ΜΑΙΡΗ ΔΑΛΑΚΟΥ η διπλή δισκογραφική επανεμφάνιση μιας ξεχωριστής τραγουδοποιού – Ανέκδοτα τραγούδια της 20ετίας 1965-1985, καθώς και νεότερα, με νεοκυματικές, ροκ και άλλες αποχρώσεις

Η Μαίρη Δαλάκου είναι μια τραγουδοποιός με τη δική της ξεχωριστή διαδρομή στο ελληνικό τραγούδι. Κάπως σαν «μούσα» για τον Γιάννη Μαρκόπουλο ήδη από το μέσο της δεκαετίας του ’60, η Δαλάκου είχε μεγάλη συνεισφορά στο χορόδραμα «Θησέας» (1965), στα σάουντρακ των ταινιών «Διωγμός» (1964) και «Ο Ψαρόγιαννος» (1966), ενώ υπήρξε, επίσης, στυλοβάτισσα του Νέου Κύματος (χαρακτηριστικό το άλμπουμ της «Απανεμιά» από το 1968), έχοντας σταθερές παρουσίες σε όλες τις επόμενες δεκαετίες.
Δεν ξεχνάμε π.χ. τον δίσκο της «Σατυρικά» με τον Βαγγέλη Πιτσιλαδή από το 1975, την εμφάνισή της στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας, το 1982, όπως και τη συνεργασία της με τον Μάνο Χατζιδάκι στην «Πορνογραφία» την ίδια χρονιά (στο θεατρικό, όχι στον δίσκο), τα προσωπικά άλμπουμ της «Μετά την Παράσταση» (1985), «Κόκκινες Μπογιές» (2002) και άλλα διάφορα από το χθες... πριν έρθουμε στο τώρα.

«Τα Ακυκλοφόρητα, Ηχογραφήσεις 1965-1985»
Οπωσδήποτε ένας δίσκος, κι ένα CD, με ακυκλοφόρητα τραγούδια της Μαίρης Δαλάκου από την 20ετία 1965-1985 δεν ήταν κάτι το αναμενόμενο. Ξέρουμε, βεβαίως, πως πολλοί καλλιτέχνες, συνθέτες, τραγουδοποιοί, τραγουδιστές, έχουν ανέκδοτο υλικό τους, αλλά όταν κάθε φορά βγαίνει κάτι στο φως δεν γίνεται να μην γράφουμε για «έκπληξη». Πόσο μάλλον όταν το υλικό αυτό είναι και καλό, ή και πολύ καλό, και βεβαίως καλοηχογραφημένο.
Γιατί παίζει ρόλο και αυτό. Οι μπομπίνες εννοώ, οι ταινίες, να είναι σε καλή κατάσταση, ώστε και η τελική αποτύπωσή τους να διαθέτει κάποια τεχνικά ποιοτικά στάνταρντ. Στην περίπτωση του ανέκδοτου υλικού της Δαλάκου, υπό τον τίτλο «Τα Ακυκλοφόρητα, Ηχογραφήσεις 1965-1985» [B-otherSide Records / Mr Vinylios, Φεβ. 2025], ισχύουν όλα τα προηγούμενα... συν κάποια ακόμη.
Το βασικότερο; Τα τραγούδια (του βινυλίου κατ’ αρχάς) συναποτελούν όλα ένα LP με ενιαίο χρώμα. Παρότι έχουμε ηχογραφήσεις εδώ, με άνοιγμα 20ετίας, δεν σου δημιουργείται η αίσθηση πως ακούς κάποιο δίσκο, που αποτυπώνει όλες αυτές τις διαφορετικές εποχές. Βεβαίως είναι η φωνή της Δαλάκου, που ενοποιεί το υλικό, αλλά είναι και η γενικότερη ατμόσφαιρα των τραγουδιών (νεοκυματική, φολκ, ροκ, μπαλαντική) που προσδίδει στον δίσκο ένα χρώμα (με μικρές ένθεν κι ένθεν αποχρώσεις).
Ο δίσκος ανοίγει με το «Πίσω απ’ τις βατομουριές» (Μαίρη Δαλάκου-Σπύρος Καμπάνης), με πιάνο, φλάουτο και κιθάρα να συνοδεύουν τη φωνή – τραγούδι, που δημιουργεί, αβίαστα, αυτό το ονειρικό, φασματικό κλίμα των θεμάτων της νεοκυματικής εποχής. Ενδιαφέρον έχουν και τα «Λιανοτράγουδα» (Γιάννης Μαρκόπουλος-Στρατής Μυριβήλης), αλλά την πιο μεγάλη έκπληξη την κάνουν εδώ τρία γαλλόφωνα τραγούδια (στίχοι Δάφνη Ζ.), στα οποία ηχογραφούνται και ηλεκτρικά όργανα (σε άλλα παίζουν το συγκρότημα Μπουρμπούλια, σε άλλα ο Αργύρης Κουλούρης με τον Γιώργο Λαβράνο κ.λπ.).
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/mairi-dalakoy-i-dipli-diskografiki-epanemfanisi-mias-xehoristis-tragoydopoioy