17/12/2025
Ο Θοδωρής Ρέλλος είναι ένα από τα πρόσωπα που με απασχολούν στο βιβλίο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025]. Όχι μόνο λόγω Mode Plagal, μα καθ’ όλη τη διαδρομή του και τις διάφορες συνεργασίες του. Θα διαβάσεις αρκετά στις σελίδες 285-289. Να πω μόνον, εδώ, πως ο Ρέλλος φιγουράρει στο τελευταίο τεύχος του «Jazz & Τζαζ», τον Ιούλιο-Αύγουστο του 2013.
Ο Θοδωρής Ρέλλος είναι ένα από τα πρόσωπα που με απασχολούν στο βιβλίο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025]. Όχι μόνο λόγω Mode Plagal, μα καθ’ όλη τη διαδρομή του και τις διάφορες συνεργασίες του. Θα διαβάσεις αρκετά στις σελίδες 285-289. Να πω μόνον, εδώ, πως ο Ρέλλος φιγουράρει στο τελευταίο τεύχος του «Jazz & Τζαζ», τον Ιούλιο-Αύγουστο του 2013.
16/12/2025
Στο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025] έχω γράψει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για το “Greek Cooking” [Impulse!, 1967] του Phil Woods και του Ιορδάνη Τσομίδη (σελ.79-84). Ποια γνώμη είχε ο τζαζ χώρος στην Ελλάδα γι’ αυτό το LP στα early 80s (όταν έγινε γνωστό) και ποια πιο μετά; Πού κολλάει ο Bob Dylan σ’ αυτό το κεφάλαιο; Πώς βρέθηκε ο Τσομίδης στην Αμερική να συνεργάζεται με τζαζίστες; Αυτά και άλλα πολλά θα διαβάσεις εδώ, που όλα αποτελούν κομμάτια του μεγάλου παζλ της «ελληνικής τζαζ».
Στο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025] έχω γράψει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για το “Greek Cooking” [Impulse!, 1967] του Phil Woods και του Ιορδάνη Τσομίδη (σελ.79-84). Ποια γνώμη είχε ο τζαζ χώρος στην Ελλάδα γι’ αυτό το LP στα early 80s (όταν έγινε γνωστό) και ποια πιο μετά; Πού κολλάει ο Bob Dylan σ’ αυτό το κεφάλαιο; Πώς βρέθηκε ο Τσομίδης στην Αμερική να συνεργάζεται με τζαζίστες; Αυτά και άλλα πολλά θα διαβάσεις εδώ, που όλα αποτελούν κομμάτια του μεγάλου παζλ της «ελληνικής τζαζ».
15/12/2025
Παρατηρώ σε διάφορα σάιτ ελληνικά και ξένα τα εξώφυλλα των δίσκων με τα «καλύτερα» της χρονιάς. Τέτοια κακογουστιά από εξώφυλλα δύσκολα βρίσκεις συγκεντρωμένη κάπου. Προσωπικά, και στην καλύτερη περίπτωση, θα βαθμολογούσα κάποια λίγα ως «αδιάφορα», ενώ στη χειρότερη (όπως συμβαίνει με τα περισσότερα εξ αυτών) ως «άθλια».
Η πλάκα είναι πως όλα αυτά τα τερατουργήματα δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις ούτε ως cult, όπως συμβαίνει με τις διάφορες λίστες, που κυκλοφορούν, με τα «χειρότερα» εξώφυλλα όλων των εποχών (κάτι δίσκους χορωδιών από κατηχητικά της Αμερικής, με κοστουμαρισμένες παλιόφατσες που κρατάνε τη Βίβλο). Αυτά, τα τωρινά, είναι δέκα κλάσεις χειρότερα. Δεν ξέρω... Θα πρέπει να βρεθεί κάποια ειδική κατηγορία στο μέλλον...
Φυσικά και βλέπω «σωστά», ωραία ή και πολύ ωραία εξώφυλλα σε σύγχρονους δίσκους, αλλά εδώ συζητάμε για τα εξώφυλλα των δίσκων που πλασάρονται ως «τα καλύτερα της χρονιάς».
Τρομακτικό, να έχεις τέτοια εξώφυλλα στο σπίτι σου σε βινύλια. Εντάξει, για τα ψηφιακά δεν τρέχει τίποτα... εκεί ούτε καν τα προσέχεις.
