Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

ΜΑΓΙΑ ΛΑΒΔΑ / ORILA βατραχομαχίες

Αρχικώς, και από πλευράς format, έχουμε μία παράξενη κυκλοφορία. Ένα τύποις 7ιντσο (μιας πλευράς και τριών κομματιών) που είναι ενσωματωμένο όμως σ’ ένα 12ιντσο. Περί τίνος πρόκειται; Ας μας τα πουν οι ίδιες οι επιτετραμμένες (έστω και σε τρίτο πρόσωπο) μέσω ενός e-mail που έλαβα πριν λίγο καιρό, σχετικό με την παρουσίαση τής έκδοσης. «Το πρώτο και το τρίτο κομμάτι αποτελούν αποτύπωση της εμπειρίας της Μάγιας Λάβδα στο Μπαλί, το καλοκαίρι του 2008, όπου γυρνώντας με την βιντεοκάμερά της αντιλαμβάνεται ήχους από βατράχια πίσω από μια πόρτα και τα ηχογραφεί (με την κάμερα). Επιστρέφοντας από το ταξίδι της συνειδητοποιεί ότι έχει ένα υλικό που ταιριάζει για κυκλοφορία, ήχους που αρμόζουν σ’ ένα βινύλιο με lock grooves για ατελείωτη mantra! Το δεύτερο κομμάτι προέρχεται από το ταξίδι τής orila στην Ταϊλάνδη το καλοκαίρι του 2009. Ουσιαστικά, αυτή η ηχογράφηση οφείλεται στην φάρσα ενός δυτικού, μόνιμου πλέον κατοίκου της περιοχής, όπου μετά από μιαν έντονη βραδινή μπόρα δηλώνει πως, ο εν λόγω ήχος, προέρχεται από νεροβούβαλους. Έτσι ξεκίνησε και η αναζήτηση της πηγής αυτού του αινιγματικού ήχου, για να καταλήξει στην αποκάλυψη της αλήθειας, σ’ ένα περιβάλλον μεγαλοπρεπούς φύσης και αρμονίας. Σε ανάμνηση του ταξιδιού αυτού προσθέσαμε ένα ασιατικό αερόστατο σε κάθε αντίτυπο του Mai Pen Rai. Μια και το πάθος λοιπόν με τα βατράχια φούντωνε ολοένα στην orila, αλλά και στη rekem, ενώσαμε τις ηχογραφήσεις, και τις ιδέες που είχαμε για αυτές, σε μία μορφή 7ιντσου χαραγμένου σε 12ιντση πλάκα. Το πρώτο και το τρίτο κομμάτι ηχογραφήθηκαν στις 22 Αυγούστου 2008 στο Ουμπούντ, του Μπαλί από την Μάγια Λάβδα, ενώ το δεύτερο ηχογραφήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009 στο Κο Σαμούι, στην Ταϊλάνδη, από την orila».
Ας πω έτσι, εγκυκλοπαιδικώς, πως οι ήχοι των βατράχων είναι πολύ δημοφιλείς και ηχογραφούνται με (σχετική) μανία είτε από… αμφιβιολόγους, είτε από ηχο-πειραματιστές, είτε από απλούς συλλέκτες φυσικών ήχων. Ρίχνοντας, δε, κάποιος μια ματιά στο site http://allaboutfrogs.org/weird/general/songs.html παθαίνει μία μικρή... ταραχή, καθώς διαπιστώνει την εμβέλεια της ενασχόλησης, με καταγραφές χωρισμένες ανά ηπείρους, κράτη, είδη βατράχων κ.ο.κ. – εκεί όπου συναντάς και «κριτικές»(!) σχετικών ηχογραφήσεων, στις οποίες ενσωματώνονται και «αστέρια» καθότι υπάρχουν επιτυχημένες και λιγότερο επιτυχημένες εγγραφές!
Οι ηχογραφήσεις τής Λάβδα λουπάρουν (άρα διαρκούν όσο θέλει ο καθείς), ενώ η της orila (που είναι και η εκτεταμένη χρονικώς – άνευ λούπας) είναι η πιο… ιουρασική. Το 12ιντσοποιημένο 7ιντσο “Mai Pen Rai” [orila/rekem] είναι μία περιορισμένη έκδοση 200 αντιτύπων και προσφέρεται (αν προσφέρεται ακόμη) μαζί μ’ ένα οικολογικό ασιατικό αερόστατο, κλεισμένα άπαντα σε μιαν υφασμάτινη τσάντα.

2 σχόλια:

  1. Φώντα, θέλουμε περισσότερη προβολή σε τέτοιου είδους εγχειρήματα, έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει η δυνατότητα ενημέρωσης από πουθενά αλλού την ώρα που κυκλοφορούν πολλές δουλειές που τα περιοδικά και τα σάιτ τα θεωρούν ανάξια αναφοράς. Επίσης σε συνάρτηση με ένα άλλο άρθρο σου θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω full underground.
    fotis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναλόγως με αυτά που πέφτουν στην αντίληψή μου (και στα χέρια μου) κάνω ό,τι μπορώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή