ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ και ARIS SAN: μια φιλική και καλλιτεχνική σχέση – δίσκοι, τραγούδια και ταινίες, που τους έφεραν κοντά, στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70

Ο Aris San (1940-1992) –πραγματικό όνομα Αριστείδης Σαϊσανάς και όχι Σεϊσανάς–, υπήρξε ένας καλλιτέχνης (κιθαρίστας και τραγουδιστής), που σχετίστηκε φιλικά με τον Στέλιο Καζαντζίδη (1931-2001), σε διάφορες φάσεις, μέσα στις δεκαετίες. Είναι γνωστό πως ο Aris San έκανε μεγάλη καριέρα πρώτα στο Ισραήλ (στη δεκαετία του ’60) και πιο μετά (στα σέβεντις) και στην Αμερική, αλλά με τον Καζαντζίδη θα βρισκόταν κοντά από το 1958 ήδη, τόσο παλιά, στο ξεκίνημα σχεδόν της καλλιτεχνικής διαδρομής του.
Ο μικρός Άρης είχε διακριθεί κατά πρώτον στα ταλέντα του Γιώργου Οικονομίδη, στο Άλσος Παγκρατίου, στην αρχή της δεκαετίας του ’50, μάλλον το 1951, παίζοντας όλα τα επόμενα καλοκαίρια (γιατί τις άλλες εποχές πήγαινε σχολείο), από δω κι από κει, εμβόλιμος σε διάφορα κέντρα της Αθήνας –κάπως σαν «παιδί θαύμα»–, ενώ το 1956, μόλις στα δεκάξι του, θα βρισκόταν για δουλειά στην Τουρκία, στο κλαμπ Semiramis της Κωνσταντινούπολης. Εκεί θα μείνει περίπου εννέα μήνες, θα τον βρει και το 1957, και μέσα σ’ εκείνο το διάστημα θα γνωρίσει μια νεαρή Εβραία, την οποία θα ερωτευθεί.
Ο Άρης θα επιστρέψει στην Αθήνα, συνεχίζοντας να επικοινωνεί δι’ αλληλογραφίας με το κορίτσι, που, κάποια στιγμή, θα γύριζε κι εκείνο στο Ισραήλ. Οι δύο νέοι θα συνέχιζαν να αλληλογραφούν, αλλά όταν οι επιστολές δεν θα έρχονταν πια στην Αθήνα, ο Άρης θα αποφάσιζε να πάει εκείνος στο Ισραήλ, προκειμένου να δει τι είχε συμβεί. Και ήταν άνοιξη του 1957, όταν ο Άρης Σαν θα πατούσε, για πρώτη φορά, το πόδι του στη Χάιφα.
Παρότι λοιπόν θα μάθαινε πως το κορίτσι τα είχε βρει με κάποιον Ισραηλινό, ο Άρης δεν θα γύριζε πίσω, επειδή του άρεσε το μέρος και ο κόσμος, παίρνοντας την απόφαση να παραμείνει στο Ισραήλ και να ψάξει για δουλειά. Εν τω μεταξύ ήξερε να τραγουδά και κάποια ισπανικά κομμάτια, που μαζί με το ελληνικό ελαφρό και λαϊκό ρεπερτόριό του θα αποτελούσαν έναν πόλο έλξης για τους ναυτικούς βασικά, που σύχναζαν σ’ εκείνο το μικρό μπαρ της Γιάφα (Jaffa), μιας ιστορικής παραλιακής γειτονιάς στο νότιο Τελ-Αβίβ, από την οποία ο 17χρονος Έλληνας θα ξεκινούσε την τρανή διαδρομή του.
Ο Άρης Σαν δεν είχε νόμιμη άδεια εργασίας και αυτό ήταν, οπωσδήποτε, ένα πρόβλημα. Χοντρικά, ήθελε μια δισκογραφία, έστω και πενιχρή και βεβαίως συστάσεις για να μπορέσει να διεκδικήσει την παραμονή του στη χώρα – κάτι που θα τον ανάγκαζε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Και ήταν σ’ εκείνη τη φάση, όταν θα γνώριζε τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα. Πότε συνέβη αυτό; Σίγουρα το 1958, γιατί από τότε προέρχονται και οι σχετικές φωτογραφίες.
Έχει γραφτεί πως ο Άρης συναντήθηκε με τον Στέλιο στο κέντρο Λουξεμβούργον της Θεσσαλονίκης, το 1957. Πως τον είχε πάρει, τάχα, εκεί μαζί του ο Στέλιος, όταν θα πρωτοσυνεργαζόταν με την Μαρινέλλα. Αυτό δεν είναι σωστό. Γιατί σ’ εκείνο το ιστορικό πρόγραμμα (το πρώτο για το ζευγάρι Στέλιος-Μαρινέλλα), που θα ξεκινούσε στο εν λόγω παραλιακό κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 5 Σεπτεμβρίου του 1957 και στο οποίον η Μαρινέλλα λεγόταν ακόμη Κική Παπαδοπούλου (και όχι Κίτσα – έτσι την αποκαλούσαν στο σινάφι), κοντά στον Στέλιο δεν βρισκόταν ο Άρης Σαν, αλλά οι Λάκης Καρνέζης και Κώστας Παπαδόπουλος στα μπουζούκια, και ακόμη οι φωνές Νίκος Παντέλος, Πόπη Λώρη και Κώστας Προκοπίου, όλοι και όλες υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Χρήστου Κολοκοτρώνη.

Πότε συνέβη η συνεργασία Στέλιου-Μαρινέλλας και Άρη Σαν; Σίγουρα το 1958. Δεν μαρτυρούν μόνον οι σχετικές φωτογραφίες, που είναι χρονολογημένες από εκείνο το έτος, αλλά και η κοινή εμφάνισή τους στους Χορτατζήδες της Θεσσαλονίκης, στις 6 Σεπτεμβρίου του ’58, μαζί με τον μπουζουξή Γιαννάκη Αγγέλου, τον Βασίλη Βασιλειάδη στο ακορντεόν (τον δημοφιλή συνθέτη αργότερα και χειριστή της φαρφίζα – γνωστό και ως Βήτα-Βήτα), τον «βελούδινο» Πάνο Ιατρού και όλους τους υπόλοιπους, όπως μαρτυρά και η σχετική διαφημιστική καταχώριση της εποχής.
Στο βιβλίο «Υπάρχω / Στέλιος Καζαντζίδης / μιλάει στον Βασίλη Βασιλικό» [«Νέα Σύνορα» - Α. Α. Λιβάνη, 2000] ο Στέλιος εμμέσως πλην σαφώς λέει ότι η γνωριμία αυτή είχε γίνει στου Ξυπολητάκου, στο Νέο Ηράκλειο. Διαβάζουμε σχετικώς:
«Τότε ήταν που πήρα κοντά μου τον Άρη Σαν σαν τραγουδιστή. Ήρθε και με παρακάλεσε η μητέρα του να τον βοηθήσω, σαν προστάτη οικογενείας. Ο πατέρας του ήτανε στα υποβρύχια και είχε σχεδόν χάσει το φως του. Με κάλεσε η Ασφάλεια, γιατί ήταν ανήλικος και δεν μπορούσε να δουλέψει. Παρακάλεσα το διοικητή, του είπα το περιστατικό, έστειλα και τη μάνα του, ιστορία ολόκληρη. Τελικά, ο Άρης έμεινε μαζί μας».
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/stelios-kazantzidis-kai-aris-san-mia-filiki-kai-kallitehniki-shesi