Παρατηρώ σε διάφορα σάιτ ελληνικά και ξένα τα εξώφυλλα των δίσκων με τα «καλύτερα» της χρονιάς. Τέτοια κακογουστιά από εξώφυλλα δύσκολα βρίσκεις συγκεντρωμένη κάπου. Προσωπικά, και στην καλύτερη περίπτωση, θα βαθμολογούσα κάποια λίγα ως «αδιάφορα», ενώ στη χειρότερη (όπως συμβαίνει με τα περισσότερα εξ αυτών) ως «άθλια».
Η πλάκα είναι πως όλα αυτά τα τερατουργήματα δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις ούτε ως cult, όπως συμβαίνει με τις διάφορες λίστες, που κυκλοφορούν, με τα «χειρότερα» εξώφυλλα όλων των εποχών (κάτι δίσκους χορωδιών από κατηχητικά της Αμερικής, με κοστουμαρισμένες παλιόφατσες που κρατάνε τη Βίβλο). Αυτά, τα τωρινά, είναι δέκα κλάσεις χειρότερα. Δεν ξέρω... Θα πρέπει να βρεθεί κάποια ειδική κατηγορία στο μέλλον...
Φυσικά και βλέπω «σωστά», ωραία ή και πολύ ωραία εξώφυλλα σε σύγχρονους δίσκους, αλλά εδώ συζητάμε για τα εξώφυλλα των δίσκων που πλασάρονται ως «τα καλύτερα της χρονιάς».
Τρομακτικό, να έχεις τέτοια εξώφυλλα στο σπίτι σου σε βινύλια. Εντάξει, για τα ψηφιακά δεν τρέχει τίποτα... εκεί ούτε καν τα προσέχεις.
15/12/2025
Ένα από τα πρόσωπα που διαπερνούν μεγάλο μέρος του βιβλίου μου «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025] είναι ο πιανίστας, αυτοσχεδιαστής, συνθέτης και συγγραφέας Σάκης Παπαδημητρίου.
Αν σκεφθεί κανείς πως ο Παπαδημητρίου αρθρογραφεί για την τζαζ από το 1960 (όταν ήταν 20 ετών) αντιλαμβάνεστε το ρόλο του στα πράγματα. Και κάπως έτσι στο βιβλίο περνάμε όχι μόνο από τα άρθρα του (σε εποχές, στις οποίες η σχετική αρθρογραφία από έλληνες γραφιάδες ήταν σχεδόν ανύπαρκτη), αλλά και στα βιβλία του, στους δίσκους του, στις ραδιοφωνικές εκπομπές του, στις απόψεις του κ.λπ. Σε πολλά κεφάλαια του βιβλίου ο Παπαδημητρίου είναι πρωταγωνιστής και κάτι τέτοιο δεν γινόταν να μην συμβεί.
Να πω ακόμη πως ο Παπαδημητρίου ήταν ο άνθρωπος που με προέτρεψε να στείλω κείμενα στο «Jazz & Τζαζ», για πρώτη φορά, το καλοκαίρι του 1994, και αυτή την ιστορία την αφηγούμαι στο βιβλίο...
Ένα από τα πρόσωπα που διαπερνούν μεγάλο μέρος του βιβλίου μου «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025] είναι ο πιανίστας, αυτοσχεδιαστής, συνθέτης και συγγραφέας Σάκης Παπαδημητρίου.
Αν σκεφθεί κανείς πως ο Παπαδημητρίου αρθρογραφεί για την τζαζ από το 1960 (όταν ήταν 20 ετών) αντιλαμβάνεστε το ρόλο του στα πράγματα. Και κάπως έτσι στο βιβλίο περνάμε όχι μόνο από τα άρθρα του (σε εποχές, στις οποίες η σχετική αρθρογραφία από έλληνες γραφιάδες ήταν σχεδόν ανύπαρκτη), αλλά και στα βιβλία του, στους δίσκους του, στις ραδιοφωνικές εκπομπές του, στις απόψεις του κ.λπ. Σε πολλά κεφάλαια του βιβλίου ο Παπαδημητρίου είναι πρωταγωνιστής και κάτι τέτοιο δεν γινόταν να μην συμβεί.
Να πω ακόμη πως ο Παπαδημητρίου ήταν ο άνθρωπος που με προέτρεψε να στείλω κείμενα στο «Jazz & Τζαζ», για πρώτη φορά, το καλοκαίρι του 1994, και αυτή την ιστορία την αφηγούμαι στο βιβλίο...
14/12/2025
>>Στις σελίδες του βιβλίου συνυπάρχουν ονόματα-σταθμοί της ελληνικής μουσικής, όπως οι Γιάννης Σπάρτακος, Γιώργος Μουζάκης, Κώστας Καπνίσης, Μίμης Πλέσσας, Γεράσιμος Λαβράνος και Γιώργος Θεοδοσιάδης, με σημαντικούς εκπροσώπους της νεότερης και σύγχρονης τζαζ σκηνής, όπως οι Σάκης Παπαδημητρίου, Φλώρος Φλωρίδης, Γιώργος Κοντραφούρης, Πέτρος Κλαμπάνης και Τάνια Γιαννούλη. Παράλληλα, εξετάζονται εκατοντάδες καλλιτέχνες, δίσκοι, συναυλίες, μουσικοί χώροι, φεστιβάλ, περιοδικά και εκδόσεις, συνθέτοντας μια σφαιρική εικόνα της ελληνικής τζαζ μέσα στον χρόνο.<<
https://www.ogdoo.gr/politismos/vivlio/ena-vivlio-anaforas-gia-tin-elliniki-tzaz-apo-tis-ekdoseis-ogdoo
>>Στις σελίδες του βιβλίου συνυπάρχουν ονόματα-σταθμοί της ελληνικής μουσικής, όπως οι Γιάννης Σπάρτακος, Γιώργος Μουζάκης, Κώστας Καπνίσης, Μίμης Πλέσσας, Γεράσιμος Λαβράνος και Γιώργος Θεοδοσιάδης, με σημαντικούς εκπροσώπους της νεότερης και σύγχρονης τζαζ σκηνής, όπως οι Σάκης Παπαδημητρίου, Φλώρος Φλωρίδης, Γιώργος Κοντραφούρης, Πέτρος Κλαμπάνης και Τάνια Γιαννούλη. Παράλληλα, εξετάζονται εκατοντάδες καλλιτέχνες, δίσκοι, συναυλίες, μουσικοί χώροι, φεστιβάλ, περιοδικά και εκδόσεις, συνθέτοντας μια σφαιρική εικόνα της ελληνικής τζαζ μέσα στον χρόνο.<<
https://www.ogdoo.gr/politismos/vivlio/ena-vivlio-anaforas-gia-tin-elliniki-tzaz-apo-tis-ekdoseis-ogdoo
13/12/2025
Γίνεται να αναφέρεσαι στο παρελθόν της ελληνικής τζαζ και να μην έχεις ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τον Γιάννη Σπάρτακο; Στο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, θα διαβάσεις για τον Σπάρτακο διάφορα στις σελίδες 141-144. Ιστορίες, συνεντεύξεις δικές του, κρίσεις δικές μου, γεγονότα, τραγούδια κ.λπ.
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια του (ένα αληθινό κομψοτέχνημα), για το οποίο γράφω στο βιβλίο, φυσικά, το ακούτε και στα σχόλια...
Γίνεται να αναφέρεσαι στο παρελθόν της ελληνικής τζαζ και να μην έχεις ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τον Γιάννη Σπάρτακο; Στο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025], που τώρα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, θα διαβάσεις για τον Σπάρτακο διάφορα στις σελίδες 141-144. Ιστορίες, συνεντεύξεις δικές του, κρίσεις δικές μου, γεγονότα, τραγούδια κ.λπ.
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια του (ένα αληθινό κομψοτέχνημα), για το οποίο γράφω στο βιβλίο, φυσικά, το ακούτε και στα σχόλια...



Σχόλια από το fb στο ποστ "Γίνεται να αναφέρεσαι στο παρελθόν της ελληνικής τζαζ και να μην έχεις ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για τον Γιάννη Σπάρτακο;"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=G4rNwGUSqQ4...
Ζωή Κουρούκλη - Τι κρίμα αγάπη μου (Τραγούδια Κινηματογράφου)
Harry Vlastakis
Και το "Σιγοψιχαλίζει" με τη Γιοβάννα, αριστούργημα
Stratis Agelos
Επιτέλους μια αναφορά στον Γιάννη Σπάρτακο.
Christos Nastos
Τεραστιος,
μοναδικος καλλιτεχνης...
Chris Stassinopoulos
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ένα από τα πρόσωπα που διαπερνούν μεγάλο μέρος του βιβλίου μου «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025] είναι ο πιανίστας, αυτοσχεδιαστής, συνθέτης και συγγραφέας Σάκης Παπαδημητρίου"...
ΑπάντησηΔιαγραφήThanos Mantzoros
Seminal Jazz person in the Greek scene, and rightly so, Mr Sakis Papadimitriou !
A huge thanks to him, from all jazz lovers !!!
Hermis Kefalas
Αγόρασα και αυτο το βιβλιο σου . Μπορει να μην το διαβασω ποτε ολοκληρο οπως τα προηγούμενα σου γιατι δεν εμπίπτει τόσο στα ενδιαφέροντα μου. Αυτο που θέλω όμως να πω, ειναι πως ειναι το ελάχιστο που μπορούμε να κανουμε για τα τοσα χρονια που σε διαβάζουμε ελεύθερα στο δισκορυχειο, στις αναρτήσεις σου στο FB και σε αλλα έντυπα που διαμενονται δωρεαν. Δεν ειναι μονο οικονομικό το ζήτημα αλλά τετοιες εκδοτικές προσπάθειες πρέπει να ενισχύονται και δείξουμε πως ειμαστε αρκετοί με αυτές τις αναζητήσεις.
Φώντας Τρούσας
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχω γράψει κάτι και για σένα, και δεν αναφέρομαι στα βιβλία, αλλά γενικότερα. Τα λες πολύ καλά, και σ' ευχαριστώ.
Dimitris Panagiotidis
Εκτενής αναφορά, και δικαίως, στο κεφάλαιο της Θεσσαλονίκης, που θα μπορούσε σίγουρα να είναι εκτενέστερο. Και εγώ το πήρα, πάντα παίρνω βιβλία που εξιστορούν καταστάσεις και εποχές που έζησα ή έστω ήμουν στο ελάχιστο μέρος τους, γιατί θελω να ανταμοίβω όσους ασχολούνται σοβαρά και προσφέρουν στον χώρο
Φώντας Τρούσας
Υπάρχουν πολλά για τη Θεσσαλονίκη στο βιβλίο, αλλά σ' ένα βιβλίο σαν κι αυτό, που είναι το πρώτο, που βγαίνει στη χώρα για την ελληνική τζαζ, πρέπει να περιέχονται "τα πάντα" στις σωστές αναλογίες, γιατί οι σελίδες δεν μπορεί να είναι άπειρες (για πολλούς και διαφόρους λόγους).
Dimitris Panagiotidis
Να προσθέσω ότι ο Σάκης Παπαδημητρίου ήταν από τους πρώτους που στήριξαν τους a priori στα πρώτα βήματα, ερχόταν συχνά στις πρόβες που κάναμε τότε φιλοξενούμενοι στο Θεατρικό Εργαστήρι στο Ανετον πριν το πάρει ο ΔΘ, τον είχαμε επισκεφτεί στο σπίτι του στην Εγνατία και στην Τέχνη και μας πρότεινε στις μουσικές εκδηλώσεις της Θεσσαλονίκης
Νίκος Σούρσος
Σήμερα διάβαζα τη στήλη του " Εδώ Θεσσαλονίκη" σε έναν Ήχο του 1976. Οι εκπομπές του στο Τρίτο " Μουσικές Συνεργασίες" ήταν ένα παράθυρο για νέα ακούσματα.
Nick Mant
Από το 63 ως το 70 ανακαλυπτα και αγόραζα σε LP τα αριστουργήματα της ροκ μουσικής.
Το 70 διάβασα το βιβλίο του θέματα και πρόσωπα της σύγχρονης τζαζ το οποίο έμελλε να γίνει η γέφυρα για την τζάζ ροκ και τη τζάζ μουσική και το ευαγγέλιο μου για πολλές δεκαετίες ψαξιματος για την εύρεση αγορά και ακρόαση όσων αναφέρει. Διότι τότε ήταν δύσκολο να βρεις πολλά από τα άλμπουμ αυτά. Ενώ τα Εισαγωγή στη τζάζ και Σκέψεις πάνω στη σύγχρονη μουσική επανεκδόθηκαν κάποιες δεκαετίες μετά σε ένα βιβλίο το συγκεκριμένο νομίζω ότι παραμένει εξαντλημένο. Του χρωστώ το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής μου παιδείας και το άνοιγμα των μουσικών μου οριζόντων.
Πόσες φορές έχω πει, αυτό το δίσκο τον έψαχνα 30 χρόνια, όπως συνέβη με το Liberation music orchestra του Charlie Haden που τελικά το βρήκα σε CD. Γνώρισα τους Blood sweat and Tears, Don Cherry, Archie Shepp ,San Ra, Mahavishnou Orchestra Chic Corea, Arts Ensemble of Chicago , Miles Davies, Ornette Coleman και τόσους άλλους. Έγινε αφορμή να ξεκινήσω το ψάξιμο σε εταιρίες Blue note, Atlantic, ECM. Παραμένει ακόμα το no 1 μουσικό μου βιβλίο. Με εκείνη την βιβλιοδεσία της εποχής πού το εκοβες με το χαρτοκόπτη. Το επόμενο βιβλίο πού με συνεπήρε τα τελευταία χρόνια στον ίδιο βαθμό ήταν η τριλογία τών Αντιστιξεων του εκπληκτικού Γιάννη Ευσταθιάδη.
Φώντας Τρούσας
>>Το 70 διάβασα το βιβλίο του θέματα και πρόσωπα της σύγχρονης τζαζ<<
τώρα σου προτείνω να διαβάσεις και το δικό μου
Σχόλια από το fb στο ποστ "Παρατηρώ σε διάφορα σάιτ ελληνικά και ξένα τα εξώφυλλα των δίσκων με τα «καλύτερα» της χρονιάς"...
ΑπάντησηΔιαγραφήGeorge Bairachtaris
που να τα ακουσεις κιόλας.......
Φώντας Τρούσας
εντάξει, εγώ δεν ακούω σύγχρονη ποπ και δεν ενδιαφέρομαι για πολλά-πολλά (μια ιδέα απλώς να πάρω), αλλά και τα εξώφυλλα δρουν τις πιο πολλές φορές αποθαρρυντικά, για να πατήσω ν' ακούσω κάτι
Stathis Nikokavouras
Εχει τελειωσει η ιστορια της μουσικης.οτι βγηκε βγηκε...φινιτο λα μουζικα ...δεν πουλανε πλεον ...χαρακτηριστικη η ατακα που πεταξε η παπαριζου...μας αναγκαζουν οι δισκογραφικες ολα τα τραγουδια πλεον να ειναι μικροτερα απο 3 λεπτα.μικροτερα και απο την γιουροβιζιον..το γιατι δεν χρειαζεται εξηγηση...μεροκαματο βγαζουν πλεον απο συναυλιες και you tube με τις διαφημισεις..περνάς στο ΑΙ στοιχεια και σε πεντε λεπτα χωρις κουραση εχεις μπασο ντραμς ,πληκτρα κιθαρα και φωνη..θυμασαι τι ελεγε ο τζιμακος στο κυταρο το 85?ορεστη (πλακιδης) βαλτα να παιζουν ολα μονα τους...ευρωπη ερχομαστε 1992,2000,4711....πολιτισμος...
Φώντας Τρούσας
Βγαίνουν μια χαρά δίσκοι κάθε χρονιά - μην τα μηδενίζεις. Εγώ ακούω συνεχώς καινούρια πράματα που μετράνε. Και στην ποπ υπάρχουν κάποια καλά πράματα. Αλλά τα εξώφυλλα υπακούουν σε άλλες νόρμες. Προσπαθώ να καταλάβω τι παίζει...
Stathis Nikokavouras
δεν μηδενιζω.συγκρινω και απογοητευομαι φωντα.δεκα χρονια περιμεναμε τον γκιλμορ να βγαλει νεο δισκο για να ανακαλυψουμε στο τελος οτι εβαλε παλι την γυναικα του να γραφει στιχους και το μονο καινουργιο εβαλε και την θυγατερα του να τραγουδαει..στο επομενο θα βαλει και τους γιους και την θυγατερα απο τον πρωτο γαμο να τραγουδισουν..ασε καλα ειμαστε με την μουσικη 1967-1980..προτιμαω να ακουω γελα κυρια μου καφαση,και ολα τα ωραια απο ροκ φανκυ,σοουλ παρα τα σημερινα .....
