ΤΖΕΝΗ ΒΑΝΟΥ θείο δώρο

Το πόσο μεγάλη φωνή, αξεπέραστη και ανεπανάληπτη, υπήρξε, ΕΙΝΑΙ, η Τζένη Βάνου φαίνεται από το πώς αποδίδουν τις επιτυχίες της οι μετά το ’80 τραγουδίστριες. Λέω λοιπόν –και δεν ντρέπομαι να το πω– πως δεν αντέχω ν’ ακούω τα τραγούδια της από καμμία σύγχρονη φωνή. Αν και καταβάλλονται προσπάθειες (καθότι υπάρχει κι ένα ελκυστικό ρεπερτόριο πίσω – η Βάνου είπε τραγουδάρες), τα αποτελέσματα είναι από ελάχιστα έως μηδαμινά. Και τούτο γιατί η πρώτη φωνή, η δική της φωνή, έχοντας από τη φύση της τόσο ισχυρή απόκριση, εκπέμποντας σταθερό και διαχρονικό σήμα, μπορεί –και θα μπορεί– να ισοπεδώνει τα πάντα.

Τραγουδίστρια μιας εποχής, η οποία αναγνώριζε ως κύριο όπλο τη «φωνή», η Τζένη Βάνου τού έδωσε και κατάλαβε (όπως και ο συνοδοιπόρος της και εξ ίσου σημαντικός Γιάννης Βογιατζής), τραγουδώντας ασταμάτητα, νύχτα-μέρα, γράφοντας ερμηνευτική ιστορία στα χρόνια του ’60, φθείροντας όμως, ταυτοχρόνως, το μοναδικό της «μέταλλο». Παρά ταύτα, η μεγάλη καριέρα της συνεχίστηκε και στην δεκαετία του ’70, όταν έστριψε από το ελαφρύ, προς το ελαφρολαϊκό και το λαϊκό (καθώς η φωνή της έχανε, σταδιακώς, το θεϊκό της ύψος), ευγενώς συναγωνιζόμενη σε επιτυχίες μόνο με την Λίτσα Διαμάντη (όντας αμφότερες στην MINOS).
Χωρίς μεγάλα τραγούδια για περισσότερο από 30 χρόνια (ήδη από το ξεκίνημα του ’80 η φλόγα είχε σβήσει), η Τζένη Βάνου «πρωταγωνίστησε» στην αναζωπύρωση της «νύχτας», στην δεκαετία του ’90 πια, όταν τα κομμάτια του Μίμη Πλέσσα κυρίως, που είχε σφραγίσει στα sixties και νωρίς στα seventies, έβγαζαν από την… δύσκολη θέση πάμπολλες συναδέλφισσές της, προγράμματα και επιχειρηματίες. Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγα πως ένα σημαντικό κομμάτι αυτής της νεότερης και γιαλαντζί «νύχτας» ανήκει, και με τον νόμο, στην Τζένη Βάνου, αφού στηρίχτηκε σε τέσσερα δικά της άσματα «ογκόλιθους», τέσσερα τραγούδια που είχαν γράψει για ’κείνην οι Μίμης Πλέσσας και Ηλίας Λυμπερόπουλος στα πρώτα χρόνια του ’70 («Χίλιες βραδιές», «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», «Σε βλέπω στο ποτήρι μου», «Σταγόνα σταγόνα»). Τέσσερα τραγούδια που γνώρισαν απανωτές «δεύτερες» και οπωσδήποτε… «τρίτες» εκτελέσεις, και που για κάμποσα χρόνια ακούγονταν, κυρίως, από… ξένα στόματα. Έπρεπε να έλθει το YouTube, δηλαδή, ώστε η τάξη κάπως να αποκατασταθεί, αφού μόνο το «Χίλιες φορές» με τη φωνή της (τη φωνή της Τζένης Βάνου), κοντεύει να ξεπεράσει τα 1.400.000 views(!), ενώ πάνω από 1.200.000(!) κοιτάγματα καταγράφει ήδη και το «Σε βλέπω στο ποτήρι μου»…

Ρίχνοντας μια ματιά στα σχόλια του κόσμου (και πριν από την σημερινή ημέρα), με τα αμέτρητα... «φωνάρα», «τεράστια», «άφθαστη» και όλα τα υπόλοιπα (δεν υπάρχουν, όντως, λέξεις για να περιγράψεις τέτοιο θείο δώρο) ένα ρίγος με διαπερνά καθώς την ακούω να «ανεβαίνει» σ’ αυτό το σπουδαίο, αλλά άγνωστο, blues του Γεράσιμου Λαβράνου…