ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ στην Ιταλία των seventies

Γράφοντας στην προηγούμενη ανάρτηση για τον Γιώργο Πεντζίκη και την παρουσία του στο φερώνυμο LP της Patty Pravo [Ricordi SMRL 6193, 1976] καλόν είναι να πούμε πως ο θεσσαλονικιός μουσικός στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 ήταν ένα από τα πλέον βασικά session στέλεχη των στούντιο της ιταλικής Polydor (και στην αρχή της RCA)· εκεί όπου τις παραγωγές διεκπεραίωνε συνήθως ο Νίκος Παπαθανασίου (αδελφός του Βαγγέλη Παπαθανασίου). Ο Πεντζίκης μπορεί να άρχιζε να παίζει rock με τους Pacifics, οι οποίοι ηχογράφησαν δύο 45άρια στα τέλη του 1966 στην Αθήνα, τα “Smile again/ That’s the truth” [Philips 6130, 1966] και “My thoughts/ Another chance” [Philips 6131, 1966], με το τελευταίο αυτό κομμάτι (“Another chance”) να είναι δική του σύνθεση, μπορεί λίγο αργότερα να πέρασε ως οργανίστας από τους Fratelli, ήταν όμως η παρουσία του στα ιταλικά στούντιο των seventies, που τον έφερε, βασικά, σ’ επαφή με τον τομέα της τεχνικής και της παραγωγής· κάτι που θ’ αποδειχθεί ως η βασικότερη δουλειά του από τη δεκαετία του ’80 και μετά, όταν επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη θα δημιουργούσε δικό του στούντιο, εταιρεία κ.λπ. ηχογραφώντας τους πάντες, από τους Stained Veil, μέχρι τον Ζαφείρη Μελά.

Τη φωτογραφία αυτή τη βρήκα σ' ένα δικό μου folder 5-6 χρόνια παλαιό. Έγραφα από κάτω... Γιώργος Πεντζίκης. 

Ρίχνοντας μια ματιά στο discogs συναντάμε το όνομα του Γιώργου Πεντζίκη σ’ ένα σωρό ιταλικές παραγωγές του δεύτερου μισού των seventies. Για παράδειγμα: Loukas Sideras “Pax Spray” [RCA TPL1 1081, 1975] ο Πεντζίκης συμμετέχει στην ορχήστρα μαζί με τους Βλάσση Μπονάτσο και Κώστα Δουκάκη, ενώ η παραγωγή ήταν του Νίκου Παπαθανασίου, Mai Lai “Amarsi soli (G. Belfiore-G. Pentzikis)/ Dance little lady dance” [Polydor 2060 142, 1977] ενορχήστρωση Yorgo Pentzikis, παραγωγή Niko Papathanassiou, Walter Foini “Compro Tutto” [Polydor 2448 053, 1977] πιάνο, σύνθια, κιθάρες, μπάσο, κρουστά Yorgo Pentzikis, παραγωγή Niko Papathanassiou, Mario Panseri “Sulla Spiaggia D'Inverno” [Polydor 2448 067, 1978] ενορχήστρωση, μπάσο, ντραμς, πλήκτρα Yorgo Pentzikis, παραγωγή Niko Papathanassiou, Edoardo de Angelis “Piccola Storia Di Libertà” [Polydor 2448 069, 1978] ενορχήστρωση, παραγωγή Niko Papathanassiou, πιάνο, σύνθια Yorgo Pentzikis, Grimm “Liana/ Fiaba” [Polydor 2060 190, 1979] ενορχήστρωση Yorgo Pentzikis. Επίσης, σ’ ένα βιογραφικό του που υπάρχει στο δίκτυο αναφέρονται και συνεργασίες με τους Tony Esposito, Orietta Berti και Riccardo Cocciante. Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλες…

Εκείνο όμως που δεν αναφέρεται πουθενά είναι πως ο Γιώργος Πεντζίκης και ο Νίκος Παπαθανασίου βρίσκονταν πίσω από ένα italo project (ή μάλλον πριν το italo), που είχε τίτλο… Adolf Stern (από το όνομα ενός γερμανού ιστορικού και ποιητή;). Οι… Adolf Stern ηχογραφούν ένα 7ιντσο το 1979 με τα κομμάτια “More… I like it/ Twenty seven” [Ciao CIAO 510], τα οποία υπέγραφε κάποιος… Zoroaster. Ποτέ δεν θα μαθαίναμε πως πίσω από τους Adolf Stern και τον Zoroaster κρυβόταν ο Γιώργος Πεντζίκης, αν ο ίδιος δεν έβγαινε να το πει. Να λοιπόν τι ψάρεψε από το facebook (δια χειρός Πεντζίκη) ο Manwolf Louie και μας το έστειλε:

«Εκείνη την εποχή disco για μας τους ‘προοδευτικούς’ σήμαινε ντροπή. Εξ ου και το ψευδώνυμο. Το έγραψα, έπαιξα όλα τα όργανα (τότε δεν είχε sampler), και ω τι έκπληξη το βρήκα και τραγουδισμένο από τον... Νίκο Παπαθανασίου. Ο funk ήχος είναι ένα Korg polyphonic ensemble, αλλά μάλλον και οι υπόλοιποι synth ήχοι προέρχονται από αυτό. Τα τύμπανα είναι φυσικά, αλλά λούπα με μαγνητοταινία που έκοβε βόλτες μέσα στο στούντιο, το μπάσο ένα Fender που νοικιάζαμε».

Περιττό να πω πως το κομμάτι είναι καταπληκτικό, και μακάρι όλοι οι «προοδευτικοί» των seventies να έφτιαχναν στα τέλη της δεκαετίας μία τόσο καλοβαλμένη disco…