Φώντας Τρούσας
Χεσ'τον τον γκίλμορ ρε φίλε αυτός έχει ψοφήσει εδώ και 40 χρόνια... ο Roger Waters είναι δέκα φορές καλύτερος, αλλά εδώ να μη μιλήσουμε για μουσική, γιατί για τα εξώφυλλα γίνεται το ποστ
Nikos Xanthakos
Κάτι σαν αυτό;
Λάκι Κραπ
δισκαρα εντωμεταξύ
ιωαννης παπαγιανελης
Γεράματα και αφραγκιες έχει πράμα πάντα αρκεί να ασχολησε απλά και να.εψεις χρόνο και διαθεση
Fritz Nilland
Εγώ ξέρω να πω,οτι και σε 30 με 40 χρόνια δε θα θυμάται κανείς τιποτα απο τη μουσική του σήμερα,πόσο μαλλον τα εξώφυλλα
Vassilis Serafimakis
Επειδή έζησα την εποχή τού βινυλίου και πέρναγα αρκετή ώρα χαζεύοντας τα εξώφυλλα, γιά μένα έχει αρκετή σημασία το "περιτύλιγμα", ακόμα κι η εσωτερική χάρτινη θήκη. Οι φίλοι τής Vertigo θα καταλάβουν γιατί. Κι είχα αγοράσει αρκετά άλμπουμ ψιλοαγνώστων μέχρι τότε γιά μένα καλλιτεχνών λόγω εξωφύλλου πχ Audience "House on the Hill", Gentle Giant, κ.ά.Η σμίκρυνση τού εξωφύλλου με την έλευση τών CD μού στέρησε μιά μικρή αισθητικη ευχαρίστηση. (Αγόρασα τη συλλογή με εξώφυλλα Hipgnosis κι ησύχασα.)
Με αφορμή την ανάρτηση τα θυμήθηκα αυτά. Κι αναρωτιέμαι αν υπήρξαν άλμπουμ με πολύ καλή μουσική μέσα και χάλια εξώφυλλο. Δεν μπορώ να σκεφτώ.
Φώντας Τρούσας
To "λευκό άλμπουμ" των Beatles... είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό
Vassilis Serafimakis
εντάξει, τότε δεν υπήρχε περίπτωση να βγεί Βeatles άλμπουμ και να μην το λατρέψω! Εβλεπα νόημα παντού. (Μιλάς με άτομο που πιτσιρικάς πήρε κρυφά υπεραστικό τηλεφωνο Λονδίνο τον αριθμό τού αυτοκινήτου στο εξώφυλλο τού Abbey Road να μάθω εάν όντως Paul is dead.) Οπότε και το κάτασπρο εξώφυλλο, ένα μη εξώφυλλο, το έβαλα στη καρδιά μου. ...Ομολογώ & υπογράφω.
Andreas Knps
To λευκό άλμπουμ πάντως είχε μέσα εξαιρετικό artwork με αποκορύφωμα τις 4 φωτογραφίες - πορτραίτα
Nikos Markakis
το ανάποδο; Καλό εξώφυλλο, χάλια μέσα;
Vassilis Serafimakis
Διαγραφήέλα ντε! Αυτό σκεφτόμουνα. Τι να σου πώ. Οταν αγόραζα δεύτερο χέρι καλούς δίσκους mail order από μέρη μακρινά μου στέλνανε μαζί καμμιά φορά και μιά 12άδα (!) άλμπουμ με εντελώς άγνωστα συγκροτήματα, προσπάθειες φανκ και κάουντρυ. Δεν ακουγόντουσαν! Ηταν μιά generic νερόβραστη "μουσική", χειρότερη από James Last. Yποθέτω σχήματα από αυτά πού το A&R μάζευε σωρηδόν μπάς κι ένα στα χίλια πετύχει. Οπότε τα στέλνανε γιά "προμόσιο", να τα γνωρίσουμε.
