Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

ΧΙΩΤΗΣ – HENDRIX αποκλείεται σου λέω…

Εχθές το βράδυ, λίγο πριν φύγω από το σπίτι, για να πάω να δω τον «Θαυματοποιό», άνοιξα την TV, πέφτοντας πάνω σ’ ένα αφιέρωμα, του Σπύρου Παπαδόπουλου στη ΝΕΤ, για τον Μανώλη Χιώτη. Στην τηλεοπτική ταβέρνα, πολλοί και διάφοροι προσκεκλημένοι ανάμεσα στους οποίους η Μαίρη Λίντα, ο Μιχάλης Μενιδιάτης, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Μανώλης Καραντίνης, κάτι ποδοσφαιριστές... 
Σχεδόν με το που άρχισε η εκπομπή –γιατί δεν την είδα για περισσότερο από 20 λεπτά– αναφέρθηκαν οι συνδαιτυμόνες σ’ αυτή τη γνωστή ιστορία, που κυκλοφορεί «αντοκουμεντάριστη» χρόνια τώρα, γύρω από τη δήθεν –το «δήθεν» αφορά στην προσωπική μου άποψη– γνωριμία του Χιώτη με τον Jimi Hendrix σε κάποιο μαγαζί της 8ης Λεωφόρου στη Νέα Υόρκη των sixties, η οποία και κατέληξε στη (δήθεν ιστορική) ατάκα του Hendrix –που είναι διάσπαρτη στο δίκτυο, σε πολλές παραλλαγές– πως «ο Χιώτης είναι ο μεγαλύτερος σολίστας». 
Προσωπικώς, εμένα δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου να συγκρίνω σολίστες, και ιδίως σολίστες που ασκούνταν σε διαφορετικά όργανα (ασχέτως αν ο Χιώτης, όπως λένε οι παραμέσα, έδενε κόμπο και την κιθάρα – ας όψεται ο Django…), παίζοντας διαφορετικά πράγματα, κι έχοντας εντελώς διαφορετικές κουλτούρες, αλλά ας πούμε –υπόθεση εργασίας κάνω…– πως οι δύο μουσικοί συναντήθηκαν όντως στη Νέα Υόρκη των sixties (άλλοι λένε πως συναντήθηκαν στο Σικάγο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως η συνάντηση έγινε στην Ελλάδα!), γνωρίστηκαν, έχοντας εν τέλει και κάποιο διάλογο. Πόσο πιθανόν είναι αυτό; Από την αρλούμπα που κυκλοφορεί στα πέριξ, εγώ λέω πως τούτο είναι από… ελαχίστως πιθανόν έως αδύνατον.
Υπάρχει στο YouTube μία, υποτίθεται, ντοκουμενταρισμένη ερμηνεία του γεγονότος από τον Χρίστο Βασιλόπουλο, τον γνωστό τηλεοπτικό «ερευνητή» της εκπομπής «Μηχανή του Χρόνου» (http://is.gd/zKAN15). Τι ακούμε να λέει ο Βασιλόπουλος; Τα εξής απίστευτα. Ότι Χιώτης και Hendrix όχι απλώς συναντήθηκαν (πού και πότε; – αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον «ερευνητή»), αλλά πως ο Hendrix έκανε και δηλώσεις(!) στα μέσα ενημέρωσης(!) εκθειάζοντας τον έλληνα σολίστα. Φυσικά, ουδένα αποδεικτικό στοιχείο από τις δηλώσεις παρουσιάστηκε στην εκπομπή. Και αφού πέσουν κάτι πενιές από το “All along the watchtower”, ακούμε τον Βασιλόπουλο να λέει: 
«Νέα Υόρκη, 1965. Ο Jimi Hendrix (σ.σ. που τότε γραφόταν ακόμη Jimmy) είναι διάσημος (σ.σ. διάσημος ο Hendrix το ’65; – γελάστε φραγκόκοτες!) για την επιδεξιότητα και την ταχύτητα με την οποία σολάρει στην κιθάρα. Τα δάκτυλά του τρέχουν με απίστευτη δεξιοτεχνία πάνω στα τάστα. Το 1965 ένας δημοσιογράφος των ρωτά (σ.σ. το όνομα του οποίου ο «ερευνητής» το κρατάει για τον εαυτό του) ‘ποιος είναι ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου;’ (σ.σ. ως γνωστόν οι περισσότεροι περί τη μουσική δημοσιογράφοι ρωτάνε συνήθως παπαριές). O Τζίμι Χέντριξ ξαφνιάζει την υφήλιο (σ.σ. έλα Παναγία μου!) με την δήλωσή του…». 
