CANE AND ABLE gemma morett

Ένα σχόλιο στην ανάρτηση για τους Mombasa μ’ έκανε να θυμηθώ τους Cane And Able, ένα από τα καλύτερα funky γκρουπ, που δρούσαν στη Γαλλία στα πρώτα χρόνια του ’70. Αφορμή ήταν ο φλαουτίστας Chris Hayward, ο οποίος συμμετείχε στο δεύτερο και τελευταίο LP του γκρουπ, το “Relating a Message To You” [Epic EPC 65265] από το 1972. Βασικά μιλάμε για μία οκταμελή ομάδα (Frenchie Thompson τραγούδι, George “Apache Slim” Alford τρομπέτα, Norris “Nicky” Ridguard τρομπέτα, τρομπόνι, Billy “Chillie Willie” Ellis άλτο, τενόρο, βαρύτονο, φλάουτο, Garland “Eddie” Edwards κιθάρα, Worthington “Doc” Brown μπάσο, George “Pee Wee” Carter ντραμς, Blinky Bostic κρουστά), η οποία αποτελούσε κομμάτι της …αμερικανο-γαλλικής σκηνής που διέπρεπε στα παρκέ, λίγο πριν την επέλαση της disco. Άκου, ας πούμε, Bobby Boyd Congress, The Lafayette Afro Rock Band, Ice, Bad Child κ.ά.Παρ’ ότι λοιπόν οκτάδα οι Cane And Able χρειάστηκαν άλλους 7(!) μουσικούς, προκειμένου να ολοκληρώσουν την ηχογράφηση του “Relating a Message To You”, που συνέβη στο Παρίσι τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1972. Αυτοί οι… παραπανίσιοι μουσικοί ήταν «υπαρκτά» ονόματα της γαλλικής σκηνής, με σημαντικές περγαμηνές, πράγμα το οποίον σε οδηγεί να συμπεράνεις, πως στους Cane And Able επένδυε συνειδητά η παραγωγή, ο ντράμερ Claude Delcloo δηλαδή. (Μουσικός με τεράστια συνεισφορά στη γαλλική progressive jazz σκηνή, ο Delcloo υπήρξε παραγωγός της BYG, ήταν δίπλα σε «γαλλικές» ηχογραφήσεις των Alan Silva, Jacques Coursil και Archie Shepp, ενορχηστρωτής σε άλμπουμ των Danta και Moving Gelatine Plates και ακόμη ντράμερ των Full Moon Ensemble).
Αυτοί λοιπόν οι guests ήταν, κατ’ αρχάς, ο πιανίστας και οργανίστας Alan Reeves (φωτό επάνω) από τους Clinic. Το γκρουπ είχε συμμετάσχει μαζί με τον Christophe στο soundtrack του “La route de Salina” του Georges Lautner.
Μάλιστα, από ’κείνο το soundtrack πήρε ο Quentin Tarantino το “The chase” (σύνθεση των Alan Reeves, Phil Steele και Philip Brigham), κάτι ανάμεσα σε Pink Floyd, Gila και Nosferatu, για να το βάλει στο “Kill Bill Vol.2”. Έπειτα, ο πιανίστας Patrick Gauthier (που την ίδιαν εποχή έπαιζε στους Schizo και λίγο πιο μετά στους Heldon, τους Magma και τους Weidorje – δες κι εδώ http://diskoryxeion.blogspot.com/2010/05/schizo.html) και, επίσης, ο φλαουτίστας Chris Hayward (φωτό), όπως προέγραψα, ο οποίος δεν συμμετείχε μόνο στους Clinic και το OST της ταινίας του Robert Bresson “Quatre nuits d'un rêveur” (1971), αλλά ήταν και μέλος των Total Issue, μετά των Henri Texier, Aldo Romano, Georges Locatelli και Michou Libretti (έγραψαν ένα LP στην United Artists το ’71), ενώ αργότερα έπαιξε και στο “Goodbye, My Love, Goodbye” (1973) του Ντέμη Ρούσσου. Ακόμη, συμμετείχαν και τέσσερις τραγουδίστριες οι Cher Kimbrow, Maria Popriewickz, Dotty Shipman και Mauricia Platon (φωτό) με την τελευταία να έχει περάσει από την γαλλική εκδοχή του “Hair” και κυρίως από το πρώτο LP των Zao (βασικά φωνητικά στο “Z=7L”).
Τέτοια ιστορία πίσω από ένα άλμπουμ, θα μου πείτε; Γιατί όχι, θ’ απαντήσω. Άλλο είναι το ζήτημα. Αν το “Relating a Message To You” αξίζει τα λεφτά του κι έχει πράγματα να πει. Κατ’ αρχάς τ’ αξίζει σίγουρα, γιατί είναι πάμφθηνο, αφού έχει επανεκδοθεί σε LP (το αγόρασα πριν 2-3 χρόνια 10 ευρώ). Έπειτα, γιατί περιλαμβάνει κομμάτια όπως το “Mass of confusion” του μπασίστα Doc Brown, το “Keep on moving” του σαξοφωνίστα Billy Ellis, το “Stoned groove” του τρομπετίστα George Alford και κυρίως το “Gemma morett” του πνευστού Norris Ridguard, που μπορεί να ταρακουνήσουν άνευ παρελκομένων. Σ’ αυτό το τελευταίο, μάλιστα, ακούγεται και ο Alan Reeves (προς το τέλος) στο ηλεκτρικό πιάνο…