Aλλά τα εξώφυλλα επαγγελματικά και άψογα - όχι κάτι εντυπωσιακό αλλά πάντως άψογο, δηλ. καλές φωτογραφίες, ωραία γραφικά.
Nikolas Fotakis
εμένα και στα ψηφιακά με ενοχλεί αυτό
Ειδικά στην τζαζ, με όλην αυτήν την τεράστια παράδοση -- από Steinweiss και David Stone Martin, μέχρι Reid Miles κλπ είναι πραγματικά απορίας άξιον πώς επικρατεί η αθλιότητα εδώ και 40 χρόνια.
Φώντας Τρούσας
Στην ποπ εγώ εντοπίζω το πρόβλημα, όχι στην τζαζ. Στην τζαζ είναι ανεκτά. Προσωπικά θέλω κάτι να μου είναι ανεκτό. Δεν με ενδιαφέρει το αριστουργημαιτκό εξώφυλλο. Αν τύχει, έχει καλώς.
Mike Beles
Πες μας για καινούργιες προτασεις.... Μουσικές....
Lefteris Kyriakidis
Γιατί δεν έχουν εξώφυλλα σαν τών ELOY,όχι βλακ metal,η μαγευτική μουσική των Eloy συνοδευόταν από πίνακες ζωγραφικής...
Ανδρεας Μπικουβαρακης
Γιατί, τα αγοράζει και κανένας!;
George Tsatsoulas
Στην σημερινή εποχή είναι αξιοθαύμαστο και μόνο το να υπάρχουν άνθρωποι που και αγοράζουν δίσκους και τους ακούνε ευλαβικά, αυτό που λένε ακροάσεις.
Υπάρχει πιθανότητα να είναι αυτό αληθινό?
Λάκι Κραπ
Κλαψ
Σχόλια από το fb στο ποστ "Στο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ» [Όγδοο, 2025] έχω γράψει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για το “Greek Cooking” [Impulse!, 1967] του Phil Woods και του Ιορδάνη Τσομίδη"...
ΑπάντησηΔιαγραφήVagelis Avgidis
Πολύ ιδιαίτερη συνεργασία!
Stathis Nikokavouras
Ακουσα ιορδανη φωντα αρχες 1990..καποια κοματια του ειναι μαγικα δεν ειναι τζαζ επιρροες ...ειναι τζαζ..μεχρι και το green onions διασκευασαν που το μπουζουκι κανει τα ωραια του..θεωρητικα τρια ονοματα εκαναν καρριερα στο αμερικα..κατσαρος που στα 102 του αν θυμαμαι καλα επαιξε κατω απο ακροπολη ,ο αποστολης νικολαιδης και ο ιορδανης ..τον ζωρζ τον πιλαλα δεν τον βαζω επειδη γυρισε πισω νωρις.εσυ να μας πεις αν αλλοι λαικοι εμειναν εκει μεχρι το τελος..ο yanni ειναι αλλη ιστορια σε αλλο χωρο..
Φώντας Τρούσας
Διάφοροι Έλληνες έμειναν καιρό στην Αμερική, πολλοί πηγαινοέρχονταν, και ήταν και οι Ελληνοαμερικάνοι που ήταν μόνιμα εκεί. Έχω καμιά 30αριά σελίδες στο βιβλίο με αυτούς που ανακατεύτηκαν με την τζαζ (όχι τους λαϊκούς).
Nicola Di Rossi
Χρόνια ήταν Άμστερνταμ και Ουτρέχτη,
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ο Θοδωρής Ρέλλος είναι ένα από τα πρόσωπα που με απασχολούν στο βιβλίο «100 Χρόνια Ελληνική Τζαζ»"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας Μπακ
Λατρεύω το εξώφυλλο του Jazz in Jazz με τον Ρέλλο να παίζει τα δύο σαξόφωνα συγχρόνως
Γιώργος Γιαννόπουλος
https://www.youtube.com/watch?v=DxiUYE0stnc
Φώντας Τρούσας
όταν μπαίνει η φωνή του Σαχτούρη ανατριχιάζεις
Stergios Kosteas
Πολύ καλός σαξοφωνίστας ο Θοδωρής.
Vagelis Avgidis
ποιος δίσκος είναι αυτός;
Φώντας Τρούσας
acid free