Εκεί παρεμβαίνει η Μαίρη Λίντα, η οποία ακούγεται να λέει: «Κάποια στιγμή λοιπόν ρώτησαν τον Χέντριξ, μάλλον από θαυμασμό, και του λένε: ‘είστε ο μεγαλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο που έχουμε ακούσει’, λέει ‘ναι, γιατί δεν έχετε ακούσει έναν Έλληνα, τον Μανώλη Χιώτη. Όταν ακούσετε κι αυτόν τότε θα καταλάβετε’»
Και συνεχίζει ο Βασιλόπουλος. «Πολλοί αναρωτήθηκαν ποιος είναι αυτός ο Χιώτης και πώς τον γνώριζε ο Χέντριξ»
Την απάντηση την έχει η Μαίρη Λίντα: «Ο Χέντριξ είχε έρθει αρκετές φορές και άκουγε στο eighth avenue τον Χιώτη κι εμένα βέβαια –αφού άκουγε το Χιώτη θ’ άκουγε κι εμένα–, αλλά εκείνον τον ενδιέφερε πιο πολύ η κιθάρα και το μπουζούκι, και τον θαύμαζε»
Για να μπει και πάλι ο Βασιλόπουλος: «Ο Τζίμι Χέντριξ θαύμαζε τον Χιώτη για τη δεξιοτεχνία του και μίλαγε με τις ώρες (σ.σ. ο Βασιλόπουλος ήταν εκεί και κράταγε χρονόμετρο;) μαζί του για τη μουσική»
Και η Μαίρη Λίντα: «Ερχόταν σαν πελάτης. Γιατί είχε ακούσει για τον Χιώτη ότι παίζει πολύ ωραία κι ερχότανε να τον ακούσει. Ερχότανε και του’ψαχνε την κιθάρα ερχότανε στο πάλκο, πάνω στην ώρα που παίζαμε, και τον κοίταγε, τού’ λεγε γιατί αυτό εκεί, και γιατί αυτά… Τον ρώταγε πράγματα». 
Για να κλείσει ο Βασιλόπουλος, με το τελευταίο αστροπελέκι: «η δήλωση του Χέντριξ ήταν το πρώτο βήμα για τη διεθνή αναγνώριση»
Ποια δήλωση ρε άνθρωπέ μου και ποια διεθνή αναγνώριση; Είσαι σίγουρος πως ο (μέγας) Χιώτης ψόφαγε για διεθνή αναγνώριση και πως αυτή θα την εύρισκε από τα… καλά λόγια ενός άσημου (το 1965) κιθαρίστα; Δεν είμαστε καλά. 
Θα πω εδώ λίγα λόγια, αλλά από σεβασμό στην πολύ μεγάλη τραγουδίστρια (ακόμη και σήμερα) Μαίρη Λίντα, δεν θ’ αναφερθώ καθόλου στις δηλώσεις της. Εξάλλου, όπως έχω ξαναγράψει, ο δημοσιογράφος δεν πρέπει ν’ ακούει τους καλλιτέχνες με ανοικτό το στόμα, αλλά, όντας καλά ενημερωμένος, να προσπαθεί να τους στριμώξει. Αν βγει κάτι, έχει καλώς. Αν όχι, τότε ο νουνεχής δημοσιογράφος οφείλει να το βουλώνει και να κρατά τις «αποκλειστικές» πληροφορίες για τον εαυτό του.
Ο Μανώλης Χιώτης επισκέπτεται για πρώτη φορά την Αμερική (Νέα Υόρκη) το 1956, ξανά το 1959 και για τρίτη φορά το 1964, όπου θα παραμείνει για 4 χρόνια, μέχρι το 1968 δηλαδή (Δημήτρης Ν. Μανιάτης «Κοσμοπολίτες του μπουζουκιού», Τα Νέα, Σάββατο 22/1/2011). 
Αν υποτεθεί πως γνωρίστηκε με τον Jimi Hendrix (με τον Jimi Hendrix ως φίρμα, όπως λέει το… ρεπορτάζ) αυτό θα πρέπει να έγινε το 1967 ή το ’68, και επ’ ουδενί το ’65, γιατί, τότε, τον Hendrix δεν τον ήξερε ούτε ο μπαμπάς του. Εκτός κι αν υποθέσουμε πως κάποιος τυχαίος μαύρος πήγαινε και κόλλαγε του Χιώτη, για τον τρόπο που έπαιζε, και τον οποίον αργότερα τον είπαν… Hendrix. Ο Βασιλόπουλος, όταν λέει «Νέα Υόρκη, 1965. Ο Jimi Hendrix είναι διάσημος…» βρίσκεται εντελώς σε άλλον πλανήτη.
Κατ’ αρχάς να έχουμε υπ’ όψιν μας πως ο Hendrix φεύγει από την Αμερική για τη Βρετανία τον Σεπτέμβριο του ’66. Να δούμε, λοιπόν, πότε βρέθηκε ο Hendrix στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη δηλαδή, το 1967 και το 1968, την εποχή της διασημότητάς του. Το δικό μου ψάξιμο λέει πως η μόνη φορά, μέσα στο ’67, που πάτησε πόδι ο Hendrix στην Αμερική, ήταν το καλοκαίρι, τον Ιούνιο αρχικά, όταν εμφανίστηκε στο Monterey (στην Καλιφόρνια), την 18/6/1967, για να ακολουθήσουν εμφανίσεις στην Νέα Υόρκη, μέσα στον κυκεώνα και την παραζάλη εκείνης της εποχής (όταν ο Hendrix δεν ήταν πλέον όποιος κι όποιος). Το να λέμε, λοιπόν, ότι σε μια τέτοια φάση ο Hendrix συναντήθηκε με τον Χιώτη είναι τουλάχιστον ουτοπικό. 
Το ’68, ο Hendrix παίζει στη Νέα Υόρκη την 2/3/1968, την 7/3/1968 (jam με τον Jim Morrison), την 17/3/1968, την 9/4/1968 (jam με τον B.B. King), την 10/5/1968, την 23/8/1968 και την 28/11/1968 (όλα τα στοιχεία προέρχονται από το http://is.gd/EGkC5k). Τις περισσότερες από τις ενδιάμεσες ημερομηνίες έπαιζε αλλού ή ταξίδευε. Άρα, χονδρικώς, η υποτιθέμενη συνάντηση θα μπορούσε να είχε γίνει τον Μάρτιο του ’68, την περίοδο δηλαδή κατά την οποίαν ο Hendrix βρέθηκε για περισσότερο καιρό στη Νέα Υόρκη. Αρκεί να ξέραμε, σε πρώτη φάση, πως ο Χιώτης ήταν και αυτός στη Νέα Υόρκη τον Μάρτιο του ’68 (γιατί κάποια στιγμή, εκείνη την περίοδο, επέστρεψε στην Αθήνα). Αλλά και πάλι, η δική μου αίσθηση για τα πράγματα (και μιλώ για αίσθηση) είναι πως κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικώς απίθανο να είχε συμβεί εκείνη την εποχή, για να μην πω αδύνατο (για τον λόγο που προαναφέραμε).  
Άρα λοιπόν αν θέλουμε να δώσουμε βάση στην υποτιθέμενη συνάντηση αυτή θα πρέπει να την τοποθετήσουμε την περίοδο 1964-1966, όταν ο Hendrix βολόδερνε με τους Isley Brothers, τον Little Richard, τον Curtis Knight, τον King Curtis κ.ά. Τότε όμως η «γνωριμία» δεν θα μπορούσε με κανέναν τρόπο να είχε την αίγλη, την οποίαν προσδίδουν (στη «γνωριμία») οι «ερευνητές». Φυσικά, σ’ αυτήν την περίπτωση, το ν’ ανακαλείς το επώνυμο “Hendrix” χρόνια μετά, ταυτίζοντάς το, ενδεχομένως, με κάποιον μαύρο μουσικό, που μπορεί όντως να πλησίασε το Χιώτη το 1964, ή το ’65, στην Eighth Avenue, είναι απαράδεκτο. Για να μην πω γελοίο· λες και ο Χιώτης είχε ανάγκη τα εύσημα ενός άσημου, ακόμη τότε, κιθαρίστα (έστω κι αν επρόκειτο για τον Hendrix), ο οποίος –τρομάρα μου– θα τον προέβαλλε και διεθνώς.

45 σχόλια:

  1. Ευτυχως που υπαρχουν και μερικοι σαν και σενα και παιρνουμε ανασα απο τις αρλουμπες που ακουμε γυρω μας.

    Το αλλο το ξερεις; Υποτιθεται οτι καποτε στα συρταρια του Hendrix βρεθηκε το "Την εδιωξα και ομως την αγαπω"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Χιώτης είναι πολύ ψηλά. Δεν χρειάζεται κανένα «υποστήριγμα», για ν’ ανεβεί ψηλότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Την ίδια ιστορία για την έχω ακούσει για τον Χιώτη και τον Dick Dale, η οποία ίσως και να έχει βάση στην περίπτωση του Dick Dale, γιατί είχε και λιβανέζικη καταγωγή (παππούς) και γενικώς ψαχνόταν με μουσικές και οργανοπαίκτες της περιοχής.

    Επίσης μια αντίστοιχη ιστορία υπάρχει και για τον Χαλκιά και τον Benny Goodman, όπου αναφέρεται μάλιστα ότι ο Goodman έσπασε το κλαρίνο του μόλις άκουσε τον Χαλκιά σε κάποια συνάντηση οργανοπαικτών. Άντε βρες άκρη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Beatfreak66, για Χιώτη και Dick Dale δεν έχω ακούσει τίποτα (για γνωριμία εννοώ). Φυσικά, τίποτα δεν αποκλείει να είχε πάρει τ’ αυτί του κάτι περί Χιώτη, αν και το σίγουρο είναι πως θα είχε ακούσει κάτι (ο Dick Dale) απ’ όλα εκείνα τα ελληνο-ethnic LP (μηδέ του Gus Vali εξαιρουμένου), που κυκλοφορούσαν ευρέως στην Αμερική ήδη από τα late fifties. Από κάπου ’κει τσίμπησε τη διπλοπενιά και την έβαλε στη «Μισιρλού».

    Για δε τα περί Τάσου Χαλκιά και Benny Goodman είναι αλήθεια. Τα αναφέρει με τέτοιον τρόπο ο ίδιος ο Χαλκιάς στην αυτοβιογραφία του (υπό Αντρέα Χρονόπουλου) «Θύμησες και Σημειώσεις Τάσου Χαλκιά» [εκδ. Απόπειρα, Αθήνα 1985], ώστε να μην αμφισβητούνται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Salaok - Θαυμαζω τον Χιωτη για τα παιξιματα & τα τραγουδια του.Φυσικα τον θεορω δημιο του τριχορδου.Αλλα αυτα ολα ειναι αλλη ιστορια.Ο Φωνταs ωs συνηθωs εχει δικιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ειδα τo u tube.Τελικα "the incomparable" ερευνητής Βασιλόπουλος ήταν εκεί και κράταγε χρονόμετρο Φώντα...που ξέρεις, μπορει και φανάρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. http://www.youtube.com/watch?v=eNaOBlGAUu8

    Κώστας Παπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο Γιώργος Άλτης στο βιβλίο του Οκτώ λαϊκά πορτραίτα μιλάει για ένα ντοκυμανταίρ στο οποίο ο Τζίμι Χέντριξ φέρεται να δηλώνει: ‘‘I’m not number one, Hiotis is’’}. Εγώ, πάντως, δεν το έχω δει και δεν ξέρω αν, όντως, υπάρχει. Επίσης, σε κάποιο τεύχος του περιοδικού Ποπ και Ροκ (αν θυμάμαι καλά), είχα διαβάσει πως στα κατάλοιπα του Χέντριξ, βρέθηκαν παρτιτούρες με τραγούδια του Χιώτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βιβλιοανιχνευτή, τα ξέρω αυτά που λες. Όποιος μου φέρει αληθινά ντοκούμεντα – όχι κουβέντες τού αέρα και φούμαρα – γύρω από την υποτιθέμενη γνωριμία, ή ό,τι άλλο, Hendrix-Χιώτη σχίζω τα πτυχία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. N' αγιάσει ο στόμας σου, παληκάρι μου!
    (Το ξέρω ότι είναι παλιό πια το ποστ, αλλά δεν την μπορώ πια να την ακούω συνέχεια αυτή την ιστορία/φήμη...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου αγαπητέ αναγνώστη. Αντιλαμβάνομαι την αηδία που σου προκαλεί το ανύπαρκτο ζήτημα Χιώτης-Hendrix.

    Κατά τα λοιπά, δεν υπάρχουν παλαιά και νέα ποστ. Όλα «παίζουν» το ίδιο. Όποιος θέλει σχολιάζει ό,τι θέλει όποτε θέλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πές τα ρε φίλε...ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ME AYTO TO URBAN LEGENT! Ο κάθε άσχετος σου πετάει αυτην την κοτσάνα και περνιέται και για γνώστης/έξυπνος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Περιμένω πάντα την πρώτη αδιάσειστη απόδειξη της «γνωριμίας»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. http://www.youtube.com/watch?v=eNaOBlGAUu8

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. http://news247.gr/eidiseis/psixagogia/music/mhxanh_toy_xronoy_otan_o_tzimi_xentriks_thaumase_ton_manwlh_xiwth.2582663.html παμε για 2ο γυρο και αυτή τη φορά όχι στη Νέα Υόρκη αλλά στο Σικάγο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Συγγνώμη ρε παιδιά:
    1) δεν είμαστε σίγουροι για την συνάντηση στην Αμερική, επειδή το πρόγραμμα του J.H του 1965 που γνωρίζεις, δεν είχε Αμερική μέσα?
    2) Τις δηλώσεις της Μ.Λ. για τον θαυμασμό που είχε για τον Χιώτη, με σεβασμό προς τη Μ.Λ, απλά τις διαγράφουμε?
    3) Τελικά, ο 'άσημος (το 1965) κιθαρίστας' αποκλείεται να θαύμαζε τον (μέγα) Χιώτη επειδή δεν έχουμε κάποιο βίντεο που να το αποδεικνύει?
    Το αν τελικά έγινε η περίφημη δήλωση, εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Ξέρουμε και ποιος είναι ο ένας και ποιος είναι ο άλλος. Ακυρώνετε όμως κάποια δημοσιεύματα ως ανυπόστατα, χωρίς και εσείς να έχετε κάποια σοβαρά επιχειρήματα. Και σαν να νιώθετε προσβεβλημένοι από το γεγονός, δεν καταλαβαίνω: θεωρείτε ότι είναι υποτιμητικό για τον Hendrix κάτι τέτοιο και προσβάλεστε εσείς εκ μέρους του?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δύο ερωτήσεις:

    1. Πότε έγινε η (υποτιθέμενη) συνάντηση στο Σικάγο; Θέλω να ξέρω την ακριβή ημερομηνία.
    2. Από ποια εφημερίδα της… εποχής (τίτλος και ημερομηνία φύλλου) είναι η δήλωση του Hendrix που φαρδιά-πλατιά βλέπουμε;

    Αυτά τα ανύπαρκτα «στοιχεία» τα ξέρουμε. Τίποτα νεώτερο ανακάλυψε η… αρχαιολογική σκαπάνη των «ερευνητών»;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Άρα η Μαίρη Λίντα και άμεση πηγή του γεγονότος είναι ανυπαρξία και η δική σου αρθρογραφία αγγίζει το Πούλιτζερ. Στην σελίδα του Βασιλόπουλου, για τον οποίον μπορείς να λές ότι θέλεις όπως αντίστοιχα και άλλη να λεν το ίδιο για εσένα, υπάρχει τόσο ρητή μαρτυρία της Λίντα που αποτελεί άμεση πηγή, κάτι που εσύ δεν είσαι αλλά με έπαρση μιλάς πουλώντας εντυπωσιασμό καθώς και φωτογραφία του δημοσιεύματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Απαντήσεις
    1. Υποτίθεται εδώ γίνεται διάλογος και τα σχόλια εγκρίνονται. Να΄σαι καλά που επιτρέπεις επειδή σου θίξαμε το μέγα ιστορικό άρθρο να καθυβριζόμαστε. Να χαίρεσαι το ήθος σου μεγάλε Φώντα και συ που τα ιστορικέ που τα επιτρέπεις !

      Διαγραφή
    2. Λοιπόν, επειδή το ήθος μου δεν είναι χαμηλότερο από το δικό σου, κι επειδή αποκαλύπτεσαι, σου ζητάω συγγνώμη (παίρνω πίσω το «βλάκας»). Παρά ταύτα, αδελφάκι μου, λες βλακείες (και αυτό δεν το παίρνω πίσω). Βλακείες, δηλαδή, μπορεί να πει ο καθένας μας, χωρίς σώνει και καλά να είναι βλάκας. Σε ό,τι, δε, με αφορά προσπαθώ να μην λέω (βλακείες) – και αυτό θα σου έλεγα να πράττεις κι εσύ. Κι ούτε έχω πρόβλημα, εννοείται, αν θίξεις «το μέγα ιστορικό άρθρο» μου… Κάνε ό,τι θέλεις.
      Έγραψα κάποια πράγματα. Όποιος θέλει τα διαβάζει (με κάποια προσοχή) και τα αξιολογεί – και αναλόγως με τον τρόπο που σκέφτεται βγάζει και τα συμπεράσματά του…

      Διαγραφή
  20. Το ποιό είναι το ήθος σου το δείχνεις με το επίπεδο διαλόγου σου. Συνεχίζεις ....λες βλακείες"..... Αυτά είναι τα μεγάλα επιχειρήματά σου. Εσύ δεν με γνωρίζεις και σου μιλάω καθως πρέπει παρά την συμπεριφορά σου. Εσύ συνεχίζεις με άπρεπα σχόλια και ανύπαρκτα επιχειρήματα. Έχεις άμεση πηγή που εσύ δεν είσαι, δημοσίευμα τύπου, αναφορά σε βιβλιογραφία και το μόνο σου επιχείρημα είναι οι περιοδείες του Χέντριξ που δεν ταιριάζουνε που στο φινάλε ούτε είσαι κάτοικος των Ηνωμένων Πολιτειών έστω του τότε ή του τώρα, άμεση σχέση με τα μουσικά πράγματα της Αμερικής της δεκαετίας του Χέντριξ αλλά στηρίζεσαι σε βιβλιογραφία, την οποία δεν είσαι σε θέση να αναιρέσεις απλά την μεταφέρεις. Από που και ως που συνάγεται το συμπέρασμα πως μόνο κατά την περιοδεία του ένας Αμερικάνος μπορεί να βρίσκονταν την τάδε η την δείνα ημερομηνία σε μια αμερικάνικη μητρόπολη και άρα να είδε τον Χιώτη στη Νέα Υόρκη ή το Σικάγο. Και από που και ως που εσύ είσαι ο ειδήμων σε τέτοιο ύψος που να αναιρείς την ίδια την γυναίκα και συνεργάτιδα του Χιώτη στα χρόνια της Αμερικής; Από το μαγαζί του Χιώτη είχαν περάσει πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες της εποχής. Αν ήθελαν να το στήσουν δεν θα το έκαναν με τον σταμπαρισμένο τότε Χέντριξ που επι Χούντας μόνο ως κακό πρότυπο - πηγή θα μπορούσε να αναφερθεί σε ελληνικό έντυπο. ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε συμμαζέψου και σταμάτα τις βλακείες για τα ήθη και τους διαλόγους, γιατί σε λίγο μ’ αυτά που θα μ’ αναγκάσεις να σου πω θα μας μαζέψει το… Τμήμα Ηθών.
      Κάτσε ξαναδιάβασε την ανάρτηση, άνοιξε το μυαλό σου και σκέψου μόνος σου μερικά πράγματα (για όλους και για όλα). Και μέχρι τότε θα σε παρακαλέσω πολύ (μπορεί να σου πάρει κάποιο χρόνο, ok…) μην ξανασχολιάσεις… Δεν έχω χρόνο για πέταμα.

      Διαγραφή
  21. Μια χαρά τα λέει ο Φώντας. Ωραίος. Αφήστε τις μπαρούφες περί ήθους στον διάλογο και επικεντρωθείτε στο επιχείρημα. Απλώς να συμπληρώσω κάτι παράπλευρο γιατί έτσι κι αλλιώς ο Φώντας με κάλυψε πλήρως. 'Ενας από τους κύριους λόγους που ο Χιώτης πήγε στην Αμερική ήταν ότι ο Λαμπρόπουλος, ο ιδιοκτήτης της κραταιάς Columbia - της εταιρείας που εισήγαγε και αναπαρήγαγε αυτό που ξέρουμε σήμερα ως έντεχνο λαϊκό τραγούδι- έβαλε τον Χιώτη να κάνει τον υπηρέτη του Θοδωράκη. Ο Χιώτης ποτέ δεν χώνεψε ότι κατέληξε να είναι απλά αυτός που ενορχήστρωνε τα τραγούδια του Μίκη. Πηγή: Βιβλίο ''Γιώργος Ζαμπέτας, Και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου.''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο ίδιο βιβλίο, ο Ζαμπέτας περιγράφει πολύ ρεαλιστικά τις συνθήκες του γνωστού κέντρου στη που έπαιζε ο Χιώτης Νέα Υόρκη, όπου ας θυμηθούμε πέθανε ο Στράτος Παγιουμτζής. Αυτές οι άθλιες συνθήκες, δεν επέτρεπαν σε κανέναν Χιώτη να παίξει σοβαρά, ως σε συναυία.

      Διαγραφή
  22. Γενικά είχα τις επιφυλάξεις μου για πολλά απ' αυτά που ακούγονται από τη 'μηχανή του χρόνου', μιας και έχω 'πιάσει' μερικές ανακρίβειες σε κάποια επισοδεία, αλλά αυτό εδώ είναι καρά-HOAX από την αρχή μεχρη το τέλος.

    Μπράβο για το δημοσίευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ευχαριστώ το Σύνδρομο.

    Έχουμε κι άλλες… hoaxes στο δισκορυχείον. Σιγά-σιγά θα τις ανακαλύψουν κι άλλοι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Έπεσα τυχαία στο πρώτο, μετά βρήκα και το δεύτερο, και θυμήθηκα και τη συζήτηση εδώ:
    "Taste’s performance at the festival was so well received that Jimi Hendrix when asked on the Sunday, “How does it feel to be the best guitarist in the world”, replied, “I don’t know, why don’t you go and ask Rory Gallagher?”"
    Από εδώ http://is.gd/vcU05r
    Another version of the story has Hendrix being asked, "Jimi, how does it feel to be the world's greatest guitar player?" To which Hendrix supposedly replied, "I don't know, you'll have to ask Phil Keaggy!" https://en.wikipedia.org/wiki/Phil_Keaggy#Rumored_comments_by_Jimi_Hendrix_and_others

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η ανάρτηση Γιώργο έχει δημιουργήσει μεγάλη εντύπωση στο net.
      Η πλάκα είναι πως πολλοί ακόμη πιστεύουν πως Χιώτης-Hendrix κάποτε τα είπαν εκ του σύνεγγυς. Μάλιστα εμφανίζουν και κατασκευασμένα «ντοκουμέντα» (του κώλου) ως αποδεικτικά της γνωριμίας! Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο!

      Διαγραφή
  25. Γιατί αποκαλείτε «γελοιότητα», κάτι που ούτε εσείς μπορείτε να αποδείξετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε πού έχω πέσει! Ωρέ τι θα γίνω εγώ με δαύτους!

      Ρε φίλε μου, ρε μανούλα μου, αν ΕΓΩ πω πως έχουν συναντηθεί ο Τσιτσάνης με τον Muddy Waters, κάπου-κάποτε, τότε ΕΓΩ υποχρεούμαι να φέρω αποδείξεις και όχι εσύ που θα μου πεις… «αποκλείεται να έχουν συναντηθεί». Είναι τόσο προφανές αυτό, ώστε απορώ πως δεν το σκέφτηκες!!

      Εγώ, λοιπόν, δεν υποχρεούμαι να αποδείξω πως Χιώτης-Hendrix δεν βρέθηκαν ποτέ στο ίδιο δωμάτιο – καθότι η λογική λέει, και αυτή παρέθεσα στην ανάρτηση, πως αποκλείεται να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Εκείνοι που υποστηρίζουν το αντίθετο, δηλαδή τις μπούρδες, πρέπει να φέρουν αποδείξεις.

      Επιτέλους πια μ’ αυτή τη σαχλαμάρα!

      Διαγραφή
    2. Πάντως αν δεχθούμε όλους αυτούς τους ισχυρισμούς ως αληθείς- μιας και δεν μπορούμε να αποδείξουμε το αντίθετο- ο χέντριξ δεν πρέπει να έκανε άλλη δουλειά όσο ζούσε, απ το να υποδεικνύει κιθαρίστες καλύτερους απ τον ίδιο.
      Θυμήθηκα τώρα μια επίμονη φήμη για τον τραγουδιστή των pavlovs dog- ότι είχε πεθάνει- που κρατούσε από τα 70'ς ως πρόσφατα που επανενώθηκαν και ήλθαν για συναυλία εδώ.

      Διαγραφή
    3. Αντίστοιχες φήμες κυκλοφορούν και για τους κιθαρίστες που ο Hendrix θεωρούσε ως περισσότερα υποσχόμενους, με αυτή για τον Gibbons των ZZ Top να είναι μια από τις πιο διαδεδομένες...
      Σωτήρης

      Διαγραφή
  26. Και ο Έλβις ζει στον κομήτη του Χάλεϊ.
    Και αν δεν σας αρέσει, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λάθος!
    Αν τολμάτε δηλαδή, αποδείξτε ότι δεν είναι έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν καταλαβαίνω γρι, αλλά δεν πειράζει. Εξάλλου η ανάρτηση αυτή έχει από καιρό «κλείσει».

      Διαγραφή
  27. Ώχ συγνώμη δεν ήθελα να ενοχλήσω, έφτιαξα σήμερα αυτό το βιντεάκι και θυμήθηκα το post σας. Σκέφτηκα να το ποστάρω νομίζοντας ότι θα γελούσαμε λίγο (πάντα καλοπροαίρετα). Ζητώ συγνώμη λοιπών. Πάντως δεν έχω ξανά στείλει κάτι άλλη φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ριξε μια ματια και δω

    https://rockoverdose.gr/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-jimi-hendrix-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BB%CE%B7-%CF%87%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Σχόλια από το fb...

    George Ioakeimidis
    Πάντως ο Χέντριξ ειχε δίσκους του Χιώτη στο σπίτι του. Εξακριβωμένα.

    Nicola Di Rossi
    pou to ksereis auto?

    George Ioakeimidis
    Εχω δει φωτογραφίες

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Πού τις έχεις δει; Δείξε τες και σ' εμάς.

    George Ioakeimidis
    Αμα τις βρω θα στις στείλω.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν υπάρχουν. Μην ψάξεις άδικα.

    George Ioakeimidis
    Αντε πάλι... Αφου τις εχω δει!Οχι πρόσφατα, κάποια χρόνια πριν..

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ξέρεις, κατασκευάζονται και fake φωτογραφίες.

    Alexandros Miaris
    Από μια ψήφο ενός Εβραίου δεν μιλάνε αρχαία ελληνικά οι αμερικανοί ! Αλλά και να μιλάγανε, την λέξη «φιλότιμο» δεν θα την είχανε! Συνεπάγεται λοιπόν αφού ο Χιωτης ΙΝΕ ΑΙΛΙΝΑΣ άρα ο Χέντριξ τον παρακαλάγε... Τόσο απλά είναι όλα ! (Να σαι καλά Φωντα που γράφεις)

    George Chatzakis
    Καμμια φορα δημιουργουνται Αστικοι Μυθοι, χωρις να ειναι απολυτα κατανοητος ο λογος που δημιουργουνται.... Τοσο ο Χεντριξ, οσο και ο Χιωτης ειχαν την αναγνωριση και την διασημοτητα που τους αναλογουσε, γιατι αραγε επρεπε και να συναντηθουν?

    Antonis Tsoukatos
    Και καλά όταν ο Χιώτης έκανε τα τουρ του στην Αμέρικα τον είδε ο Jimmy και έπαθε κλινικό τσιπίρκουλο.

    Stathis Nikokavouras
    ναι μουφα ιστορια γνωστο ειναι οτι δεν εγινε ποτε,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μπράβο ρε φίλε, από την πρώτη φορά που την άκουσα αυτήν την πιπα ήμουν σίγουρος ότι είναι μουφά. Είναι παλιό το ποστ αλλά μπράβο που έκατσες να κάνεις την στοιχειώδη έρευνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή