Με πλούσια καριέρα δίπλα σε διακεκριμένους παίκτες, οι Hofmann και Cunliffe, ξέρουν πως εορτάζουν, πως… σβήνουν κερί γενεθλίων, αλλά κυρίως ξέρουν πως, ανά πάσα ώρα, συγκεκριμένοι δεξιοτέχνες θα βρεθούν κοντά τους, υπό και με τις οδηγίες τους, προκειμένου να ερμηνεύσουν και γνώριμα κομμάτια. Εδώ, στο “Three’s Company” [Capri], απολαμβάνουν τη συνεργασία της Regina Carter βιολί, του Alvester Garnett ντραμς, του Terell Stafford τρομπέτα, του Ken Peplowski κλαρινέτο. Και όμως. Ενώ περιμένεις, εκεί όπου συμμετέχουν οι guests, το πράγμα ν’ αγγίξει κορυφή (συμβαίνει), πέφτεις απ’ τα σύννεφα καθώς τους ακούς να αποδίδουν με τέτοιο ελκυστικό τρόπο την “Pavane” του Gabriel Faure· μία ασυναγώνιστη romance, την οποίαν έχουν αγαπήσει μουσικοί από διαφορετικά στρατόπεδα – και δεν εννοώ της «κλασικής» – όπως ο βρετανός οργανίστας Brian Auger με τους Oblivion Express, οι Βραζιλιάνοι Brazilian Octopus με τον Hermeto Pascoal, η Barbra Streisand, οι Jethro Tull, η Esther Ofarim, ο Bill Evans και δεκάδες άλλοι. Άψογοι στη μελωδική γραμμή, τέλειοι στο αρμονικό δέσιμο, μοναδικοί στην… κατάθεση ψυχής. Τι να πεις όμως και για το “Star-crossed lovers” του Billy Strayhorn, εκεί όπου η Regina Carter μελωδεί ακαταπαύστως, ανταλλάσσοντας «φράσεις» με την Hofmann; Μα και στις πρωτότυπες συνθέσεις του Cunliffe αν μείνεις, όπως στην “Sweet Andy” φερ’ ειπείν, πάλι μένεις άναυδος από τον τρόπο που εισέρχεται το drum του Garnett στο σώμα πιάνο-φλάουτο, κρατώντας ρυθμό σ’ ένα κομμάτι, που – ρυθμικώς – δύσκολα αντιμετωπίζεται. Εν ολίγοις; Ένα απολύτως όμορφο άλμπουμ.
Δυστυχώς δεν βρήκα κάπου την “Pavane” από τους Hofmann και Cunliffe, γι’ αυτό επιλέγω δύο άλλες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου