκείνη του προηγούμενου Σεπτεμβρίου (27/9), έμαθα όσα έπρεπε να μάθω και μάλιστα από διαφορετικές πηγές. Sites, περιοδικά, εφημερίδες, ακόμη και e-mail εμφανίστηκε στο inbox μου με τη σχετική ανακοίνωση. Οι άνθρωποι πίσω από την «ιδέα» δούλεψαν σωστά και το σχετικό μάρκετιν απέδωσε τα αναμενόμενα. Στην Αμερική π.χ. η Παγκόσμια Ημέρα της Κασέτας γιορτάστηκε με μερικές εκατοντάδες(!) κυκλοφορίες (They Might Be Giants, Townes Van Zandt, Chuck Prophet, Robyn Hitchcock, J Dilla, Adolescents…), ενώ και στην Αγγλία ο… πανζουρλισμός της κασέτας δεν πήγε πίσω, αφού μοιράστηκαν tapes με εγγραφές των Homosexuals, Peter Broderick, The Wedding Present, Bright Light Bright Light, Fair Ochs και δεκάδων άλλων. Ακόμη και στη χώρα μας η Cassette Store Day τιμήθηκε αναλόγως, με την Inner Ear να τυπώνει σε MC (Music Cassette), ειδικά για τη «μέρα», τα πρόσφατα άλμπουμ των Film (“Eclipse”) και των Mechanimal (“Secret Science”). Μάλιστα, ρίχνοντας μια ματιά στο inner-ear.gr διαπίστωσα πως και οι τέσσερις κασέτες που έχουν τυπωθεί από την πατρινή εταιρεία (Mechanimal, Film, A Victim of Society, Baby Guru) είναι ήδη sold out (ενώ LP και CD υπάρχουν)! Κάτι τρέχει εδώ πέρα… 

Η συνέχεια εδώ… http://www.lifo.gr/team/music/52989

16 σχόλια:

  1. Κασσετα ισον συναισθημα,γλυκια αναμνηση απο τα χρονια της αθωοτητας μας πριν πεσουμε στην παγιδα της αμετρης υπερκαταναλωσης μα περισσοτερο ο μοναδικος φιλος μας στα δυσκολα και στις βραδινες μοναξιες.Δεν νομιζω (μακαρι να μην συμβει) να αντεξει στον σκληρο ανταγωνισμο του ψηφιακου χωρου και του παραδοσιακου βινυλιου που αναθερμαίνεται ξανα.Ηχητικα μια καλη εταιρικη κασσετα που δεν ειχε μασησει ηταν σαν να κρατας ενα μικρο maste taoe του καλλιτεχνη!!.Ωραιο συναισθημα.Καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω κασέτες εταιρείας αγορασμένες από ’μένα στα τέλη των seventies (πριν 35 χρόνια δηλαδή) και παίζουν μια χαρά. Εντάξει, μπορεί να έχει κατέβει κάπως η έντασή τους (λόγω απομαγνητοφώνησης), αλλά ανεβάζεις το volume, πειράζεις λίγο και τα κουμπιά και ακούς μια χαρά. Καμμία δεν έχει χαλάσει. Απεναντίας έχω πετάξει φτηνιάρικες κασέτες (γραμμένες και ξαναγραμμένες) και βεβαίως πειρατικές (κυκλοφορούσαν και τέτοιες κάποτε).
      Κασέτες μετάλλου γραμμένες στα 90s, από LP ή CD, και σήμερα «σκοτώνουν».

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμε και αναιδή… Φυσικέ (είσαι αναιδής επειδή είσαι ανώνυμος) να καταθέσεις τις απόψεις σου με κόσμιο τρόπο, για να καταθέσω κι εγώ τις δικές μου (επί του θέματος). Αλλιώς αμόλα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω ένα σωρό κασσέτες αλλά το κασσετόφωνο με έχει αφήσει εδώ και χρόνια. Από τότε που σταμάτησα να το δουλεύω λόγο cd, mp3 κλπ. Ρίχνοντας μια ματιά στα ανάλoγα sites είδα οτι η μόνη εταιρία που παράγει ακόμη κασσετόφωνα deck είναι η στουντιακή tascam (http://tascam.com/products/cassette_deck/) αλλά θέλει και κάποια φράγκα. Όσο για τα μεταχειρισμένα στο e-bay και αλλού είναι ρίσκο. Και άντε να βρεις ανταλλακτικά. Επίσης διάβασα ότι αυτά που έχουν auto reverse έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να χαλάσουν. Το σίγουρο είναι ότι η συχνή χρήση βοηθάει στη... μακροζωία.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα Tascam τα θυμάμαι από τα 80s, αλλά τότε, νομίζω, έβγαιναν μόνο επαγγελματικά. Αργότερα πρέπει να βγήκαν και για… οικιακή χρήση.
      Εντάξει, υπάρχει κάποιο ρίσκο στο eBay, αλλά είναι μικρό (έτσι νομίζω). Ψωνίζεις από πωλητές με χιλιάδες θετικά feedbacks και ελάχιστα αρνητικά, ώστε να έχεις (κάπως) το κεφάλι σου ήσυχο.

      Διαγραφή
  4. Πρωτη επαφη με to rock μεσω μιας TDK,το 1981 σε ηλιακια 13 προς 14 γραμμενη απο μεγαλυτερο ηλικιακα "μεντορα"με FREE,BAD COMPANY,KINKS,PURPLE,STONES και λοιπους.Ομορφες αναμνησεις καθως περναν τα ρημαδια τα χρονια.Γεια χαρα σε ολους.Υ.Γ, Η Tascam εβγαζε νομιζω και εξαιρετικα μπομπινοφωνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κασσέτες, ΟΚ. Τα κασσετόφωνά μας πού μπορούμε να φτιάξουμε μου λέτε;

    Λίγο χιπστερίαση πάντως μου φέρνει η Cassette Store Day. Σε τί κοινό φετιχιστών να απευθύνεται άραγε; Αμφιβάλλω αν κανένας που τις αγοράζει, τις παίζει κι όλας. Ό,τι να 'ναι γίνεται για να κρατηθεί ζωντανή η δισκογραφία (στα φυσικά μέσα) που αργοπεθαίνει. Αλλά το πώς θα επιβιώσει και θα κρατήσει ζωντανούς και τους καλλιτέχνες ως επαγγελματίες και όχι ως χομπύστες, είναι μια κουβέντα που σηκώνει σεντόνια σχολίων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ στον «χιπστερισμό» καταλήγω, όπως έγραψα και στο κείμενο. Αν κάποιος αγοράζει κασέτες, χωρίς να έχει κασετόφωνο (και χωρίς να ενδιαφέρεται ν’ αγοράσει) τότε μιλάμε για περίπτωση… καραφετίχ. Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι.

      Όσο και να την υποτιμούν πάντως την κασέτα δεν παύει να έχει ελκυστικά, για πολλούς, «σημεία». Νομίζω πως η τωρινή επιτυχία της (ας την πούμε έτσι) συνδέεται και με την κρίση. Το μάρκετιν ποντάρει στο γεγονός πως είναι ένα «φτωχό» προϊόν, με αποτέλεσμα ορισμένοι να το αγοράζουν όχι ως φτωχοί (σώνει και καλά), αλλά παίζοντάς το «φτωχοί» εκ του ασφαλούς. Γενικώς, πουλάει η… ψευδοφτώχεια. Εδώ μέχρι και ντιζαϊνάτο δίχτυ για ψώνια κυκλοφορεί, που παραπέμπει ευθέως στον… φουκαραδισμό του ’60.

      Πάντως υπάρχει ρεύμα… Αν δεις στο eBay τι κασέτα πουλιέται θα πάθεις. Κούτες ολόκληρες. Το ζήτημα είναι αν εξακολουθεί να παράγονται κασέτες ή αν όλοι βολεύονται με το στοκ. Πραγματικά δεν ξέρω. Αν ξέρει κάποιος ας μας πει.

      Διαγραφή
  6. χιπστερς ξανά..τι κοτσάνα και αυτή η αναβίωση της κασσέτας..
    βέβαια αν μιλήσεις σε έναν νεαρό 15-23 χρονών θα σε κοιτάει με βλέμμα απορίας,κοινώς χ...κε η νεολαία,η κινητήρια δύναμη της μουσικής,που φερνει το νεο,
    Υ.Γ.σιγά μην έμενε έξω η χιπστεράδικη inner ear από το hype της κασσέτας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ας μην υποτιμάμε τη δύναμη της νοσταλγίας. Ευθύνεται για πολλές από τις πληγές που ταλαιπωρούν το ανθρώπινο είδος. Από την άλλη, αν τη χειριστεί κανείς σωστά, πάει παρακάτω. Καλές και οι κασέτες καλά και όλα, αρκεί να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό, εν προκειμένω την ακρόαση και απόλαυση της μουσικής. Β.Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ρε… Φυσικέ της κακιάς ώρας άσε τα σάπια και πες μας ποια ανακρίβεια μετέφερα. Άμα ξέρεις λέγε, για να δούμε τι απίδια πιάνει ο σάκος. Εγώ σου λέω ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα έγραψα. Εμπρός λοιπόν… απέδειξε το αντίθετο. Εκτός και αν σου είναι πιο εύκολο να μας πεις τίποτα για τα Μάταλα…
    Ξέρεις τώρα... γι’ αυτές τις ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ που διαβάζουμε από ’δω κι από ’κει… Τι; Δεν ξέρεις τίποτα; Δεν πειράζει. Διαβάζεις εδώ και μαθαίνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μπούρδες. Δεν υπάρχει τίποτα. Καμμία νοσταλγία ,καμμία αναβίωση. Μιλώ προσωπικά πάντα.
    Οι κασσέτες στην Ελλάδα ήταν για τα αμάξια μόνο. Υπήρχαν πολλοί λαικοί που είχαν κασσέτες αλλά κανένας που άκουγε κλασσική. Δεν υπήρχε περίπτωση άνθρωπος που άκουγε Rock να αγοράσει το Obscured by Clouds σε κασσέτα αντι για δίσκο κ ας μην είχε πικ-απ. Μετά όσοι δεν είχαν φράγκα να αγοράσουν δίσκους γράφανε το κώλο τους απο γνωστούς κ άγνωστους εν είδη compilation ή στη καλύτερη περίπτωση 2 δίσκους σε 90αρες ένα δίσκο σε κάθε μεριά. Οι χρωμίου κ μετάλλου ήταν όντως οι καλύτερες αλλά είχαν απο 700-1,000 δρχ η μια, ο ΗΧΟΣ έκανε που κ που κανα συγκριτικό test, αυτές τις γ....ες *****Technics δεν τις βρήκα ποτέ στην Αθήνα το δηλώνω να το ξέρετε.
    Τώρα κασσέτες εταιρειών (LYRA-MINOS κλπ) serious collector μόνο έναν γνώρισα καλη ώρα σαν τον τύπο με τα καλώδια του Φώντα που του χάρισα το Take Five του Brubeck κ κόντεψε να λιποθυμίσει (βασικά επειδή του το χάρισα).
    Πάντως απο απόδοση και τέτοια, δώσε μου Limited Edition Hybrid SACD, Mobile Fidelity και Japanese editions σε cd και βάζω τις κασσέτες μεταξύ της περιόδου των Δεινοσαύρων κ του Μωυσή. Αυτά.
    Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπέρα Φωντα. Οι κασσετες που φτιαχνονται τωρα είναι καινούργιες, ξερω σιγουρα πως λειτουργει μια βιοτεχνια στην Θεσσαλονικη, αλλα ερχονται πολλες και από εξω, με κυριο στοχο την Βουλγαρια, οπου όπως φαινεται η γραμμη παραγωγης της κασετας ποτε δεν σταματησε εντελως.
    Φιλικα,

    Mimis G Vas

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βρε δεν μας..με τις κασσέτες σας..
    καλά τα λέτε σχεδόν όλοι..
    χιπστεριά και φιγούρα δια του περίεργου και καλά..
    ούστ ρε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εκανα δωρο τις κασετες μου ολες floyd, puprle, zep, hendrix , wishbone, knack, ac dc, και και και...μονο εταιρειας, ολες αγαπημενες, χιλιοπαιγμενες... Με μαθαν μουσικη, μαζι με το 4. -5 του Πετριδη. Μακαρι να τις ειχα τωρα. Μακαρι. Ειλικρινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή