JOHNNY “HAMMOND” SMITH black coffee

Γράφοντας κανείς για τον Johnny “Hammond” Smith (1933-1997), δεν μπορεί παρά να αναφέρεται σ’ έναν από τους πιο διακεκριμένους οργανίστες των sixties. Κι είναι έτσι. Από τους χαμοντικούς στυλοβάτες του hard bop και της soul jazz, ο Smith (που πολλοί μπορεί να τον μπερδεύουν με διαφόρους άλλους... Hammond ή Smith), έχτισε μιαν εντυπωσιακή καριέρα στη συγκεκριμένη δεκαετία μέσα από τα απανωτά άλμπουμ του στην Riverside και την Prestige. Το “Black Coffee” [Riverside RS 9442] είναι ηχογραφημένο ζωντανά στο Monterey Club του New Haven την 8/11/1962 και εμφανίζει τον παίκτη μπροστά από ένα σχήμα (άνευ μπασίστα φυσικά) να ερμηνεύει δικά του κομμάτια, αλλά και versions, βγάζοντας ένα κάπως… rock feeling. Ευθύνεται βεβαίως η κιθάρα του Eddie McFadden ως ένα βαθμό, όμως είναι και τα ντραμς του Leo Stevens που κάνουν καλή δουλειά, όπως και το τενόρο του Seldon Powell (στα πέντε από τα οκτώ κομμάτια). Μάλιστα, αν κάποιος ακούσει, χωρίς να ξέρει (λέμε τώρα...), μπορεί και να υποθέσει πως πρόκειται για κάποιο «σκοτεινό» early sixties british blues LP… Λίγο από Alexis Korner, λίγο από Graham Bond… τέτοια πράγματα… Το φερώνυμο “Black coffee” είναι τραγούδι του ’48 γραμμένο από τον Sonny Burke πάνω σε στίχους του Paul Francis Webster. Έγινε δε επιτυχία από την Sarah Vaughan το 1949, την Peggy Lee το 1953, αργότερα την Ella Fitzgerlad και δεκάδες ακόμη. Το έχουν πει μάλιστα (σε δίσκο) και δύο Ελληνίδες. Η Aλέξια στο “In a Jazz Mood” [BMG/RCA, 1996] και η Νάνα Μούσχουρη στο “Nana Swings” [Mercury, 2003]…